To była decyzja projektowa w języku. -1jest liczbą, ale jego użycie w tym kontekście nie(-) jest powiązane z funkcją . (Jak wspomina Ackdari w swojej odpowiedzi, to użycie jest związane z funkcją negate.) Istnieje kilka kompromisów, które pozwalają na to:
Nie możesz wziąć prawego wycinka (-)operatora. Jako obejście problemu Haskell udostępnia tę subtractfunkcję.
Nie można zapisać ujemnej liczby całkowitej bez nawiasów, chyba że jest ona na początku przypisania (np. Bezpośrednio po =lub ->). To powoduje błąd analizy:
let x = 8 * -1Zamiast tego należy zapisać jako
let x = 8 * (-1)Jest to jednak w porządku:
let x = -1 * 8Uznano je za rozsądne kompromisy dla projektantów języka.
Odpowiedź jest już descirbed w Haskell-wiki , stwierdza
Unarny minus to cukier składniowy dla funkcji Preludium
negate
więc funkcja (-)jest zawsze a - bfunkcją i jeśli napiszesz kod taki jak
let x = -ykompilator, przetłumaczy go let x = negate y.
Jednoargumentowy minus jest szczególny w Haskell. Jak stwierdzono w sekcji 3.4 raportu :
Specjalna forma oznacza negację prefiksu, jedynego operatora prefiksu w Haskell i jest składnią dla . Operator binarny niekoniecznie odnosi się do definicji w Preludium; może zostać odbity przez system modułów. Jednak unary zawsze będą odnosić się do funkcji zdefiniowanej w Preludium. Nie ma związku między lokalnym znaczeniem operatora a jednoznaczną negacją.
-enegate (e)---negate-