Po pierwsze, obsługa czasu i arytmetyka PostgreSQL są fantastyczne, a opcja 3 jest w porządku w ogólnym przypadku. Jest to jednak niepełny widok czasu i stref czasowych i można go uzupełnić:
- Przechowuj nazwę strefy czasowej użytkownika jako preferencję użytkownika (np.
America/Los_Angeles
Nie -0700
).
- Miej dane o zdarzeniach / czasie użytkownika przesyłane lokalnie do ich układu odniesienia (najprawdopodobniej z przesunięciem względem UTC, na przykład
-0700
).
- W aplikacji przekonwertuj czas na
UTC
i zapisany za pomocą TIMESTAMP WITH TIME ZONE
kolumny.
- Zwracaj żądania czasu lokalnego względem strefy czasowej użytkownika (tj. Konwertuj z
UTC
na America/Los_Angeles
).
- Ustaw bazę danych
timezone
na UTC
.
Ta opcja nie zawsze działa, ponieważ uzyskanie strefy czasowej użytkownika może być trudne, a zatem porady dotyczące zabezpieczenia, które należy stosować w TIMESTAMP WITH TIME ZONE
przypadku lekkich aplikacji. To powiedziawszy, pozwolę sobie wyjaśnić bardziej szczegółowo niektóre podstawowe aspekty tej opcji 4.
Podobnie jak w przypadku opcji 3, powodem WITH TIME ZONE
jest to, że czas, w którym coś się wydarzyło, jest absolutnym momentem w czasie. WITHOUT TIME ZONE
zwraca względną strefę czasową. Nigdy, przenigdy nie mieszaj absolutnych i względnych TIMESTAMPÓW.
Z punktu widzenia automatyzacji i spójności upewnij się, że wszystkie obliczenia są wykonywane przy użyciu czasu UTC jako strefy czasowej. Nie jest to wymaganie PostgreSQL, ale pomaga w integracji z innymi językami programowania lub środowiskami. Ustawienie CHECK
kolumny w celu upewnienia się, że zapis do kolumny znacznika czasu ma przesunięcie strefy czasowej 0
jest pozycją obronną, która zapobiega kilku klasom błędów (np. Skrypt zrzuca dane do pliku, a coś innego sortuje dane czasu za pomocą sortowanie leksykalne). Ponownie, PostgreSQL nie potrzebuje tego do poprawnego obliczania dat lub konwersji między strefami czasowymi (tj. PostgreSQL jest bardzo biegły w przeliczaniu czasów między dowolnymi dwiema dowolnymi strefami czasowymi). Aby upewnić się, że dane wchodzące do bazy danych są przechowywane z przesunięciem równym zero:
CREATE TABLE my_tbl (
my_timestamp TIMESTAMP WITH TIME ZONE NOT NULL DEFAULT NOW(),
CHECK(EXTRACT(TIMEZONE FROM my_timestamp) = '0')
);
test=> SET timezone = 'America/Los_Angeles';
SET
test=> INSERT INTO my_tbl (my_timestamp) VALUES (NOW());
ERROR: new row for relation "my_tbl" violates check constraint "my_tbl_my_timestamp_check"
test=> SET timezone = 'UTC';
SET
test=> INSERT INTO my_tbl (my_timestamp) VALUES (NOW());
INSERT 0 1
Nie jest w 100% doskonały, ale zapewnia wystarczająco silny środek zapobiegający rzucaniu stopą, który zapewnia, że dane są już przekonwertowane na UTC. Istnieje wiele opinii na temat tego, jak to zrobić, ale z mojego doświadczenia wynika, że jest to najlepsze w praktyce.
Krytyka obsługi stref czasowych bazy danych jest w dużej mierze uzasadniona (istnieje wiele baz danych, które radzą sobie z tym z wielką niekompetencją), jednak obsługa znaczników czasu i stref czasowych przez PostgreSQL jest całkiem niezła (pomimo kilku „funkcji” tu i ówdzie). Na przykład jedna taka funkcja:
-- Make sure we're all working off of the same local time zone
test=> SET timezone = 'America/Los_Angeles';
SET
test=> SELECT NOW();
now
-------------------------------
2011-05-27 15:47:58.138995-07
(1 row)
test=> SELECT NOW() AT TIME ZONE 'UTC';
timezone
----------------------------
2011-05-27 22:48:02.235541
(1 row)
Zwróć uwagę, że AT TIME ZONE 'UTC'
usuwa informacje o strefie czasowej i tworzy krewnego, TIMESTAMP WITHOUT TIME ZONE
używając ramki odniesienia celu ( UTC
).
Podczas konwersji z niekompletnego TIMESTAMP WITHOUT TIME ZONE
na a TIMESTAMP WITH TIME ZONE
, brakująca strefa czasowa jest dziedziczona z połączenia:
test=> SET timezone = 'America/Los_Angeles';
SET
test=> SELECT EXTRACT(TIMEZONE_HOUR FROM NOW());
date_part
-----------
-7
(1 row)
test=> SELECT EXTRACT(TIMEZONE_HOUR FROM TIMESTAMP WITH TIME ZONE '2011-05-27 22:48:02.235541');
date_part
-----------
-7
(1 row)
-- Now change to UTC
test=> SET timezone = 'UTC';
SET
-- Create an absolute time with timezone offset:
test=> SELECT NOW();
now
-------------------------------
2011-05-27 22:48:40.540119+00
(1 row)
-- Creates a relative time in a given frame of reference (i.e. no offset)
test=> SELECT NOW() AT TIME ZONE 'UTC';
timezone
----------------------------
2011-05-27 22:48:49.444446
(1 row)
test=> SELECT EXTRACT(TIMEZONE_HOUR FROM NOW());
date_part
-----------
0
(1 row)
test=> SELECT EXTRACT(TIMEZONE_HOUR FROM TIMESTAMP WITH TIME ZONE '2011-05-27 22:48:02.235541');
date_part
-----------
0
(1 row)
Podsumowując:
- przechowywać strefę czasową użytkownika jako nazwaną etykietę (np.
America/Los_Angeles
), a nie przesunięcie w stosunku do czasu UTC (np. -0700
)
- używaj UTC do wszystkiego, chyba że istnieje ważny powód, aby przechowywać niezerowe przesunięcie
- traktuj wszystkie niezerowe czasy UTC jako błąd wejściowy
- nigdy nie mieszaj i nie dopasowuj względnych i bezwzględnych znaczników czasu
- użyj również
UTC
jako timezone
w bazie danych, jeśli to możliwe
Losowa uwaga dotycząca języka programowania: datetime
typ danych Pythona bardzo dobrze radzi sobie z rozróżnieniem między czasami bezwzględnymi i względnymi (choć początkowo frustrujące, dopóki nie uzupełnisz go biblioteką taką jak PyTZ ).
EDYTOWAĆ
Pozwólcie, że wyjaśnię nieco więcej różnicę między względnym a absolutnym.
Do zarejestrowania zdarzenia używany jest czas bezwzględny. Przykłady: „Zalogowany użytkownik 123” lub „ceremonia ukończenia szkoły rozpocznie się 28 maja 2011 r. O godzinie 14:00 czasu pacyficznego”. Bez względu na lokalną strefę czasową, gdybyś mógł teleportować się do miejsca zdarzenia, byłbyś świadkiem tego wydarzenia. Większość danych dotyczących czasu w bazie danych ma charakter bezwzględny (i dlatego powinien być TIMESTAMP WITH TIME ZONE
, najlepiej z przesunięciem +0 i etykietą tekstową reprezentującą zasady rządzące określoną strefą czasową - a nie przesunięciem).
Względnym wydarzeniem byłoby zarejestrowanie lub zaplanowanie czasu czegoś z perspektywy jeszcze nieokreślonej strefy czasowej. Przykłady: „drzwi naszej firmy otwierają się o 8:00 i zamykają o 21:00”, „spotykajmy się w każdy poniedziałek o 7 rano na cotygodniowym spotkaniu śniadaniowym” lub „w każde Halloween o 20:00”. Ogólnie rzecz biorąc, czas względny jest używany w szablonie lub fabryce dla zdarzeń, a czas bezwzględny jest używany do prawie wszystkiego innego. Jest jeden rzadki wyjątek, na który warto zwrócić uwagę, który powinien zilustrować wartość względnych czasów. W przypadku przyszłych wydarzeń, które są wystarczająco odległe w przyszłości, w których może istnieć niepewność co do bezwzględnego czasu, w którym coś może się wydarzyć, użyj względnego znacznika czasu. Oto przykład z prawdziwego świata:
Załóżmy, że jest to rok 2004 i musisz zaplanować dostawę na 31 października 2008 r. O godzinie 13:00 na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych (tj. America/Los_Angeles
/ PST8PDT
). Gdyby przechowywać to przy użyciu czasu bezwzględnego ’2008-10-31 21:00:00.000000+00’::TIMESTAMP WITH TIME ZONE
, dostawa pojawiłaby się o godzinie 14:00, ponieważ rząd Stanów Zjednoczonych uchwalił ustawę o polityce energetycznej z 2005 r. , Która zmieniła zasady dotyczące czasu letniego. W 2004 r., Kiedy zaplanowano dostawę, datą 10-31-2008
byłby czas pacyficzny standardowy ( +8000
), ale począwszy od baz danych stref czasowych 2005+ rozpoznano, że 10-31-2008
byłby to czas pacyficzny letni (+0700
). Przechowywanie względnej sygnatury czasowej ze strefą czasową spowodowałoby prawidłowy harmonogram dostawy, ponieważ względna sygnatura czasowa jest odporna na niewłaściwe manipulowanie przez Kongres. Tam, gdzie granica między używaniem czasów względnych i bezwzględnych do planowania rzeczy jest rozmyta, ale moja zasada jest taka, że planowanie dla czegokolwiek w przyszłości później niż 3-6mo powinno wykorzystywać względne znaczniki czasu (zaplanowane = bezwzględne vs zaplanowane = względny ???).
Drugim / ostatnim typem czasu względnego jest INTERVAL
. Przykład: „sesja wygaśnie 20 minut po zalogowaniu się użytkownika”. An INTERVAL
można poprawnie używać z bezwzględnymi znacznikami czasu ( TIMESTAMP WITH TIME ZONE
) lub względnymi znacznikami czasu ( TIMESTAMP WITHOUT TIME ZONE
). Równie słuszne jest stwierdzenie: „sesja użytkownika wygasa 20 minut po pomyślnym zalogowaniu (login_utc + session_duration)” lub „nasze poranne spotkanie śniadaniowe może trwać tylko 60 minut (recurring_start_time + meeting_length)”.
Ostatnie bity zamieszania: DATE
, TIME
, TIME WITHOUT TIME ZONE
i TIME WITH TIME ZONE
są względne typy danych. Na przykład: '2011-05-28'::DATE
reprezentuje datę względną, ponieważ nie masz informacji o strefie czasowej, których można by użyć do określenia północy. Podobnie '23:23:59'::TIME
jest względne, ponieważ nie znasz ani strefy czasowej, ani DATE
reprezentowanej przez czas. Nawet z '23:59:59-07'::TIME WITH TIME ZONE
, nie wiesz, co DATE
by to było. I wreszcie, DATE
strefa czasowa nie jest w rzeczywistości a DATE
, to jest TIMESTAMP WITH TIME ZONE
:
test=> SET timezone = 'America/Los_Angeles';
SET
test=> SELECT '2011-05-11'::DATE AT TIME ZONE 'UTC';
timezone
---------------------
2011-05-11 07:00:00
(1 row)
test=> SET timezone = 'UTC';
SET
test=> SELECT '2011-05-11'::DATE AT TIME ZONE 'UTC';
timezone
---------------------
2011-05-11 00:00:00
(1 row)
Umieszczanie dat i stref czasowych w bazach danych jest dobrą rzeczą, ale łatwo jest uzyskać nieznacznie nieprawidłowe wyniki. Prawidłowe i pełne przechowywanie informacji o czasie wymaga minimalnego dodatkowego wysiłku, jednak nie oznacza to, że dodatkowy wysiłek jest zawsze wymagany.
set timezone to 'UTC'
? Wiesz, że wszystkie daty uwzględniające strefę czasową są wewnętrznie przechowywane w UTC ?Odpowiedź Seana jest zbyt złożona i myląca.
Faktem jest, że zarówno „ZE STREFĄ CZASOWĄ”, jak i „BEZ STREFY CZASOWEJ” przechowują wartość jako podobny do unixa absolutny znacznik czasu UTC. Różnica polega na tym, jak wyświetlany jest znacznik czasu. Gdy „Ze strefą czasową”, wówczas wyświetlana wartość jest przechowywaną wartością UTC przetłumaczoną na strefę użytkownika. Kiedy „BEZ strefy czasowej” zapisana wartość UTC jest przekręcana, aby pokazywać tę samą tarczę zegara, niezależnie od strefy ustawionej przez użytkownika ”.
Jedyną sytuacją, w której można użyć opcji „BEZ strefy czasowej” jest sytuacja, w której wartość zegara ma zastosowanie niezależnie od aktualnej strefy. Na przykład, gdy sygnatura czasowa wskazuje, kiedy kabiny do głosowania mogą zostać zamknięte (tj. Zamykają się o godzinie 20:00, niezależnie od strefy czasowej danej osoby).
Użyj opcji 3. Zawsze używaj „Ze strefą czasową”, chyba że istnieje bardzo konkretny powód, aby tego nie robić.
źródło
Preferuję opcję 3, ponieważ Postgres może wtedy wykonać wiele czynności, przeliczając dla Ciebie znaczniki czasu względem strefy czasowej, podczas gdy w przypadku pozostałych dwóch będziesz musiał to zrobić samodzielnie. Dodatkowy koszt przechowywania związany z przechowywaniem znacznika czasu w strefie czasowej jest naprawdę znikomy, chyba że mówisz o milionach rekordów, w takim przypadku i tak prawdopodobnie masz już dość duże wymagania dotyczące przechowywania.
źródło
TIMESTAMP WITH TIME ZONE
Nazwa wprowadza w błąd. To naprawdę oznacza „zwracaj uwagę na dowolne określone przesunięcie podczas wstawiania / aktualizowania i używaj tego przesunięcia do dostosowania daty i czasu do UTC”. TeTIMESTAMP WITHOUT TIME ZONE
środki nazwa „ignoruje wszelkie przesunięcia, które mogą być obecne podczas wkładania / aktualizacji, należy rozważyć porcje daty i czasu jako UTC bez konieczności regulacji”. Przeczytaj uważnie dokument .