Zastosowanie init init zamiast nowego

Ucząc się Celu C i czytając przykładowy kod, zauważam, że obiekty są zwykle tworzone przy użyciu tej metody:

SomeObject *myObject = [[SomeObject alloc] init];

zamiast:

SomeObject *myObject = [SomeObject new];

Czy jest ku temu powód, ponieważ przeczytałem, że są one równoważne?

Istnieje wiele powodów: http://macresearch.org/difference-between-alloc-init-and-new

Niektóre z nich to:

• newnie obsługuje niestandardowych inicjatorów (jak initWithString)
• alloc-init jest bardziej wyraźny niż new

Wydaje się, że ogólna opinia jest taka, że ​​powinieneś używać wszystkiego, co ci odpowiada.

Bardzo stare pytanie, ale napisałem przykład dla zabawy - być może okaże się przydatny;)

#import "InitAllocNewTest.h"

@implementation InitAllocNewTest

+(id)alloc{
    NSLog(@"Allocating...");
    return [super alloc];
}

-(id)init{
    NSLog(@"Initializing...");
    return [super init];
}

@end

W głównej funkcji obie instrukcje:

[[InitAllocNewTest alloc] init];

i

[InitAllocNewTest new];

skutkuje tym samym wynikiem:

2013-03-06 16:45:44.125 XMLTest[18370:207] Allocating...
2013-03-06 16:45:44.128 XMLTest[18370:207] Initializing...

+newjest równoważny +alloc/-initz NSObjectimplementacją Apple . Jest mało prawdopodobne, aby to się kiedykolwiek zmieniło, ale w zależności od poziomu paranoi dokumentacja Apple +newwydaje się pozwalać na zmianę implementacji (i przełamanie równoważności) w przyszłości. Z tego powodu, ponieważ „jawność jest lepsza niż domniemanie” i dla ciągłości historycznej społeczność Celu-C zasadniczo unika +new. Zazwyczaj można jednak zauważyć niedawnych użytkowników Java w Objective-C dzięki ich upartemu użyciu +new.

Często będziesz musiał przekazywać argumenty, initwięc będziesz używał innej metody, takiej jak [[SomeObject alloc] initWithString: @"Foo"]. Jeśli jesteś przyzwyczajony do pisania tego, masz w zwyczaju robić to w ten sposób, więc [[SomeObject alloc] init]może to być bardziej naturalne [SomeObject new].

Jedna krótka odpowiedź to:

1. Oba są takie same. Ale
2. „nowy” działa tylko z podstawowym inicjatorem „init” i nie będzie działał z innymi inicjatorami (np. initWithString :).

Na marginesie, osobiście używam, [Foo new]jeśli chcę, aby coś w init zostało wykonane bez użycia jego wartości zwracanej w dowolnym miejscu. Jeśli [[Foo alloc] init]nigdzie nie skorzystasz ze zwrotu , otrzymasz ostrzeżenie. Mniej więcej używam [Foo new]dla oka.

Spóźniłem się z tym, ale chcę wspomnieć, że to nowe jest w rzeczywistości niebezpieczne w świecie Obj-C ze Swift. Swift utworzy domyślną metodę inicjowania tylko wtedy, gdy nie utworzysz żadnej innej inicjalizacji. Wywołanie nowego w szybkiej klasie z niestandardowym inicjatorem spowoduje awarię. Jeśli użyjesz funkcji replace / init, kompilator prawidłowo narzeka, że ​​init nie istnieje.

Jeśli new wykona za ciebie zadanie, spowoduje to również, że twój kod będzie nieco mniejszy. Jeśli inaczej byś zadzwonił[[SomeClass alloc] init] w wielu różnych miejscach kodu, utworzysz Hot Spot w implementacji new - czyli w środowisku wykonawczym objc - co zmniejszy liczbę braków w pamięci podręcznej.

W moim rozumieniu, jeśli potrzebujesz użyć niestandardowego użycia inicjalizatora [[SomeClass alloc] initCustom] .

Jeśli nie, użyj [SomeClass new].