SQL Server - Zwraca wartość po INSERT

Próbuję odzyskać klucz-wartość z powrotem po instrukcji INSERT. Przykład: Mam tabelę z nazwą atrybutu i identyfikatorem. id to wygenerowana wartość.

    INSERT INTO table (name) VALUES('bob');

Teraz chcę odzyskać identyfikator w tym samym kroku. Jak to się robi?

Używamy Microsoft SQL Server 2008.

Nie ma potrzeby oddzielnego WYBIERZ ...

INSERT INTO table (name)
OUTPUT Inserted.ID
VALUES('bob');

Działa to również w przypadku kolumn bez tożsamości (takich jak GUID)

Użyj, SCOPE_IDENTITY()aby uzyskać nową wartość identyfikatora

INSERT INTO table (name) VALUES('bob');

SELECT SCOPE_IDENTITY()

http://msdn.microsoft.com/en-us/library/ms190315.aspx

INSERT INTO files (title) VALUES ('whatever'); 
SELECT * FROM files WHERE id = SCOPE_IDENTITY();

Jest najbezpieczniejszym zakładem, ponieważ istnieje znany problem z konfliktem klauzul OUTPUT w tabelach z wyzwalaczami. Sprawia, że ​​jest to dość niewiarygodne, ponieważ nawet jeśli twoja tabela nie ma obecnie żadnych wyzwalaczy - ktoś dodając jeden w dół linii złamie twoją aplikację. Zachowanie związane z bombą zegarową.

Bardziej szczegółowe wyjaśnienia znajdują się w artykule msdn:

http://blogs.msdn.com/b/sqlprogrammability/archive/2008/07/11/update-with-output-clause-triggers-and-sqlmoreresults.aspx

Entity Framework wykonuje coś podobnego do odpowiedzi gbn:

DECLARE @generated_keys table([Id] uniqueidentifier)

INSERT INTO Customers(FirstName)
OUTPUT inserted.CustomerID INTO @generated_keys
VALUES('bob');

SELECT t.[CustomerID]
FROM @generated_keys AS g 
   JOIN dbo.Customers AS t 
   ON g.Id = t.CustomerID
WHERE @@ROWCOUNT > 0

Wyniki wyjściowe są przechowywane w tymczasowej zmiennej tabeli, a następnie wybierane z powrotem do klienta. Musisz być świadomy gotcha:

wstawki mogą generować więcej niż jeden wiersz, więc zmienna może pomieścić więcej niż jeden wiersz, dzięki czemu można zwrócić więcej niż jeden wiersz ID

Nie mam pojęcia, dlaczego EF połączyłby efemeryczny stół z powrotem z prawdziwym stołem (w jakich okolicznościach te dwa nie pasowałyby).

Ale tak właśnie działa EF.

SQL Server 2008 lub nowszy. Jeśli jest 2005, to nie masz szczęścia.

@@IDENTITY Jest funkcją systemową, która zwraca ostatnio wstawioną wartość tożsamości.

Istnieje wiele sposobów wyjścia po wstawieniu

Podczas wstawiania danych do tabeli można użyć klauzuli OUTPUT, aby zwrócić kopię danych wstawionych do tabeli. Klauzula OUTPUT przybiera dwie podstawowe formy: OUTPUT i OUTPUT INTO. Użyj formularza WYJŚCIE, jeśli chcesz zwrócić dane do aplikacji wywołującej. Użyj formularza WYJŚCIE DO, jeśli chcesz zwrócić dane do tabeli lub zmiennej tabeli.

DECLARE @MyTableVar TABLE (id INT,NAME NVARCHAR(50));

INSERT INTO tableName
(
  NAME,....
)OUTPUT INSERTED.id,INSERTED.Name INTO @MyTableVar
VALUES
(
   'test',...
)

IDENT_CURRENT : Zwraca ostatnią tożsamość utworzoną dla określonej tabeli lub widoku w dowolnej sesji.

SELECT IDENT_CURRENT('tableName') AS [IDENT_CURRENT]

SCOPE_IDENTITY : Zwraca ostatnią tożsamość z tej samej sesji i tego samego zakresu. Zakres jest procedurą przechowywaną / wyzwalaczem itp.

SELECT SCOPE_IDENTITY() AS [SCOPE_IDENTITY];  

@@ TOŻSAMOŚĆ : Zwraca ostatnią tożsamość z tej samej sesji.

SELECT @@IDENTITY AS [@@IDENTITY];

Używa najlepszego i najbardziej pewnego rozwiązania SCOPE_IDENTITY().

Trzeba tylko uzyskać tożsamość zasięgu po każdej wstawce i zapisać ją w zmiennej, ponieważ można wywołać dwie wstawki w tym samym zakresie.

ident_currenti @@identitybyć może działają, ale nie są bezpiecznym zakresem. Możesz mieć problemy w dużej aplikacji

  declare @duplicataId int
  select @duplicataId =   (SELECT SCOPE_IDENTITY())

Więcej szczegółów znajduje się tutaj Dokumenty Microsoft

Możesz użyć, scope_identity()aby wybrać identyfikator wiersza, który właśnie wstawiłeś do zmiennej, a następnie wybierz dowolne kolumny z tabeli, w której id = tożsamość, którą otrzymałeśscope_identity()

Zobacz tutaj informacje MSDN http://msdn.microsoft.com/en-us/library/ms190315.aspx

Istnieje wiele sposobów uzyskania ostatniego wstawionego identyfikatora po poleceniu wstawiania.

1. @@IDENTITY : Zwraca ostatnią wartość tożsamości wygenerowaną dla połączenia w bieżącej sesji, niezależnie od tabeli i zakresu instrukcji, która wygenerowała tę wartość
2. SCOPE_IDENTITY(): Zwraca ostatnią wartość tożsamości wygenerowaną przez instrukcję insert w bieżącym zakresie w bieżącym połączeniu, niezależnie od tabeli.
3. IDENT_CURRENT(‘TABLENAME’): Zwraca ostatnią wartość tożsamości wygenerowaną w określonej tabeli, niezależnie od Dowolnego połączenia, sesji lub zakresu. IDENT_CURRENT nie jest ograniczony zakresem i sesją; jest ograniczony do określonej tabeli.

Teraz trudniej jest zdecydować, który z nich będzie dokładnie pasował do moich wymagań.

Najbardziej preferuję SCOPE_IDENTITY ().

Jeśli użyjesz select SCOPE_IDENTITY () wraz z TableName w instrukcji insert, otrzymasz dokładny wynik zgodnie z twoimi oczekiwaniami.

Źródło: CodoBee

Oto jak używam OUTPUT INSERTED podczas wstawiania do tabeli, która używa ID jako kolumny tożsamości w SQL Server:

'myConn is the ADO connection, RS a recordset and ID an integer
Set RS=myConn.Execute("INSERT INTO M2_VOTELIST(PRODUCER_ID,TITLE,TIMEU) OUTPUT INSERTED.ID VALUES ('Gator','Test',GETDATE())")
ID=RS(0)

Możesz dołączyć instrukcję select do instrukcji insert. Liczba całkowita myInt = Wstaw do wartości table1 (FName) („Fred”); Wybierz Scope_Identity (); Zwróci to wartość tożsamości podczas wykonywania skalera.

Po wykonaniu wstawienia do tabeli z kolumną tożsamości możesz odwołać się do @@ TOŻSAMOŚĆ, aby uzyskać wartość: http://msdn.microsoft.com/en-us/library/aa933167%28v=sql.80%29.aspx

* Kolejność parametrów w ciągu połączenia jest czasem ważna. * Lokalizacja parametru dostawcy może złamać kursor zestawu rekordów po dodaniu wiersza. Widzieliśmy to zachowanie u dostawcy SQLOLEDB.

Po dodaniu wiersza pola wiersza nie są dostępne, chyba że dostawca jest określony jako pierwszy parametr w ciągu połączenia. Gdy dostawca jest gdziekolwiek w ciągu połączenia, z wyjątkiem pierwszego parametru, nowo wstawione pola wiersza są niedostępne. Kiedy przenieśliśmy Dostawcę do pierwszego parametru, pola wierszy magicznie się pojawiły.