Jak wykryć programy obsługi protokołów przeglądarki?

Stworzyłem niestandardowy program obsługi protokołu URL.

http://

mailto://

custom://

Zarejestrowałem aplikację WinForms, aby odpowiednio odpowiedzieć. To wszystko działa świetnie.

Ale chciałbym móc z wdziękiem obsłużyć przypadek, w którym użytkownik nie ma jeszcze zainstalowanej niestandardowej obsługi protokołu URL.

Aby móc to zrobić, muszę być w stanie wykryć zarejestrowane programy obsługi protokołów przeglądarki, założyłbym z JavaScript. Ale nie udało mi się znaleźć sposobu, aby uzyskać informacje. Mam nadzieję, że znajdę rozwiązanie tego problemu.

Dziękujemy za wszelkie pomysły, którymi mógłbyś się podzielić.

Byłby to bardzo , bardzo hakerski sposób na zrobienie tego ... ale czy to zadziała?

• Umieść link jak zwykle ...
• Ale dołącz do niego moduł obsługi onclick, który ustawia licznik czasu i dodaje moduł obsługi onblur dla okna
• (teoretycznie) jeśli przeglądarka obsługuje link (aplikacja X) załaduje kradzież fokusa z okna ...
• Jeśli zdarzenie onblur zadziała, wyczyść licznik czasu ...
• W przeciwnym razie w ciągu 3-5 sekund wyzwolisz swój limit czasu ... i powiadom użytkownika „Hmm, wygląda na to, że nie masz zainstalowanej aplikacji Mega Uber Cool… czy chcesz ją teraz zainstalować? (OK) (Anuluj)”

Daleko od kuloodporności ... ale to może pomóc?

Nie ma na to świetnego sposobu na różne przeglądarki. W IE10 + w Win8 + nowy msLaunchUriinterfejs API umożliwia uruchomienie protokołu, na przykład:

navigator.msLaunchUri('skype:123456', 
  function() 
  { 
    alert('success');
  }, 
  function()
  {
    alert('failed');
  } 
); 

Jeśli protokół nie jest zainstalowany, wywołanie zwrotne niepowodzenia zostanie uruchomione. W przeciwnym razie protokół zostanie uruchomiony i wywołanie zwrotne o powodzeniu zostanie uruchomione.

Omawiam ten temat nieco dalej tutaj: http://blogs.msdn.com/b/ieinternals/archive/2011/07/14/url-protocols-application-protocols-and-asynchronous-pluggable-protocols-oh-my .aspx

HTML5 definiuje niestandardowy schemat i procedury obsługi treści (o ile wiem, że Firefox jest dotychczas jedynym implementatorem ), ale niestety obecnie nie ma możliwości sprawdzenia, czy moduł już istnieje - został zaproponowany , ale nie było żadnych dalszych działań. Wydaje się, że jest to krytyczna funkcja do efektywnego korzystania z niestandardowych programów obsługi i jako programiści powinniśmy zwrócić uwagę na ten problem, aby go zaimplementować.

Wydaje się, że nie ma prostego sposobu za pomocą javascript na wykrycie obecności zainstalowanej aplikacji, która zarejestrowała program obsługi protokołu.

W modelu iTunes Apple dostarcza adresy URL do swoich serwerów, które następnie udostępniają strony, na których jest uruchamiany skrypt javascript:

http://ax.itunes.apple.com/detection/itmsCheck.js

Tak więc instalator iTunes najwyraźniej wdraża wtyczki dla głównych przeglądarek, których obecność można następnie wykryć.

Jeśli Twoja wtyczka jest zainstalowana, możesz być dość pewny, że przekierowanie na adres URL Twojej aplikacji powiedzie się.

Wydaje się, że najłatwiejszym rozwiązaniem jest pytanie użytkownika za pierwszym razem.

Korzystanie z okna dialogowego potwierdzenia Javascript na przykładzie:

You need this software to be able to read this link. Did you install it ?

if yes: create a cookie to not ask next time; return false and the link applies
if false: window.location.href = '/downloadpage/'

Jeśli masz kontrolę nad programem, który próbujesz uruchomić (kod), jednym ze sposobów sprawdzenia, czy użytkownikowi udało się uruchomić aplikację, jest:

1. Przed próbą otwarcia niestandardowego protokołu wyślij żądanie AJAX do skryptu serwera, który zapisuje intencje użytkownika w bazie danych (na przykład zapisz identyfikator użytkownika i to, co chciał zrobić).

2. Spróbuj otworzyć program i przekaż dane intencji.

3. Poproś program, aby wysłał żądanie do serwera, aby usunąć wpis z bazy danych (używając danych intencji, aby znaleźć właściwy wiersz).

4. Niech javascript sonduje serwer przez chwilę, aby sprawdzić, czy wpis w bazie danych zniknął. Jeśli wpis zniknie, będziesz wiedział, że użytkownikowi udało się otworzyć aplikację, w przeciwnym razie wpis pozostanie (możesz go później usunąć za pomocą cronjob).

Nie próbowałem tej metody, po prostu o tym pomyślałem.

W końcu udało mi się uzyskać rozwiązanie dla różnych przeglądarek (Chrome 32, Firefox 27, IE 11, Safari 6) działające w połączeniu z tym i super prostym rozszerzeniem do Safari. Wiele z tego rozwiązania zostało w ten czy inny sposób wspomnianych w tym i innym pytaniu .

Oto skrypt:

function launchCustomProtocol(elem, url, callback) {
    var iframe, myWindow, success = false;

    if (Browser.name === "Internet Explorer") {
        myWindow = window.open('', '', 'width=0,height=0');
        myWindow.document.write("<iframe src='" + url + "'></iframe>");

        setTimeout(function () {
            try {
                myWindow.location.href;
                success = true;
            } catch (ex) {
                console.log(ex);
            }

            if (success) {
                myWindow.setTimeout('window.close()', 100);
            } else {
                myWindow.close();
            }

            callback(success);
        }, 100);
    } else if (Browser.name === "Firefox") {
        try {
            iframe = $("<iframe />");
            iframe.css({"display": "none"});
            iframe.appendTo("body");
            iframe[0].contentWindow.location.href = url;

            success = true;
        } catch (ex) {
            success = false;
        }

        iframe.remove();

        callback(success);
    } else if (Browser.name === "Chrome") {
        elem.css({"outline": 0});
        elem.attr("tabindex", "1");
        elem.focus();

        elem.blur(function () {
            success = true;
            callback(true);  // true
        });

        location.href = url;

        setTimeout(function () {
            elem.off('blur');
            elem.removeAttr("tabindex");

            if (!success) {
                callback(false);  // false
            }
        }, 1000);
    } else if (Browser.name === "Safari") {
        if (myappinstalledflag) {
            location.href = url;
            success = true;
        } else {
            success = false;
        }

        callback(success);
    }
}

Rozszerzenie Safari było łatwe do wdrożenia. Składał się z jednej linii skryptu wtrysku:

myinject.js:

window.postMessage("myappinstalled", window.location.origin);

Następnie na stronie JavaScript musisz najpierw zarejestrować zdarzenie wiadomości i ustawić flagę, jeśli wiadomość zostanie odebrana:

window.addEventListener('message', function (msg) {
    if (msg.data === "myappinstalled") {
        myappinstalledflag = true;
    }
}, false);

Zakłada się, że aplikacja powiązana z protokołem niestandardowym będzie zarządzać instalacją rozszerzenia Safari.

We wszystkich przypadkach, jeśli wywołanie zwrotne zwróci fałsz, wiesz, aby poinformować użytkownika, że ​​aplikacja (tj. Jej niestandardowy protokół) nie jest zainstalowana.

Mówisz, że musisz wykryć programy obsługi protokołów przeglądarki - czy naprawdę?

Co by było, gdybyś zrobił coś podobnego do tego, co się dzieje, gdy pobierzesz plik z sourceforge? Powiedzmy, że chcesz otworzyć myapp: // coś. Zamiast po prostu tworzyć łącze do niego, utwórz łącze do innej strony HTML dostępnej przez HTTP. Następnie na tej stronie powiedz, że próbujesz otworzyć dla nich aplikację. Jeśli to nie zadziała, muszą zainstalować Twoją aplikację, co może zrobić, klikając link, który podasz. Jeśli to zadziała, wszystko gotowe.

Możesz spróbować czegoś takiego:

function OpenCustomLink(link) {

    var w = window.open(link, 'xyz', 'status=0,toolbar=0,menubar=0,height=0,width=0,top=-10,left=-10');
    if(w == null) {            
        //Work Fine
    }
    else {
        w.close();
        if (confirm('You Need a Custom Program. Do you want to install?')) {
            window.location = 'SetupCustomProtocol.exe'; //URL for installer
        }
    }
}

Próbuję zrobić coś podobnego i właśnie odkryłem sztuczkę, która działa z Firefoksem. Jeśli połączysz to ze sztuczką dla IE, możesz mieć taką, która działa na obu głównych przeglądarkach (nie jestem pewien, czy działa w Safari i wiem, że nie działa w Chrome)

if (navigator.appName=="Microsoft Internet Explorer" && document.getElementById("testprotocollink").protocolLong=="Unknown Protocol") {
    alert("No handler registered");
} else {
    try {
        window.location = "custom://stuff";
    } catch(err) {
        if (err.toString().search("NS_ERROR_UNKNOWN_PROTOCOL") != -1) {
            alert("No handler registered");
        }
    }
}

Aby to zadziałało, musisz również mieć ukryty link gdzieś na stronie, taki jak ten:

<a id="testprotocollink" href="custom://testprotocol" style="display: none;">testprotocollink</a>

To trochę hacky, ale działa. Wersja przeglądarki Firefox niestety nadal wyświetla domyślny alert, który pojawia się, gdy próbujesz odwiedzić łącze z nieznanym protokołem, ale uruchomi twój kod po odrzuceniu alertu.

Było to zalecane podejście dla IE przez pomoc techniczną Microsoft

http://msdn.microsoft.com/en-us/library/ms537503%28VS.85%29.aspx#related_topics

„Jeśli masz kontrolę nad plikami binarnymi instalowanymi na komputerze użytkownika, sprawdzenie UA w skrypcie wydaje się odpowiednim podejściem: HKEY_LOCAL_MACHINE \ SOFTWARE \ Microsoft \ Windows \ CurrentVersion \ Internet Settings \ 5.0 \ User Agent \ Post Platform” - Przez wsparcie M $

Każda strona internetowa ma dostęp do ciągu userAgent i jeśli upuścisz niestandardową wartość platformy postów, wykrycie tego w javascript za pomocą navigator.userAgent jest dość proste.

Na szczęście inne główne przeglądarki, takie jak Firefox i Chrome (za wyjątkiem Safari :(), nie wyświetlają błędu „nie znaleziono strony”, gdy kliknięto łącze z niestandardowym protokołem, a protokół nie został zainstalowany na komputerze użytkownika. IE jest tutaj bardzo bezlitosny , jakakolwiek sztuczka polegająca na kliknięciu w niewidoczną ramkę lub pułapkę błędy javascript nie działa i kończy się brzydkim błędem „nie można wyświetlić strony internetowej”. Sztuczka, której używamy w naszym przypadku, polega na poinformowaniu użytkowników za pomocą obrazów specyficznych dla przeglądarki, które klikają niestandardowy protokół link otworzy aplikację. A jeśli nie znajdą otwieranej aplikacji, mogą kliknąć stronę „zainstaluj”. Pod względem XD wygląda to znacznie lepiej niż podejście ActiveX dla IE. W przypadku FF i Chrome, po prostu śmiało i uruchom niestandardowy protokół bez żadnego wykrywania. Pozwól użytkownikowi powiedzieć, co widzi. W przeglądarce Safari:(nie ma jeszcze odpowiedzi

Nie jest to proste zadanie; jedną z opcji może być użycie podpisanego kodu, którego można użyć do uzyskania dostępu do rejestru i / lub systemu plików (należy pamiętać, że jest to bardzo kosztowne opcja). Nie ma również ujednoliconego interfejsu API ani specyfikacji do podpisywania kodu, więc będziesz musiał wygenerować określony kod dla każdej przeglądarki docelowej. Koszmar wsparcia.

Wiem też, że Steam , system dostarczania treści do gier, również nie rozwiązał tego problemu.

Oto kolejna hackerska odpowiedź, która wymagałaby (miejmy nadzieję, lekkiej) modyfikacji aplikacji, aby po uruchomieniu była „telefon do domu”.

1. Użytkownik klika link, który próbuje uruchomić aplikację. W odsyłaczu umieszczany jest unikalny identyfikator, który jest przekazywany do aplikacji podczas jej uruchamiania. Aplikacja internetowa pokazuje spinner lub coś w tym rodzaju.
2. Następnie strona internetowa rozpoczyna sprawdzanie, czy nie występuje zdarzenie „domowa telefonu aplikacji” z aplikacji o tym samym unikalnym identyfikatorze.
3. Po uruchomieniu aplikacja wysyła wiadomość HTTP do Twojej aplikacji internetowej z unikalnym identyfikatorem, aby wskazać obecność.
4. Albo strona internetowa zobaczy, że aplikacja została w końcu uruchomiona, albo przejdzie do strony „pobierz”.