Czy istnieje singleton „Pusta lista” w C #?

W C # dobrze używam LINQ i IEnumerable. I wszystko jest w porządku (a przynajmniej w większości).

Jednak w wielu przypadkach okazuje się, że IEnumerable<X>domyślnie potrzebuję pustego . To znaczy chciałbym

for (var x in xs) { ... }

do pracy bez konieczności sprawdzania zerowej wartości. Teraz robię to, w zależności od szerszego kontekstu:

var xs = f() ?? new X[0];              // when xs is assigned, sometimes
for (var x in xs ?? new X[0]) { ... }  // inline, sometimes

Teraz, podczas gdy powyższe jest dla mnie w porządku - to znaczy, jeśli jest jakiś „dodatkowy narzut” związany z tworzeniem obiektu tablicy, po prostu nie obchodzi mnie to - zastanawiałem się:

Czy istnieje singleton „pusty niezmienny IEnumerable / IList” w C # / .NET? (A nawet jeśli nie, czy istnieje „lepszy” sposób rozwiązania opisanego powyżej przypadku?)

Java ma Collections.EMPTY_LISTniezmienny singleton - „dobrze wpisany” via Collections.emptyList<T>()- który służy temu celowi, chociaż nie jestem pewien, czy podobna koncepcja mogłaby działać nawet w C #, ponieważ typy generyczne są obsługiwane inaczej.

Dzięki.

Szukasz Enumerable.Empty<T>().

W innych wiadomościach pusta lista Java jest do bani, ponieważ interfejs List udostępnia metody dodawania elementów do listy, które generują wyjątki.

Enumerable.Empty<T>() jest dokładnie tym.

Myślę, że szukasz Enumerable.Empty<T>() .

Pusta lista singletona nie ma większego sensu, ponieważ listy są często zmienne.

W oryginalnym przykładzie używasz pustej tablicy, aby zapewnić pustą wyliczalną. Chociaż używanie Enumerable.Empty<T>()jest całkowicie słuszne, mogą istnieć inne przypadki: jeśli musisz użyć tablicy (lub IList<T>interfejsu), możesz użyć metody

System.Array.Empty<T>()

co pomaga uniknąć niepotrzebnych przydziałów.

Uwagi / odniesienia:

• dokumentacja nie wspomina, że metoda ta przydziela pustą tablicę tylko raz dla każdego typu
• Analizatory Roslyn zalecają tę metodę z ostrzeżeniem CA1825: unikaj alokacji tablic o zerowej długości
• Implementacja referencyjna firmy Microsoft
• Implementacja .NET Core

Myślę, że dodanie metody rozszerzenia jest czystą alternatywą dzięki ich zdolności do obsługi wartości null - coś takiego:

  public static IEnumerable<T> EmptyIfNull<T>(this IEnumerable<T> list)
  {
    return list ?? Enumerable.Empty<T>();
  }

  foreach(var x in xs.EmptyIfNull())
  {
    ...
  }

Microsoft zaimplementował `` Any () '' w ten sposób ( źródło )

public static bool Any<TSource>(this IEnumerable<TSource> source)
{
    if (source == null) throw new ArgumentNullException("source");
    using (IEnumerator<TSource> e = source.GetEnumerator())
    {
        if (e.MoveNext()) return true;
    }
    return false;
}

Jeśli chcesz zapisać wywołanie na stosie wywołań, zamiast pisać wywoływaną metodę rozszerzającą !Any(), po prostu przepisz, wprowadź te trzy zmiany:

public static bool IsEmpty<TSource>(this IEnumerable<TSource> source) //first change (name)
{
    if (source == null) throw new ArgumentNullException("source");
    using (IEnumerator<TSource> e = source.GetEnumerator())
    {
        if (e.MoveNext()) return false; //second change
    }
    return true; //third change
}

Używanie Enumerable.Empty<T>()z listami ma wadę. Jeśli przekażesz Enumerable.Empty<T>konstruktor listy, zostanie przydzielona tablica o rozmiarze 4. Ale jeśli podasz pusty Collectiondo konstruktora listy, nie nastąpi alokacja. Jeśli więc używasz tego rozwiązania w całym kodzie, najprawdopodobniej jeden z nich IEnumerablezostanie użyty do skonstruowania listy, co spowoduje niepotrzebne alokacje.