Zostało jednak wyraźnie powiedziane, choć opinia, że ​​rezygnacja z nawiasów klamrowych w ifinstrukcji jednowierszowej nie jest idealna ze względu na łatwość konserwacji i czytelność.

Ale co z tym?

if (lemons) { document.write("foo gave me a bar"); }

Jest jeszcze bardziej skompresowany, a jeśli zostanie rozszerzony, nawiasy klamrowe nie zostaną zapomniane. Czy są jakieś rażące problemy, a jeśli nie, jakie są tego względy? Wydaje mi się, że nadal jest bardzo czytelny, przynajmniej tak samo jak operator trójskładnikowy. Wydaje mi się, że operatory trójskładnikowe nie są tak sugerowane ze względu na czytelność, chociaż wydaje mi się, że taki wniosek nie jest tak jednogłośny.

Zły bliźniak we mnie chce to zasugerować, chociaż oczywiście składnia nie jest do tego przeznaczona i prawdopodobnie jest to po prostu zły pomysł.

(syntax) ? document.write("My evil twin emerges"): "";

Widziałem zachowanie &&operatora powodujące zwarcie , chociaż ludzie, którzy nie są do tego przyzwyczajeni, mogą mieć trudności z odczytaniem lub nawet nazwać to anty-wzorem:

lemons && document.write("foo gave me a bar");  

Osobiście często używam pojedynczej linii ifbez nawiasów, tak jak to:

if (lemons) document.write("foo gave me a bar");

Jeśli muszę dodać więcej instrukcji, umieszczę je w następnym wierszu i dodam nawiasy. Ponieważ moje IDE wykonuje automatyczne wcięcia, zastrzeżenia dotyczące utrzymania tej praktyki są dyskusyjne.

Używam tego w ten sposób:

(lemons) ? alert("please give me a lemonade") : alert("then give me a beer");

Możesz użyć tego formatu, który jest powszechnie używany w PHP:

(lemon) ? document.write("foo gave me a bar") : document.write("if condition is FALSE");

Ta jedna linia jest znacznie czystsza.

if(dog) alert('bark bark');

Wolę to. mam nadzieję, że to komuś pomoże

mogę tego użyć,

lemons ? alert("please give me a lemonade") : alert("then give me a beer");

wyjaśnienie: jeśli lemonsistnieje, to daj mialert("please give me a lemonade") else alert("then give me a beer")

// Kolejny prosty przykład

 var a = 11;
 a == 10 ? alert("true") : alert("false");

Jak wiele osób powiedziało, jeśli szukasz rzeczywistej 1 linii, jeśli:

    if (Boolean_expression) do.something();

jest preferowany. Jeśli jednak chcesz zrobić if / else, trójka jest twoim przyjacielem (a także super cool):

    (Boolean_expression) ? do.somethingForTrue() : do.somethingForFalse();

RÓWNIEŻ:

    var something = (Boolean_expression) ? trueValueHardware : falseATRON;

Widziałem jednak jeden bardzo fajny przykład. Krzyczy do @ Peter-Oslson dla &&

    (Boolean_expression) && do.something();

Wreszcie, nie jest to instrukcja if, ale wykonywanie rzeczy w pętli za pomocą map / redukcja lub Promise.resolve () jest również zabawne. Krzyczy do @brunettdan

Jak już wspomniano, możesz użyć:

i styl

lemons && document.write("foo gave me a bar");  

lub

styl bez uchwytów

if (lemons) document.write("foo gave me a bar");

powrót zwarciowy

Jeśli jednak chcesz użyć ifinstrukcji jednowierszowej do zwarcia funkcji, musisz użyć wersji bez wspornika, takiej jak:

if (lemons) return "foo gave me a bar";

tak jak

lemons && return "foo gave me a bar"; // does not work!

da ci SyntaxError: Unexpected keyword 'return'

Widziałem wiele odpowiedzi z wieloma głosami opowiadającymi się za użyciem operatora trójskładnikowego. Trójskładnik jest świetny, jeśli a) masz alternatywną opcję i b) zwracasz dość prostą wartość z prostego warunku. Ale...

Pierwotne pytanie nie miało alternatywy, a operator trójskładnikowy z tylko jedną (rzeczywistą) gałęzią zmusza do zwrócenia błędnej odpowiedzi.

lemons ? "foo gave me a bar" : "who knows what you'll get back"

Myślę, że najczęstszą odmianą jest lemons ? 'foo...' : ''i, jak się dowiesz po przeczytaniu niezliczonej ilości artykułów dla dowolnego języka na temat prawdy, fałszu, prawdy, falsey, null, zero, pustego, pustego (z naszym bez?), Wchodzisz pole minowe (choć dobrze udokumentowane pole minowe).

Gdy tylko jakakolwiek część trójki stanie się skomplikowana, lepiej skorzystać z bardziej wyraźnej formy warunkowej.

Długa droga do stwierdzenia, że ​​głosuję if (lemons) "foo".

Można to również zrobić za pomocą pojedynczej linii z whilepętlami i iftak:

if (blah)
    doThis();

Działa również z whilepętlami.

Przykład funkcji strzałek:

let somethingTrue = true
[1,2,3,4,5].map(i=>somethingTrue && i*2)

W obietnicach:

Promise.resolve()
  .then(_=>checkTrueFalse && asyncFunc())
  .then(_=>{ .. })

Inaczej:

if(somethingTrue) thenDo()

Jeśli jest to zwykły warunek, wolę używać if (wartość), gdy tylko jest to możliwe, ponieważ słowo if na początku oświadczenia mówi więcej o tym, co się dzieje, niż paranteza i znaki zapytania.

**Old Method:**
if(x){
   add(x);
}
New Method:
x && add(x);

Nawet przypisanie operacji możemy również wykonać za pomocą nawiasów okrągłych

exp.includes('regexp_replace') && (exp = exp.replace(/,/g, '@&'));