Obecnie tworzę aplikację, która będzie miała wiele timerów, które w zasadzie są takie same.

Chcę utworzyć niestandardową klasę, która używa całego kodu timerów, a także układu / animacji, więc mogę mieć 5 identycznych timerów, które działają niezależnie od siebie.

Układ utworzyłem za pomocą IB (xcode 4.2), a cały kod timerów jest obecnie tylko w klasie viewcontroller.

Mam trudność w zrozumieniu tego, jak zawrzeć wszystko w niestandardowej klasie, a następnie dodać to do kontrolera widoku, każda pomoc byłaby bardzo mile widziana.

Cóż, odpowiadając koncepcyjnie, twój licznik czasu powinien być prawdopodobnie podklasą UIViewzamiast NSObject.

Aby utworzyć instancję timera w IB, po prostu przeciągnij i UIViewupuść ją w widoku kontrolera widoku i ustaw jej klasę na nazwę klasy timera.

Pamiętaj by #import klasie licznika czasu w kontrolerze widoku.

Edycja: dla projektu IB (dla tworzenia instancji kodu zobacz historię wersji)

W ogóle nie jestem zaznajomiony ze scenorysami, ale wiem, że możesz skonstruować swój interfejs w IB, używając .xibpliku, który jest prawie identyczny z używaniem wersji storyboardowej; Powinieneś nawet być w stanie skopiować i wkleić swoje widoki jako całość z istniejącego interfejsu do.xib pliku.

Aby to przetestować, utworzyłem nowy pusty o .xibnazwie „MyCustomTimerView.xib”. Następnie dodałem widok, a do tego dodałem etykietę i dwa przyciski. Tak jak tak:

Stworzyłem nową podklasę klasy celu C o UIViewnazwie „MyCustomTimer”. W moim .xibustawiłem klasę właściciela mojego pliku na MyCustomTimer . Teraz mogę łączyć akcje i gniazda, tak jak każdy inny widok / kontroler. Wynikowy .hplik wygląda następująco:

@interface MyCustomTimer : UIView
@property (strong, nonatomic) IBOutlet UILabel *displayLabel;
@property (strong, nonatomic) IBOutlet UIButton *startButton;
@property (strong, nonatomic) IBOutlet UIButton *stopButton;
- (IBAction)startButtonPush:(id)sender;
- (IBAction)stopButtonPush:(id)sender;
@end

Jedyną przeszkodą, jaka mi pozostała, jest uzyskanie tego .xibw mojej UIViewpodklasie. Używanie a .xibradykalnie zmniejsza wymaganą konfigurację. A ponieważ używasz scenorysów do ładowania timerów, o których wiemy, że -(id)initWithCoder:jest to jedyny inicjator, który zostanie wywołany. Oto jak wygląda plik implementacji:

#import "MyCustomTimer.h"
@implementation MyCustomTimer
@synthesize displayLabel;
@synthesize startButton;
@synthesize stopButton;
-(id)initWithCoder:(NSCoder *)aDecoder{
    if ((self = [super initWithCoder:aDecoder])){
        [self addSubview:
         [[[NSBundle mainBundle] loadNibNamed:@"MyCustomTimerView" 
                                        owner:self 
                                      options:nil] objectAtIndex:0]];
    }
    return self;
}
- (IBAction)startButtonPush:(id)sender {
    self.displayLabel.backgroundColor = [UIColor greenColor];
}
- (IBAction)stopButtonPush:(id)sender {
    self.displayLabel.backgroundColor = [UIColor redColor];
}
@end

Metoda o nazwie loadNibNamed:owner:options: robi dokładnie to, na co wygląda. Ładuje końcówkę i ustawia właściwość „Właściciel pliku” na siebie. Wyodrębniamy pierwszy obiekt w tablicy i jest to widok główny stalówki. Dodajemy widok jako podwidok i Voila jest na ekranie.

Oczywiście zmienia to tylko kolor tła etykiety, gdy naciskane są przyciski, ale ten przykład powinien pomóc Ci dobrze działać.

Uwagi na podstawie komentarzy:

Warto zauważyć, że jeśli masz problemy z nieskończoną rekurencją, prawdopodobnie przegapiłeś subtelną sztuczkę tego rozwiązania. Nie robi tego, co myślisz, że robi. Widok umieszczony w serii ujęć nie jest widoczny, ale zamiast tego ładuje inny widok jako widok podrzędny. Widok, który ładuje, jest widokiem zdefiniowanym w końcówce. „Właścicielem pliku” w końcówce jest ten niewidoczny widok. Fajne jest to, że ten niewidoczny widok jest nadal klasą Objective-C, która może być używana jako swego rodzaju kontroler widoku dla widoku, który przynosi ze stalówki. Na przykład IBActionmetody w MyCustomTimerklasie są czymś, czego można oczekiwać bardziej w kontrolerze widoku niż w widoku.

Na marginesie, niektórzy mogą twierdzić, że to się psuje MVCi częściowo się z tym zgadzam. Z mojego punktu widzenia jest to bardziej związane z niestandardowym UITableViewCell, który czasami musi być częściowo kontrolerem.

Warto też zauważyć, że ta odpowiedź miała dostarczyć bardzo konkretnego rozwiązania; utwórz jedną końcówkę, której wystąpienie można utworzyć wiele razy w tym samym widoku, co w scenorysie. Na przykład, możesz łatwo wyobrazić sobie sześć z tych timerów jednocześnie na ekranie iPada. Jeśli potrzebujesz tylko określić widok dla kontrolera widoku, który ma być używany wiele razy w Twojej aplikacji, to rozwiązanie dostarczone przez jyavenard na to pytanie jest prawie na pewno lepszym rozwiązaniem dla Ciebie.

Szybki przykład

Zaktualizowano dla Xcode 10 i Swift 4

Oto podstawowy przewodnik. Pierwotnie wiele się tego nauczyłem, oglądając serię filmów na Youtube . Później zaktualizowałem moją odpowiedź na podstawie tego artykułu .

Dodaj pliki widoku niestandardowego

Poniższe dwa pliki utworzą widok niestandardowy:

• Plik .xib zawierający układ
• .swift jako UIViewpodklasa

Szczegóły dotyczące ich dodawania znajdują się poniżej.

Plik Xib

Dodaj plik .xib do projektu (Plik> Nowy> Plik ...> Interfejs użytkownika> Widok) . Dzwonię do siebie ReusableCustomView.xib.

Utwórz układ, który ma mieć niestandardowy widok. Jako przykład zrobię układ z a UILabeli a UIButton. Dobrym pomysłem jest użycie automatycznego układu, aby rzeczy zmieniały się automatycznie, niezależnie od tego, jaki rozmiar ustawisz później. (Użyłem Freeform dla rozmiaru xib w Inspektorze atrybutów, aby móc dostosować symulowane metryki, ale nie jest to konieczne.)

Szybki plik

Dodaj plik .swift do projektu (Plik> Nowy> Plik ...> Źródło> Swift Plik) . To jest podklasa UIViewi nazywam swoją ReusableCustomView.swift.

import UIKit
class ResuableCustomView: UIView {

}

Ustaw plik Swift jako właściciela

Wróć do pliku .xib i kliknij opcję „Właściciel pliku” w konspekcie dokumentu. W Inspektorze tożsamości wpisz nazwę swojego pliku .swift jako nazwę klasy niestandardowej.

Dodaj kod widoku niestandardowego

Zastąp ReusableCustomView.swiftzawartość pliku następującym kodem:

import UIKit

@IBDesignable
class ResuableCustomView: UIView {

    let nibName = "ReusableCustomView"
    var contentView:UIView?

    @IBOutlet weak var label: UILabel!

    @IBAction func buttonTap(_ sender: UIButton) {
        label.text = "Hi"
    }

    required init?(coder aDecoder: NSCoder) {
        super.init(coder: aDecoder)
        commonInit()
    }

    override init(frame: CGRect) {
        super.init(frame: frame)
        commonInit()
    }

    func commonInit() {
        guard let view = loadViewFromNib() else { return }
        view.frame = self.bounds
        self.addSubview(view)
        contentView = view
    }

    func loadViewFromNib() -> UIView? {
        let bundle = Bundle(for: type(of: self))
        let nib = UINib(nibName: nibName, bundle: bundle)
        return nib.instantiate(withOwner: self, options: nil).first as? UIView
    }
}

Upewnij się, że pisownia nazwy Twojego pliku .xib jest poprawna.

Podłącz gniazda i akcje

Podłącz gniazda i akcje, przeciągając kontrolki z etykiety i przycisku w układzie XIB do szybkiego kodu widoku niestandardowego.

Użyj własnego widoku

Twój widok niestandardowy jest teraz zakończony. Wszystko, co musisz zrobić, to dodać UIViewdowolne miejsce w swojej głównej planszy. Ustaw nazwę klasy widoku na ReusableCustomVieww Inspektorze tożsamości.

Odpowiedź dla kontrolerów widoku, a nie widoków :

Jest łatwiejszy sposób na załadowanie xib z storyboardu. Powiedzmy, że twój kontroler jest typu MyClassController, który dziedziczy po UIViewController.

Dodajesz UIViewControllerużywając IB w swoim storyboardzie; zmień typ klasy na MyClassController. Usuń widok, który został automatycznie dodany do serii ujęć.

Upewnij się, że XIB, który chcesz wywołać, nazywa się MyClassController.xib.

Gdy klasa zostanie utworzona podczas ładowania scenorysu, xib zostanie automatycznie załadowany. Przyczyną tego jest domyślna implementacja, UIViewControllerktóra wywołuje XIB o nazwie z nazwą klasy.

To nie jest tak naprawdę odpowiedź, ale myślę, że warto podzielić się tym podejściem.

Cel C

1. Importuj CustomViewWithXib.h i CustomViewWithXib.m do swojego projektu
2. Utwórz pliki widoku niestandardowego o tej samej nazwie (.h / .m / .xib)
3. Dziedzicz swoją klasę niestandardową z CustomViewWithXib

Szybki

1. Importuj CustomViewWithXib.swift do swojego projektu
2. Utwórz pliki widoku niestandardowego o tej samej nazwie (.swift i .xib)
3. Dziedzicz swoją klasę niestandardową z CustomViewWithXib

Opcjonalny :

4. Przejdź do pliku xib, ustaw właściciela z niestandardową nazwą klasy, jeśli chcesz połączyć niektóre elementy (aby uzyskać więcej informacji, zobacz część Uczyń plik Swift właścicielem odpowiedzi @Suragch)

To wszystko, teraz możesz dodać swój niestandardowy widok do swojego storyboardu i zostanie on pokazany :)

CustomViewWithXib.h :

 #import <UIKit/UIKit.h>

/**
 *  All classes inherit from CustomViewWithXib should have the same xib file name and class name (.h and .m)
 MyCustomView.h
 MyCustomView.m
 MyCustomView.xib
 */

// This allows seeing how your custom views will appear without building and running your app after each change.
IB_DESIGNABLE
@interface CustomViewWithXib : UIView

@end

CustomViewWithXib.m :

#import "CustomViewWithXib.h"

@implementation CustomViewWithXib

#pragma mark - init methods

- (instancetype)initWithFrame:(CGRect)frame {
    self = [super initWithFrame:frame];
    if (self) {
        // load view frame XIB
        [self commonSetup];
    }
    return self;
}

- (instancetype)initWithCoder:(NSCoder *)aDecoder {
    self = [super initWithCoder:aDecoder];
    if (self) {
        // load view frame XIB
        [self commonSetup];
    }
    return self;
}

#pragma mark - setup view

- (UIView *)loadViewFromNib {
    NSBundle *bundle = [NSBundle bundleForClass:[self class]];

    //  An exception will be thrown if the xib file with this class name not found,
    UIView *view = [[bundle loadNibNamed:NSStringFromClass([self class])  owner:self options:nil] firstObject];
    return view;
}

- (void)commonSetup {
    UIView *nibView = [self loadViewFromNib];
    nibView.frame = self.bounds;
    // the autoresizingMask will be converted to constraints, the frame will match the parent view frame
    nibView.autoresizingMask = UIViewAutoresizingFlexibleWidth | UIViewAutoresizingFlexibleHeight;
    // Adding nibView on the top of our view
    [self addSubview:nibView];
}

@end

CustomViewWithXib.swift :

import UIKit

@IBDesignable
class CustomViewWithXib: UIView {

    // MARK: init methods
    required init?(coder aDecoder: NSCoder) {
        super.init(coder: aDecoder)

        commonSetup()
    }

    override init(frame: CGRect) {
        super.init(frame: frame)

        commonSetup()
    }

    // MARK: setup view 

    private func loadViewFromNib() -> UIView {
        let viewBundle = NSBundle(forClass: self.dynamicType)
        //  An exception will be thrown if the xib file with this class name not found,
        let view = viewBundle.loadNibNamed(String(self.dynamicType), owner: self, options: nil)[0]
        return view as! UIView
    }

    private func commonSetup() {
        let nibView = loadViewFromNib()
        nibView.frame = bounds
        // the autoresizingMask will be converted to constraints, the frame will match the parent view frame
        nibView.autoresizingMask = [.FlexibleWidth, .FlexibleHeight]
        // Adding nibView on the top of our view
        addSubview(nibView)
    }
}

Można znaleźć kilka przykładów tutaj .

Mam nadzieję, że to pomoże.