Czuję się, jakbym się wypalił, mimo że jestem dopiero na studiach od 5 lat.

Przez pierwsze 3 lata mojej kariery sprawy układały się niesamowicie. W szkole nigdy nie byłem niczym specjalnym, ale czułem się wyjątkowo w moim towarzystwie. Patrząc wstecz, mogłem stwierdzić, że wykonałem wszystkie właściwe ruchy:

• Aktywnie starałem się codziennie poprawiać.
• Pomagałem każdemu, kto mógł.
• Podkreśliłem (i czytałem o książkach), że jestem dobrym członkiem zespołu.
• Dobrze się bawiłem.

Po 3 latach z rzędu, kiedy zostałem oceniony jako najlepszy pracownik, przekształciłem ten kapitał polityczny w pracę nad ciekawym, efektownym projektem z tylko 2 programistami: mną i szanowanym liderem technicznym.

Pracowałem ciężko nad tym projektem, który okazał się wielkim sukcesem. Wysoka jakość, niska liczba błędów, brak opóźnień itp.

Starszy technologiczny lider otrzymał znaczną promocję i premię GIGANTIC. Nie mam niczego.

Byłem tak rozczarowany, że przestałem się tym przejmować. W ciągu ostatniego roku po prostu się unosiłem. Przez pierwsze 4 lata czułem się podenerwowany po 10 godzinach dnia. Teraz ledwo przeszkadza mi praca 6 godzin dziennie.

Jakakolwiek rada? Nie wiem nawet o co pytam. Mam tylko nadzieję, że mądrzy ludzie to zobaczą i upuszczą mi kilka mądrości.

Zdarza się

Niestety, nie zawsze otrzymujemy kredyt, na który zasługujemy, lub zarząd udzieli kredytów osobom bezpośrednio pod nimi, które niekoniecznie mają moc (lub uczciwość), aby obdarzyć cię niektórymi. Jest to kwestia organizacyjna: poprzez schemat organizacyjny powinien spłynąć; z wyjątkiem kilku osób działających jak tamy.

Obawiam się, że tak się stało. Najprawdopodobniej ta zaawansowana technologia zasługiwała na bonus i promocję, ale byłeś zbyt daleko od radaru dla ludzi powyżej.

Zasadniczo tak się stało:

Sprzedawaj się

Nie dlatego, że masz już pracę, że powinieneś przestać się sprzedawać.

Poprosić o podwyżkę!!!

Ludziom trudno jest to zrozumieć: nie przyjdą do ciebie naturalnie.

A jeśli tak, to jeden z tych dwóch przypadków:

• emitują podbicia, aby mieć kontrolę nad podwyżkami, a nie ty (czujesz się szczęśliwy i rozpoznany, nie musisz prosić o jeden, i źle byłoby prosić o więcej).
• pracujesz w najbardziej niesamowitej firmie, jaką kiedykolwiek stworzono (proszę o przesłanie mi adresu).

Czy poprosić o podwyżkę . Naucz się śledzić swoje działania. Śledź liczniki błędów, dzienniki zatwierdzeń, prawdziwe osiągnięcia. Zasłanianie tyłka to prawdziwa zasada na świecie.

Żądanie podwyżki oznacza różne rzeczy:

• „Chcę więcej pieniędzy i jestem chciwy”

  Tyle, że tak myślisz najpierw, ale niekoniecznie tak myślą najpierw.

• „Chcę tego, na co zasłużyłem, albo zdobędę to gdzie indziej”

  Jeśli poprosisz o podwyżkę, oznacza to, że masz świadomość, że istnieje coś lepszego.

• "Jestem nieszczęśliwa"

  Oczywistą implikacją jest to, że nie będziesz również wykonywać.

Pytanie o podwyżkę oznacza zmianę statusu. Dostajesz więcej pieniędzy, ale także więcej kontroli. Ludzie będą się starać, aby upewnić się, że zasłużyłeś na to po fakcie . Przygotuj się również na to.

Twoja pozycja w firmie jest płynna: zmienia się i ewoluuje. Przejmij nad tym kontrolę i nie pozwól, aby coś się wydarzyło.

Poruszyć kwestie

Wspominasz o swoim szefie ... dlaczego nie zauważył tego problemu? A może on, ale nic z tym nie zrobił? Do jego obowiązków należy dopilnowanie, by praca jego podwładnych była dobrze reklamowana i szanowana.

Jeśli nie wie o twoim problemie, porozmawiaj z nim. Wyjaśnij, że jest to problem, który miał na ciebie wpływ.

Spraw, że staniesz się divą (może jesteś, o ile wiem), ale TO NIE MA LICZBY . Liczy się to, że twój szef zauważy, że jeden z jego pracowników jest niezadowolony i że stanowi to problem dla niego i innych.

Poszukaj alternatyw

Jesteś młody, jesteś zatrudniony i jesteś dobry.

Dlaczego uważasz, że musisz zostać tam, gdzie jesteś? Może to było tylko twoje pierwsze doświadczenie i okazja, żeby coś ząbić. Teraz możesz wyjść i sięgnąć po więcej.

Czasami łatwiej jest uzyskać przerwę w karierze, robiąc przerwę w pewnym sensie. Poszukaj innych ofert pracy, przejrzyj swoje CV, dobrze się sprzedaj i spróbuj sięgnąć po następną pracę nieco po drabinie, którą jesteś zainteresowany. Podaj swoje oczekiwania dotyczące wynagrodzeń (cóż, reklamuj się wyżej niż oczekiwane wynagrodzenie) do agencji.

Uważaj na swoją prywatność. Na tym etapie najlepiej, aby nikt w Twojej firmie nie wiedział, że szukasz. Ale jeśli zadzwonią do ciebie, to co z tego? Pokazuje również, że istnieje problem i trzeba go rozwiązać, inaczej sytuacja się zmieni. Nie mogą tego kontrolować.

Zasadniczo pozwala to zrobić:

Zachowaj profesjonalizm i cywilność - nie pal mostów

• Nie jęcz.
• NIE bądź zbyt namiętny.

• NIE osobiste.

• NALEŻY pozostać profesjonalistą.

• Bądź uprzejmy.

Są to profesjonalne relacje biznesowe . Najprawdopodobniej będziesz potrzebować referencji od swojej obecnej firmy, gdy zdecydujesz się pójść gdzie indziej. Nie pal mostów.

Albo to się stanie:

^{(Jednak mało prawdopodobne, ponieważ oznaczałoby to, że twój szef próbuje cię zatrzymać, świadomie czyniąc cię nieszczęśliwym ... Z pewnością nie wiedziałby, że nic dobrego z tego nie wyniknie. Albo uciekaj w stronę wzgórz, teraz!)}

O wypaleniu

Właściwie nie rozwiązałem tego ...

Chociaż nie wydaje mi się, że wypaliłeś się i jesteś po prostu zdemotywowany, powiedziałbym, że nie ma wymogu wiekowego ani limitu wypalenia. Może się to zdarzyć w wieku 23 lat, tak jak w przypadku 77. Dobrą rzeczą jest to, że możesz wyzdrowieć z niego w wieku 23 lat i rozejrzeć się za nim. Na przykład w wieku 45 lat trudniej jest szukać alternatyw.

Nie przepracuj się. Nie rób prac przez dłuższy czas, które wysysają z ciebie życie i radość z programowania. Nie wydaje się, żebyś ich używał, więc wątpię, żebyś się wypalił.

Zostałeś spalony, ale w inny sposób. Uważaj to za lekcję. Teraz wróć do pracy, zdobądź podwyżkę lub uznanie i pamiętaj, żeby dobrze się bawić. A jeśli w tej chwili trudno jest się przy tym dobrze bawić, radzę nawet wybrać małe projekty, które sprawią, że będzie fajnie w miejscu pracy (opracuj narzędzie, które ułatwi coś, coś takiego).

^{Zdjęcia udostępnione dzięki uprzejmości Dilbert.com i Scott Adams .}

To nie jest wypalenie, to zawód .

Idź porozmawiać z szefem. Przytocz swój gwiezdny rekord wydajności. Poproś o podwyżkę i awans. Jeśli on / ona pyta o twój ostatni słaby występ (jeśli nawet został zauważony!), Bądź szczery: czułeś się tak zawiedziony i przeoczony po ostatnim dużym projekcie, że zostałeś zdemoralizowany, i postanowiłeś poprosić o uznanie i nagrodę, którą uważasz, że zasługujesz na naprawienie obrażeń.

Wszystko, co może zrobić, to powiedzieć nie. Technicznie on / ona może cię również zwolnić, ale w tym momencie wątpię, żebyś bardzo się tym przejmował, może to być nawet ulga.

Ale najpierw spójrz na stackoverflow.com/jobs, aby zobaczyć, co jeszcze jest dla Ciebie.

I jak zawsze nie korzystaj z porad zawodowych od nieznajomych w Internecie ;)

I powodzenia!

Funky przychodzą i odchodzą. Co dziwne, za każdym razem, gdy znalazłem się w podobnym nastroju, było tak również dlatego, że nie czułem, że moja praca została doceniona. Kiedyś nie dostałem podwyżki, o której myślałem, że powinienem ją otrzymać, a premia była mniejsza niż się spodziewałem. Przejście tego zajęło mi rok. Nie sądzę, że rozwiązaniem jest znalezienie nowej pracy. Po prostu ciężko pracuj, to minie. Obiecuję, że minie.

W moim przypadku faktycznie wyszedłem i znalazłem nową pracę, a moja obecna firma dała mi około 45% podwyżki i niezłą premię za pozostanie. To trochę pomogło. Moją najlepszą radą niekoniecznie jest przeprowadzka - najlepiej kontynuować pracę tam, gdzie jesteś i zobaczyć, co się stanie. Jeśli to się nie poprawi, dlaczego nie znaleźć innej oferty i dać im szansę na jej przeciwdziałanie? Możesz być zaskoczony, jak bardzo cię cenią. Jeśli nie, to po prostu kopnij piłkę i przejdź do nowej pracy - masz tylko swoją dumę do stracenia i zwykle jest to dobre ćwiczenie, aby być od czasu do czasu poniżanym.

W mojej karierze odkryłem, że podwyżki i bonusy są świetne ... przez jakiś czas. Ale jeśli praca i ludzie cię nie interesują, to ostatecznie nie spodoba ci się ta praca. Usiadłbym z twoim przełożonym i powiedziałem mu, co czułeś, kiedy nie zostałeś rozpoznany za swoje osiągnięcia. Niektórzy menadżerowie i firmy są po prostu okropni i trzeba ich trochę poklepać. Nie wstydź się walczyć o siebie. Pod koniec dnia Twoim największym kibicem musi być Ty!

Myślę, że to nie jest wypalenie, ale rozczarowanie, może być również ważnym doświadczeniem.

Bardzo interesujesz się komputerami i samodoskonaleniem. To świetny i rzadki prezent, który miałeś, a także masz go „gdzieś” dzisiaj. Z drugiej strony nie można dobrze „sprzedać” tego prezentu (co zresztą wydaje mi się bardzo bliskie moim problemom z tym światem ;-)), a rzadcy menedżerowie są gotowi zapłacić za coś, co mogą dostać za darmo; - ). Twoje nie były tego rodzaju.

Używałeś tego prezentu przez trzy lata iz powodzeniem, pod dobrym przewodnictwem - zyskałeś mnóstwo doświadczenia i pewności siebie, ponieważ „wiesz, jak zrobiłeś” wiele rzeczy, w porównaniu z wieloma kolegami, którzy „myślą, jak powinien być gotowy". To jest prawdziwa wartość tego czasu, której nie można ci odebrać - ale oczywiście możesz zrezygnować z niej. To właśnie zrobiłeś przez ostatni rok i to sprawia, że ​​czujesz się dzisiaj „wypalony”.

O pieniądzach. Wiele osób zapłaciłoby dużo za twoje doświadczenie - inni zarobiliby dużo za wykonaną pracę. Jesteś w środku: masz doświadczenie za darmo - nie otrzymujesz premii za wynik. Ups, prawie zapomniałem: płacono ci jako pracownikowi, a kierownictwo uznało, że to uczciwy interes. (Jesteś młody i być może od miesięcy nie ciężko pracujesz dla firmy, która zbankrutowała i nic nie płaci, tak jak ja. Sh * t się zdarza.)

Więc lekcja. Czułeś, że kierownictwo podjęło złą decyzję: oceniłeś swój wkład w udany projekt jako obowiązek zapłaty. Czy zapytałeś ich o to? Czy twój starszy partner? A może po prostu czekałeś na bonus? Jeśli chcesz czegoś lub czujesz coś niesprawiedliwego, ZAPYTAJ!

Oczywiście nie powinieneś zapominać, że masz swoje powody, a one mają swoje powody - więc może nie jest korzystne powiedzenie: „jesteś mi winien premię” - gdyby tak uważali, to byś to dostał. Ale idź i wytłumacz swoje oddanie, wyniki i że masz problem z sytuacją. Musisz negocjować. To jest biznes, a wszystko dotyczy przychodów. Jeśli czują, że jesteś dla nich ważny, troszczą się o to - jeśli nie, to odrzucają twoją prośbę (co również NIE JEST katastrofą, tylko sprzężeniem zwrotnym, z którego możesz się uczyć).

Problemem jest tutaj czas. Miałeś pozycję i reputację, kiedy powinieneś był zapytać, ale zmarnowałeś rok, a jęki nie cofną go. Jednak: nie zostałeś zwolniony, wciąż otrzymujesz te same pieniądze za zrobienie jednej trzeciej tego, co zrobiłeś - dowiesz się, że wcale nie jest tak źle ... :-)

Moja rada: nie narzekaj, znów wstań. Jeśli jesteś w dobrych stosunkach, porozmawiaj z całą osobą starszą. Nie sądzę, że jest to najlepszy czas, aby udać się do kadry kierowniczej w celu uzyskania jakiejkolwiek premii - ale masz dużo czasu do przodu, aby nie marnować. Skoncentruj się na posiadanym doświadczeniu i idź do kolejnych zadań z tą mocą. Uświadom sobie, że nie tyle ciężko pracowałeś na pieniądze, ale na wyprawę ( przeczytaj o Motywacji 3.0 ). A twoim obecnym problemem może nie być brak premii, ale strach, że twoja praca nie jest tak honorowa, jak się czujesz. Nie wstydź się następnym razem: przynajmniej będziesz miał odpowiedź na trawienie, a nie tylko głód.

Trzeba zobaczyć: ostatni wykład Randy'ego Pauscha . Cytat: „Nie narzekaj, po prostu bardziej się staraj!” (od pierwszego czarnego baseballisty, który miał w swoim kontrakcie, że nie powinien narzekać na to, że tłum go pluje ... tylko dla kontrastu).

Twoje zdrowie! :-)

Cóż, byłem tam, zrobiłem to, dostałem t-shirt, ale nic więcej.

Prosta odpowiedź: zmień firmę i pozwól im się toczyć bez ciebie: zarobisz więcej, będziesz mieć nowe wyzwania, poznasz nowych facetów. Kiedy wewnętrzne rzeczy nie działają, sprawdź inną łąkę.

Pamiętaj tylko, że będziesz musiał odzyskać reputację, zainwestować czas, ale warto (po 6 latach zmiany w tej samej firmie dostałem 10 lat doświadczenia)

Scott Berkun ma kilka rzeczy do powiedzenia - i są też bardzo dobre.

O przetrwaniu twórczego wypalenia mówi:

Nawet z najbardziej kalkulującym i złym menedżerem, jeśli się do nich zgłosisz, jesteś ich atutem. Kiedy toasty, możesz całkowicie upaść i stać się całkowicie bezużyteczne.

Więc nawet jeśli widzą cię jako udoskonaloną formę bydła miejskiego, chcą, abyś produkował i tworzył na dłuższą metę. Jeśli potrafią zamienić tygodnie złego samopoczucia i gównianej pracy w kilka dni, leży to całkowicie w ich interesie. To czysta ekonomia. Bardziej prawdopodobną sytuacją jest to, że jeśli twój kierownik w ogóle zwraca uwagę, już wie, że coś jest nie tak. Mogą wyczuć różnicę w twoim zachowaniu podczas spotkań i zobaczyć jakość lub precyzję wykonywanej pracy. Dobry menedżer poprosiłby i zbadałby, aby dowiedzieć się, co jest nie tak (to ich praca), ale niektórzy nie wiedzą, co powiedzieć. W takim przypadku to zależy od ciebie.

Oto prosty sposób: „Hej, szefie. Martwię się o coś. Nie byłem tak zmotywowany, jak bym chciał w tym projekcie przez ostatnie 2 tygodnie. Próbuję dowiedzieć się, dlaczego, i możliwe, że wypaliłem się na pewnym aspekcie tej pracy. Jeśli masz dla mnie sugestie, jestem na nie otwarty, ale chciałem się upewnić, że wiesz, co się dzieje. Będę cię informować, gdy wymyślę, co możemy z tym zrobić. Rozpoczynając taką rozmowę, bierzesz odpowiedzialność za wypalenie. Zdobywasz punkty ze swoim menedżerem (i ze sobą) za bycie świadomym tego, co się dzieje i podejmowanie dojrzałych i otwartych działań w tym zakresie.

Teraz mówi o czasach, w których po prostu tracisz wolę zawracania sobie głowy, twoja sprawa jest nieco bardziej ekstremalna, ale sprawy wciąż pozostają nierozstrzygnięte: zachowaj dojrzałe podejście do tego. Możesz czuć się przygnębiony, ale nikt nie da ci figi, chyba że przynajmniej zaczniesz sobie pomagać. Więc zobacz swojego przełożonego i zwróć uwagę na niesprawiedliwość tego wszystkiego (oczywiście nie w sprytny sposób, ale w sposób odpowiedzialny: „Chcę być dla ciebie bardziej produktywnym zasobem”), co powinno doprowadzić go do twojej strony trochę rzeczy. Jesteś wtedy na przyzwoitej pozycji, aby uzyskać bonus dla siebie i rozpocząć piłkę promocyjną, a główny menedżer zdaje sobie sprawę z tego, że podjeżdżasz pod górę. (Boże, brzmię jak menedżer marketingu!)

W skrócie - staraj się przezwyciężyć uczucie depresji i poradzić sobie z sytuacją w możliwie najbardziej profesjonalny sposób. Jeśli to się nie powiedzie, i tak powiesz im, żeby go przykleili, więc nic nie stracisz. Jeśli się powiedzie, wszystko dobrze i dobrze. Jedyną złą rzeczą, jaką możesz tutaj zrobić, jest rozwodzenie się nad nim i duszenie własnych soków.

Zdarza się, jest do bani, ale się zdarza. Porozmawiam o tym z twoim szefem lub jego szefem.

Ponadto starałbym się podjąć kroki, aby ponownie odkryć pasję, wziąć udział w lokalnym spotkaniu i może wygłosić kilka rozmów lub znaleźć hackaton, na który można pójść. Jeśli nic więcej, kiedy zdecydujesz się na skok, pomoże, jeśli twoje imię jest znane w mieście.

Warto też poświęcić trochę czasu na rzeczy niezwiązane z pracą. Zacznij biegać lub zająć się hobby, dołącz do lokalnej grupy teatralnej itp. Aby poszerzyć swoje życie i pozwolić sobie na chwilę oderwać głowę od pracy

Istnieją różne sposoby reagowania na rozczarowanie, a postawa „nie dbania” nie jest dobra. Trudno jest się zastanawiać, jaka to różnica, czy wykonujesz dobrą robotę. To działa demotywująco i wiele osób reaguje w ten sposób. Ale kluczowym pytaniem, które musisz sobie zadać, jest inwestycja w przyszłość? Jeśli nie jesteś na szczycie swojej gry, to wpłynie to na twoją umiejętność udzielania dobrych odpowiedzi na pytania podczas wywiadów? Alternatywnie, jeśli zdecydujesz się pozostać tam, gdzie jesteś, możesz zostać pominięty w celu awansu, pozbawiając się w ten sposób ogromnych premii, które przegapiłeś. Nie ma znaczenia, dla kogo pracujesz, zawsze bądź na szczycie swojej gry. Musisz być teraz.