Jak mogę dowiedzieć się, czy programowanie jest dla mnie odpowiednie? [Zamknięte]

Mam wykształcenie informatyczne i byłem dość pewny siebie, dopóki nie pojawiła się szansa na programowanie (C #). Nigdy wcześniej tego nie programowałem, a oprogramowanie, które programuję, to program, z którego nigdy wcześniej nie korzystałem (oprogramowanie do modelowania 3D).

Od tego czasu minęło 6 miesięcy i mam ochotę się poddać. Nie miałem dużo treningu ... około 3 tygodni treningu rozłożonego na ostatnie 6 miesięcy.

Myślę, że byłbym dobry w programowaniu, ale to doświadczenie każe mi przemyśleć moją decyzję. Nie jestem pewien, czy to tylko ja, czy ta frustracja jest normalna.

Jak mogę dowiedzieć się, czy programowanie jest dla mnie odpowiednie?

Jest kilka rzeczy do zapamiętania na temat programowania.

Po pierwsze, nigdy nie dowiesz się wszystkiego o programowaniu. Prawdopodobnie nigdy nawet nie zbliżysz się do poznania ułamka wszystkiego. A jeśli kiedykolwiek pomyślisz, że wiesz coś, wyjdzie coś nowego, a to, co wiesz, będzie przestarzałe.

Musisz więc dobrze sobie radzić z ciągłym uczeniem się nowych rzeczy i uczeniem się, co należy zrobić. Jeśli nie masz nic przeciwko marnowaniu czasu na naukę, badania i rozwiązywanie problemów poprzez „wykształconą próbę i błąd”, nie zaczynaj programowania.

Po drugie, liczy się logika, a nie składnia. Samo uczenie się języka, frameworku lub technologii niekoniecznie jest dobrym programistą. Naprawdę potrzebujesz takiego umysłu, który jest w stanie zrozumieć logikę stojącą za kodem - jak elementy pasują do siebie, jaką logikę się stosuje i jak komputer interpretuje twój kod.

Wygląda na to, że pracujesz z jednym oprogramowaniem i językiem, ale pamiętaj, że istnieje wiele innych języków i technologii. Nie oceniaj ich wszystkich po doświadczeniu z jednym z nich. Jeśli składnia Cię frustruje, pamiętaj, że zawsze są inne opcje. Ale jeśli masz problemy z zrozumieniem logiki kodu, być może programowanie może nie być dla Ciebie.

I na koniec, nie wybieraj pracy, której nienawidzisz. Pewne programowanie może być frustrujące, ale może też być bardzo satysfakcjonujące. Jeśli potrafisz poradzić sobie z czasami, gdy chcesz uderzyć głową o ścianę nad odrobiną kodu lub usunąć frustrację ze swojego komputera i nadal cieszyć się kodowaniem, jesteś dobry :)

Mój przyjaciel był częstym lotnikiem przez wiele lat, ale zawsze chciał być pilotem linii lotniczych. Pewnego dnia skorzystał z okazji, by latać Boeingiem 747. Po około sześciu miesiącach miał ochotę się poddać: myślał, że będzie dobry w lataniu samolotami, ale to doświadczenie z ostatnich sześciu miesięcy skłoniło go do przemyślenia swojej decyzji.

Oczywiście żartuję: nie mam takiego przyjaciela. I to nie bez powodu: każda linia lotnicza byłaby szalona, ​​pozwalając komuś przejąć kontrolę nad 747, zanim spędził kilka lat latając Cessną, a następnie kilka lat latając samolotami wielosilnikowymi, a następnie kilka latając odrzutowcami , a następnie kilka miesięcy intensywnego szkolenia na 747.

Istotą mojej wymyślonej historii jest to, że nawet najprostszy pakiet do modelowania 3D byłby odpowiednikiem programisty latającego 747. Wielu programistów byłoby przez niego zastraszonych, nawet po dekadzie lub dwóch w branży. Nic dziwnego, że czujesz się sfrustrowany: podjąłeś złe zadanie dla swojego obecnego poziomu umiejętności!

Co powinieneś zrobić? Po pierwsze, opuściłem sklep z modelami 3D, wziąłem kurs online lub prawdziwy programowanie i założyłem projekt zwierzaka, nad którym możesz pracować w wolnym czasie. Po zakończeniu kursu spróbuj zdobyć pozycję podstawową w sklepie, który produkuje aplikacje biznesowe, aplikacje mobilne lub wyrafinowane strony internetowe. Naucz się jak najwięcej w pracy i ćwicz w domu, aby jeszcze bardziej poprawić swoje umiejętności. Za kilka lat będziesz mógł wrócić do swojej firmy zajmującej się modelowaniem 3D i pracować tam bez najmniejszej frustracji.

Być może nie wybrałeś najlepszej ścieżki do nauki programowania :)

Poważnie, modelowanie 3D jest bardzo złożoną dziedziną nawet dla doświadczonego programisty, więc posiadanie go jako pierwszego projektu będzie trudne. Sugerowałbym zdobycie dobrych książek i samodzielną pracę nad prostymi projektami. Jeśli lubisz nad nimi pracować, nie przestawaj się podłączać, a dostaniesz się tam. Jeśli ci się to nie podoba, być może nadszedł czas, aby zmniejszyć straty.

Nie zamierzam zaczynać żadnych argumentów na temat najlepszych książek o programowaniu, ale myślę, że znajdziesz wiele pytań na temat SE dotyczących odniesień do programowania.

FWIW, programuję w MS Windows od wersji 2.x, a jeśli wskoczę do istniejącego projektu modelowania 3D, myślę, że byłbym przez chwilę sfrustrowany :)

Jako sam początkujący programista (2 lata pracy w niepełnym wymiarze godzin) motywuje mnie perspektywa długoterminowa .

Z każdym nowym projektem, który zaczynam, lepiej rozumiem, jak sobie z nim poradzić. Każdy nowy język staje się mniej trudny. Moje rozwiązania stają się bardziej kompletne.

Oto moja lista rzeczy, które powinieneś kontynuować jako programista:

• Powinieneś lubić i uczyć się na własną rękę. (tj. praca z książkami, forami, dokumentacjami, ...)
• Powinieneś chcieć uporządkować swoje myśli - programowanie jest sposobem na przeniesienie procesów myślenia na papier ( do komputera ).
• Powinieneś mieć wystarczającą odporność, gdy ciągle masz do czynienia z pozornie niekończącą się listą drobnych problemów, które najpierw trzeba zidentyfikować, zanim można je rozwiązać.

Poza tym myślę, że istnieje wiele powodów, dla których lubisz programować, a im więcej to robisz, tym bardziej odczuwasz radość z pracy w tak kreatywnym i niepowtarzalnym polu.

Edycja: Jeśli masz problem z czymś, spróbuj dokładnie wskazać, na czym polega problem, a następnie zanieś go do jednej z witryn Stack-Exchange, jeśli twoje pytanie nie zostało jeszcze udzielone, na pewno otrzymasz dobra odpowiedź. Na dłuższą metę dobrze będzie też przeczytać kilka ustrukturyzowanych książek o paradygmatach programowania, inżynierii oprogramowania i algorytmach. Większość jednak importuj, pisz dalej - i jak sugeruje większość odpowiedzi tutaj, znajdź trochę czasu na pracę nad programami niezwiązanymi z tym, co już robisz, nawet jeśli oznacza to, że tworzysz własne projekty do pracy w domu.

To proste: czy lubisz to robić? Jeśli nie dostaniesz za to zapłaty, czy zrobiłbyś to w wolnym czasie, dla zabawy? Jeśli odpowiedź brzmi „nie”, programowanie prawdopodobnie nie jest dla ciebie odpowiednie.

Nie oznacza to, że nie nauczyłeś się robić tego wystarczająco dobrze, aby zarabiać na tym zarobkowo. Ale jeśli go nie kochasz, nigdy nie będziesz w tym świetny. A jeśli ci się nie podoba, o co chodzi?

Zacząłem programować, gdy miałem 12 lat i zrobiłem to, ponieważ chciałem. Miałem 20 lat (i byłem w połowie college'u), zanim przyszło mi do głowy, że może uda mi się to utrzymać. Po prostu to zrobiłem, ponieważ to uwielbiałem.

Uważam, że większość ludzi, którzy są w czymś świetni (cokolwiek), nie jest tak, ponieważ ma pewne wrodzone umiejętności, ale dlatego, że ma niezdrową obsesję na punkcie tego.

Radzę ci poświęcić trochę czasu na C # i ogólnie programowanie.

Zrób małą grę. Zrób proste narzędzie do organizowania zdjęć. Zrób wszystko naprawdę.

Jeśli spędzasz swój indywidualny czas, może ci się spodobać programowanie. Jeśli nie, programowanie nie jest dla ciebie karierą. Tak czy inaczej, pracuj nad tym.

Zasób, który może być przydatny do nauki niektórych pojęć:

http://msdn.microsoft.com/en-us/library/618ayhy6.aspx (C # Reference)

Gdzie byłeś, jeśli nigdy wcześniej tego nie programowałeś? Większość ról IT miałaby możliwość zaprogramowania czegoś, choćby makra lub skryptu do automatyzacji małego kawałka układanki.

Masz prawo do swoich emocji. Jednak lepsze pytanie brzmi: co robisz z tą frustracją? Zastanawiasz się i idziesz naprzód? Jakiego rodzaju opinie otrzymujesz na temat pracy, którą wykonujesz? Jeśli otrzymujesz informację zwrotną, że jest świetna, możesz mieć nierealne oczekiwania wobec siebie. Z drugiej strony, jeśli nie otrzymujesz żadnej informacji zwrotnej, to rozumiem, że mam obawy.

Pamiętam, jak zaczynałem od asemblera na Commodore VIC20. Na początku po prostu postępowałem zgodnie z instrukcjami dotyczącymi hacków opublikowanymi w czasopismach z grami, aby dać mi nieskończone życie na Jet Set Willy lub czymkolwiek innym, o co próbowałem oszukiwać. Miałem ciekawość i tęsknotę, która doprowadziła mnie do chęci stworzenia własnych hacków i zrozumienia, jak i dlaczego działały. To z kolei doprowadziło mnie do napisania moich pierwszych programów.

Chodzi o to, że byłem całkiem zdezorientowany przez dość długi czas (nie tak długo jak 6 miesięcy, ale zgadzam się, że to prawdopodobnie funkcja rozpoczynania od modelowania 3D), ale potem grosz nagle spadł. Zacząłem rozumieć, w jaki sposób kod, który napisałem, został przetłumaczony na instrukcje procesora i odwołania do pamięci, a wkrótce mogłem napisać dość kompetentny asembler. Oczywiście pracujesz teraz o 20 poziomów powyżej procesora, ale jestem pewien, że jeśli będziesz miał predyspozycje, ten moment żarówki się wydarzy.

Przypominam, że powtarzam punkty, które wzbudziły ciekawość, uczą się i zawodzą, gdy tworzysz coś naprawdę synergicznego.

Jeśli może dać jedną radę, „wytrwa i poznaj podstawy programowania obiektowego”. Powodzenia.

Zasadniczo nie przeszedłeś szkolenia i zostałeś zaangażowany w trudny projekt. Zazwyczaj ludzie spędzają co najmniej trzy lata ucząc się różnych rzeczy, zanim jeszcze rozpoczną niebanalne projekty. Nie ma zażenowania, ani nie oznacza to, że programowanie nie jest dla ciebie, jeśli uważasz, że jest to zbyt trudne.

Nawet ja walczyłem w czwartym tygodniu programowania: P

Twoja frustracja jest całkowicie normalna; jest prawdopodobne, że 3 tygodnie treningu są głęboko niewystarczające. Nie możesz wiedzieć, czy programowanie jest dla Ciebie odpowiednie, ponieważ kierujesz się w stronę trudnego projektu programistycznego z wypłatą na linii.

Jeśli naprawdę chcesz wiedzieć, czy programowanie jest dla Ciebie „odpowiednie”, naucz się nowego języka programowania w wolnym czasie i wykonaj kilka projektów programistycznych. Jeśli podoba ci się to doświadczenie (programowanie bez terminów i presji pracy nad głową), programowanie jest właśnie dla Ciebie.

Teraz ... czy ta konkretna praca programistyczna jest właśnie dla Ciebie ... Osobiście skłaniam się ku nie . Porozmawiaj ze swoim menedżerem o swojej frustracji i zastanów się nad znalezieniem pracy, która będzie lepiej dostosowana do twojego obecnego zestawu umiejętności lub która obiecuje lepszy program treningowy. Nie znam szczegółów twojej konkretnej sytuacji, ale wydaje mi się, że zatrudnienie cię na to stanowisko było niekorzystne zarówno dla ciebie, jak i dla firmy bez zapewnienia odpowiedniego czasu na szkolenie; jeśli nie planowali zapewnić lepszego szkolenia, nie powinni cię zatrudnić. Mimo to szkoła silnych uderzeń jest równie dobra jak każda inna; ponownie najlepszym rozwiązaniem jest porozmawianie ze swoim przełożonym i sprawdzenie, jak ocenia on twoje obecne wyniki i reaguje na twoją frustrację.

Czy to ja, czy mam rację, że jestem sfrustrowany?

Pytanie, które naprawdę musisz sobie zadać, to:

a) Czy lubisz programować? b) Czy czujesz się najszczęśliwszą osobą na świecie, kiedy Twoja aplikacja działa? - Jeśli Twoja odpowiedź brzmi TAK , przestań się martwić, po prostu ucz się i doskonal swoje umiejętności programowania.

Ogólnie rzecz biorąc, modelowanie 3D - to zupełnie inna dziedzina w świecie programowania, jak programowanie gier. Może cię to przestraszyć lub nie zainteresować. Nie bój się , po prostu utrzymuj swoją motywację, ucząc się rzeczy, których nie znasz. Wyznacz swoje cele krótko- i długoterminowe na podstawie tego, co musisz nadrobić i nauczyć się.

Edycja: „Oprogramowanie do modelowania 3D” nie jest głównym obszarem programowania strumienia. Dlatego możesz znaleźć się w nauce bardzo specyficznej wiedzy / technik, które nie są stosowane w innych obszarach (CRM, księgowość, opieka zdrowotna itp.). Jeśli uznasz, że „modelowanie 3D” NIE jest interesujące, po prostu poszukaj innego obszaru biznesowego programowania to napędza twoje zainteresowanie.

Programowanie grafiki 3D jest niszą, do której nawet najbardziej uznani programiści nie chcieliby się dostać. Dużo pracuję z OpenGL i znam to z pierwszej ręki. Mam nadzieję, że cała twoja praca wymaga pracy ze scenografami na wyższym poziomie, ale jeśli jesteś głęboko w jej wnętrznościach jak ja. Dla nowego programisty to jest jak dziecko biegające ... w biegu na 100 m ... z takimi jak Usain Bolt ... z dodatkową presją ludzi, którzy mają realistyczne oczekiwania, że ​​dziecko wygra wyścig.

Jednak zdarzają się cuda i nie traci się wszelkiej nadziei.

Ufam, że już to robisz, ale nie tylko musisz robić samouczki na temat programowania (jest to zdecydowanie najmniejsze wyzwanie), musisz przeczytać rzeczy na temat podstaw 3D i układów współrzędnych. Zrozum matematykę związaną z rysowaniem wielokątów, tłumaczeniem, obrotem (Boże, pomóż, jeśli ćwiartka), macierzami itp.

Ale tak na poważnie, czy na pewno chcesz to zrobić? Co jest dla ciebie ważniejsze? ta praca czy pełny zestaw włosów?

Właśnie wyrzuciłem niedawno książkę o C # - ponieważ nie ma dla mnie żadnej wartości.

Ale mogę potwierdzić, frustracja i błędy są uważane za „normalne”.

Chociaż nie jest to termin siedzenia z tyłu szyi - nie martw się.

Z drugiej strony - gdy zadziała jak urok, może być naprawdę zabawne.

Dostarczając niezwykłe wyniki - mogą nazywać cię „Sir” :)

Jeśli chodzi o pytanie, czy jest to właściwa praca dla Ciebie - zależy to od tego, czy chcesz uczyć się nowych rzeczy każdego dnia - czy nie. Ponadto, jeśli masz cierpliwość i orzechy do rozwiązania problemów.

Ciągle stosuję metodologię TDD - ale nauka trwa kilka lat. 3-tygodniowy kurs szybkiego startu może cię nigdzie nie przynieść, chodzi o popełnianie błędów i uczenie się na ich podstawie.

Wszyscy nienawidzą błędów i wadliwego działania - ale można z nimi rosnąć. Chodzi mi o to, że popełnianie (a nawet prowokowanie) błędów niekoniecznie jest złą rzeczą.

Prawdopodobnie najlepszą wskazówką, jaką mogę ci dać, jest rozbicie rzeczy na mniejsze kamienie milowe.

Ponieważ jeśli postawione cele są całkowicie poza zasięgiem - to powoduje frustrację.

Nauczyłem się debugowania na Nintendo SNES - oszukiwałem jak motyka i dostałem pieniądze z magazynu na konsole za dostarczanie im świeżych kodów. Później dostałem Atari ST i nauczyłem się kodować Omikron Basic ... i wciąż tu jestem, obecnie samozatrudniony jako kreator JS :)

Twoja sytuacja, zgodnie z opisem, polega raczej na „uczeniu się na własnej skórze” ... Sugerowałbym również nauczenie się tego przy użyciu bardziej podstawowych aplikacji. Dobra znajomość języka to wszystko, czego potrzebujesz, a może dobre przykłady.

Programowanie wymaga dużo wysiłku i poświęcenia, aby dotrzeć do punktu, w którym wiesz, co robisz i jesteś wyjątkowy w robieniu tego, co wiesz.

Aby naprawdę odnieść sukces, programowanie musi stać się sposobem na życie; zamiast pożądanego zawodu. Musi przerodzić się w obsesję, która zaczyna się od rezystora i obejmuje całą sieć obejmującą Internet.

Osobiście polecam trzymać się tego, ponieważ osobiście bardzo się zmagałam. Nie mogłem naprawdę zacząć myśleć jak programista przez około rok i kilka miesięcy po tym, jak zacząłem studiować informatykę w pełnym wymiarze godzin (często ponad 12 godzin dziennie).

Cały czas spędziłem na studiowaniu wszystkiego, co mogłem zrozumieć w Internecie na temat komputerów. Użyłem złożoności programowania, aby uczynić mnie jeszcze bardziej upartym i zmotywowanym za każdym razem, gdy byłem przytłoczony. Spędziłem dużo czasu po prostu czytając kod innych ludzi i ręcznie wpisując go w sobie. Ilekroć znalazłem coś, czego nie rozumiałem, sprawdzałem to. Codziennie nurkuję coraz głębiej w moją wymuszoną fascynację i obsesję. (Zacząłem nawet marzyć o programowaniu, w którym komunikowałem się z programami przez binarny, Too deep! Lmao)

Nie zawsze było łatwo. Zdecydowanie czułem się, jakbym nie był do tego PRZEZNACZONY PRZEZ CAŁY CZAS, ale pewnego dnia udało mi się po prostu włączyć i zacząć pisać jak szalony. Z każdą kolejną linią, jaką sobie wyobrażałem, zaczęło mi to nabierać coraz większego sensu. Wszystko zaczęło się zbierać do tego stopnia, że ​​mogłem wrócić i przepisać mój kod w sposób bardziej optymalny i wydajny zaledwie kilka godzin później.

Potem nigdy nie wątpiłem, czy mogę zostać programistą. Musisz tego naprawdę chcieć. Nie ma wielu ludzi, którzy mają wymagane poświęcenie, aby przezwyciężyć burzę, która jest konieczna, aby przekształcić się w informatyka.

Kiedy jednak dojdziesz do punktu, w którym możesz budować skomplikowane systemy oprogramowania, które zrodziły się z twojej kreatywności i pomysłowości, nagroda za osiągnięcie, które czujesz, znacznie przekracza walkę, którą musiałeś pokonać, aby osiągnąć sukces.

Myślę, że najbardziej konkretną rzeczą, którą należy sobie zadać, jest „czy lubisz się uczyć”.

Dzięki temu prostemu pytaniu dowiesz się, czy programowanie jest dla Ciebie odpowiednie z przyzwoitym prawdopodobieństwem. Jeśli nie lubisz się uczyć, to nie, prawdopodobnie nie polubisz programowania. Programowanie to 5% na pisanie kodu, 10% na projektowanie sposobu działania kodu, a 85% na naukę pisania lepszego kodu i tworzenia lepszych projektów. (i to się nie zmienia! Programuję od ponad 8 lat i wciąż się uczę!)

Teraz oczywiście możesz lubić naukę, a nie programowanie, ale skoro lubisz naukę, spróbuj stworzyć kilka programów! Nie możesz jednak zrezygnować z początkowej krzywej uczenia się, zwłaszcza w przypadku tak wielu łatwych języków. Więc idź tam i napisz kod!

Programowanie polega przede wszystkim na rozwiązywaniu problemów. Język jest wtórny. Jak tylko zostaniesz poproszony o napisanie pierwszego programu (swoją drogą, nie napiszesz kodu samemu po raz pierwszy - ponieważ wszystko zostało napisane) i nie rozwiążesz zagadki ... zrób połączenie, będziesz wiedział właśnie wtedy, jeśli chcesz zostać programistą.