Jaka filozofia / rozumowanie kryje się za nazwami metod Casing w Pascalu?

Właśnie zaczynam się uczyć języka C #. Pochodząc z tła w Javie, C ++ i Objective-C, uważam, że pascal C # w swoich nazwach metod jest raczej unikalny i na początku trudno się do niego przyzwyczaić. Jakie jest tego rozumowanie i filozofia?

Zgaduję, że to ze względu na właściwości C #. W przeciwieństwie do Objective-C, gdzie nazwy metod mogą być dokładnie takie same jak zmienne instancji, nie jest tak w przypadku C #. Sądzę, że jednym z celów właściwości (podobnie jak w przypadku większości obsługiwanych języków) jest uczynienie właściwości naprawdę nierozróżnialnymi od zmiennych i metod. Tak więc można mieć „int x” w języku C #, a odpowiednia właściwość staje się X. Aby zapewnić, że właściwości i metody są nierozróżnialne, wszystkie nazwy metod, które, jak sądzę, powinny zaczynać się również od dużej litery. (To tylko moja hipoteza oparta na tym, co wiem o C # do tej pory - wciąż się uczę). Jestem bardzo ciekawy, jak powstały te dziwne wytyczne (biorąc pod uwagę, że „

(EDYCJA: Przez obudowę Pascala mam na myśli PascalCase (która jest w zasadzie camelCase, ale zaczyna się od dużej litery). Nazwy metod zwykle zaczynają się od małej litery w większości języków)

To kwestia gustu. Ktoś kiedyś zdecydował się na styl Pascal dla nazw i stał się standardem.

Zgaduję, że to Anders Hejlsberg , architekt Delphi, następca Pascala. Styl obudowy jest taki sam, jak w języku C #.

Jeśli pytasz o powody, oto jeden prosto z pyska konia:

Historia wokół Pascala Casinga i artykułu Camel Casing autorstwa Brada Abramsa na blogach MSDN

W początkowej fazie projektu mieliśmy setki godzin debaty na temat stylu nazewnictwa. Aby ułatwić te debaty, stworzyliśmy szereg terminów. Ponieważ Anders Heilsberg (oryginalny projektant Turbo Pascal ) jest kluczowym członkiem zespołu projektowego, nic dziwnego, że wybraliśmy termin Pascal Casing dla stylu obudowy spopularyzowanego przez język programowania Pascal ...

Konwencja Pascal Casing zawiera pierwszy znak każdego słowa (łącznie z akronimami o długości dwóch liter) ...

A oto wytyczne projektowe: Wskazówki projektowe dla programistów bibliotek klas

Te wytyczne mają pomóc projektantom bibliotek klas w zrozumieniu kompromisów między różnymi rozwiązaniami. Mogą wystąpić sytuacje, w których dobry projekt biblioteki wymaga naruszenia niniejszych wytycznych dotyczących projektowania. Takie przypadki powinny być rzadkie i ważne jest, aby podać solidne uzasadnienie swojej decyzji. Sekcja zawiera wskazówki dotyczące nazewnictwa i użytkowania typów w .NET Framework, a także wytyczne dotyczące wdrażania typowych wzorców projektowych ...

Nie wiem o filozofii, ale obudowa Pascala wydaje się być powszechna na platformach Microsoft od co najmniej dni API Win32.

Nie sądzę, żeby kryła się za tym konkretna filozofia. Potrzebne były wytyczne, które mogły mieć na to wpływ:

• Chcieli pozbyć się wszelkich zapisów prefiksów (czytaj węgierski tutaj)
• Chcieli, aby członkowie lokalni / prywatni i członkowie publiczni byli odróżniani po prostu czytając ich nazwiska.
• Nie chcieli, aby kod C # wyglądał jak kod Java (który mocno wykorzystuje obudowę wielbłąda)

Nie wiem, czy za obudową kryje się „filozofia”, poza tym, że jest ładna i zwarta i może z łatwością pojawiać się jako wiele słów bez użycia podkreślników.

W ciągu ostatnich kilku dekad istniało wiele odmian obudów. Ich zakres wahał się od bardzo zwięzłego (patrz C i standardowa biblioteka C) do pełnych z podkreśleniami oddzielającymi każde słowo. Chociaż konwencja nazewnictwa bibliotek .NET jest wciąż dość gadatliwa, myślę, że uderza w coś pośredniego, jeśli chodzi o obudowę.

Zgadując dziko (ale nie bez uzasadnienia, IMHO) - projekt C # był nadzorowany przez Niklausa Wirtha , oryginalnego wynalazcę Pascala. Widzisz połączenie? ... :)

Ciekawy # 1: Pozytywnie pamiętam zapowiedź .NET i C # (tak, jestem prehistoryczny ...) oraz to, jak Microsoft chwalił się, mając imię Wirtha na C #. Jednak strony Wikipedii na żadnym z nich (C # i Wirth) nie wspominają o tym.

Curious # 2: Chociaż nazywa się PascalCase, został spopularyzowany przez TurboPascalkompilator (który ostatecznie stał się Borland), a nie sam język.