Jaka jest najgorsza książka programowa, jaką kiedykolwiek czytałeś? [Zamknięte]

Jaka jest najgorsza książka dotycząca programowania lub techniki, jaką kiedykolwiek czytałeś? Może to być dowolna książka, którą w ten czy inny sposób można połączyć z programowaniem, o ile nie jest to fikcja.

Każda książka, która pozwala nauczyć się X w Y godzinach.

Czytałem niektóre w przeszłości, ale raz przeczytałem, nie znasz żadnych szczegółów na temat X i nie możesz użyć książki jako odniesienia do X. Po odkryciu, że lepiej wybrać duże książki.

Hardcore Java

Ta książka została napisana przez osobę, która naprawdę nie rozumiała drobniejszych aspektów javy. Nie zrozumiał nawet przez odwołanie lub przekazanie parametru val. Zacytuję najwyżej ocenianą recenzję Amazon: (jest to 1 gwiazdka)

We wstępie autor stwierdza, że ​​celem tej książki jest przekształcenie programisty z poziomu pośredniego w prawdziwego guru. Na tylnej okładce obiecuje nawet, że „opanujesz sztukę pisania kodu podatnego na błędy (sic!)”, A odniesienie do „kodu podatnego na błędy” niestety znajduje potwierdzenie po rozpoczęciu czytania.

Potrzeba około dwóch rozdziałów, aby zburzyć wiarygodność autora jako guru, a resztę książki przeczytasz sceptycznie, wątpiąc w każde stwierdzenie, które wydaje się wątpliwe i podejrzewasz, że autor mówi znacznie powyżej swoich kompetencji, i też protekcjonalnie w tej sprawie!

Pierwsze rozdziały są okropnym przeglądem niektórych pojęć Java, gęsto wypełnionych poważnymi błędami, a nie literówkami, błędami (także dużo literówek).

Jako przykład, na stronie 9 definicja instrukcji `for 'jest niepoprawna, proste sprawdzenie specyfikacji języka Java pozwoliłoby autorowi na zażenowanie.

Na stronie 15 autor podaje nam błędne reguły dotyczące etykiet w Javie, a na tej samej stronie myli logikę instrukcji „break” i „kontynuuj”, podając również logicznie niepoprawny przykład kodu, aby jeszcze bardziej zepsuć sprawy .

Nie wiedziałbym, jak opisać sekcję „Łańcuchowa odroczenie inicjalizacji” na stronie 53, może „szaleniec”. Ten jest cytowany na stronie errata na oreilly.com, a „autor żałuje, że prześlizgnął się przez przysłowiowe pęknięcia”. Bardziej martwię się, że coś takiego zostało napisane (wraz z przykładami kodu!), Niż że przeszło bez szwanku przez edycję i przegląd. Miejmy nadzieję, że został napisany przez kogoś innego, grającego na laptopie autora. Ktoś, kto nie wie, co oznacza JVM.

Istnieją również mniej surowe, ale równie obniżające zaufanie punkty, takie jak na stronie 25, forma:

nowy ciąg („Przycisk do wyświetlenia” + tekst);

których nie powinniśmy znaleźć w książkach dla guru chcących.

Autor jest prawdopodobnie produktywnym architektem oprogramowania, niektóre punkty, w dalszej części książki, są interesujące, chociaż nic nie można zdefiniować jako zaawansowane, ale nie zna Java lepiej niż przeciętny programista, a ta książka nie dodaje wiele do półproduktu może oprócz ostrzeżenia o pisaniu książek: napisanie książki może przekształcić cię z dobrego programisty w złego autora.

To smutne, że jesteśmy zalewani tak przeciętnymi i nieprofesjonalnymi „podatnymi na błędy” publikacjami takich niegdyś renomowanych wydawców, od czasu do czasu wciąż czytam i cieszę się zwięzłością, klarownością i wartością takich klasyków, jak „The C Programming Language” K&R ”i zastanawiam się, dlaczego dzisiejsza produkcja jest tak znacznie gorsza.

Jako jeden z nielicznych wyjątków gorąco polecam „Effective Java” Blocha (Addison-Wesley), która jest naprawdę książką napisaną przez guru. Po przeczytaniu tej wersji „Hardcore Java” będzie jeszcze bardziej pusta.

Jego errata na O'Reilly ma (po raz ostatni sprawdzałem) ponad 20 stron.

edycja: właśnie to sprawdziłem, ustawienia domyślne w słowie, ma 23 strony.

Nadal pamiętam, jak zła była ta książka:

Oracle9i: Przewodnik dla początkujących

Byłem zły, czytając to. Cytuję z mojej recenzji Amazon:

Niemal natychmiast byłem rozczarowany: Rozdział 1 jest hołdem dla tego, jak niesamowita jest Oracle i jak boski jest Larry Ellison i jest pełen stron z przychodami i przychodami ze sprzedaży. Co za strata papieru. Potem rozdział 2 mówi mi, jak korzystać z grup dyskusyjnych i Google: więcej zmarnowanego papieru. Przechodzę do rozdziału 3 i myślę, że w końcu zaczynam się czegoś uczyć. Potem zauważam, że koncentrują się na Sun Solaris jako systemie operacyjnym, który nie jest zbyt pomocny dla osoby próbującej nauczyć się tego samodzielnie w domu.

Następnie na stronie 84 przeczytałem: „We wcześniejszych wersjach Poradnika dla początkujących przeprowadziliśmy Cię przez proces instalacji serwera Oracle. W przypadku Oracle 8i, a teraz 9i, jest to zbyt duży temat, by można go było opisać w książce tej wielkości”. W ten sposób zaczynają krok po kroku tworzenie pierwszej bazy danych Oracle. Och, ostatni krok brzmi: „12. Przeczytaj resztę tej książki”. Dla mnie książka zmarnowała 80 stron, a następnie mówi, że instalacja potrwa zbyt długo. Bardzo rozczarowujący.

1. Niech nas C - Yashavant P. Kanetkar

2. Programowanie obiektowe w C ++ - E Balagurusamy

Najgorszy. Książka. Zawsze.

Ma wielkość książki telefonicznej i jest ułożona jak książka z przepisami. Jest to w zasadzie ogromny zbiór tysięcy fragmentów kodu służących do wykonywania różnych zadań, całkowicie wyjętych z kontekstu i często niepoprawnych, uszkodzonych lub opatrzonych datą.

Jedyną zabawniejszą rzeczą jest ich kontynuacja, Jamsa C / C ++ / C # Programmers Bible . Ponieważ te języki są całkowicie wymienne, prawda?

Czy kupiłbyś książkę o programowaniu od tego człowieka ?

Najgorszą książką, jaką kiedykolwiek czytałem, była Ingegneria del codice autorstwa McConnella Steve'a.

Tak, to włoskie tłumaczenie najlepszej książki, jaką kiedykolwiek czytałem: Code Complete. Ale tłumaczenie było tak złe, że musiałem kupić oryginalną wersję. To była ostatnia przetłumaczona książka techniczna, którą kupiłem. Od tego czasu czytam tylko książki techniczne w języku angielskim.

Ta książka była naszą listą do czytania dla modułu na C ++ na studiach.

Wydawało się, że jest to rodzaj zakupu 2 za 1, więc nie musielibyśmy kupować książki UML.

Ogromny rozmiar książki w połączeniu z brakiem przepływu i obsesją na punkcie mrówek jest powodem, dla którego zdobył mój głos.

Myślę, że może to być najgorsza okładka książki komputerowej.

Natknąłem się na wiele złych książek o programowaniu, ale zawsze były to te, które przypadkiem trafiły do ​​mnie (np. W księgarni, u znajomego itp.). Jedyną naprawdę złą książką, jaką kiedykolwiek kupiłem i którą próbowałem podążać, która okazała się kompletnym śmieciem, była Java 2: The Complete Reference autorstwa Herb Schild. TA faktycznie poleciła tę książkę.

Cały semestr spędziłem na zastanawianiu się, dlaczego ta książka jest wypełniona nieistotnością (ta książka nie jest pewna, czy jest tutorialem, czy referencją IMHO). Znam niektórych ludzi, którym się podobało i twierdzą, że czerpali z tego pewne korzyści, ale po prostu porzuciłem książkę pod koniec semestru i skupiłem się na notatkach z zajęć. Później znalazłem lepsze książki o Javie i naprawdę nauczyłem się języka.

Edycja: Ktoś faktycznie „pożyczył” mi książkę po kilku latach i nie zwrócił jej. Więc chyba jedna osoba to polubiła.

Pro PHP Security autorstwa Snyder & Southwell for Apress.

Podczas gdy poznałem wiele książek webdev i tutoriale z bardzo słabej postawy bezpieczeństwa (stąd to wołanie o pomoc), książka ta osiąga nowe głębie poprzez kod pełen dziur bezpieczeństwa w książce, która ma być o wszystkim bezpieczeństwo .

Nigdy nie czytałem tego w całości, z mnóstwem rozdziałów ledwo dotykających PHP, ale nawet pobieżne przeglądanie ujawnionych zastrzyków HTML (XSS) w prawie każdym przykładzie, nawet w rozdziale o tym, jak unikać ataków XSS. Jest zastrzyk SQL. Istnieje przejście do katalogu. To jest w przykładach „jak to zrobić”, a nie w „tutaj jest częsty błąd, którego należy unikać”. Istnieją nawet (nieodpowiednie) sugestie dotyczące „bezpiecznego” użytkowania evalisystem , co mogłoby znacznie bardziej sensownie być zastąpione przez słowo „nie”.

Rozwiązania, które oferuje, to w dużej mierze błędne i zdyskredytowane podejścia oparte na „dezynfekcji” lub losowym ucieczce na etapie wprowadzania, zamiast naprawdę rozumieć, jak działa ucieczka tekstu i jak należy wykonać odpowiedni rodzaj kodowania, gdy i kiedy są one wypisywane w wymagany jest określony format. To nieporozumienie jest powszechną przyczyną zepsutych aplikacji i bolesne jest widzieć go w książce o „bezpieczeństwie”. Są też zupełnie dziwne rekomendacje, takie jak dodanie kolumny „blokada administratora” do wszystkich twoich tabel w celu wymuszenia logiki dostępu. Bicz Aha, a kod to bałagan mieszanej logiki i znaczników, natch.

4 gwiazdki w Amazon! Kup swoją kopię już teraz!

1. Wszystko i wszystko napisane przez Herberta Schildta. Nazywanie tej jednej książki jest prawdopodobnie trochę rozciągnięte - bardziej przypomina wieczny przypadek zatrucia pokarmowego popełnionego na papierze.

2. Fractal Programming in C, autor: Roger T. Stevens. Jak powiedziałby Leonard Plinth-Garnell: „Wyjątkowo okropne!”

3. Przepisy numeryczne w [C | C ++]. Wiele „przepisów”, ale 1) kod jest naprawdę Fortranem ze składnią z rodziny C, i 2) wiele (większość?) Algorytmów jest niestabilnych numerycznie i ogólnie najlepiej ich unikać.

Proszę wybacz mi ... Byłem na studiach i byłem zafascynowany Y2K. Książka okazała się nudna i podobnie jak szum, była sensacyjna. Uzupełnij śmieci.

Jeśli znajdziesz to badziewie w kabinie testera - natychmiast go zwolnij. Ta książka jest dla imbecylów napisanych przez imbecylów.

No i cóż, kontrowersyjnie, tak myślę:

Język programowania C ++ Stroustrup , wydanie trzecie . To nie jest najgorsza książka programowa, jaką czytałem długą kredą, ale z pewnością najbardziej rozczarowująca.

Pamiętam, że podobało mi się drugie wydanie, które było przynajmniej próbą pisania w tym samym zwięzłym stylu, co arcydzieło C w K&R. Niestety, ta edycja poprzedza szablony i inne funkcje współczesnego języka, więc dziś niewiele z tego korzysta.

Trzecie wydanie odrzuca wszelkie próby tej zwięzłości, kończąc na książce trzykrotnie dłuższej niż jej poprzedniczka, wypełniając strony niekończącymi się żmudnymi dyskusjami na temat pomysłów autora na najlepsze praktyki kodowania obiektowego i tworzenia oprogramowania w ogóle.

Gdzieś pomiędzy tymi wszystkimi wędrówkami znajduje się opis działania języka C ++, ale powodzenia w jego znalezieniu. To rozległy bałagan z książką.

(Podobnie jak język, co?) (Przepraszam, nie było to potrzebne.) (Cóż, może trochę potrzebne.)

To musi być „ Wicked Cool PHP ”

Kupiłem go, ponieważ na przedniej okładce miał robota z młotem. Co może pójść nie tak? Myślałem. Okazuje się wszystko. Bezcelowe przykłady, okropny kod i niepoprawne informacje dotyczące bezpieczeństwa.

Head First C #. Wstydź się pierwszej rodzinie IMO.

Stosowanie projektu i wzorców opartych na domenie: z przykładami w języku C # i .NET

Szkoda, że ​​kocham DDD, uwielbiam pomysły przedstawione w książce, a autor jest inteligentny i kompetentny; ale próbowałem przeczytać tę książkę może 5-10 razy i po prostu nie mogę tego zrobić. Autor musi wiedzieć, kiedy przestać mówić, przestać chodzić o styczne, przestać udostępniać sekcje „czy wiesz” lub „opowieść o tym akapicie” na cholernie blisko każdej strony i przestać próbować nazywać upuszczanie każdego akapitu.

Konkluzja: książka ma kilka dobrych informacji / pomysłów, z wyjątkiem tego, że są zakopane w tyle BS, że nigdy do nich nie dotrzesz. Ta książka mogłaby mieć 1/4 zawartości i byłaby dobra.

UML w NutShell (1. edycja).

Zasadniczo nieczytelne, potrzebne recenzentom, aby powiedzieć autorowi, aby zaczął od nowa z jakimś wyjaśnieniem, a nie tylko streszczeniem standardów.

Natomiast druga edycja jest czytelna i przydatna.

Jak zrobić wszystko z PHP i MySQL autorstwa Vikrama Vaswaniego. Ta książka bardzo mnie cofnęła, kiedy początkowo uczyłem się programowania. Okropny kod, ciągłe mieszanie i dopasowywanie kodu i znaczników, kompletna ignorancja OOP, najchętniej ukłon w stronę bezpieczeństwa i po prostu ignorowanie PHP5, które nawet wtedy nie było całkiem nowe.

Napisałem wpis na blogu o programowaniu książek, w którym miałem to zdjęcie porównujące dwie pierwsze książki PHP, które dostałem.

Porównaj rozmiar http://blog.webicity.info/blog/wp-content/uploads/2010/08/books-small.jpg

Zgadnij, który tytuł ma dokładniejszy tytuł?

Nie pamiętam tego tytułu, ale ostatnio widziałem podręcznik do Visual Basica. Pierwsze dwa rozdziały nie dotyczyły kodowania ani nawet VB (Historia BASIC byłaby ulepszeniem).

Szkoła mogła zaoszczędzić dużo pieniędzy, po prostu googling „VB Hello World”.

Programowanie w C ++ przez Dewhurst i Stark:

To nie mogło być najgorsze. To czyni moją listę, ponieważ okładka pierwszej edycji wyglądała dokładnie tak, jak język programowania K & R The C Programming Language , więc spodziewałem się dzieła o podobnej jakości. Dostałem kopię 20 lat temu, kiedy C ++ zaczynało być szeroko rozpowszechniane. Ta książka nauczyła składni, ale nie zrobiła nic, aby pokazać programistowi C, jak korzystać z funkcji C ++. Uważam to za bardzo frustrującą książkę.

Pragmatyczna kontrola wersji za pomocą Subversion - Łatwo na najniższym szczeblu wśród wszystkich książek Pragmatic Programmer, które czytałem do tej pory. Niezwykle cienki pod względem zawartości. Niektórzy mogą twierdzić, że ta książka jest dla początkujących, którzy zaczynają od kontroli wersji, ale to śmieci - cokolwiek ma książka, nie warto pisać książki.

Nie pamiętam nazwy - później może zobaczę, czy uda mi się ją wykopać - ale była książka ASP.NET, która zawierała wszystkie fragmenty kodu (a było ich dużo) jako zrzuty ekranowe Visual Studio. Na początku wydawało się to fajne, ponieważ pokazało mi dokładnie, gdzie mam iść w IDE (właśnie uczyłem się w tym momencie). Jednak po pewnym czasie (wydaje mi się, że rozdział 2), wiedziałem, gdzie wszystko jest i po prostu uważałem, że ujęcia są zbyt trudne do odczytania.

Pro C # autorstwa Andrew Troelsena był w większości bardzo dobry, ale ktoś musi nauczyć tego mężczyznę, jak poprawnie używać przykładów. Uczył jednej techniki na dany temat (powiedzmy wielowątkowość), a następnie uczył innej i porównywał obie. Problem polega na tym, że zamiast po prostu aktualizować pierwszą próbkę za pomocą nowego kodu, napisałby zupełnie nową aplikację, która robi coś zupełnie innego, i wrzucił do niej kilka dodatkowych pomysłów.

Gobelin informatyki: odkrywanie informatyki w C ++

To było przypisane do czytania, kiedy byłem na studiach. Oprócz tego, że jest całkowicie usypiająca, ta książka przedstawia rzeczy w tak zawiły sposób, wątpię, czy mógłbym to przeanalizować bez wcześniejszej wiedzy programistycznej: większość mojej klasy, w której oprócz mnie był tylko jeden doświadczony programista, była całkowicie zagubiona.

Zrezygnowałem po przeczytaniu tylko części książki i spróbowałem użyć jej do podtrzymania końca chwiejnego regału. W tym też nie było wspaniale: trochę za gruba, a pokrywa była śliska.

Weryfikacja programów sekwencyjnych i współbieżnych, wydanie drugie , Krzysztof R. Apt i Ernst-Rüdiger Olderog.

Może to był temat, ale wyraźnie pamiętam to jako najsuchszą książkę, jaką kiedykolwiek czytałem. Dotarcie do końca było prawdziwym wyzwaniem nasennym.

Programowanie Microsoft Visual C ++, 5ed (Kruglinski, Shepherd, Wingo)

Nie chodzi o to, że książka była zła, ale jej tytuł jest bardzo mylący, szczególnie dla osób początkujących w C ++. Przedmowa książki obiecuje nauczyć cię programowania w VC ++, a tło w C, ale nie w C ++, jest wszystkim czego potrzebujesz. Prawdę mówiąc, z tej książki absolutnie nie można się niczego dowiedzieć o C ++.

Byłem właścicielem tej książki przez około 10 lat, a ostatnio (po 4 latach pracy w C ++ / Windows) zacząłem znaleźć kilka rozdziałów, które mogą być nieco przydatne przy wyjaśnianiu nowych pracowników.

Osobom pragnącym nauczyć się programowania w systemie Windows zaleca się: (w kolejności chronologicznej)

• Naucz się C (i najlepiej uzyskaj dyplom CS)
• Znajdź zespół projektowy C / C ++ i dołącz do niego i skup się na czystej części programowania C / C ++, aby go opanować
• Kiedy coś jest potrzebne, ucz się prosto z MSDN (znacznie się poprawiło w ciągu ostatnich 4 lat). Zapytaj współpracowników o fragmenty kodu.
• Na koniec przeczytaj tę książkę. Zacznie mieć sens.

Mieliśmy kurs na uniwersytecie na temat systemów wiedzy. Książka była naprawdę zła, nie była ukończona i trudna do przeczytania. Nauczyciel nie postępował zgodnie z książką (chociaż było to wymagane podczas kursu), a egzamin składał się z wielu pytań do wyboru, niezwiązanych zarówno z książką, jak i kursem. Ale na szczęście nauczyciel ponownie wykorzystał pytania z poprzednich egzaminów, aby uczniowie się ich nauczyli.

Jeszcze nie spotkałem książki, która nie była dla mnie przydatna.

Nie wiem, dlaczego tak jest, ale tak już jest, prawda?

Jest o wiele za dużo, by je wymienić.

Wszystkie książki SAMS kwalifikują się.

Zasadniczo nie dbam o to, by pamiętać głupie książki. Czasami po prostu zrywam je z kręgosłupa (jeśli są w miękkiej oprawie) i wyrzucam lub palę. Ostatnio nie kupiłem zbyt wielu książek.