Kiedy muszę użyć #! / Bin / bash, a kiedy #! / Bin / sh?

Kiedy jest #!/bin/bashbardziej odpowiednie niż #!/bin/shw skrypcie powłoki?

W skrócie:

• Istnieje kilka powłok, które implementują nadzbiór specyfikacji sh POSIX . W różnych systemach /bin/shmoże być link do ash, bash, dash, ksh, zsh i c. (Zawsze będzie jednak kompatybilny z sh - nigdy nie csh ani ryb.)

• Tak długo, jak trzymasz się shtylko funkcji, możesz (a prawdopodobnie nawet powinien) używać, #!/bin/sha skrypt powinien działać dobrze, bez względu na to, która to powłoka.

• Jeśli zaczniesz używać funkcji specyficznych dla basha (np. Tablic), powinieneś poprosić bash - ponieważ nawet jeśli /bin/shjuż wywołuje bash w twoim systemie, może nie być w systemie wszystkich innych i twój skrypt tam nie uruchomi. (To samo oczywiście dotyczy zsh i ksh.) Możesz użyć shellcheck, aby zidentyfikować bashisms.

• Nawet jeśli skrypt jest tylko do użytku osobistego, możesz zauważyć, że niektóre systemy operacyjne zmieniają się /bin/shpodczas aktualizacji - np. W Debianie był bash, ale później został zastąpiony bardzo minimalnym myślnikiem. Skrypty, które używały bachizmów, ale #!/bin/shnagle się zepsuły.

Jednak:

• Nawet #!/bin/bashnie jest bardzo poprawne. W różnych systemach bash może żyć w /usr/binlub /usr/pkg/binlub /usr/local/bin.

• Bardziej niezawodną opcją jest #!/usr/bin/env bashużycie zmiennej PATH. (Chociaż envsamo narzędzie nie jest również ściśle gwarantowane, /usr/bin/envnadal działa na większej liczbie systemów niż /bin/bashdziała).

Użyj shebang odpowiadającego powłoce, której faktycznie użyłeś do opracowania i debugowania skryptu. To znaczy bash, jeśli twoja powłoka logowania jest uruchomiona, a skrypt uruchamiasz się w terminalu jako wykonywalny, użyj #!/bin/bash. Nie zakładaj tylko, że skoro nie używałeś tablic (ani żadnej innej znanej bashCi funkcji), możesz bezpiecznie wybrać dowolną powłokę. Istnieje wiele subtelnych różnic między powłokami ( echo, funkcjami, pętlami, jak to nazywasz), których nie można wykryć bez odpowiedniego testowania.

Zastanów się: jeśli odejdziesz, #!/bin/basha twoi użytkownicy go nie mają, zobaczą wyraźny komunikat błędu, coś w rodzaju

Error: /bin/bash not found

Większość użytkowników może to naprawić w ciągu jednej minuty, instalując odpowiedni pakiet. Z drugiej strony, jeśli zastąpisz shebang przez #!/bin/shi przetestujesz go w systemie, w którym /bin/shznajduje się dowiązanie symboliczne /bin/bash, Twoi użytkownicy, którzy go nie mają, bashbędą mieli kłopoty. Najprawdopodobniej zobaczą tajemniczy komunikat o błędzie, taki jak:

Error in script.sh line 123: error parsing token xyz

Naprawienie tego może potrwać kilka godzin i nie będzie żadnych wskazówek, która powłoka powinna była użyć.

Nie ma wielu powodów, dla których chciałbyś użyć innej powłoki w shebang. Jednym z powodów jest to, że używana powłoka nie jest powszechna. Innym jest uzyskanie wydajności, shktóra jest znacznie szybsza w niektórych systemach, A twój skrypt będzie wąskim gardłem wydajności. W takim przypadku dokładnie przetestuj skrypt za pomocą docelowej powłoki, a następnie zmień shebang.

Powinieneś tylko używać #! /bin/sh.

Nie powinieneś nigdy używać rozszerzeń bash (lub zsh, fish, lub ...) w skrypcie powłoki.

Powinieneś pisać tylko skrypty powłoki, które działają z dowolną implementacją języka powłoki (w tym ze wszystkimi programami „narzędziowymi”, które towarzyszą samej powłoce). W dzisiejszych czasach prawdopodobnie możesz uznać POSIX.1-2001 ( nie -2008) za wiarygodne dla tego, co potrafi powłoka i narzędzia, ale pamiętaj, że pewnego dnia możesz zostać poproszony o przeniesienie skryptu do starszego systemu (np. Solaris lub AIX), którego skorupa i narzędzia zostały zamrożone około 1992 r.

Poważnie ?!

Tak poważnie.

Oto rzecz: Shell to straszny język programowania. Jedyne, co ma do tego, to to, że /bin/shjest to jedyny interpreter skryptów, który gwarantuje każda instalacja uniksowa.

Oto druga rzecz: pewna iteracja podstawowego interpretera Perl 5 ( /usr/bin/perl) jest bardziej dostępna w losowo wybranej instalacji Unixa niż (/(usr|opt)(/(local|sfw|pkg)?)?/bin/bashjest. Inne dobre języki skryptowe (Python, Ruby, node.js itp. - W tej kategorii uwzględnię nawet PHP i Tcl w porównaniu z powłoką) są mniej więcej tak dostępne, jak bash i inne rozszerzone powłoki.

Dlatego jeśli masz opcję napisania skryptu bash, możesz zamiast tego użyć języka programowania, który nie jest straszny.

Teraz, proste skrypty powłoki, takie, które po prostu uruchamiają kilka programów w sekwencji z zadania crona lub coś takiego, nie ma nic złego w pozostawieniu ich jako skryptów powłoki. Ale proste skrypty powłoki nie potrzebują tablic ani funkcji, a [[nawet. Powinieneś pisać skomplikowane skrypty powłoki tylko wtedy, gdy nie masz innego wyboru. Na przykład skrypty Autoconf są nadal poprawnie skryptami powłoki. Ale te skrypty muszą być uruchamiane przy każdym wcieleniu /bin/shistotnym dla konfigurowanego programu. a to oznacza, że ​​nie mogą używać żadnych rozszerzeń. Prawdopodobnie w dzisiejszych czasach nie musisz przejmować się starymi zastrzeżonymi Uniksami, ale prawdopodobnie powinieneś przejmować się obecnymi BSD typu open source, z których niektóre nie instalują siębashdomyślnie oraz środowiska osadzone, które dają tylko minimalną powłokę i busybox.

Podsumowując, moment znaleźć się chcąc funkcję, która nie jest dostępna w języku powłoki przenośnej, że jest to znak, że skrypt stał się zbyt skomplikowany, aby zatrzymać skrypt. Zamiast tego przepisz go w lepszym języku.

Ogólnie, jeśli czas jest ważniejszy niż funkcjonalność, użyjesz szybszej powłoki. sh jest często aliasowany do myślnika i zwykle jest używany do zadań crona root lub operacji wsadowych, w których liczy się każda (nano) sekunda.

Mówiąc w skrócie, użyj, shjeśli najważniejsza jest przenośność w większości systemów i bashjeśli chcesz skorzystać z niektórych jej specyficznych funkcji, takich jak tablice, jeśli obsługuje ją wersja bash.

• sh (w większości przypadków), bash, jeśli jest to szczególnie wymagane (lub ksh, lub cokolwiek innego)

Najbezpieczniejsza ścieżka. po zapisaniu na stałe będzie to / usr / bin /, shellOfChoiceale nowa konwencja, z której zawsze staram się korzystać - jako „domyślne lokalizacje” poprzez zmianę PATH może się zmienić:

#! / usr / bin / env sh lub
#! / usr / bin / env bash
lub np. skrypty perl
#! / usr / bin / env perl -w

Oczywiście, jeśli masz powód, aby skrypt NIGDY nie pobierał automatycznie nowej ŚCIEŻKI, to nadal powinien mieć zakodowany na stałe - i wtedy / usr / bin / coś powinno być najbardziej prawdopodobną ścieżką do użycia.