Jak wymusić montowanie cifsów Linuksa na wartość domyślną na smb3?

Mam serwery, które ze względów bezpieczeństwa oferują tylko mocowania SMB3. Działa to dobrze w przypadku klientów Windows (10), ale nie w przypadku klientów Linux. Nie chcą automatycznie montować niczego, co nie jest SMB1.

W przypadku montażu ręcznego -o vers=3.0można użyć tej opcji . Jak zmusić system do korzystania z tej opcji, gdy chcę montować udziały z graficznych menedżerów plików na Gnome lub KDE?

Graficzne menedżery plików nie ustanawiają montowań jądra „cifs”; używają libsmbclient Samby.

Odpowiednie /etc/samba/smb.confopcje to:

[global]

client min protocol = SMB2_02
; default is 'CORE' (MS-DOS era)

client max protocol = SMB3
; default was 'NT1' (aka CIFS) until Samba v4.6
; finally includes SMB3 as of Samba v4.7

Gdy tylko podniesiesz maksimum do SMBv3, klient wynegocjuje najlepszą obsługiwaną wersję. Nie jest konieczne blokowanie CIFS / SMBv1 za pomocą minimalnego protokołu klienta .

Pamiętaj, że słowa kluczowe „SMB2” i „SMB3” odwzorowują na najwyższą obsługiwaną podwersję tego protokołu (obecnie „SMB2_10” i „SMB3_11”). Oznacza to, że ustawienie minimalnego protokołu na „SMB3” w rzeczywistości wykluczałoby system Windows 8.1 (który używa SMB3_02).

Zobacz stronę podręcznika smb.conf, aby uzyskać więcej informacji i pełną listę protokołów.

Klienci Linuksa (cifs.ko) domyślnie używają smb3 (smb2.1 lub nowszy) przez około rok. Wprowadzono także trzy zmiany, które pozwalają na skonfigurowanie (a nawet zbudowanie) z wyłączoną obsługą smb1 (cifs).