Słyszałem, że oba moduły są używane do tworzenia wirtualnego środowiska dla Linuksa, ale jakie są porównania między nimi, które je różnicują, możesz je wyjaśnić w skrócie.
Xen to cienki hiperwizor, który przejmuje kontrolę przed załadowaniem systemu operacyjnego. Na wierzchu działa główny system operacyjny hosta i prawdopodobnie kilka systemów gościa. Host i Gość muszą używać jądra specjalnie zbudowanego dla Xena, i mogą komunikować się za pomocą zoptymalizowanych technik właściwych dla Xen i działać blisko prędkości rodzimej.
Qemu jest pełnym emulatorem, co oznacza, że Gość widzi „klasyczny” wirtualny sprzęt (Qemu może również emulować inne architektury niż ta hosta), więc Gość nie musi być świadomy, że jest wirtualizowany. Z drugiej strony może być wolniejszy o kilka rzędów wielkości niż system natywny.
KVM to akcelerator, który pozwala Qemu-kvm dopasowywać prędkości do Xen. Nie może jednak działać na żadnym CPU; CPU musi być „wirtualny”. W przypadku procesorów x86-64 oznacza to obsługę rozszerzeń wirtualizacji Intel lub AMD (patrz zawartość /proc/cpuinfo i sprawdź jedną z flag, svm dla AND lub vmx na intel)
KVM jest prawdopodobnie łatwiejszy do wdrożenia (nie wymaga dotykania systemu hosta), jeśli masz kompatybilny procesor.
W skrócie: