Przywracasz wydajność i szacujesz żywotność używanego dysku SSD?

Mój stary dysk SSD 128 GB ma teraz około półtora roku i od tego czasu zaktualizowałem go do innego.

Chciałbym wyczyścić mój stary dysk SSD, aby ...

• przywrócić jego wydajność do prawie nowych poziomów

• zrehabilituj go i ogólnie sprawdź stan zdrowia

Jak mam to zrobić?

W systemie Linux po prostu uruchom

hdparm --trim-sector-ranges start:count /dev/sda

przekazując zakresy bloków, które chcesz TRIM zamiast starti countoraz urządzenie SSD zamiast /dev/sda. Ma tę zaletę, że jest szybki i nie zapisuje zer na dysku. Raczej po prostu wysyła polecenia TRIM do kontrolera SSD, informując go, że nie obchodzą cię dane w tych blokach i może swobodnie założyć, że nie są one wykorzystywane w algorytmie odśmiecania.

Prawdopodobnie musisz uruchomić tę komendę jako root. Ponieważ to polecenie jest bardzo niebezpieczne, ponieważ może natychmiast spowodować poważną utratę danych, musisz również przekazać --please-destroy-my-driveargument do hdparm(nie dodałem tego do wiersza poleceń, aby zapobiec przypadkowej utracie danych spowodowanej kopiowaniem i wklejaniem).

W powyższym wierszu polecenia /dev/sdanależy zastąpić urządzenie SSD, do którego chcesz wysłać polecenia TRIM. startjest adresem pierwszego bloku (sektora) do TRIM i countjest liczbą bloków, które należy oznaczyć jako wolne od tego adresu początkowego. Możesz przekazać wiele zakresów do polecenia.

Po tym, jak osobiście zrobiłem to z hdparm v9.32 na Ubuntu 11.04 na moim laptopie z 128 GB Crucial RealSSD C300, muszę zwrócić uwagę na problem: nie byłem w stanie przekazać całkowitej liczby bloków dysku (0: 250069680) jako zakresu . Ręcznie (w zasadzie „ręcznie wyszukiwane binarnie”) znalazłem wystarczająco dużą wartość dla liczby bloków, która działała (40000) i byłem w stanie wydać polecenia TRIM w sekwencji 40000 zakresów, aby zwolnić cały dysk. Można to zrobić za pomocą takiego prostego skryptu powłoki (testowanego na Ubuntu 11.04 pod rootem):

 # fdisk -lu /dev/sda

 Disk /dev/sda: 128.0 GB, 128035676160 bytes
 255 heads, 63 sectors/track, 15566 cylinders, total 250069680 sectors
 ...  

aby usunąć cały dysk, weź tę całkowitą liczbę sektorów i zamień 250069680 w następującym wierszu na tę liczbę i uruchom (dodaj --please-destroy-my-drive):

 # i=0; while [ $i -lt 250069680 ]; do echo $i:40000; i=$(((i+40000))); done \
 | hdparm --trim-sector-ranges-stdin /dev/sda

I jesteś skończony! Możesz spróbować odczytać surową zawartość dysku hexedit /dev/sdaprzed i po oraz sprawdzić, czy dysk odrzucił dane.

Oczywiście, nawet jeśli nie chcesz używać Linuksa jako podstawowego systemu operacyjnego komputera, możesz wykorzystać tę sztuczkę, uruchamiając płytę CD na żywo i uruchamiając ją na napędzie.

Po pierwsze, zacznijmy od zrozumienia, co powoduje obniżenie wydajności. Nie wiedząc o tym, wiele osób zasugeruje nieodpowiednie rozwiązania (jak to już widzę). Sedno tej całej sytuacji sprowadza się zasadniczo do następującego faktu, cytowanego z Wikipedii . Pamiętaj, to ważne:

W przypadku pamięci flash NAND operacje odczytu i programowania muszą być wykonywane pojedynczo, a odblokowywanie i kasowanie musi odbywać się w sposób blokowy.

Dyski SSD składają się z pamięci flash NAND, a pamięć flash składa się z „bloków”. Każdy blok zawiera wiele „stron”. Dla uproszczenia wyobraźmy sobie, że właśnie kupiliśmy nowy błyszczący dysk SSD, który zawiera niesamowity pojedynczy blok pamięci, który składa się z 4 pustych stron.

Dla jasności rozróżniam puste strony, używane strony i usunięte strony za pomocą ∅, 1 i X. Kluczem jest to, że istnieje różnica między nimi z perspektywy kontrolerów! To nie jest tak proste jak 1 i 0. Na początek strony naszego świeżego dysku wyglądają tak:

∅, ∅, ∅, ∅ (wszystkie puste)

Teraz przechodzimy do zapisywania niektórych danych na dysku, co kończy się zapisaniem na pierwszej stronie, a zatem:

1, ∅, ∅, ∅

Następnie piszemy nieco więcej danych, tym razem tyle, że wymaga dwóch stron, a więc jest przechowywany na drugiej i trzeciej stronie:

1, 1, 1, ∅

Kończy nam się miejsce! Zdecydowaliśmy, że tak naprawdę nie potrzebujemy zapisanych początkowych danych, więc usuńmy je, aby zrobić miejsce:

X, 1, 1, ∅

Wreszcie mamy kolejny duży zestaw danych, które musimy przechowywać, które zajmą pozostałe dwie strony. TO JEST GDZIE WYDAJNOŚĆ WYSTĘPUJE W NAPĘDACH BEZ WYKOŃCZENIA !! Przechodząc od naszego ostatniego stanu do tego:

1, 1, 1, 1

... wymaga więcej pracy, niż większość ludzi zdaje sobie sprawę. Ponownie wynika to z faktu, że flash może wymazywać tylko blokowo, a nie stronniczo, co jest dokładnie tym, czego wymaga końcowe przejście powyżej. Układ różniczkujący między wykończenia i non-TRIM SSD oparte jest przy następujących praca jest wykonywana!

Ponieważ musimy skorzystać z pustej strony i usuniętej strony, dysk SSD musi najpierw odczytać zawartość całego bloku w zewnętrznej pamięci / pamięci, usunąć oryginalny blok, zmodyfikować zawartość, a następnie zapisać tę zawartość z powrotem w blok. To nie jest tak proste jak „pisanie”, zamiast tego staje się teraz „czytaniem-kasowaniem-pisaniem”. Jest to duża zmiana, a do tego, aby doszło do tego, kiedy piszemy dużo danych, jest prawdopodobnie najbardziej nieodpowiednim czasem do jej wystąpienia. Można tego wszystkiego uniknąć, jeśli ta „usunięta” strona zostanie odzyskana z wyprzedzeniem, co dokładnie ma na celu TRIM. Dzięki TRIM dysk SSD albo odzyskuje nasze usunięte strony natychmiast po usunięciu, albo w innym odpowiednim czasie, który algorytmy TRIM uznają za właściwe. Ważną częścią jest jednak to, że z TRIM tak się nie dzieje, gdy jesteśmy w trakcie pisania!

Bez TRIM ostatecznie nie możemy uniknąć powyższego scenariusza, ponieważ zapełniamy dyski danymi. Na szczęście niektóre nowsze dyski SSD wykraczają poza TRIM i skutecznie robią to samo, co TRIM w tle na poziomie sprzętowym bez niezbędnych poleceń ATA (niektóre nazywają to odśmiecanie). Ale dla tych, którzy mają pecha, że ​​go nie mają, ważne jest, aby pamiętać, że zapisywanie zer na całym dysku nie wystarcza do odzyskania oryginalnej wydajności !!!!! Zapis wszystkich zer na dysku nie oznacza kontrolerowi, że strona w pamięci flash jest wolna do zapisu. Jedynym sposobem, aby to zrobić na dysku, który nie obsługuje TRIM, jest wywołanie polecenia ATA bezpiecznego wymazywania na dysku za pomocą narzędzia takiego jak HDDErase (za pośrednictwem Wayback Machine) .

Uważam , że niektóre wczesne dyski SSD obsługiwały TRIM tylko po usunięciu partycji lub na takich rzeczach, jak „diskpart clean all all” systemu Windows 7, a nie po usunięciu pojedynczych plików. Może to być powód, dla którego starszy dysk odzyskał wydajność po wykonaniu tego polecenia. Wydaje mi się to trochę mgliste ...

Duża część mojej wiedzy na temat dysków SSD i ogólnie sprzętu / gadżetów pochodzi z anandtech.com . Myślałem, że ma świetny list wyjaśniający to wszystko, ale dla mojego życia nie mogę tego znaleźć!

Najwyraźniej standardową rekomendacją jest zapisywanie wszystkich zer na pełnym dysku. Nie jestem do końca pewien, dlaczego to pomaga (czy nie wiele zapisów ostatecznie zabija dyski SSD?), Ale wydaje się, że jest to wspierane przez fora wsparcia SSD największych dostawców.

Aby to zrobić w systemie Windows:

• uruchom wiersz polecenia z uprawnieniami administratora
• wykonać polecenie diskpart

W narzędziu zobaczysz DISKPART>monit i wydaj następujące polecenia:

DISKPART> list disk
DISKPART> select disk x

Oczywiście UPEWNIJ SIĘ , ŻE WYBRAŁO PRAWIDŁOWY NAPĘD SSD, zanim przejdziesz dalej!

DISKPART> clean all
DISKPART> create partition primary
DISKPART> format quick fs=NTFS 

Magia polega na clean alltym, że zapisuje wszystkie zera na dysku :

Jeśli podasz parametr all, każdy sektor można wyzerować, a wszystkie dane znajdujące się na dysku można usunąć.

Po wykonaniu tej czynności mogę potwierdzić, że wydajność dysku znacznie wzrosła.

Znalazłem również narzędzie, SSD Life Pro . Ma dla mnie złe wieści.

Jak to oblicza, wykorzystuje wskaźniki SMART SSD. Najwyraźniej próbuje przewidzieć na podstawie danych SMART :

• Żywotność pamięci flash, na której bazują dyski SSD, jest ograniczona do 10 000 zapisów na komórkę
• większość dysków wyświetla także dane o zapisanych i / lub odczytanych informacjach w swoich parametrach SMART

Jest to trudne, ponieważ musi również wiedzieć, kiedy dane zostały zapisane w celu oszacowania, ale oto podstawowe dane:

01 Odczyt poziomu błędu 7
09 Godziny włączenia liczą 7085
Cykl zasilania 0C 318
B8 Początkowa liczba złych bloków 15
C3 Liczba bloków awarii programu 0
C4 Kasowanie bloku błędów niepowodzenia 0
C5 Odczyt bloku bloku awarii 0
C6 Odczytaj sektory 5468243171
C7 Napisz sektory 41640920876
C8 Odczytaj polecenia 100482453
C9 Komendy zapisu 417315851
Bity błędów CA z Flash 345270
CB Odczytaj sektory z poprawialnym błędem bitowym 340001
CC Zły blok Pełna flaga 0
CD Maksymalna specyfikacja liczby P / E 5000
Minimalne usuwanie CE Liczba 3774
CF Maksymalna liczba wymazań 65348
D0 Średnia liczba wymazań 4837
D1 Pozostała żywotność napędu 4

Straszną liczbą jest pozostała żywotność dysku, która wynosi 4 .. procent!

I wynikające z tego obliczenia:

Model: CRUCIAL_CT128M225
Rozmiar: 128 GB
Numer seryjny: xxxxxxxxxxxxxxxxx456
Oprogramowanie układowe: 2030
Obsługiwane czasy: 318    
Obsługa TRIM w napędzie / systemie operacyjnym: włączona / włączona
Czas pracy: 9 miesięcy 16 dni 5 godzin
Łącznie odczytane dane: 2607,46 GB
napisane: 19855.94 GB

Dla przypomnienia, ten dysk został pierwotnie zakupiony w październiku 2009 r., Więc ma nieco ponad półtora roku.

Przekonałem się, że zapisywanie zer przez dysk nie jest najlepszym podejściem. Chociaż może to pomóc w krótkim okresie, okazało się, że zdecydowanie nie przywróciłem dysku do pełnej wydajności (mam raczej stary dysk SSD Intel-SSD nie obsługujący TRIM). Po około roku dość intensywnego użytkowania zacząłem uruchamiać się w ciągu 1-2 sekund, gdy dysk SSD próbował zapisać w dowolnym pliku, nawet po wyzerowaniu dysku SSD.

Jedyną rzeczą, którą odkryłem, że w pełni przywraca działanie było bezpieczne wymazywanie użyciu hdparm. Przyzwyczaiłem się do bezpiecznego wymazywania mojego dysku SSD co 6-12 miesięcy, kiedy zaczyna doświadczać drobnych czkawek. Ktoś na Macrumors stworzył samouczek dla komputerów Mac, w jaki sposób zrobić to na urządzeniach Mac *.

Zgodnie ze wszystkimi twierdzeniami, które widziałem, bezpieczne wymazywanie wysyła specjalne polecenie na dysk SSD, który powoduje, że wszystkie sektory są zerowane na znacznie niższym poziomie niż tylko użycie ddlub coś.

Na komputerze Mac sprawdź digilloydTools DiskTester . Istnieje również kilka interesujących punktów danych, aby zobaczyć wpływ regeneracji na wydajność dysku.

ThinkPady mają ukryte menu BIOS (włącz z http://www-307.ibm.com/pc/support/site.wss/MIGR-68369.html ), które resetuje dysk SSD.

Aby sprawdzić żywotność SSD pozostałą na dysku SSD (SSD), musisz zainstalować pakiet smartmontools. Zawiera dwa programy narzędziowe (smartctl i smartd) do sterowania i monitorowania systemów pamięci masowej za pomocą systemu technologii samokontroli, analizy i raportowania (SMART) wbudowanego w większość nowoczesnych dysków twardych ATA i SCSI.

Dla dystrybucji opartych na Ubuntu, Mint lub Debian

# apt-get install smartmontools

For Fedora, Centos, or Red Hat based distributions
# yum install smartmontools

Media_Wearout_Indicator jest tym, czego szukasz. Dla 100 oznacza, że ​​twoje ssd ma 100% życia, niższa liczba oznacza mniej życia.

# smartctl -a /dev/sda | grep Media_Wearout_Indicator

Wyjście z mojego laptopa

233 Media_Wearout_Indicator 0×0032 100 100 000 Old_age Always – 0

Jeśli chcesz zobaczyć więcej szczegółów i pełne atrybuty z dysku, możesz uruchomić

# smartctl -data -A /dev/sda

Źródło: namhuy.net/1024/how-to-check-ssd-life-left.html

Istnieje teraz znacznie lepsza odpowiedź dla systemów Linux w porównaniu do odpowiedzi @LeakyCode:

sudo fstrim -v / boot

Polecenie „fstrim” z „util-linx” uruchomi system plików i wyda polecenia TRIM dla całego nieużywanego miejsca. W dystrybucjach takich jak Ubuntu jest to domyślnie wyłączone, z wyjątkiem wybranej listy „znanych bezpiecznych” napędów Intel i Samsung. Ale polecenie można uruchomić ręcznie na dowolnej partycji dla dowolnego dysku.