Co robią narzędzia do zarządzania energią w systemie Linux? (acpi, pm-utils itp.)

Naprawdę jestem bardzo zdezorientowany narzędziami do zarządzania energią dostępnymi dla systemu Linux: mam Arch Linux z XFCE na swoim laptopie.

Przewodniki na liście wiki Arch Linux

• acpi
• acpid
• pm-utils
• cpufreq
• laptop-mode-tools

do zarządzania energią, zawieszeniem, dyskami i procesorem, WiFi itp.

Ale nie rozumiem, jakie są między nimi relacje. Najwyraźniej nie wymagają się nawzajem (zależności są wymienione jako opcjonalne), ale nie jest dla mnie jasne, co to oznacza: czy współpracują ze sobą, robiąc różne rzeczy, czy są dla siebie alternatywą, czy też są ze sobą w konflikcie?

W tej chwili mam tylko pm-utils(+ upower) zainstalowane. Czy ja też potrzebuję acpii / lub acpid? A co z tym laptop-mode-tools: czy ten rodzaj nadzorcy wszystkich innych narzędzi? Jeśli tak, to czy powinienem konfigurować tylko laptop-mode-toolsczy każde z pozostałych narzędzi osobno? Jak wchodzą w interakcje z lm-sensorsi cpufreq?

Oprócz tego istnieje XFCE Power Manager, który wydaje się być niezwiązany z żadnym z powyższych narzędzi, ponieważ działa, nawet jeśli nie są zainstalowane. Moje pytanie brzmi więc ponownie: czy jeśli zainstaluję inne, będą one powodować konflikty z XFCE Power Manager? A co z opcjami zarządzania energią zawartymi w Xscreensaver? Czy są w konflikcie lub zastępują ustawienia w XFCE Power Manager ( acpilub pm-utils)?

Wszystko, co chcę naprawdę zrobić, to efektywne wykorzystanie energii:

• być w stanie przejść do trybu gotowości / zawieszenia
• nie mam włączonego wentylatora przez cały czas
• nie przegrzewaj / niszcz procesora i dysku twardego
• wyłącz Wi-Fi w trybie gotowości / zawieszenia
• i tak dalej

• acpi to tylko mały program, który wyświetla podstawowe informacje ACPI.

• acpid to demon, który obsługuje zdarzenia ACPI - głównie przycisk zasilania, pokrywkę, baterię i podobne rzeczy. Na przykład, jeśli został naciśnięty przycisk zasilania, acpid działa shutdown. Po podłączeniu zasilania sieciowego acpid może uruchomić odpowiednią laptop-mode-toolskomendę. Jeśli używasz systemd , to zastępuje większość funkcji acpid .

• cpufreq (obecnie nieaktualny) to zestaw narzędzi do regulacji częstotliwości procesora. Podstawowa funkcjonalność jest częścią jądra i jest dostępna przez /sys, a polecenia cpufreq są tylko dla wygody, ale niektóre skrypty mogą ich wymagać.

• cpufreqd (z literą d ) to demon przestrzeni użytkownika, którego można użyć jako zamiennika domyślnych kontrolerów przestrzeni jądra (powersave, ondemand, performance). Nie jest to konieczne - do większości zastosowań wystarczą standardowe gubernatory.

• cpupower jest zamiennikiem cpufreq - pozwala na ustawienie częstotliwości procesora z wiersza poleceń.

• laptop-mode-tools dokonuje różnych korekt systemowych za każdym razem, gdy podłączasz lub odłączasz zasilanie prądu zmiennego do swojego laptopa - na przykład czasy spowalniania dysku lub przełączanie regulatorów cpufreq. Wywoływany jest przez acpid na zdarzeniach AC i przez resztę czasu jest nieaktywny.

  (Uwaga: niektóre ustawienia narzędzi trybu laptopa mogą w rzeczywistości zaszkodzić wydajności i / lub zdrowiu psychicznemu; na przykład wyłącza autonegocjację Ethernet, co IMHO jest po prostu głupie.)

• pm-utils zajmuje się przygotowaniami do zawieszenia do pamięci i / lub dysku (uruchamianie haków przed zawieszeniem, wybór najlepszej metody). Przez resztę czasu są nieaktywni.

  Kiedyś potrzebowałeś pm-utils do czystego zawieszenia komputera, ale na nowoczesnych maszynach pm-utils robi niewiele, ponieważ może po prostu nakazać jądrze zawieszenie. Jeśli używasz systemd , to zastępuje pm-utils .

• Ponadto pm-utils zawiera polecenie pm-powersave, które wykonuje większość tych samych funkcji, co narzędzia trybu laptopa . pm-powersave jest wyzwalany przez upower po podłączeniu / odłączeniu zasilania AC i wykonuje różne regulacje.

• systemd-logind ma funkcje do zawieszania / hibernacji i obsługuje najczęstsze zdarzenia ACPI (przełącznik pokrywy, przycisk zasilania itp.) Zastępuje acpid i pm-utils w większości systemów.

  ( Jednak w przeciwieństwie do pm-utils , systemd-logind nie ma domyślnie żadnych zaczepów przed zawieszeniem ani innych obejść i używa tylko domyślnej metody zawieszenia jądra. Oczekuje, że błędy sterowników zostaną naprawione w sterownikach.)

• upower to warstwa abstrakcji dla aplikacji stacjonarnych o różnych parametrach mocy. Programy mogą go używać do sprawdzania stanu baterii, regulacji podświetlenia lub zawieszenia systemu bez konieczności dbania o konkretną platformę. Upower korzysta także z PolicyKit, aby zezwalać na różne akcje (zawieszanie itp.) bez wydawania pełnych uprawnień roota. Opiera się na pm-utils i acpid . GNOME i Xfce wymagają upower do ustawień „zarządzania energią”.

• Xfce Power Manager kontroluje takie parametry, jak czas wyłączenia wyświetlacza, skalowanie procesora, jasność wyświetlacza LCD, zdarzenia ACPI ... (Funkcje są podobne do narzędzi acpid i trybu laptopa , które oba mają tylko jedną konfigurację ogólnosystemową, podczas gdy XfPM pozwala na -Ustawienia użytkownika.) XfPM zarządza tylko polityką, ale polega na mocy dla faktycznych mechanizmów. Ponadto XfPM wysyła ^{[potrzebne źródło]} takie powiadomienia jak „Niski poziom naładowania baterii”.

Uwaga: Nie jestem do końca pewien, jaka jest relacja między XfPM, acpid, narzędziami trybu laptopa i mocą. Wydaje mi się, że XfPM zastępuje większość funkcji acpid / lmt, ale nie wszystkie.