Jaka jest różnica między mechanizmem rozruchowym USB a mechanizmem rozruchowym dysku optycznego?

Wiele dystrybucji linux / bsd ma osobne obrazy usb i dvd, a pisanie obrazu dvd wydaje się nie działać. Czym zasadniczo różnią się te dwa mechanizmy?

Przede wszystkim USB oznacza Universal Serial Bus. Jest to standard magistrali sterowania i danych , podobnie jak PCIe, PCI, EISA i ISA to wszystkie magistrale. USB nie jest urządzeniem, takim jak napęd CD lub DVD. (Napędy optyczne zwykle używają magistrali SATA lub IDE z protokołem ATA.) Gdy używasz lub odwołujesz się do USB, prawdopodobnie jest podłączone urządzenie (inaczej gadżet USB), o którym właściwie mówisz.

W tym przypadku prawdopodobnie masz na myśli dyski flash USB, które zasadniczo emulują typowy dysk twardy. Jeśli BIOS komputera obsługuje rozruch z urządzenia USB, oznacza to, że BIOS ma wbudowane oprogramowanie układowe, które zawiera stos protokołu USB , i może sterować urządzeniem docelowym, takim jak dysk flash, przez uniwersalną magistralę szeregową. Po ustanowieniu protokołu uzgadniania USB między hostem USB (komputerem, który wymaga rozruchu) a gadżetem USB (dyskiem flash), mechanizm kontroli i danych zapewniany przez USB może zostać usunięty, a górne warstwy kodu rozruchowego systemu BIOS może traktować dysk flash jak dysk twardy. Oznacza to, że należy odczytać pierwszy sektor „dysku”, aby uzyskać jego główny rekord rozruchowy (MBR).

Dyski optyczne nie są zgodne z układem dysku twardego komputera (brak sektora MBR w zerowym sektorze). W rzeczywistości istnieje kilka formatów dysków optycznych, ale układ danych powszechnie używany w komputerach PC to format ISO 9660 dla płyt CD. Wymagania dotyczące uruchamiania z CD / DVD są określone w standardzie ISO 9660 .

Szybkość przesyłania danych i różnica pojemności fizycznej między różnymi urządzeniami rozruchowymi zasadniczo nie mają znaczenia, jeśli system BIOS obsługuje to urządzenie. Należy uwzględnić cechy I / O każdego obsługiwanego urządzenia rozruchowego, które są obsługiwane przez kod sterownika urządzenia niskiego poziomu w systemie BIOS. Należy pamiętać, że większość komputerów PC może również uruchamiać się z karty interfejsu sieciowego Ethernet (NIC), a interfejs ten znacznie różni się od CD / DVD w porównaniu do HDD. Jednak warstwowe podejście do implementacji oprogramowania deleguje wszystkie te niskiego poziomu We / Wy i obsługę protokołu do niższych warstw, a BIOS może kontynuować ładowanie i wykonanie następnego etapu modułu ładującego rozruch. Zauważ, że niektóre różnice między urządzeniami są sparametryzowane. Oznacza to, że liczba cylindrów, głowic, sektorów / ścieżki i rozmiaru sektora urządzenia nie jest zakodowana na stałe w sterownikach urządzeń,

... zapisywanie obrazu DVD (na dysk flash USB) wydaje się nie działać.

Różnicę między tymi dwoma układami nośników można rozwiązać, łącząc je w połączony plik obrazu, który można skopiować na dysk CD / DVD lub dysk twardy / dysk flash. Obraz ISO (do wypalenia na dysku CD lub DVD w celu utworzenia płyty rozruchowej) można zmodyfikować w celu bezpośredniego kopiowania na dysk twardy lub dysk flash USB w celu uzyskania hybrydowego obrazu ISO / IMG :

Hybrydowy format ISO / IMG to modyfikacja standardowego formatu ISO, aby obraz był zgodny z oczekiwaniami dotyczącymi uruchamiania dysku twardego

Standardowy obraz ISO zazwyczaj zawiera moduł ładujący ISOLINUX, który jest ładowany przez BIOS przy użyciu standardu rozruchowego El Torito. Obraz hybrydowy zastępuje pierwsze 512 bajtów formatu ISO (wszystkie są zerami binarnymi) głównym rekordem rozruchowym dysku twardego komputera (MBR) zawierającym: obraz modułu ładującego etap 1 z GRUB w wersji 0.97 oraz tablicę partycji z 1 partycją, która kończy się na końcu obrazu hybrydowego. Pozostała część obrazu ISO nie jest modyfikowana.

Dodatkowe sektory są dodawane na końcu obrazu ISO.

DVD ma własne właściwości mechaniczne i rozmiar bloku 2K. Starszy mechanizm rozruchowy polegał na dodaniu dodatkowej dyskietki ładującej o pojemności 2,88 MB w celu zainstalowania dysku CD (tak jak zrobił to NT4) Teoretycznie możesz mieć taki sam obraz rozruchowy, korzystając z nowego protokołu rozruchu CD / DVD (bez obrazu dyskietki) i pamięci USB (i karty CF, dysku IDE itd itd). Większość obrazów dostawców działa w ten sposób, ALE niektóre BIOS-y są zaprogramowane tak, aby preferowały jeden lub inny mechanizm rozruchowy.

W rzeczywistości teoretycznie nie ma różnicy, DVD lub flash będą miały ten sam mechanizm rozruchowy, różnicą będzie szybkość przesyłania z DVD na urządzenie flash (USB 2.0 ma wyższą szybkość przesyłania niż DVD). Problem z uruchamianiem z flasha lub DVD może być tym, że flash nie ma na nim aktywnej partycji rozruchowej. Na obrazie DVD nie trzeba ustawiać go jako bootowalnego, jeśli napisany na nim plik iso / img został już ustawiony jako bootowalny (we flashu trzeba go ustawić ręcznie). Spójrz tutaj aby dowiedzieć się, jak zrobić urządzenie rozruchowe flash.

Mechanizm rozruchowy nie różni się, ponieważ USB uruchamia się tak samo jak DVD, ale istnieje duża różnica między szybkością odczytu / zapisu dysku DVD v / s USB.

Specyfikacja USB 2.0 ma maksymalną prędkość 480 megabitów na sekundę. Mówisz więc 60 megabajtów na sekundę.
DVD - pozwala iść z czytnikiem DVD 16X = 21 megabajtów na sekundę.

Ale prędkości CD / DVD są prędkościami MAX, co oznacza, że ​​nie będą przesyłać danych z tą prędkością, dopóki w wielu przypadkach nie dojdzie do samej powierzchni dysku. Być może masz czytnik CD, który zaczyna się 24x na początku płyty i osiąga 40x, gdy zbliża się do końca. To samo dotyczy czytników DVD. Może zacząć od 8x, a następnie przejść do 16.

Dysk USB można uruchamiać za pomocą kilku sztuczek, ponieważ zwykle nie są one domyślnie uruchamialne, a gdy nagrywasz obraz ISO / NRG na dysku DVD zawierającym pliki instalacyjne systemu Windows lub Ubuntu, automatycznie uruchamia się.
WintoFlash to narzędzie, dzięki któremu pamięć USB można uruchomić. Istnieje również inne oprogramowanie, a także możesz zrobić bootowalną pamięć przez cmd w systemie Windows.