Jak wykonać odpowiednią kopię zapasową serwera Linux, aby przechowywać zainstalowane aplikacje i konfiguracje?

Jestem zaznajomiony z używaniem rsync do tworzenia kopii zapasowych w systemie Linux. Jednak w przypadku awarii dysku twardego wielokrotnie mi mówiono, że z nowym dyskiem zainstaluj najnowszą wersję systemu operacyjnego, a następnie utworzone dane (pliki do edycji tekstu, księgowość itp.), A następnie wrócisz do normy . A co z wszystkimi plikami konfiguracyjnymi przechowywanymi w / etc i gdzie indziej? Co z zainstalowanymi przeze mnie aplikacjami, które nie były częścią yum repo? Nie wierzę, że można je po prostu skopiować z powrotem na nowej instalacji lub na innym sprzęcie bez nadpisywania potrzebnych plików przez system operacyjny?

Byłbym bardzo wdzięczny i uprzejmy i przemyślany na to pytanie, ponieważ ten problem naprawdę mnie niepokoi. Nie chcę spędzać jednego lub dwóch dni na przebudowywaniu systemu, próbując zapamiętać, które konfiguracje należy zmienić, zadania cron, zainstalowane aplikacje, skrypty itp.

Ponadto, w jaki sposób dokument zainstalowany na serwerze Linux? Czasami instalujesz skrypt, działa świetnie i łatwo zapominasz, że tam był. Jaka powinna być metoda? Czy utworzyć „dziennik” wszystkich zmian dokonanych na serwerze, w tym każdej aplikacji? Wygląda na to, że musi być lepsza metoda.

A może nie powinienem używać rsync do tworzenia pełnych kopii zapasowych w ten sposób i patrzeć na coś innego, co mogłoby zrobić sklep bez metalu? Z góry dziękuję za pomocną odpowiedź!

Korzystam z książki run, na podstawie tego starego artykułu Microsoft TechNet dla SQL Server 2000.

Zawartość Run Book

Zeszyt powinien zawierać wszystkie informacje, które Ty i Twoi pracownicy potrzebujecie do wykonywania codziennych operacji i reagowania na sytuacje kryzysowe. Informacje te powinny obejmować:

• Informacje o zasobach dotyczące centrum danych oraz jego sprzętu i oprogramowania

• Informacje o procesie, w tym procedury krok po kroku dotyczące procesów operacyjnych i awaryjnych

Zeszyt powinien zawierać wszystkie niezbędne informacje, aby umożliwić pracownikowi wykonanie dowolnego procesu, od wykonania kopii zapasowej po przełączenie awaryjne do zdalnej witryny.

Używam dwóch strategii, w zależności od czasu, przestrzeni i zasobów:

1) Fizycznie wykonaj kopię lustrzaną dysku (przejdź do trybu pojedynczego użytkownika i „cp / dev / sda / dev / sdb”) i trzymaj dysk gdzie indziej.

2) Używam Mondo Rescue, który tworzy rozruchowe obrazy przywracania, które odbudowują system z powrotem do tego samego stanu, w jakim uruchomiłem kopię zapasową.

Metoda (2) jest szybsza w przypadku dużych dysków, które nie są pełne danych. (1) jest bardziej niezawodny, jeśli dyski są identyczne.