Istnieją dwa rodzaje „udostępniania Internetu” (mogą istnieć inne typy, ale dla uproszczenia upraszczam):
Mostkowanie to technologia, która zasadniczo wprowadza komputer do istniejącej sieci lokalnej (LAN) za pomocą połączenia internetowego komputera- hosta jako bramy do przesyłania dalej pakietów do sieci LAN. W konfiguracji pomostowej komputerom podłączonym do mostu przypisano adresy IP w tej samej podsieci (LAN), do której podłączony jest komputer host . Na przykład, jeśli Macbook byłby Abramą pomostową o adresie IP 192.168.1.2, Macbook Bmógłby dołączyć do zmostkowanej sieci i uzyskać adres IP taki jak 192.168.1.3. Byłyby „w tej samej podsieci”, tak jakbyś fizycznie podłączył kabel Ethernet do routera lub dowolnego komputera / urządzenia „posiadającego” (hosta) sieć LAN.
Maskarada to technologia, która zasadniczo stanowi podstawę tego, czym dokładnie jest sieć LAN. Terminologia jest mglista i istnieje wiele terminów odnoszących się do tej samej rzeczy. Zasadniczo terminy „NAT” (Network Address Translation), „IP Masquerading” i „LAN” (Local Area Network) dotyczą tego samego zestawu technologii. Podstawową ideą jest to, że maszyna, która „hostuje” NAT, jest nazywana routerem lub bramą , a ten router / brama definiuje prywatną podsieć, na przykład 192.168.1.x lub 192.168.0.x (między innymi), które inne komputery mogą się połączyć. Kiedy brama komunikuje się w górę (do innego NAT, pod którym znajduje się sama brama lub do samego publicznego Internetu), tłumaczyadresy IP komputerów podłączonych do jego NAT do własnego adresu IP, zasadniczo w imieniu tych komputerów do i z Internetu lub upstream NAT.
Sieci LAN (NAT lub prywatne podsieci) mogą być zagnieżdżone , co oznacza, że możesz mieć długi „łańcuch” NAT. Na przykład, jeśli każdy z twoich komputerów współużytkujących połączenie internetowe używa maskowania, a nie tylko tworzenia mostu, możesz mieć następującą strukturę NAT:
- Router lub modem kablowy tworzy NAT
1, który, powiedzmy, 192.168.0.x, i przekazuje ruch „upstream” do publicznego Internetu, który możemy powiedzieć, że jest NAT 0lub najwyższą warstwą NAT, ponieważ obejmuje wszystkie publiczne adresy IP w świat
- Macbook
Atworzy translację NAT 2, czyli 192.168.1.x, i przekazuje ruch „w górę” do NAT1
- Macbook
Btworzy translację NAT 3, czyli 192.168.2.x, i przesyła ruch „w górę” do NAT2
- Komputer z systemem Windows
Cłączy się z NAT, 3a notebook z Windows Dłączy się z NAT2
W ogóle, bez konkretnej konfiguracji przekierowania portów, przychodzących połączeń (połączenia do usług słuchanie) mogą być dokonywane tylko w górę łańcucha NAT, a nie w dół to.
Na przykład komputer, taki jak notatnik Windows D, który znajduje się w NAT 2, może bezpośrednio uzyskać dostęp do serwera HTTP (WWW) lub SMB (Plik) na dowolnym komputerze w NAT 2, NAT 1lub NAT 0(Internet). Ale nie może uzyskać dostępu do niczego w NAT, 3ponieważ nie jest do niego widoczny ani nie można go przypisać.
Ponieważ nie znam szczegółów dotyczących tego , w jaki sposób współdzielone są twoje połączenia internetowe, nie wiem na pewno, że masz tak wiele NAT-ów. Jeśli jeden lub więcej komputerów faktycznie tworzy most, a nie NAT , liczba NAT zmniejsza się, a złożoność sieci maleje. Na przykład, jeśli Macbook A faktycznie łączy wszystkie znajdujące się pod nim urządzenia z siecią routera, struktura NAT „zwija się” o jedną warstwę w następujący sposób:
- Router lub modem kablowy tworzy NAT
1, który, powiedzmy, 192.168.0.x, i przekazuje ruch „upstream” do publicznego Internetu, który możemy powiedzieć, że jest NAT 0lub najwyższą warstwą NAT, ponieważ obejmuje wszystkie publiczne adresy IP w świat
- Macbook
Ajest pomostem i przekazuje ruch „w górę” do NAT1
- Macbook
Btworzy translację NAT 2, czyli 192.168.1.x, i przekazuje ruch „w górę” do NAT1
- Komputer z systemem Windows
Cłączy się z NAT, 2a notebook z Windows Dłączy się z NAT1
W takim przypadku Macbook A miałby adres IP z zakresu 192.168.0.x, Macbook B miałby adres IP z zakresu 192.168.0.x (i utworzyłby zakres 192.168.1.x), a komputer z systemem Windows Cmiałby adres IP z zakresu 192.168.1.x. To jedna warstwa mniej pośrednia.
Jak widać, im więcej NAT masz, tym bardziej odizolowana jest twoja sieć i tym trudniej jest inicjować połączenia z jednego komputera do drugiego. Najbardziej jednoznaczną siecią do komunikacji peer-to-peer między komputerami w sieci jest skonfigurowanie ich wszystkich pod jednym NAT, a cała komunikacja między komputerami wymaga mostkowania, a nie maskowania. Najlepiej byłoby, gdyby jedynym urządzeniem, które maskaradowałoby, byłby ostatni komputer / urządzenie przed samym publicznym Internetem, którym zwykle jest modem kablowy, router lub modem DSL. Spowodowałoby to umieszczenie wszystkich urządzeń w tej samej podsieci IP, takich jak 192.168.0.x, i mogłyby bezpośrednio pingować się nawzajem i bezproblemowo uzyskiwać dostęp do usług na każdym urządzeniu.
Jeśli jesteś zdezorientowany, oto wizualna analogia.
Masz dwa baniek mydlanych. Wpadają na siebie.
Jeśli to mostek , dwa baniek mydlanych łączą się w jedną, większą bańkę.
Jeśli jest maskarada , jedna bańka mydlana zostaje zawarta w drugiej (jak narysowanie koła wewnątrz innego koła na papierze). Ten „wewnętrzny” bąbelek ma specjalną właściwość polegającą na tym, że połączenia mogą być inicjowane z wewnątrz pęcherza, przeznaczone dla dowolnego miejsca poza pęcherzem; ale połączenia nie mogą pochodzić spoza wewnętrznej bańki, do punktu w tej bańce. Cóż, mogą , ale to się nazywa przekierowywanie portów i wymaga specyficznej, ręcznej konfiguracji lub alternatywnie technologii takich jak UPnP (która często jest postrzegana jako niepewna i wyłączona).
