Dlaczego niektóre pobierane pliki nie mają własnego rozmiaru? [duplikować]

To pytanie ma już odpowiedź tutaj:

Skąd przeglądarka wie, ile stron zostało załadowanych? 2 odpowiedzi

Czasami podczas pobierania pliku w przeglądarce internetowej postęp pobierania nie „zna” całkowitego rozmiaru pliku ani tego, jak daleko jest w pobraniu - pokazuje tylko szybkość, z jaką jest pobierany, z ogółem jako „Nieznany”.

Dlaczego przeglądarka nie zna ostatecznego rozmiaru niektórych plików? Skąd ta informacja?

browser download Coldblackice
źródło

Pliki tworzone dynamicznie nie mają rozmiaru, przechodzą jako strumień, aż do osiągnięcia EOF.

Fiasco Labs

Możliwe duplikaty Skąd przeglądarka wie, ile stron zostało załadowanych? , Szacowany pozostały czas i całkowity rozmiar pliku nie są wyświetlane w pobieraniu ...

Karan

Odpowiedzi:

114

Do żądania dokumentów z serwerów WWW przeglądarki używają protokołu HTTP. Możesz znać tę nazwę z paska adresu (może być teraz ukryty, ale kiedy klikniesz pasek adresu, skopiuj adres URL i wklej go w edytorze tekstów, zobaczysz http://na początku). HTTP to prosty protokół tekstowy. Działa to tak:

Po pierwsze, przeglądarka łączy się z serwerem witryny i wysyła adres URL dokumentu, który chce pobrać (strony internetowe też są dokumentami) oraz niektóre szczegóły dotyczące samej przeglądarki ( User-Agent itp.). Na przykład, aby załadować stronę główną na stronie SuperUser http://superuser.com/, moja przeglądarka wysyła żądanie, które wygląda następująco:

GET / HTTP/1.1
Host: superuser.com
Connection: keep-alive
Accept: text/html,application/xhtml+xml,application/xml;q=0.9,*/*;q=0.8
User-Agent: Mozilla/5.0 (Windows NT 6.1; WOW64) AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko) Chrome/29.0.1547.0 Safari/537.36
Accept-Encoding: gzip,deflate,sdch
Accept-Language: pl-PL,pl;q=0.8,en-US;q=0.6,en;q=0.4
Cookie: [removed for security]
DNT: 1
If-Modified-Since: Tue, 09 Jul 2013 07:14:17 GMT

Pierwszy wiersz określa, który dokument powinien zwrócić serwer. Pozostałe linie nazywane są nagłówkami; wyglądają tak:

Header name: Header value

Linie te wysyłają dodatkowe informacje, które pomagają serwerowi zdecydować, co robić.

Jeśli wszystko będzie w porządku, serwer odpowie, wysyłając żądany dokument. Odpowiedź zaczyna się od komunikatu o stanie, po którym następuje kilka nagłówków (ze szczegółami na temat dokumentu) i na koniec, jeśli wszystko jest w porządku, treść dokumentu. Tak wygląda odpowiedź serwera SuperUser na moje żądanie:

HTTP/1.1 200 OK
Cache-Control: public, max-age=60
Content-Type: text/html; charset=utf-8
Expires: Tue, 09 Jul 2013 07:27:20 GMT
Last-Modified: Tue, 09 Jul 2013 07:26:20 GMT
Vary: *
X-Frame-Options: SAMEORIGIN
Date: Tue, 09 Jul 2013 07:26:19 GMT
Content-Length: 139672

<!DOCTYPE html>
<html>
    [...snip...]
</html>

Po ostatniej linii serwer SuperUser zamyka połączenie.

Pierwszy wiersz ( HTTP/1.1 200 OK) zawiera kod odpowiedzi , w tym przypadku jest to 200 OK. Oznacza to, że serwer zdecydował, że może zwrócić dokument zgodnie z żądaniem, i obiecuje, że następująca zawartość będzie takim dokumentem. Jeśli tak nie jest, kod będzie czymś innym i dostarczy pewnej wskazówki, dlaczego serwer nie tylko zwraca dokument jako odpowiedź: na przykład, jeśli nie może znaleźć żądanego dokumentu, powinien zwrócić 404 Not Found, a jeśli nie masz dostępu do danej treści, powinna ona powrócić 403 Forbidden.

Po tej pierwszej linii statusu następują nagłówki odpowiedzi; dostarczają więcej informacji na temat zwracanej treści, na przykład jej Content-type.

Dalej jest pusta linia. Sygnalizuje to, że nie będzie już żadnych nagłówków odpowiedzi. Wszystko poza tym wierszem stanowi treść żądanego dokumentu. Tak więc w powyższym przykładzie <!DOCTYPE html>jest pierwszy wiersz strony głównej SuperUser (dokument HTML). Gdybym prosił o dokument do pobrania, prawdopodobnie byłyby to bełkotliwe znaki, ponieważ większość formatów dokumentów jest nieczytelna bez wcześniejszego przetworzenia.

Powrót do nagłówków. Najbardziej interesująca jest dla nas ostatni, Content-Length. Informuje przeglądarkę, ile bajtów danych powinno oczekiwać po pustym wierszu, więc w zasadzie jest to rozmiar dokumentu wyrażony w bajtach. Ten nagłówek nie jest obowiązkowy i może zostać pominięty przez serwer. Czasami nie można przewidzieć rozmiaru dokumentu (na przykład, gdy dokument jest generowany w locie), czasami leniwi programiści go nie uwzględniają (dość powszechne w witrynach pobierania sterowników), czasami strony internetowe są tworzone przez początkujących, którzy nie wiedzą takiego nagłówka.

W każdym razie, bez względu na przyczynę, może brakować nagłówka. W takim przypadku przeglądarka nie wie, ile danych ma wysłać serwer, a zatem wyświetla rozmiar dokumentu jako nieznany , czekając na zakończenie połączenia przez serwer. I to jest powód nieznanych rozmiarów dokumentów.

gronostaj
źródło

Bardzo, bardzo niewielka uwaga: przeglądarki obsługują protokoły inne niż HTTP. Ale inne protokoły są obecnie rzadkie i zasadniczo te same pojęcia dotyczą innych protokołów, chociaż szczegóły są różne.

Robert Fisher

@RobertFisher FTP to rzadki protokół? : p

Thomas

@Thomas Takie jest moje doświadczenie w tych dniach. Minęło kilka lat, odkąd pamiętam URL ftp w mojej przeglądarce. Kilka lat temu korzystałem z ftp - bezpośrednio zamiast z przeglądarki - w pracy (prawie w całości przesyłane), ale te zadania są teraz obsługiwane przez scp. Jedyną rzeczą, której używam dzisiaj ftp, jest przesyłanie treści do minimalistycznego hosta internetowego. Oczywiście, YMMV. ^ _ ^

Robert Fisher,

To jest dokładnie taka odpowiedź, która sprawia, że uwielbiam tę stronę. Jak przyznać nagrodę?

Ten Brazylijczyk

@ ruda.almeida nie zgadzasz się z tym, możesz napisać o tym na meta.superuser.com, zostanie to omówione i być może ktoś otworzy pytanie ponownie.

gronostaj

Content-LengthNagłówek HTTP jest w niektórych przypadkach opcjonalny i jako taki może nie zostać przesłany z plikiem; koniec pliku zostanie zasygnalizowany, gdy gniazdo zostanie zamknięte.

Ignacio Vazquez-Abrams
źródło

Mówiąc ściślej, HTTP 1.0 zdefiniował długość treści, zamykając gniazdo po każdym dokumencie. Jest to nadal obsługiwane w HTTP 1.1 dla kompatybilności. Ale HTTP 1.1 pozwala na ponowne wykorzystanie połączeń dla wielu dokumentów, jeśli Content-Lengthużywane jest pole nagłówka lub dokument jest przesyłany Transfer-Encoding: chunked. Ten ostatni umożliwia dynamiczne generowanie treści i wysyłanie jej fragmentarycznie w miarę generowania i jest w stanie zasygnalizować koniec dokumentu.

x4u

Gdy treść (np. .pdfDokument lub arkusz Excela) jest tworzona w locie, nie można wcześniej określić rozmiaru. W takich przypadkach serwer nie może wcześniej wysłać rozmiaru pobierania, a przeglądarka nie może wyświetlić całkowitego rozmiaru.

Uwe Plonus
źródło

@alfo będzie musiał się nie zgodzić ... jeśli przesyłam strumieniowo wideo, a nawet jeśli przesyłam strumieniowo jakiekolwiek dane, które nie mają ustalonego rozmiaru, jeśli chodzi o to, aby jak najszybciej przekazać dane użytkownikowi, Nie będę znać rozmiaru w punkcie, w którym rozpocznę przekaz

Foon

@ Alfo Możesz tworzyć dane takie jak .pdfpliki w locie. Dopóki dane nie są poprawnie zapisane, nie znasz rozmiaru, ale możesz wysłać ata już do przeglądarki. Zrobiłem to już w Javie i wysłałem plik Excela do przeglądarki, który został wygenerowany w locie. Od strony przeglądarki wyglądało to na pobieranie, ale od strony serwerów jest to streaming. Możliwe jest więc przesyłanie strumieniowe .pdf plików, nawet jeśli sobie tego nie wyobrażasz. Z przeglądarki wygląda jak pobieranie bez znanej długości.

Uwe Plonus,

@ Alfo - należy go tylko utworzyć, zanim ostatni pakiet zostanie wysłany do klienta.

GalacticCowboy

@Alfo Nigdy nie brałem pod uwagę przesyłania strumieniowego wideo, ale ogólnie przesyłania strumieniowego , które może również przesyłać strumieniowo .pdfplik lub arkusz Excela!

Uwe Plonus

@ Alfo - Masz prawidłowy punkt, pliki dynamiczne można najpierw całkowicie utworzyć w pamięci, a następnie przesłać przez HTTP i łatwo obliczyć długość treści. Jeśli jednak serwer wysyła wiele dużych dynamicznie tworzonych plików, które zostaną podzielone na wiele pakietów, sensowne jest, aby serwer po prostu zaczął wysyłać fragmenty zgodnie z ich obliczeniami (w przeciwieństwie do konieczności tworzenia każdego dużego pliku w pamięci, a następnie Wyślij to). W tym celu HTTP 1.1 specjalnie zaprojektował szyfrowanie transferu porcji .

dr jimbob