Nvidia GeForce GTX 780 Ti kosztuje 700 USD, podczas gdy Quadro K6000 kosztuje 4000 USD - ale używają tego samego rdzenia GK110!
To samo można powiedzieć o innych procesorach graficznych dla stacji roboczych z Nvidii i AMD.
Za co dokładnie ta różnica w cenie płaci w przypadku GPU stacji roboczej? Rozumiem, że mają specjalnie dostrojone sterowniki dla CAD i innych intensywnych aplikacji biznesowych, poświęcając prędkość w aplikacjach do gier dla większej dokładności i wydajności w takim oprogramowaniu biznesowym, ale samo to nie może wyjaśnić różnicy kosztów. Mogą mieć więcej pamięci, często typu ECC, ale to wciąż nie tłumaczy prawie sześciokrotnej różnicy.
Czy walidacja sprzętu wyjaśniłaby różnicę? Podejrzewam, że wygląda to tak: spośród układów GPU, które sprawdzają się jako użyteczne, 30% przechodzi na wysokiej klasy kartę konsumenta, a 68% na nieco tańszą kartę konsumenta; pozostałe 2% przechodzi jeszcze głębszą walidację, a kilka, które przechodzą, zostaje umieszczonych na karcie stacji roboczej. Czy może tak być i czy dlatego są tak drogie?
źródło
Odpowiedzi:
Jest to przede wszystkim segmentacja rynku, aby umożliwić dyskryminację cenową . Firmy zarabiające na pracy wykonanej przy użyciu tych kart mają inne wymagania niż gracze. Nvidia i AMD wykorzystują to, prosząc ich o zapłacenie więcej.
Istnieją pewne niewielkie różnice w tworzeniu tego przedziału stawek. Na przykład modele Quadro / Fire Pro używają różnych sterowników, w których priorytetem jest dokładność renderowania nad prędkością. W modelach Tesla pamięć RAM ECC jest punktem sprzedaży farm serwerów, a NVidia twierdzi, że jest bardziej niezawodna w trybie 24/7.
Firma, nad którą pracuję, projektuje oprogramowanie przyspieszane przez GPGPU. Nasi dostawcy serwerów będą sprzedawać nam tylko systemy Tesla (lub GRID). Wiem, że jeśli kupię serwer 1U z 3 kartami K40, nie stopi się on w centrum danych mojego klienta. Dlatego chętnie płacę trzykrotnie za moje karty. Wyobrażam sobie, że każdy, kto kupuje kartę Quadro dla biznesu, ma takie samo uzasadnienie.
źródło
Jest to dość proste i na pewno nie konspiracyjne. Ma to związek z podstawową ekonomią i finansami.
Zacznijmy od oprogramowania CAD. Programiści oprogramowania CAD i społeczność programistów są bardzo wewnętrznie skoncentrowani. Z pewnością matematyka związana z interfejsem użytkownika jest bardzo złożona i pochłania ogromną ilość zasobów do opracowania. Dołożono starań, aby oprogramowanie było bardziej użyteczne i przyjazne dla użytkownika, ale wkład ten jest zwykle napędzany przez osoby z wewnątrz firmy oraz informatyków od klientów, z którymi zwykle się komunikują, a nie rzeczywistych użytkowników (projektantów CAD). Projektanci CAD na ogół nie są maniakami komputerowymi i narzekają między sobą, a nie na ludzi, którzy mogą coś zmienić, jak na przykład wspomniani wcześniej informatycy, którzy i tak nie są skłonni do przekazywania obaw.
To jest historia z przeszłości. Zatem programiści CAD spędzający czas, aby uczynić interfejs graficzny bardziej ogólnym, nie są wysoko w programie; byłaby to ogromna inwestycja czasu i dolarów. Umożliwiłoby to efektywne używanie standardowych sterowników z oprogramowaniem. Struktura ich działalności oraz działalności klientów prawdopodobnie nigdy nie uczynią tego priorytetem. Zawsze. Właśnie dlatego wyniki SPECviewperf V12.0.1 różnią się tak bardzo od kombinacji kart / oprogramowania, że prawie niemożliwe jest wybranie karty „bestii” dla wielu pakietów oprogramowania, chyba że wydasz absurdalne kwoty.
Jeśli chodzi o samych twórców kart, dobrze rozwijające się sterowniki nie są tanie. Miliony wierszy kodu i tysiące roboczogodzin debugowania. Opracowanie sterownika dla każdego oprogramowania nie wchodzi w rachubę; nie ma wystarczającej liczby użytkowników, aby uzasadnić ten wydatek. Więc wymyślili coś, co trochę działa z całym CAD. W przypadku pakietów o dużej objętości, takich jak AutoCAD, mogą one zawierać łatkę zwiększającą wydajność, ale większość z nich musi mieć jeden rozmiar dla wszystkich, co kompromisuje w przypadku niektórych bardziej niż innych.
Następnie uzyskują certyfikat od twórców oprogramowania; o radości. Jest to długi, żmudny, bardzo kosztowny proces, w którym dostawcy sprzętu dokonują wielu zmian sterowników i całują całą masę tyłka. Przystosowanie jednego oprogramowania i upewnienie się, że nie podłączą go do innych pakietów oprogramowania, jest grą typu whack-a-mole prawie niemożliwą do wyobrażenia.
Pamięć ECC w kartach „pro” w rzeczywistości nie jest nadmierna. Dzięki pakietom oprogramowania o tak delikatnej teselacji i projektantom tworzącym kiepskie modele, odwracanie bitów nie jest niczym niezwykłym. Eliminuje to wiele awarii generowanych przez grafikę (ale nie wszystkie). Poza tym, o ile wiem, sprzęt jest bardzo podobny do kart konsumenckich.
Następnie musisz wziąć cały ten wydatek i wcisnąć go w 10% objętości ich kart konsumenckich, dodać rozsądną premię za przejście przez te wszystkie bzdury, a VIOLA, masz dość drogą kartę wideo. Jeśli przeprowadzisz jakieś badania i masz tylko jeden pakiet CAD, możesz znaleźć kartę konsumenta, która wysadzi high end (tj. CATIA V6 / AMD R9 290X) za jedną czwartą ceny, ale nie jest to prawdopodobne.
W każdym razie to moje myśli. Czytam wiele rzeczy od sprzedawców kart CAD, co jest ładunkiem kupy i pomyślałem, że dodam moje dwa centy.
źródło