partycjonowanie i strategia podrzędna za pomocą btrfs

Jestem nowy w btrfs i chciałbym uzyskać porady dotyczące partycjonowania i strategii podobjętości. System jest lekkim serwerem WWW i załóżmy, że ma tylko jeden dysk.

W systemach plików ext zawsze tworzyłem osobne partycje dla /, / var, swap (i ewentualnie / boot i / home). Dla mnie / var zawsze zawiera wszystkie cenne dane serwera WWW (np. Bazy danych MySQL) i żaden kod. To pozwala mi łatwo przenieść dane do innego systemu (przenieść lub skopiować / var) lub ponownie zainstalować system operacyjny bez zakłócania danych (formatowanie /) itp.

Korzystając z btrfs, mógłbym zrobić to samo, użyć tego samego schematu partycjonowania i mieć osobny system plików btrfs na każdej partycji. Mogę też mieć jedną partycję i użyć podwoluminów btrfs dla /, / var i tak dalej. Jakie byłyby zalety i wady tego?

Wydaje mi się, że może być pewna zaleta posiadania migawek / -only i / var-only, („Przywróć wszystkie dane do poprzedniego punktu kontrolnego„ vs ”przywróć cały kod„ vs ”przywróć oba”). Czy to prawda, czy tylko tak to wygląda?

Dodatkowe pytanie: czy są zalety używania lvm poniżej systemów plików btrfs?

Dodatkowe pytanie 2: jak zmieniłaby się twoja rada, gdyby system miał dwa dyski tego samego rozmiaru?

Doceniamy również wszelkie wskazówki dotyczące tego, co zrobiłem i jak to dla mnie zadziałało. Mogę znaleźć mnóstwo materiałów na temat tego, co mogę zrobić, ale nie mogę znaleźć wielu, które mówią „to właśnie próbowałem i dlatego to zadziałało lub nie”.

Jeśli nie masz określonych potrzeb, użyj btrfs, tak jak innego systemu plików. Oddzielenie domu / domu to dobra praktyka.

Osobiście na serwerach domowych moim jedynym obszarem objętym jest / etc, więc mogę robić migawki konfiguracji. Można to zautomatyzować za pomocą narzędzi takich jak Snapper.

Zwykle przywracanie tylko poprzedniej wersji / var jest niewielkie, ponieważ konieczne jest również przywrócenie / lib / stuff. Jest to sytuacja „wszystko albo nic”.

Migawki / home mogą być BARDZO duże, więc zarządzanie rozmiarem dysku wkrótce stanie się problemem. Można to zrobić bez problemu, ale miej oko na pozostałą przestrzeń. Ponadto, ponieważ migawki można tworzyć tylko na tym samym dysku, nie są rozwiązaniem dla kopii zapasowych w przypadku awarii dysku. Pomyśl o nich jako o sytuacjach takich jak „oups, usunąłem ten plik dwie godziny temu, ale nadal go potrzebuję”.

Premia 1: brak. W rzeczywistości btrfs został zaprojektowany w celu uproszczenia stosu mdadm + lvm + fs. Naprawdę lepiej jest tego uniknąć.

Premia 2: Nie, ale zrób RAID 1! Proste i wydajne, Twoje dane Cię pokochają :)

Bonus Ninja: prawdopodobnie naprawdę chcesz rzucić okiem na wiki btrfs .

Ostatnio odwiedzam to i pomyślałem, że podzielę się bardzo dobrze przemyślanym postem, który proponuje jedną partycję z katalogami najwyższego poziomu zawierającymi podwoluminy: https://bbs.archlinux.org/viewtopic.php?id=194491

TL; DR

subvolid=0
      ├── subvol_root
      │        └── /usr, /bin, /sbin, /.snapshots, etc
      ├── subvol_snapshots
      ├── subvol_home
      └── subvol_opt