Jest to wynik fdisk
:
Device Boot Start End Blocks Id System
/dev/sda1 2048 419424255 209711104 83 Linux
/dev/sda2 419424256 1258291199 419433472 83 Linux
/dev/sda3 1258291200 1300236287 20972544 f W95 Ext'd (LBA)
/dev/sda4 * 1300236288 1709836287 204800000 7 HPFS/NTFS/exFAT
/dev/sda5 1258293248 1275062271 8384512 82 Linux swap / Solaris
I to jest wynik cfdisk
:
Name Flags Part Type FS Type [Label] Size (MB)
--------------------------------------------------------------------------------
Unusable 1.05 *
sda1 Primary ext4 214744.18 *
sda2 Primary ext4 429499.88 *
sda5 NC Logical swap 8586.79 *
Logical Free Space 12889.10 *
sda4 Boot Primary ntfs 209715.20 *
Unusable 124768.71 *
Mam mieć 2 partycje Linuksa, 1 rozszerzoną partycję Windows o wielkości około 20 GB z logiczną partycją wymiany 8 GB i około 130 GB miejsca niepodzielonego na partycje.
Jakby tego było mało, wydajność gparted
również jest nieco inna.
Jestem zdezorientowany wynikami, które tu zamieściłem.
- Dlaczego jest
/dev/sd4
oznaczony jako bootowalny, jeśli uruchamiam z GRUB2? - Co to jest / dev / sda3? Jaki jest jego typ (podstawowy / logiczny)? Dlaczego nie jest wyświetlany
cfdisk
? - Dlaczego to wolne miejsce (przypuszczam, że 124768 cala
cfdisk
) jest oznaczone jako bezużyteczne? - Co oznacza flaga NC
cfdisk
dla partycji wymiany?
źródło
Partycje od 1 do 4 są umownie „fizyczne” (były one jedynymi dostępnymi w tamtych czasach). Więc masz:
...
sda1
jest fizyczny, Linux.sda2
jest fizyczny, Linux znów.sda3
jest partycją logiczną, w której mogą znajdować się inne partycje (od 5). Wreszciesda4
jest partycja Windows oznaczona jako bootowalna - myślę, że tylko Windows dba o to już. GRUB2 chętnie uruchomi dowolną partycję, ale Windows chce być na partycji rozruchowej.Teraz wewnątrz partycji logicznej
sda3
, któracfdisk
nie pokazuje się jako taka, istnieje odpowiednik większej liczby partycji fizycznych. Tylko w tym przypadkusda5
.A ponieważ
sda3
przechodzi z sektora 1258M do sektora 1300M, alesda5
używa ich tylko do 1275M, sektory 1275062272 do 1300236287 są bezpłatne (ale można je przypisaćsda6
).Wreszcie, twoja
sda4
(ostatnia możliwa partycja fizyczna - MBR zawiera tylko cztery) nie zapełnia się do końca dysku. Pozostawia około 116 Gb off. Przestrzeń ta jest bezużyteczna, ponieważ nie można utworzyć fizycznej partycji, aby ją pokryć (partycja rozszerzonasda3
nie może się powiększyć, ponieważ jej zasięg jest „blokowany” przezsda4
):Rozwiązania umożliwiające odzyskanie niedostępnego miejsca
Żadne bezbolesne, obawiam się. W zależności od geometrii można usunąć
sda4
i opatrzyć adnotacjami jej granice. Następnie powiększ,sda3
aby objąć cały dysk (ten sam początek, 1258291200, ale skończy się na końcu dysku), lub usuń go i utwórz ponownie z tym samym początkiem i maksymalnym końcem. Teraz możesz utworzyć partycjęsda6
wewnątrzsda3
i sprawić, by kończyła się na cylindrze tuż przed sektorem 1300236288. Zajmie to wolne miejsce aktualnie istniejące w istniejącymsda3
. Na koniec utworzysz partycję wewnątrzsda3
, która będziesda7
informować system, że rozciąga się od 1300236288 do 1709836287 i jest typu 7.Jeśli nie sformatujesz tej partycji, zawartość pozostanie bez zmian i będzie to prawidłowa partycja Windows. To jest
Oczywiście, jeśli coś pójdzie nie tak, stracisz wszystkie swoje dane. Partycje fizyczne (takie, jakie są teraz w systemie Windows
sda4
) i partycje fizyczno-logiczne (jak by to było kiedyś, gdy się stałysda7
) niekoniecznie się łączą; niektóre narzędzia odmówią ich utworzenia. Sugeruję wykonanie testu na dysku wirtualnym o tym samym rozmiarze, utworzonym w pliku rzadkim (sam plik byłby naprawdę tylko kilka gigabajtów) lub na dysku zewnętrznym.Innym sposobem, być może bezpieczniejszym, jest usunięcie
sda5
(to po prostu zamiana) isda3
przeniesieniesda4
parametrów dosda3
(może to oznaczać usunięciesda4
i ponownesda3
utworzenie z parametrami staregosda4
), a to pozostawisda4
wolne miejsce (i „dziurę” pośrodku dysku). Większość BIOSów pozwala na tworzenie tabel partycji poza kolejnością. Ponownie nie powinno to wymagać kopiowania czegokolwiek.sda4
teraz staje sięsda3
i pozostaje fizyczną partycją, więc jej geometria powinna lepiej zgadzać się z założeniami narzędzia do partycjonowania.Oczywiście zalecanym i najbezpieczniejszym (i najwolniejszym) sposobem jest wykonanie kopii zapasowej wszystkich partycji, sformatowanie ich wszystkich i przywrócenie ich po „prawidłowym zmianie” ich położenia, przy czym partycja rozszerzona jest ostatnia i zajmuje cały pozostały dysk twardy. Spowoduje to pozbycie się wolnego miejsca w sda3 i odzyskanie niedostępnego miejsca na końcu, bez ryzyka (jeśli tworzenie kopii zapasowej zostanie wykonane prawidłowo - sprawdź to po utworzeniu kopii zapasowej. Raz utworzyłem kopię zapasową na wadliwym dysku zewnętrznym, który zmarł na mnie przywracanie. W ogóle nie było zabawne).
źródło
Oprócz tego, co już powiedziano o znaczeniu tego wszystkiego, myślę, że najbardziej bezbolesnym rozwiązaniem byłoby posiadanie przestrzeni wymiany na dużym obszarze na końcu i dodanie pustej przestrzeni na środku do twojej
/home
.Aby to zrobić, musisz
sda2
aby zawierał pełną pustą przestrzeń po nim (będziesz musiał go usunąć i ponownie utworzyć).sda3
i użyj jej, aby pomieścić tyle partycji, ile chcesz (no cóż, w określonych granicach).Najłatwiej to zrobić
cfdisk
, ponieważ dynamicznie obsługuje rozszerzoną partycję. Ale uważaj, abysda2
zachować początkowy LBA, ponieważ w przeciwnym razie stracisz jego zawartość.Po zwiększeniu rozmiaru partycji należy zmienić rozmiar dołączonego systemu plików, aby wykorzystać całą przestrzeń.
źródło