Kiedy idę do menedżera zadań, widzę 8 procesorów, ale wiem, że mam 4. Dlaczego?
Hiperwątkowość abstrahuje od przełączania zadań z systemów operacyjnych. Zwykle system operacyjny musi radzić sobie z procesami planowania na różnych procesorach, a także zapewniać, aby każde zadanie uruchamiane w systemie miało swój sprawiedliwy udział, ale nie za dużo (jeśli czegoś innego tego chce) procesora.
Hyper-Threading to sposób na oderwanie drugiego procesu dzielenia zadań od systemu operacyjnego, przynajmniej na chwilę. Powodem jest to, że procesor może przełączać zadania znacznie szybciej niż system operacyjny może to nakazać. Prezentując dwa logiczne procesory, gdy w rzeczywistości jest tylko jeden, system operacyjny musi wykonać tylko o połowę mniej operacji przełączania zadań, ale więcej planowania procesora. Ale wynik netto jest podobno szybszą maszyną w operacjach wielozadaniowych.
Rzeczywiste korzyści są bardzo różne w zależności od obciążenia, które wykonujesz. Dla większości ludzi pozostawienie go lub wyłączenie nie jest szkodliwe. 4 do 8 wątków jest jak wybór między ferrari lub lamborghini dla użytkowników domowych.
Jednak w scenariuszach serwerowych może to mieć duże znaczenie. Na przykład hiperwizory często mogą uzyskać duży wzrost prędkości dzięki zastosowaniu hiperwątkowania, ponieważ mają bardzo surowe wymagania dotyczące planowania procesora.
Jednak serwery SQL często nie uzyskują tego wzrostu, ponieważ często lepiej jest mieć cztery „duże” wątki niż 8 „średnich” wątków.
Że mój przyjaciel jest hiperwątkowy .
źródło
Rodzina i7 to czterordzeniowy procesor, który ma 8 wątków. Normalne czterordzeniowe rdzenie mają 4 wątki, a ponieważ włączono hiperwątkowanie, komputer rozpoznaje te 8 wątków jako procesory.
źródło