Jak interpretować wynik polecenia „free -m”?

Dane wyjściowe free -mto:

                     total    used    free    shared  buffers  cached
Mem:                  595      482     112         0       63     324
-/+ buffers/cache:              93     501
swap:                   0        0       0

Która wartość użytej pamięci jest poprawna, 482 lub 93?

Masz 112 MB całkowicie wolnej pamięci, ALE 501 MB bez pamięci „buforowanej”. Oznacza to, że system operacyjny umieścił pewne elementy w pamięci, aby były szybsze. Nazywa to „używanym” (dlatego twój „bezpłatny” numer to tylko 112), ale w rzeczywistości jest on dostępny, jeśli go potrzebujesz.

To dobrze, ponieważ nieużywana pamięć jest pamięcią bezużyteczną. W razie potrzeby pamięć podręczną można wyczyścić. Stare „Muszę wyczyścić pamięć” rzeczy, które ludzie robili dla Windows 95 nie są tutaj potrzebne: wszystko jest w porządku i szczęśliwy :)

Numer, którego szukasz, to 501 darmowych (z powodu megabajtów -m).

zobacz w celach informacyjnych te strony:

http://www.linuxatemyram.com/
http://www.itworld.com/it-managementstrategy/280695/making-sense-memory-usage-linux

Interpretowanie danych wyjściowych free:
Pierwszy wiersz freelist wyników:

• total Całkowita pamięć fizyczna (przy założeniu braku wirtualizacji)
• used Ile z tego jest obecnie wykorzystywane (przez cokolwiek)
• free Ile z tego jest całkowicie bezpłatne (w ogóle nieużywane)
• shared (nigdy nic, zignoruj ​​tę kolumnę)
• buffers Pamięć używana przez bufory jądra
• cached Pamięć używana do buforowania

Ostatnie dwa elementy, pamięć podręczna i bufory, to pamięć nieprzydzielona do określonych procesów użytkownika. Jest to pamięć zarezerwowana przez jądro w celu ogólnej poprawy wydajności, ale nie jest to pamięć „aplikacji”. Obszary te będą się powiększać lub zmniejszać w zależności od zasad jądra w odniesieniu do buforowania, presji pamięci, wzorców we / wy aplikacji itp.

Ponieważ te dwie kolumny nie są pamięcią alokowaną przez użytkownika, a strefy mogą się kurczyć (praktycznie do zera), jeśli alokacje użytkowników tego wymagają, są w pewnym sensie „wolne” - jest tam pamięć RAM, którą jądro może zwolnić, jeśli aplikacje aktywnie tego potrzebuję.

Tak mówi druga linia. Usuwa bufor i pamięć podręczną z usedkolumny (tak to -oznacza) i dodaje ( +) je do freekolumny. (Wystąpi problem z zaokrąglaniem.)

(Ostatni wiersz pokazuje stan twojej przestrzeni wymiany).

Dzięki uprzejmości: https://unix.stackexchange.com/a/33549/14497

Tak więc w twoim przypadku 112 MB jest całkowicie wolną pamięcią, a jeśli weźmiesz pod uwagę pamięć używaną do buforowania, którą w razie potrzeby można przydzielić aplikacjom użytkownika; wtedy 501 MB to rzeczywista maksymalna dostępna pamięć do użycia.

Odpowiedź @ saji89 jest doskonała, ale obecnie free -mnie drukuje już -/+ buffers/cachewiersza, ale zamiast tego umieszcza ilość dostępnej pamięci RAM w nowej availablekolumnie w pierwszym wierszu, na przykład:

ubuntu@pg_master:~$ free -m
              total        used        free      shared  buff/cache   available
Mem:          61406        1571         506       17131       59328       42150
Swap:             0           0           0
ubuntu@pg_master:~$ free -V
free from procps-ng 3.3.10

Możesz przeczytać zatwierdzenie do free (1), które usunęło wiersz w repozytorium . Również zatwierdzenie dodania nowej availablekolumny .

free polecenie wyświetla informacje o nieużywanej i używanej pamięci oraz przestrzeni wymiany.

Poniżej znajduje się wyjaśnienie dostarczone przez http://www.linfo.org/free.html

Pierwszy wiersz, oznaczony jako Mem , wyświetla wykorzystanie pamięci fizycznej, w tym ilość pamięci przydzielonej do buforów i pamięci podręcznych. Bufor, zwany także pamięcią buforową, jest zwykle definiowany jako część pamięci, która jest zarezerwowana jako tymczasowe miejsce przechowywania danych wysyłanych lub odbieranych z urządzenia zewnętrznego, takiego jak dysk twardy, klawiatura, drukarka lub sieć.

Drugi wiersz danych, który zaczyna się od - / + buffers / cache , pokazuje ilość pamięci fizycznej aktualnie przeznaczonej na bufor bufora systemowego. Ma to szczególne znaczenie w przypadku programów aplikacyjnych, ponieważ wszystkie dane dostępne z plików w systemie, które są wykonywane przy użyciu wywołań systemowych read () i write () 1, przechodzą przez tę pamięć podręczną. Ta pamięć podręczna może znacznie przyspieszyć dostęp do danych, zmniejszając lub eliminując potrzebę odczytu lub zapisu na HDD lub innym dysku.

Trzeci wiersz, który zaczyna się od Zamień , pokazuje całkowitą przestrzeń wymiany, jak również jej część w użyciu i ile jest nadal dostępnych.

Pozwala przeanalizować wykorzystanie pamięci systemu

Użyłeś freepolecenia z opcją „-m”, która służy do wyświetlania wyniku w megabajtach

-m, --mega
              Display the amount of memory in megabytes.

Całkowita pamięć wynosi 595 (używane + wolne)

Użyto: 482 Bezpłatnie: 112

Twój system wykorzystuje 482 MB z 595 MB, w których tylko 93 MB jest wykorzystywane przez aktywne programy, a pozostałe 324 MB znajdują się w pamięci podręcznej

Więc kiedy uruchomisz jakiś program w przyszłości, powiedz, który wymaga więcej 120 MB. Wszystkie 112 MB (obecnie wolne) zostanie podanych, a pozostałe 8 MB zostanie pobrane z nieaktywnego bufora / pamięci podręcznej programu.

Edycja : Znaleziono ten link , który zapewnia dobre wyjaśnienie.