Partycjonowanie UEFI dla manekinów

Od wielu godzin czytam / szukam sposobu partycjonowania dla bezpiecznego systemu Windows 8 z włączonym UEFI . Użyty język jest nieco powyżej mojej głowy i wydaje się, że niektóre kroki zostały pominięte dla umysłów obdarzonych ubóstwem.

Po prostu zaczynam od opcji partycji w instalatorze, w której klikam „coś innego” zamiast kasować cały dysk (ponieważ chcę także zachować Windows 8). Teraz przeczytałem, że możesz mieć tylko jedną partycję UEFI. Świetny. Brzmi dobrze. Czy potrzebuję teraz partycji do instalacji Linuksa z ext3 / 4, czy też robię tak, jak powiedział jeden przewodnik i formatuję ją w Fat32?

Zgubiłem się w tym momencie. Następnie mówi o flagowaniu rozruchu i o tym, jak tylko partycja UEFI musi zostać bootoflagowana. Więc tutaj zaczyna się moja atrapa i jestem zagubiony. Szukam bardzo szczegółowych instrukcji, jak całkowicie nie zepsuć uruchamiania i zainstalować podwójny system Ubuntu / Windows 8.

Partycjonowanie jest bardzo łatwą częścią. Do wszystkich zadań partycjonowania należy użyć oprogramowania do partycjonowania, takiego jak GParted, które jest dostarczane z obrazem ISO Ubuntu Live. Narzędzie takie jak instalator Ubuntu, które upraszcza rzeczy, jest prawdopodobnie głównym powodem, dla którego jesteś zdezorientowany.

Do prawidłowego partycjonowania i instalacji EFI musisz:

1. Posiadaj tablicę partycji GPT na dysku twardym, na którym chcesz zainstalować.

   • Możesz to sprawdzić w GParted za pomocą pozycji menu Widok -> Informacje o urządzeniu . Jeśli msdoszamiast tego zostanie wyświetlony atrybut tabeli partycji gpt, oznacza to, że jest niepoprawny i może się popsuć, jeśli będziesz kontynuować. Niestety utworzenie nowej tablicy partycji niszczy istniejącą i wszystkie dane na dysku.

   • Powiązane: Jak mogę sprawdzić i zmienić typ tablicy partycji?

2. Posiadaj partycję systemową EFI (ESP).

   • Partycja systemowa EFI ma typ partycji ef00i zwykle zawiera system plików FAT32.
   • Biorąc pod uwagę, że masz tablicę partycji GPT, jeśli pole wyboru rozruchu jest zaznaczone w oknie dialogowym zarządzania flagami GParted na partycji, która ma być twoim ESP, a partycja zawiera system plików FAT32, wszystko jest dobrze. Jeśli nie, zaznacz pole wyboru przy rozruchu i upewnij się, że żadna z pozostałych partycji nie ma ustawionej tej flagi, ponieważ, jak już się przekonałeś, może istnieć tylko jeden ESP. (Tak, flaga rozruchowa w graficznym interfejsie użytkownika GParteds jest równa typowi partycji ef00, jednak nie jest to prawdziwy identyfikator GUID używany w GPT dla ESP, zobacz Wikipedię, aby wyświetlić listę identyfikatorów GUID typu partycji i komentarz poniżej użytkownika Rod Smith , a także przypis w artykuł o partycjach rozruchowych określonych przez producenta).

3. Utwórz pozostałe partycje potrzebne dla systemu operacyjnego i uruchom nośnik instalacyjny w trybie UEFI.

   • Prawidłowa konfiguracja partycji jest prawie ukończona. Po prostu dodaj odpowiednie partycje do instalacji nowego systemu operacyjnego. Możesz to zrobić za pomocą instalatora Ubuntu lub GParted, to zależy od ciebie i nie możesz zrobić wiele złego. (Domyślnym domyślnym systemem plików dla systemu Linux jest EXT4. Nie można zainstalować w FAT32, ponieważ z powodu tego zestawu funkcji systemu plików ograniczony zestaw).
   • Jeśli nie uruchomiłeś nośnika instalacyjnego w trybie UEFI, musisz ponownie uruchomić komputer i jawnie uruchomić go w trybie UEFI. UEFI musi być włączony na ekranie konfiguracji oprogramowania układowego komputera (poprzednio / zwykle nazywany BIOS). Instrukcje dotyczące rozruchu i sprawdzenia, czy nośnik instalacyjny uruchomiony w trybie UEFI można znaleźć w dokumentacji społeczności . Odtąd instalator Ubuntu powinien wiedzieć, że powinien przeprowadzić instalację UEFI.
   • Bezpieczny rozruch powinien działać z Ubuntu 12.10 64-bit i 12.04. 2 64-bitowe i nowsze nośniki instalacyjne (patrz: Jak zainstalować Ubuntu wraz ze wstępnie zainstalowanym systemem Windows z UEFI? ).

Możesz wykonywać instalacje UEFI na partycjonowanych dyskach MBR i wykonywać pewne hacki / kludges, ale konfiguracja zweryfikowana pod kątem tego spowoduje najmniejsze kłopoty i wszystko powinno działać dobrze. Uważam, że strona wiki Arch Linux UEFI jest bardzo szczegółowa i pomocna w nauce więcej na ten temat i robieniu kilku hacków.

Znane błędy UEFI i niedociągnięcia w implementacji:

• Wikipedia o Lenovo, Toshiba, Samsung bez wchodzenia w szczegóły.
• Komputery od 2011 r. Lub starsze mogą być wyposażone w oprogramowanie układowe UEFI, ale implementacja może nie zawsze zapewniać interfejs rozruchowy UEFI. Źródło: Dyskusja na LCA 2013 z Dong Wei - UEFI, Converged Firmware Infrastructure ( http://mirror.linux.org.au/linux.conf.au/2013/mp4/ plik UEFI_the_Converged_Firmware_Infrastructure.mp4 - około 12:14)

W rzeczywistości partycjonowanie w przypadku instalacji Ubuntu opartej na EFI nie jest trudniejsze niż partycjonowanie w przypadku instalacji opartej na systemie BIOS. Jeśli przeczytałeś przewodnik po instalacji lub partycjonowaniu Ubuntu, zmiany w instalacji opartej na EFI to:

• Zasadniczo używasz tabeli partycji GUID (GPT) dla EFI, a nie starszego głównego rekordu rozruchowego (MBR). W systemie z już zainstalowanym systemem Windows należy to już zrobić, a instalator Ubuntu wykryje partycje GPT i będzie z nich dobrze korzystać. Korzystanie z GPT ma jednak pewne dalsze implikacje, jak wyszczególniono poniżej ....
• GPT nie używa rozszerzonych ani logicznych typów partycji. Zamiast tego GPT obsługuje do 128 (domyślnie; ten limit można podnieść) partycji. Niektóre narzędzia nazywają je „partycjami podstawowymi”, chociaż przy braku rozszerzonych i logicznych typów partycji oznaczenie „podstawowa” jest bez znaczenia. Chodzi o to, że możesz zignorować wszelkie instrukcje, aby utworzyć rozszerzoną partycję lub stworzyć pewną mieszankę partycji podstawowych i logicznych.
• Obecna wersja Ubuntu zawiera błąd, który powoduje, że używa kodu typu systemu plików Windows dla partycji Linux. Powoduje to, że partycje systemu plików Ubuntu są wyświetlane w systemie Windows jako dyski niepartycjonowane. Rozwiązaniem jest gdiskzmiana kodu typu partycji systemu plików Ubuntu z 0700 na 8300. Problem ten omówiono bardziej szczegółowo na tej stronie. Możesz wprowadzić tę zmianę po zainstalowaniu Ubuntu.
• GPT nie używa wartości cylindra / głowicy / sektora (CHS) . Starsza dokumentacja może odnosić się do tego lub do „wyrównania cylindra”. Zignoruj ​​takie odniesienia. (Możesz także poszukać nowszej dokumentacji, ponieważ problemy z CHS są przestarzałe nawet w przypadku nowych instalacji na komputerach z systemem BIOS).
• Instalacja oparta na EFI przechowuje moduł ładujący w partycji systemowej EFI (ESP), a nie w MBR. Dlatego musisz mieć ESP, który instalator Ubuntu odnosi się do „partycji rozruchowej EFI”. Jeśli komputer już uruchamia inny system operacyjny w trybie EFI, będzie już miał ESP. Zalecam wykonanie kopii zapasowej istniejącego ESP przed kontynuowaniem, na wypadek wypadku. (Kopia zapasowa na poziomie pliku powinna działać poprawnie.) W systemie z preinstalowanym systemem Windows 8 ESP jest zwykle jedną z pierwszych trzech partycji na dysku. Zawsze używa systemu plików FAT (zazwyczaj FAT32), więc można go w ten sposób zidentyfikować na ekranie partycjonowania. W GParted lub partedbędzie miał ustawioną „flagę rozruchową”, aw gdisknim kod typu EF00.

Inne problemy z partycjonowaniem są typowe dla oprogramowania układowego i typów tabel partycji. W szczególności Ubuntu domyślnie używa dwóch partycji: jednej dla /systemu plików root ( ), a drugiej dla przestrzeni wymiany. Wielu użytkowników lubi dzielić/home lub inne katalogi na własne partycje, a niektórzy lubią korzystać z konfiguracji Logical Volume Manager (LVM) . Problemy związane z takimi rzeczami są takie same w przypadku EFI i GPT, jak w przypadku MBR i BIOS, więc zapoznaj się z dowolną z setek witryn, które dotyczą takich problemów.

Jak zainstalowałem system, ale mam bezpieczny rozruch w BIOSie, więc nie jestem pewien, czy to zadziała:

1. Utwórz nową tablicę partycji na dysku twardym w trybie GPT. (Ostrzeżenie: spowoduje to usunięcie wszystkich danych na dysku!) Następnie musisz utworzyć 100 MB partycji fat32 oznaczonej „EFI” i oznaczonej jako „boot”. i partycje systemowe, więc:

   • sda1: 100mb, fat32, EFI, zestaw flag rozruchowych
   • sda2: 30 gb, ext4, kali-linux
   • sda3: 4 gb, swap, swap dla Kali i ubuntu
   • sda4: 60 gb, ext4, ubuntu
   • sda5: 250GB, NTFS, Windows 8.1
   • sda6: 382GB, NTFS, dane teleadresowe

2. (opcjonalnie) Zainstaluj Kali-linux. Podczas instalacji upewnij się, że zainstalowałeś 100 MB fat32 jako / boot / efi. Zrób resztę jak zwykle.

3. Zainstaluj Windows 8. Automatycznie zidentyfikuje partycję systemową EFI, utworzy MSFTRES i NTFS, w którym sam się zainstaluje. Po instalacji możemy tylko uruchomić system Windows, ale naprawimy to później.

4. Ubuntu, podczas instalacji wybierz 100 MB fat32 i zmień go na „użyj jako efi”. Utwórz ext4, zainstaluj Ubuntu. Po ponownym uruchomieniu zostanie wyświetlony program ładujący win8. w bootmenu wybierz ubuntu i wejdź do niego.

5. Teraz skonfigurujemy GRUB2 do wykrywania systemu Windows. otwórz root nautilus, przejdź, aby /boot/efi/EFIusunąć folder rozruchowy i skopiuj bootfolder z folderu Microsoft na partycję Windows i po usunięciu folderu Microsoft. Następnie przejdź do /etc/default/grubkomentarza i rozpocznij komentarz od 2 linii od „GRUB_HIDDEN”. Następnie pozycję systemu Windows można dodać ręcznie, dodając następujące wiersze do /etc/grub.d/40_custom:

   menuentry "Windows" {
           search --fs-uuid --no-floppy --set=root YOUR-EFI-PARTITIONS-UUID-HERE
           chainloader (${root})/Boot/bootmgfw.efi
   }
   

I w końcu wpisz sudo update-grub. Witamy w działającym systemie.