Wybierz znaki, przytrzymując klawisz w systemie Linux (jak w OSX)

Zastanawiam się, czy jest dostępny jakiś dodatek, który działa podobnie jak Mac OS X. Moim językiem ojczystym jest hiszpański, a teraz mieszkam w środowisku frankofońskim, często też angielski, więc potrzebuję różnych akcentów , szczególnie w języku francuskim, używam Linuksa od dwóch lat i od czasu do czasu używam również Mac OS X do celów testowych.

Uważam, że naprawdę przydatna jest funkcjonalność dostępna w systemie Mac OS X, w którym ciągle naciskasz klawisz i wyświetla listę dostępnych opcji dla tego samego znaku, różnych akcentów lub znaków interpunkcyjnych. Czy mogę to zrobić w systemie Linux?

Na przykład:

Obawiam się, że nie znam żadnej aplikacji, która to robi. Opracowanie jednego z nich prawdopodobnie wymagałoby stworzenia własnej metody wprowadzania danych (w celu zastąpienia XIM).

Mogę jednak zaoferować alternatywę, która może okazać się o wiele bardziej pomocna niż zwykła zmiana układu klawiszy. X (przez XIM) już od pewnego czasu oferuje narzędzie o nazwie XCompose. XCompose pozwala wpisywać „egzotyczne” znaki, naciskając klawisz wiodący (który wyznaczasz), a następnie dostosowując sekwencje klawiszy. Na przykład Composee'daje znak é. Sekwencje domyślne są w większości intuicyjne, ale najpotężniejszą częścią XCompose jest to, że możesz dodawać (lub modyfikować) sekwencje, aby teoretycznie wygenerować dowolny znak Unicode, który uznasz za odpowiedni.

Konfiguracja sekwencji odbywa się za pomocą zwykłych plików tekstowych (które wstawiasz $HOME/.XComposelub umieszczasz gdzie indziej, ale mają $HOME/.XComposeźródło ( możesz zainteresować się całą moją konfiguracją tutaj, jeśli jesteś zainteresowany; spójrz konkretnie XComposei pliki poniżej compose/). Poniżej znajduje się fragment mojego osobistego $HOME/.XCompose:

include "%L"     # This enables all the default bindings
include "/home/halosghost/.compose/greek.compose" # some greek characters

A teraz fragment greek.composepowyższego (uważaj, że z pewnością nie są to najbardziej ergonomiczne lub wydajne sekwencje, których możesz użyć, są tylko przykładem):

# Lower case
<Multi_key> <a> <l> <p> <h> <a>     : "α"   U03B1   # Alpha
<Multi_key> <b> <e> <t> <a>         : "β"   U03B2   # Beta
<Multi_key> <d> <e> <l> <t> <a>     : "δ"   U03B4   # Delta
<Multi_key> <g> <a> <m> <m> <a>     : "γ"   U03B3   # Gamma
<Multi_key> <l> <a> <m> <b> <d> <a> : "λ"   U03BB   # Lambda
<Multi_key> <p> <i>                 : "π"   U03C0   # Pi
<Multi_key> <m> <u>                 : "µ"   U03BC   # Mu

Widzisz, że format tych plików jest w rzeczywistości bardzo prosty (choć jest kilka przypadków, w których nie używasz samego znaku, ale raczej jego nazwę (np. <period>Zamiast <.>)).

W związku z powyższym mogę teraz pisać, Capsmuaby wygenerować µ(zwróć uwagę, że mój klucz tworzenia jest ustawiony na Caps).

Nie wspomniałeś, z której dystrybucji korzystasz (lub której szukasz), ale XCompose jest dostarczany z Xorg, więc wszystko, co powinieneś zrobić, to go skonfigurować. Powiązaną lekturę dotyczącą konfigurowania XIMmożna znaleźć tutaj , ale należy również pamiętać, że XIMostatnio robi się już dość i może nie być to najlepsza opcja. Ponadto istnieje co najmniej jeden inny edytor IME, który obsługuje sekwencje tworzenia (choć używa nieco innej implementacji): IBus .

Osobiście używam XIMi mam nadzieję, że zrobię to, dopóki nie przestawię się na wayland (gdzie mam nadzieję, że czeka na mnie ogólnie lepszy edytor IME²), ale to jest Linux; jeden rozmiar nie pasuje do wszystkich i powinieneś użyć tego, co najlepiej pasuje do twojego przepływu pracy ( w granicach rozsądku ).

1. Z tego linku przekonasz się, że możesz łatwo ustawić, którego klawisza używasz do tworzenia (zakładając, że twoja klawiatura nie jest wystarczająco ezoteryczna, aby mieć dedykowany klawisz tworzenia) za pomocą następującego polecenia (dla Caps):

   setxkbmap -option compose:caps
   

2. Mogę śnić, prawda?

Jako fajna uwaga końcowa, wszystkie „egzotyczne” postacie w tym poście (w tym é, „,”, µ, ¹ i ²) zostały wygenerowane przy użyciu XCompose.

Możesz włączyć klucz tworzenia wiadomości . Umożliwia to komponowanie znaków przy użyciu symboli, które „wyglądają jak” części kompozytu. Używam Alt Grjako mojego klucza tworzenia, ale zazwyczaj można wybrać dowolny odpowiednio nieużywany klucz.

Na przykład Compose o /da ø, Compose a `da a i tak dalej.

Różni się to bardzo od używania Dead Keys , gdzie znaki akcentowane nie pojawiają się jako samodzielne znaki, chyba że zostaną dwukrotnie trafione kolejno; jest to zwykle bardzo frustrujące dla programistów.

Funkcja Compose Key istnieje już od dawna (wydaje mi się, że pojawiła się na „prawdziwych” terminalach Sun). Jest wbudowany w większość (wielu? Wszystkich?) GUI w systemach Linux. Znam i używam odpowiedniego oprogramowania dla systemu Windows.