Unionfs vs Aufs vs Overlayfs vs mhddfs, których używam

15

Losowo czytałem o unijnym systemie plików, który umożliwia użytkownikowi jednoczesne montowanie wielu systemów plików.

Mam jednak problemy z podjęciem decyzji, z której wybrać (Unionfs vs Aufs vs Overlayfs vs mhddfs) i dlaczego, ponieważ nigdzie nie znalazłem konkretnych informacji na ten temat. Wiem na przykład, że nakładka FS została przyjęta w głównym jądrze Linuksa, co oznacza, że ​​może być szersza. Byłbym wdzięczny, gdyby ktoś dał mi jakąś perspektywę.

Nie mogę również znaleźć żadnego przypadku użycia dla systemu plików Unii nad czymś takim jak LVM (jak zalecają użytkownicy w osobnym pytaniu ) lub konfiguracja RAID, z wyjątkiem faktu, że LVM wymaga sformatowania wszystkich dysków, co może być niepożądane, jeśli już to zrobiłeś mieć cenne dane na dyskach.

overlayfs aufs unionfs David Okwii
źródło
Mówiąc bardziej ogólnie, wciąż czekam
SO Gillesa - przestań być zły ”

Odpowiedzi:

4

Oto kilka przemyśleń - wciąż się uczę i będę aktualizować to w miarę upływu czasu.

Jak wybrać unijny system plików

Są na to dwa sposoby:

  • Jak wyglądają funkcje każdego z nich?
  • Który z typowych przypadków użycia powinienem wybrać?

Porównuję unionfs / unionfs-fuse / overlayfs / aufs / scalerfs, przy czym ten ostatni zastępuje plik mhddfs.

Funkcje każdego z nich

Status rozwoju

Obsługa dystrybucji / jądra

Istnieją systemy plików w trybie jądra i trybie systemu użytkownika, te ostatnie działają na FUSE. Te w trybie jądra mają mniejszy narzut (jest to narzut, gdy kod przełącza się między przestrzenią użytkownika a przestrzenią jądra), ale jedynym obecnie obsługiwanym w jądrze Linuksa jest nakładka . Systemy plików w trybie użytkownika są łatwiejsze do dystrybucji w pakietach.

  • unionfs i aufs potrzebują łatek do jądra
  • unionfs nie jest dystrybuowany przez Debiana (reszta to)
  • unionfs-fuse i scalerfs oparte są na FUSE, więc nie trzeba dodatkowych modułów w jądrze
  • overlayfs jest częścią jądra od 3.18 (Debian Stretch)

Kopiuj podczas zapisu

Dotyczy to poniższego przypadku użycia Live CD:

  • Fuzja nie ma kopii przy zapisie
  • Inni tak

Przypadków użycia

Katalog główny tylko do odczytu / przypadek użycia Live CD

Chodzi o to, aby mieć CD-ROM / partycję tylko do odczytu systemu Linux. Unijny system plików sprawia, że ​​wygląda na użytkownika tak, jakby był systemem do odczytu i zapisu, dzięki czemu mogą wprowadzać zmiany. Istnieje system plików do odczytu i zapisu (na przykład dysk RAM tmpfs), który przechowuje „Delta” wszelkich zmian dokonanych przez użytkownika, ale nie pełną migawkę.

Tutaj zrobiłby każdy system plików unii.

Przypadek użycia dokera

Wiem, że jest to główny przypadek użycia, ale nie znam szczegółów - czy ktoś może udzielić wskazówek na ten temat?

Scalanie dysków twardych

Na przykład możesz mieć dwa zestawy /homekatalogów w różnych systemach plików. Lub możesz aktualizować komputer domowy za pomocą drugiego dysku twardego i potrzebujesz jednego woluminu logicznego.

W tym miejscu tak naprawdę nie chcesz kopiować przy zapisie, więc prawdopodobnie połączenie jest najlepszym wyborem.

System plików Unii a LVM dla puli dyskowej

Wymienię kilka przypadków użycia, które można osiągnąć za pomocą systemów plików Unii, ale nie LVM:

Jeśli aktualizujesz istniejący system za pomocą drugiego dysku, coś takiego jak scalerfs może być lepsze, ponieważ LVM wymagałby ponownego sformatowania pierwszego dysku twardego, a tym samym przeniesienia na niego danych. Unijny system plików uniknąłby tego kroku.

LVM może podzielić plik na dwa fizyczne dyski twarde (zakładając RAID 0), więc stracisz go, jeśli jeden dysk twardy ulegnie awarii.

Niektórzy użytkownicy mogą na przykład chcieć przechowywać /homekatalog na pamięci USB, którą mogą zabrać.

W przypadku użycia jednej partycji wirtualnej na dwóch dyskach fizycznych, dzięki LVM nie musisz się martwić, czy pliki zostaną zapisane na jednym dysku, czy na drugim. Dzięki mergefs system może automatycznie wybrać dla Ciebie, w zależności od ilości dostępnego wolnego miejsca.

Bob Mortimer
źródło