„Skrypt” wykonuje jedynie sekwencję poleceń ex. „Polecenie ex” to to, co piszesz, gdy używasz :
w Vimie. Na przykład :wq
, :set wrap
, :e file
, itp są wszystkie polecenia ex.
To :
nie jest częścią polecenia; uruchomienie klawisza jest tylko naciśnięciem klawisza; nie zawsze musisz uwzględniać :
, na przykład, gdy łączysz wiele poleceń z |
sobą, nie musisz powtarzać :
więcej niż raz. Na przykład :write | quit
będzie działać dobrze.
Dla wygody :
może być jednak włączone. Pomaga to w kopiowaniu / wklejaniu i tak dalej, ale nie musisz. To nie ma znaczenia W rzeczywistości wszystkie wiodące :
litery są po prostu ignorowane. :write
, write
i :::::::::write
wszystkie są równoważne pod względem funkcjonalności (choć oczywiście nie pod względem rozsądku).
Często przydatne jest dołączenie :
dokumentacji do wyjaśnienia, że jest to polecenie ex. Na przykład w
można odwołać się do :w
polecenia trybu normalnego lub, w
aby przejść do następnego słowa.
Pamiętaj, że dotyczy to wszystkiego . Struktury kontrolne, takie jak if
i endif
są również tylko poleceniami ex; możesz wpisać coś takiego:
:if 1
:echo 'one'
:endif
z wiersza poleceń Vima dobrze; nie potrzeba „skryptu”. Skrypty Vima są bardzo „niemagiczne” i „niespecjalne”; wszystko, co możesz zrobić z wiersza poleceń ex, które możesz zrobić w skrypcie Vima i odwrotnie.
:h script
lub:h vim-script-intro
(odpowiednik)