To, czy możesz używać telefonu u określonego operatora, zależy od wielu czynników, ale ogólnie można to ustalić, pod warunkiem, że znajdziesz wystarczająco dużo informacji na temat interesującego Cię urządzenia i operatora. Główne punkty, na których należy się skupić będzie standardem komórkowym, z którego korzysta przewoźnik, wykorzystywanymi przez niego pasmami częstotliwości i powiązanymi pasmami / technologiami, dla których telefon jest przeznaczony. Aby urządzenie mogło w pełni działać w innej sieci, musi spełniać wszystkie poniższe kryteria.
Standardy komórkowe
Istnieją dwa podstawowe konkurujące ze sobą standardy komórkowe stosowane na całym świecie, powszechnie nazywane GSM i CDMA.
GSM (Global System for Mobile Communications) jest ogólnie bardziej rozpowszechnionym z tych dwóch standardów i szacuje się, że obsługuje prawie 80% rynku światowego. Urządzenia obsługujące standard GSM będą używać kart SIM do śledzenia tożsamości subskrybenta. Standardy 3G stosowane przez urządzenia GSM to zazwyczaj UMTS lub HSPA .
CDMA (lub dokładniej CDMA2000 ) jest również używany w różnych krajach, ale w większości krajów obsługuje mniej abonentów niż GSM. CDMA używa karty R-UIM / CSIM , która działa podobnie do karty SIM. Na niektórych operatorach urządzenia CDMA nie używają żadnych fizycznych dowodów tożsamości, a zamiast tego mają ESN, który jest przechowywany na samym urządzeniu. Również w przypadku niektórych operatorów urządzenia, które zwykle nie wymagają karty SIM do pracy w CDMA 3G, mogą wymagać kart SIM do dostępu do 4G, ponieważ sieć 4G wykorzystuje inną technologię niż 3G.
Ogólnie rzecz biorąc, urządzenie jest zatem klasyfikowane według sieci, z której korzysta w celu uzyskania zasięgu 3G lub głosu, więc telefon obsługujący głos CDMA / 3G, ale sieć GSM 4G (na przykład Verizon Galaxy Nexus) nadal jest zwykle uważana za „ Telefon CDMA ”.
Te dwa standardy sieciowe nie są ze sobą w żaden sposób kompatybilne. Urządzenie zbudowane dla sieci GSM nie będzie działać w sieci CDMA (i odwrotnie). Dlatego pierwszym krokiem w określeniu, czy urządzenie będzie działało na wybranym operatorze, jest określenie, jakie sieci obsługuje i jakiego typu sieci używa operator. GSM Arena jest dobrym źródłem specyfikacji urządzeń, a Wikipedia jest dobrym miejscem do wyszukiwania informacji o sieciach operatorów (a także urządzeniach).
Oprócz problemu kompatybilności między sieciami, urządzenia CDMA, które nie posiadają fizycznego dowodu tożsamości, mogą być używane tylko z oryginalnym operatorem urządzenia lub w innych krajach za pośrednictwem roamingu. W większości przypadków operatorzy mają dużą bazę danych, która zawiera wszystkie ważne numery ESN dla ich sieci, więc można aktywować tylko modele sprzedawane przez operatora. Można to czasem obejść, zmieniając oprogramowanie telefonu do nadawania innego ESN, ale w wielu krajach jest to nielegalne, a zatem często nie ma uzasadnionego sposobu korzystania z urządzenia CDMA na innym nośniku. Ograniczenie to zwykle (ale nie zawsze) dotyczy również operatorów sieci wirtualnych ( MVNO ) i ich „macierzystych” operatorów.
Na przykład: Sprint może nie pozwalać na aktywację telefonu komórkowego Boost w swojej sieci, nawet jeśli Boost używa wież Sprint i widma. I odwrotnie, Sprint zatwierdził niektóre modele telefonów do aktywacji na niektórych wirtualnych operatorach telefonii komórkowej korzystających ze spektrum Sprint (pod warunkiem, że telefon nie jest objęty umową). Dlatego w kontaktach z przewoźnikami CDMA najlepiej będzie po prostu zapytać ich, czy Twój model zostanie dopuszczony do ich sieci, zanim podejmiesz decyzję, ponieważ mają oni pełną swobodę wyboru, które urządzenia pozwolą na aktywację.
Pasma częstotliwości
Każdy przewoźnik obsługuje swoją sieć na określonym zestawie pasm częstotliwości, którymi zazwyczaj zarządza na pewnym poziomie rząd kraju, w którym przewoźnik prowadzi działalność. Gdy rząd przydzieli częstotliwości, zwykle mogą być kupowane lub sprzedawane przez firmy, jak widzą. dopasowanie (z pewnymi ograniczeniami). Aby urządzenie działało w danej sieci, musi zatem obsługiwać nie tylko standardy sieciowe (jak wspomniano powyżej), ale także używane pasma częstotliwości.
Na przykład sieć 3G AT&T (UMTS / HSPA) działa w pasmach częstotliwości 850 i 1900 MHz ( źródło ). MyTouch 4G , sprzedawane przez T-Mobile USA to telefon GSM (T-Mobile USA jest sieć GSM), ale jest ona przeznaczona dla 900, 1700 i 2100 MHz pasma częstotliwości, ponieważ to właśnie T-Mobile korzysta. Dlatego myTouch 4G nie byłby w stanie korzystać z sieci 3G AT&T, ponieważ nie obsługuje odpowiednich częstotliwości. Co więcej, nie ma sposobu, aby to zmienić za pomocą modyfikacji oprogramowania - ograniczenie jest tworzone przez antenę telefonu , która jest specjalnie zaprojektowana do wychwytywania niektórych częstotliwości i ignorowania innych.
Korzystając z tego samego przykładu, co powyżej, możesz jednak zobaczyć, że AT&T obsługuje swoją sieć 2G w pasmach 850 i 1900 MHz, a myTouch 4G obsługuje 850, 900, 1800 i 1900 MHz dla operacji 2G. Oznacza to, że myTouch 4G będzie w stanie korzystać z wolniejszej sieci 2G AT&T (i wykonywać połączenia głosowe), nawet jeśli nie może korzystać z sieci 3G.
Podobnie może być możliwe, aby urządzenie działało w sieci 3G operatora, ale nie w sieci 4G z powodu różnic częstotliwości. Sprawdź pasma częstotliwości obsługiwane przez urządzenie dla każdej generacji komunikacji sieciowej (2G, 3G, 4G), aby zapewnić pełną zgodność.
Blokady i karty SIM
Inną możliwą przeszkodą w uruchomieniu urządzenia w sieci, do której nie było oficjalnie przeznaczone, są blokady SIM i różnice w kartach SIM.
Po pierwsze, wielu operatorów będzie sprzedawać swoje urządzenia z blokadą karty SIM - ograniczenie oprogramowania, które uniemożliwia urządzeniu pracę z kartą SIM innego operatora. W wielu przypadkach będzie to zależeć od tego, czy urządzenie zostanie zakupione po cenie subsydiowanej na podstawie jakiejś umowy rocznej. Zakup urządzenia po pełnej cenie detalicznej często pozwala na łatwiejsze odblokowanie (lub zostanie ono udostępnione w stanie odblokowanym). Jeśli Twoje urządzenie ma blokadę SIM, możesz ją odblokować, kontaktując się z operatorem i prosząc o kod odblokowujący. Istnieją również firmy zewnętrzne, które oferują usługi odblokowywania karty SIM, ale nie są oficjalnie zatwierdzone przez operatora lub producenta twojego urządzenia. Urządzenia będą mogły działać w pierwotnie zamierzonej sieci tylko wtedy, gdy są zablokowane na karcie SIM.
Dodatkowym problemem jest to, że istnieje kilka rodzajów kart SIM , wszystkie o różnych kształtach i rozmiarach. Większość głównych operatorów (a nawet nawet mniejszych) będzie w stanie zapewnić wiele rodzajów kart SIM, ale upewnij się, że masz taki, który zmieści się w gnieździe urządzenia. Najczęściej telefony i tablety używają kart Mini-SIM lub Micro-SIM.
Co z rootowaniem?
Zrootowanie urządzenia nie jest związane z czynnością odblokowania go dla innego przewoźnika, chociaż wyrażenie „odblokowanie” może czasami (nieprawidłowo) odnosić się do obu procesów. Uzyskanie uprawnień roota nie odblokuje twojego urządzenia, a urządzenia bez uprawnień do odblokowania można odblokować pod warunkiem, że podasz właściwy kod SIM. Podobnie niestandardowa pamięć ROM nie odblokuje urządzenia - nie ma ona wpływu na blokadę karty SIM.
Przydatne linki
Te linki w Wikipedii zawierają listy operatorów komórkowych w podziale na kraje / regiony. Wiele wpisów zawiera również informacje dotyczące częstotliwości rozmieszczonych przez te sieci lub działa jako punkt wyjścia do wyszukiwania tych informacji w innym miejscu.
Jeśli urządzenie działa na określonym operatorze lub nie, zależy od następujących czynników:
Najpierw sprawdź, co ma Twój przyszły operator i telefon. Wikipedia jest najbardziej kompletnym źródłem sieci i częstotliwości, z których korzystam:
Jeśli chodzi o urządzenia, Wikipedia to także dobry początek, ale nie obejmuje wszystkiego i może zawierać błędy (widziałem ten problem).
Urządzenia popularne na całym świecie prawie zawsze mają różne wersje i numery modeli (pasma częstotliwości i standardy sieciowe są dokładnie tym, czym się różnią w większości przypadków). Przykład:
Pytania, na które musisz odpowiedzieć, to: Czy przewoźnik używa CdmaOne / CDMA200, GSM, WCDMA i / lub LTE? Na jakich pasmach częstotliwości? Czy urządzenie może to obsłużyć?
Nawet jeśli nośnik i urządzenie mają wspólną częstotliwość i standard, nadal mogą występować niezgodności. Oto lista wszystkich przypadków specjalnych, o których wiem:
China Mobile (w Chinach), a także reszta świata używa UMTS jako standardu 3G. Ale w przeciwieństwie do reszty świata, używa TD-SCDMA jako „interfejsu powietrznego” zamiast WCDMA, którego używa reszta świata UMTS. Znam tylko jeden (!) Model telefonu, który potrafi oba. W przypadku innych urządzeń zwykle oznacza to, że 3G działa w China Mobile w Chinach lub w grupie innych operatorów, ale nie w obu przypadkach.
CdmaOne / CDMA2000 jest używany z „ kartami SIM ” i bez nich odpowiednio w Azji i Ameryce. Nawet jeśli telefon ma odpowiedni standard i częstotliwości, w Ameryce może nie działać, ponieważ nie można uzyskać karty SIM do włożenia do telefonu! Lub na odwrót: w Chinach nie będziesz w stanie przekonać operatora do aktywacji telefonu na podstawie samego ESN , ponieważ prawnie nie wolno „twardo kojarzyć” urządzeń z siecią, ale rozdawać karty SIM zamiast. - O ile wiem, roaming na drugim przewoźniku działa! - GSM, WCDMA, LTE zawsze używają kart SIM .
Japonia i Korea Południowa (?) Stosują (d) standard 2G, którego nie stosuje się nigdzie indziej. Nie ma to obecnie większego znaczenia, ponieważ ich sieci 3G i 4G działają na „wspólnych” standardach… a kto chce korzystać z 2G w Japonii? ;-)
Sztuczne zamki i chęć przewoźnika do przyjmowania urządzeń w ich sieci
TBD
źródło