Panel preferencji „Drukarki i skanery” ma dwie opcje kolorów: „miliony” lub „miliardy” kolorów. Nie umiem odróżnić. Czy istnieje powód, aby wybierać między sobą? Być może szczególne okoliczności?
Skanuję stare zdjęcia i określam kompromis czasu / energii / rozmiaru pliku. Wydaje się, że „miliardy” robią zdjęcia trzy razy większe niż pliki „milionów” i nie mogę stwierdzić, czy istnieją korzyści archiwalne.
Odpowiedzi:
Stare zdjęcia raczej nie będą miały głębi kolorów w milionach, ale miliardy. W takim przypadku nie ma sensu skanować obrazów o wartości wyższej niż 24-bit. (Zobacz komentarze poniżej.)
W skrócie, w niektórych okolicznościach niektórzy użytkownicy mogą wybrać miliardy kolorów, jeśli robią wysokiej klasy zdjęcia, projekty graficzne, drukowanie wielkoformatowe itp. I jeśli ich sprzęt to obsługuje.
Tak więc na przykładzie skanerów kolor (lub głębia bitowa) to ilość informacji, którą skaner otrzymuje z tego, co skanujesz. Zasadniczo, im większa głębia bitowa, tym więcej kolorów można rozpoznać i tym wyższa będzie jakość skanowania.
Podsumowując, istnieje ryzyko nadmiernego uproszczenia:
Uwaga: powyższe jest jedynie podstawowym wyjaśnieniem i nie wchodzi w kanały alfa itp.
Wsparcie sprzętowe
Jak wspomniałem powyżej, wybór miliardów kolorów będzie również zależał od tego, czy twój sprzęt go obsługuje. Oczywiście wyświetlanie większej liczby kolorów wymaga więcej pamięci. Obecnie większość komputerów będzie miała procesor graficzny z wystarczającą ilością pamięci do obsługi kolorów 32-bitowych. Z drugiej strony starsze komputery mogą obsługiwać tylko 16-bitowe kolory. Niezależnie od tego Twój wyświetlacz również musi to obsługiwać.
Podobnie jest w przypadku skanerów. Nie wszystkie skanery mogą skanować z tą samą głębią bitową. Korzystając z powyższego podsumowania, skaner zdolny tylko do 24 bitów może rozpoznać do 16 777 215 kolorów, czyli znacznie mniej niż miliardy, które niektórzy mogą zeskanować.
Nie umiem odróżnić
W swoim pytaniu stwierdziłeś: „Nie potrafię odróżnić” .
Nie jest to zaskakujące, ponieważ wątpię, aby wielu użytkowników mogło odróżnić 16-bitowe i 32-bitowe skany kolorów, wydruki lub wyświetlacze. Jednak użytkownicy ze szczególnym oprogramowaniem zdolnym do pokazywania / rozróżniania gradientów, cieni, przezroczystości itp., Które wymagają szerokiej gamy kombinacji kolorów, mogą zauważyć różnicę, i wtedy wraca do konkretnych okoliczności, o których wspomniałeś w swoim pytaniu.
[EDYTOWAĆ]
Komentarz IconDaemon zachęcił mnie do dodania przykładu, kiedy użytkownik może chcieć skanować w wyższej rozdzielczości i głębi kolorów niż to, co obsługuje ich własny komputer / wyświetlacz.
W grudniu ubiegłego roku musiałem wyprodukować plakaty wielkoformatowe dla mojej szwagierki i aby to zrobić, musiałem użyć jej znacznie starszego komputera Mac, aby to zaprojektować. Podczas gdy jej starszy komputer Mac nie był w stanie wyświetlać miliardów kolorów, skaner był w stanie wykonać do 48-bitowych skanów. Więc zeskanowałem wymagane obrazy przy użyciu 36-bitowej głębi kolorów i 600 dpi dla rozdzielczości.
Następnie na jej przestarzałym komputerze Mac użyłem programu Photoshop CS5, aby umieścić go w całości i wyeksportować pliki jako wysokiej jakości pliki PDF gotowe do druku. Pliki te zostały następnie zabrane do biura obsługi, które wydrukowało plakaty wielkoformatowe. Gdyby jednak oryginalne obrazy nie zostały zeskanowane w wystarczająco wysokiej jakości, wówczas wydruki wielkoformatowe zostałyby pikselowane, a brak informacji o kolorze spowodowałby wydruk, w którym niektóre efekty (np. Przezroczystość itp.) Nie byłyby widoczne bardzo dobrze (jeśli w ogóle).
źródło
To jest głębia koloru .
Ustawienie Miliardy zajmuje więcej miejsca na dysku, więc jeśli nie potrzebujesz naprawdę wysokiej rozdzielczości kolorów lub nie widzisz pasków lub po prostu nie przejmujesz się większym rozmiarem pliku lub długim czasem skanowania, wybierz Miliony.
Twoje rozumowanie jest całkowicie prawidłowe. Większe pliki bez widocznych korzyści - wybierz niższą wierność.
źródło
Dotyczące zdjęcia o słabej ekspozycji, a zatem o słabym kontraście - tj. Głównie prawie białe lub prawie czarne…
Jeśli masz skaner wysokiej jakości (np. Od 300 AUD), możesz zeskanować to zdjęcie w 30-bitowym kolorze (oczywiście w wysokiej rozdzielczości), a następnie użyć oprogramowania [które byłoby dostarczane z drogim skanerem], aby rozwinąć od bieli do bieli Biały lub od czerni do bieli do czerni i magicznie pokazują szczegóły, których po prostu nie było. (Wiem, bo to zrobiłem.) To nie jest magia i nie odzyska {sczerniałych ciemnych szarości} ani {szarych jasnych szarości}, ale może zrobić wystarczająco dużo, aby naprawdę cię zaskoczyć (pod warunkiem, że kolorowe szczegóły nie zostały całkowicie zniszczone). Zauważ, że w tym procesie rozszerzania części zakresu kolorów 30 bitów szczegółów z wąskiego zakresu staje się 24 bitami szczegółów z pełnego zakresu. (Terminem technicznym jest tutaj „gamma”).
Z pamięci: ludzkie oko potrafi rozróżnić 10 [lub być może 4] milionów kolorów w idealnych warunkach. (Powtórz: idealne warunki; obejmuje to użycie dużej powierzchni o idealnie jednolitym kolorze.) Jak wspomniano, 24-bitowy to prawie 17 milionów. Przejście z 16-bitowego koloru (2/3 x 100 000) na 24-bitowy robi różnicę. Wszystko więcej jest marnowane - to znaczy w ostatecznym wyniku. („Monomeeth” zawiera przykład profesjonalnego wydrukowania dużego obrazu. Nie wykluczałbym całkowicie… istnieją pewne warunki, w których dodatkowa głębia kolorów na ostatecznym wydruku faktycznie zrobiło jakąś istotną różnicę - i rzeczywiście profesjonaliści mogą wykorzystać (a następnie odrzucić) dodatkowe informacje o kolorze, jak opisano powyżej - ale wydaje mi się, że problemem w tym przykładzie była rozdzielczość - 600 dpi przed skalowaniem - a nie głębia kolorów. )
Należy zauważyć, że powyższe oznacza, że monitor, który może wyświetlać miliardy kolorów (30-bitów), jest całkowitym marnotrawstwem (ponad 24-bitów) - niezależnie od tego, czy jest to tani chwyt marketingowy, czy jednostka profesjonalnej jakości (chociaż odwrotnie wydaje się, że aby uzyskać kolor 6-bitowy lub 10-bitowy). To samo dotyczy drukarki.
Powyższa zasada (w której zapisuje się stare zdjęcie, które uważa się za utracone) dotyczy również naprawiania odchyleń kolorów lub utraty kontrastu na każdym zdjęciu; jeśli końcowy sygnał wyjściowy jest 24-bitowy, to warto (początkowo) wykonać wstępne skanowanie przy 30 bitach. W aplikacji fotograficznej Apple jest przycisk magicznej poprawki, który robi to dobrze automatycznie.
Podsumowując: warto skanować w trybie 30-bitowym, aby uzyskać doskonały wynik końcowy w trybie 24-bitowym, ale zapisanie 30-bitowego skanu to tylko marnotrawstwo.
źródło