Na potrzeby tego pytania interpretuję słowo „nagrane” tak luźno, jak to możliwe, co oznacza, że liczą się zapisy historyczne, takie jak rdzenie lodowe lub słoje drzew. Jaki wpływ miał wtedy tak duży rozbłysk na życie na Ziemi?
Skok zawartości węgla-14 został zarejestrowany z pierścieni drzew w Japonii, prawdopodobnie z powodu rozbłysku słonecznego 20 razy bardziej energetycznego niż 1859 Carrington Event (największa ostatecznie odnotowana burza słoneczna). To wydarzenie zostało datowane na 774 ne. Myślę, że może to być najbardziej energetyczny (wstępnie) zarejestrowany rozbłysk słoneczny.
Taka burza słoneczna byłaby dziś znacznie bardziej niszczycielska niż wtedy, w tym sensie, że polegamy tak bardzo na technologii, że ingerencja elektromagnetyczna kosztowałaby biliony dolarów w uszkodzeniu sieci energetycznych i komunikacji.
Myślę, że pochodnia musiałaby być katastrofalnie duża, aby dać nam zatrucie promieniowaniem na Ziemi. Z pewnością zwierzęta, które używają ziemskiego pola magnetycznego do nawigacji i byłyby raczej zdezorientowane. Ale nasza atmosfera i pole magnetyczne zapewniają odpowiednią ochronę, gdy jesteśmy na Ziemi.
Oto dobry opis sytuacji, z kilkoma papierami Nature, jeśli masz dostęp.
Jeśli zamierzasz zagłębić się w wpływ burz słonecznych na zdrowie ludzi (tj. Wpływ zaburzeń pola magnetycznego), najpierw załóż czapkę z folii aluminiowej. Istnieje wiele pseudonauki i niewiele badań merytorycznych.
Jaki jest największy zarejestrowany rozbłysk słoneczny?
Ponieważ @Moriarty już zajmował się zapisami historycznymi, skupię się na współczesnych obserwacjach.
Klasyfikacja promieni rentgenowskich
2 kwietnia 2001 r. Statek kosmiczny GOES zarejestrował rozbłysk X20 (patrz: klasyfikacja rozbłysku: https://en.wikipedia.org/wiki/Solar_flare#Classification ). Większość rozbłysków spada poniżej klasy C (tj. Co najmniej 100 razy słabiej), a rozbłyski klasy X są najsilniejsze.
4 listopada 2003 r. Miała miejsce flara klasy X20 +. Początkowo oszacowano, że jest to X40 , ale później został ponownie sklasyfikowany jako X28 .
Prędkości CME
W zdarzeniach, które uwalniają również koronalne wyrzuty masy (CME), możemy sklasyfikować siłę burzy słonecznej według prędkości CME.
Wydarzenie Carrington w 1859 roku dotarło na Ziemię w zaledwie ~ 17,67 godziny, co jest średnią prędkością ~ 2400 km / s (lub ~ 5,3 miliona mil na godzinę).
Rekordową prędkość CME ustalono w sierpniu 1972 r., Gdzie prędkość CME oszacowano na ~ 2850 km / s (lub ~ 6,4 miliona mil na godzinę).
Prawdopodobieństwo wystąpienia
Niedawne badanie wykazało, że prawdopodobieństwo kolejnego zdarzenia podobnego do Carringtona wynosi aż ~ 12% w następnej dekadzie.