Świadomość pozycyjna

Twoim zadaniem jest wygenerowanie programu, który dla każdej permutacji jego znaków (w tym oryginalnego programu) generuje pozycje każdego znaku względem oryginalnego programu.

Jeśli twój program to

Derp

musisz wydać

[0, 1, 2, 3]

(lub jakiś równoważny). To dlatego, że Dznajduje się w 0położeniu th, ejest w 1st R z 2ND, a rd.p3

Weźmy inny program, który jest programem oryginalnym, ale ze znakami permutowanymi:

epDr

Musisz wyprowadzać

[1, 3, 0, 2]

ponieważ eznajduje się w 1pozycji st oryginalnego programu, pjest w 3pozycji Ddrugiej, 0th i rdrugiej 2.

Jeśli oryginalny program ma dwa powtarzające się znaki:

abcda -> [0, 1, 2, 3, 4]

Następnie dla permutacji znaki 0iw 4tablicy muszą być w porządku rosnącym:

baadc -> [1, 0, 4, 3, 2] (0 first, then 4)

Zasady:

• Twój program musi zawierać co najmniej dwa unikalne znaki.

• Co najwyżej floor(n/2)postacie muszą być takie same.

   aabb (acceptable)
   aaaabc (not acceptable, only floor(6/2) = 3 a's allowed)
  

• Wyjście twojego programu może być tablicą (lub czymś podobnym) zawierającą wszystkie pozycje znaków w kolejności lub ciągiem z dowolnym ogranicznikiem, więc są one w porządku:

  [0, 1, 2, 3]
  0,1,2,3
  0 1 2 3
  

Właściwie 2 bajty

10

Wypróbuj online!

To drukuje

0
1

podczas (jedynej) innej permutacji

01

odciski

1
0

Jak to działa

W rzeczywistości kolejne cyfry są analizowane oddzielnie, więc 10wypycha 1 na stosie, a następnie 0 na nim.

Po zakończeniu programu stos jest drukowany od góry do dołu, więc najpierw drukuje 0 , a następnie wysuw linii, a następnie 1 .

Obniżony program 01robi to samo, w odwrotnej kolejności.

Galaretka , 2 bajty

;J

Wypróbuj online!

Wyjścia: [0, 1]

Inne wyniki permutacji J;:[1, 0]

Jak to działa:

;J
;          Concats 0 with...
 J         [1...len(z)], here just [1]

J;
J          [1...len(z)], here just [1]
 ;         ...Concatted with 0