Jak mogę modelować odległy deszcz?

Z bliska deszcz można modelować jako przezroczyste kule wody z odpowiednim rozmyciem w ruchu. Wydaje się to niepraktyczne w przypadku dużych objętości, które byłyby konieczne w przypadku scen deszczu w oddali.

W jaki sposób można modelować efekt wypełnionej deszczem atmosfery w odległościach, dla których ludzkie oko nie jest w stanie rozpoznać poszczególnych kropel deszczu? Nie musi to być wystarczająco wydajne do użycia w czasie rzeczywistym, ale musi umożliwiać tworzenie wielu klatek offline dla animacji bez zgrzytania nieciągłościami i migotaniem.

Jakie są dostępne podejścia?

Kiedy myślisz o deszczu w oddali (ogólnie), będziesz miał deszcz na kilku różnych głębokościach od aparatu, niektóre z bliska, niektóre bardzo daleko, z których wszystkie będą wyglądać nieco inaczej, ponieważ nie będziesz w stanie skupić się na wszyscy. Ale efekt ich nakładania się na siebie nawzajem, gdy odchodzą w dal, jest tym, co pomaga uzyskać wygląd, na który celujesz, musisz odtworzyć tę głębokość i warstwowanie, aby naprawdę nadać wygląd deszczu dalej w oddali .

Emitery cząstek są ogólną metodą wywoływania deszczu, ponieważ zwykle używają bardzo małych oczek, a nawet po prostu sprite tekstury. To sprawia, że ​​są dość wydajne - do tego stopnia, że ​​im więcej cząstek zużyjesz i masz na ekranie na raz, zmieni się, jak ciężki lub zależny od zasobów staje się efekt.

Zasadniczo używasz dużych szczegółowych siatek na deszcz, gdy masz z bliska kałużę i chcesz ożywić plusk, a nawet z bliska jedną kroplę z jakiegoś powodu.

Można to połączyć z mgłą dystansową, aby dodatkowo zwiększyć poczucie głębi w scenie poprzez zasłanianie obiektów z dużej odległości.

Ponownie możesz użyć innego emitera cząstek, aby stworzyć ciemne, ciężkie chmury, które odchodzą w dal, ponieważ posiadanie chmur na scenie pomoże sprzedać wygląd.

Wiele z tego będzie zależeć od używanego oprogramowania, a także od zamierzonej platformy, ponieważ różne programy mają różne rozwiązania, ale cząsteczki i mgła są dość powszechne.

tldr: Efekty cząsteczkowe i dystansowa mgła