Czy prace badawcze są trudne do odczytania?

To pytanie może nie pasować tutaj, ale nie mogłem znaleźć lepszego miejsca do zadawania pytań (zostało zamknięte w SO).

Trudno mi zrozumieć prace badawcze z zakresu informatyki. Oczywiście tematy są skomplikowane. Ale po tym, jak rozumiem artykuł, zwykle mogę komuś to powiedzieć w prostszy sposób i sprawić, by zrozumiał. Jeśli ktoś inny powie mi, co zrobiono w tych badaniach, rozumiem również.

Myślę, że najlepszym przykładem, jaki mogę tutaj podać, jest: od dawna próbowałem zrozumieć artykuł SIFT, a podczas przeglądania go znalazłem samouczek , w ciągu kilku godzin byłem gotowy do wdrożenia algorytmu. Myślę, że gdybym zrozumiał algorytm z samego papieru, zajęłoby to kilka dni.

Moje pytanie brzmi: czy tylko ja tak trudno jest zrozumieć prace naukowe? Jeśli nie, jak sobie z tym poradzisz? Jakie są twoje techniki? Czy możesz dać wskazówki?

Niestety konferencje badawcze na ogół nie kładą większego nacisku na pisanie pod kątem czytelności. W rzeczywistości czasami wydaje się, że jest odwrotnie: artykuły, które dokładnie i czytelnie wyjaśniają swoje wyniki, w sposób ułatwiający ich zrozumienie, są obniżane w procesie recenzowania konferencji, ponieważ są „zbyt łatwe”, natomiast dokumenty, które można uprościć ale nie były uważane za głębokie i wysoko oceniane z tego powodu. Jeśli więc przeredagujesz swoje pytanie, aby dodać kolejne słowo, czy to nie tylko ty uważasz, że niektóre artykuły badawcze są niepotrzebnie trudne do odczytania, to nie, nie jest. Jeśli możesz znaleźć artykuł na ten sam temat, może to być lepsze,

Jeśli chodzi o strategie czytania trudnych do przeczytania prac, jednym z nich, z których czasami korzystam, jest: przeczytaj wprowadzenie, aby dowiedzieć się, jaki problem próbują rozwiązać, i kilka podstawowych pomysłów rozwiązania, a następnie przestań czytać i zastanów się, w jaki sposób możesz spróbować wykorzystać te pomysły do ​​rozwiązania problemu, a następnie wróć i porównaj, co według nich może robić z tym, co robią. W ten sposób może stać się jasne, które części papieru są tylko technicznymi, ale nie trudnymi szczegółami, a które inne zawierają kluczowe pomysły potrzebne do przejścia przez trudne części.

Istnieje bardzo duża przepaść między głębokim zrozumieniem wyniku (historia, motywacja, co to sugeruje itp.) A po prostu jego zastosowaniem (wdrożenie jest jednym ze sposobów zastosowania wyników badań)!

Dlatego trudno jest zrozumieć dokument badawczy i dlatego intuicyjne wyjaśnienie może dać wystarczającą ilość do wdrożenia ...

Moja jedyna wskazówka to: Kiedy byłem studentem, zacząłem czytać artykuły badawcze, zajęło mi kilka tygodni, aby zrozumieć szczegóły „łatwych” (w rzeczywistości starych artykułów, a więc artykułów o dobrze znanych wynikach) prac szczegółowych. Zasadniczo spędziłem pierwszy rok doktoratu, czytając setki artykułów. A czytanie prac jest nadal zdecydowanie zadaniem, w którym spędzam większość czasu. Teraz mogę łatwiej zrozumieć, o czym jest artykuł, a jeśli chodzi o wyniki przyrostowe w znanym mi obszarze, szybko rozumiem, ale nadal trudno jest zrozumieć nowe wyniki. Zatem moja rada brzmi: przeczytaj DUŻO dokumentów i spędzaj dużo czasu na papierze, jeśli to konieczne.

Lubię przekazywać moim uczniom „Jak czytać gazetę” Keshav ( ACM DL ) ( PDF). Przedstawia kilka całkiem skutecznych strategii. Ogólnie rzecz biorąc, powiedziałbym, że praktyka czyni mistrza, a ty po prostu bądź bardzo cierpliwy w tym procesie. Wypróbuj różne strategie i po prostu czytaj i czytaj ponownie, aż będzie to miało sens. Jeśli musisz przeczytać i ponownie przeczytać jeden akapit przez 30 minut, niech tak będzie. Traktuj to jako proces nieliniowy i nie bój się zatrzymać i rozpocząć, aby sprawdzić niektóre formuły lub pominąć papier, jeśli to konieczne. W miarę zdobywania praktyki w czytaniu stylu czytanie prac naukowych zaczyna być mniej trudne. Kiedy ludzie są nowi w czytaniu artykułów naukowych, myślę, że mocno mylą się z innymi. Zakładamy, że wcześniejsze doświadczenie z tłumaczeniem przekłada się, ale moim zdaniem pisanie w stylu badawczym jest zupełnie inne niż każdy ze stylów, z którymi wcześniej się spotkałeś.

Znalazłem następujące pomocne w zrozumieniu dokumentów, szczególnie gdy są one wysoce wyspecjalizowane lub pochodzą z innego subpola:

Przeczytaj uważnie wprowadzenie. Właśnie tam wyjaśniono główny pomysł, a resztę dokumentu to potwierdza. Jedno słowo może zmienić znaczenie całego zdania, zwłaszcza gdy używane jest specjalne słownictwo lub, niestety, słowo ma zupełnie inne znaczenie w innym podpolu. Dlatego dobrym pomysłem jest, aby przestać, ilekroć poczujesz, że nie rozumiesz w pełni zdania i odszukaj słowa, tak jak gdybyś uczył się nowego (ludzkiego) języka. Robienie notatek obok słów, a nawet tworzenie małego „słownika” bardzo pomaga.

Lepiej też poświęcić trochę czasu na eliminacje, bazując na użytych fundamentach, zwłaszcza jeśli chcesz popracować nad tym papierem, a nie tylko zrozumieć wynik. Przed przeczytaniem dowodu upewnij się, że masz wszystkie niezbędne narzędzia.

Jeśli chodzi o dowód, nie mam wielu innych rad oprócz przeczytania go bardzo uważnie i upewnienia się, że rozumiesz każdy krok na drodze. Dobrym pomysłem jest również sporządzenie krótkiej listy rzeczy, które zostały udowodnione przed głównym dowodem, abyś mógł zobaczyć, gdzie wynik jest używany, i mieć szybki indeks, aby go sprawdzić, jeśli nie pamiętasz to dokładnie.

To samo dotyczy dodatkowych lematów ... jeśli uważasz, że nie możesz postępować zgodnie z wyjaśnieniem lematu, najlepiej ponownie przeczytać główny dowód.

Myślę, że jest to rodzaj „edukacyjnego efektu śnieżki”.

Naukowcy piszący referaty „podnieśli” tyle informacji na swój temat, że pisząc pracę, mówią w całości na swój temat. Jednak każde zdanie w tej pracy może zawierać wzmiankę o kilku innych tematach badawczych, o których nie masz pojęcia. Na przykład:

W szczególności omawiamy, w jaki sposób podstawa harmoniczna , która jest analitycznie uzyskana z modelu obiektu, może być wykorzystana w algorytmie rozpoznawania obiektów w oparciu o liniową podprzestrzeń , zamiast podstawy uzyskanej przez wykonanie SVD na dużych kolekcjach renderowanych obrazów.

Tak więc każdy pogrubiony zestaw słów rzeczywiście wymaga znacznej ilości informacji, abyś mógł nawet wiedzieć, o czym mówią. Jeśli nie masz wymagań wstępnych do zrozumienia papieru, papier będzie dla ciebie nieprzejrzysty.

Autor zakłada, że ​​po prostu wiesz, ponieważ nie ma miejsca na wyjaśnienie absolutnie wszystkiego, a zaawansowani czytelnicy (jego docelowi odbiorcy) uznaliby gazetę za „zbyt podstawową” lub wypełnioną rzeczami, które już znają. Ludzie w tej dziedzinie chcą, aby autor „dostał się na dobre”.

„Samouczki” polegają na wypełnianiu luk, które papier zwykle pozostawia. To tylko tematy badań dotyczące barier wejścia. Gdy dowiesz się trochę na swój temat, łatwiej będzie ci przeczytać artykuły. Po prostu trzymaj się tego.

Doskonałe odpowiedzi do tej pory pomijały jeden powód, który moim zdaniem ma zasadnicze znaczenie zarówno dla zrozumienia, jak i publikowania artykułów: recenzenci tak naprawdę nie są ostatecznymi odbiorcami .

Recenzentami artykułu są na ogół eksperci w tej dziedzinie i, jeśli to możliwe, eksperci w tej dziedzinie. Czytelnicy gazety są na ogół nowicjuszami lub tylko mimochodem znają ten temat. Recenzentami są na ogół profesorowie. Większość czytelników to studenci.

Przyczynia się to do nieprzyjemnego wpływu na klarowność pisma, z którym się zmagałeś.

Utrudnia to także publikację czytelnego artykułu. Na przykład, chciałbym kochać zawierać krótki samouczek, ukierunkowanego na każdym papierze opublikować ponieważ bardzo niewielu czytelników w mojej dziedzinie są zaznajomieni z moim miejscu stosowania. Ale moi recenzenci zazwyczaj są na tyle zaznajomieni z tym, że nie potrzebują samouczka i sugerują usunięcie go na rzecz rozszerzenia wyników, niezależnie od tego, jak skuteczna jest prezentacja artykułu. Oni po prostu ochotę na coś musi być brakuje, jeśli nie ma miejsca na kursie.

To jednak najbardziej oczywisty efekt.

Normalne prace badawcze są pisane przede wszystkim dla innych badaczy, zazwyczaj ludzi z tej samej dziedziny, którzy również sami znajdują się w czołówce badań. Nic dziwnego, że są one trudne do zrozumienia dla zwykłych profesjonalistów.

Niektórzy najlepsi badacze wiedzą, że szerokie grono czytelników jest nagrodą, o którą należy zabiegać, i rozwijać umiejętności pisania w taki sposób, aby mogli do niej dotrzeć i wywrzeć wrażenie na współpracownikach. Ale to jest trudne do zrobienia. Typowy autor badań napisałby wszystko, co może zaakceptować sędziowie. Są więc naszą główną publicznością, a może nawet nie wszystkimi uczestnikami konferencji. Ale rozmowy konferencyjne są ogólnie bardziej dostępne i obecnie umieszczamy slajdy w Internecie, aby każdy mógł z nich skorzystać.

Być może jest miejsce na czasopismo (lub czasopisma), które zapraszają artykuły zrozumiałe dla profesjonalistów, nawet jeśli są one przeróbkami wcześniejszych artykułów naukowych. Warto pomyśleć.

Zwykle główna idea artykułu jest prosta. Jednak często zdarza się, że tłumaczenie z prostego pomysłu na rygorystyczne matematycznie dowody dodaje sporo drobnych szczegółów technicznych, które przyczyniają się do trudności w zrozumieniu artykułu. Jeśli poprosisz autora o wyjaśnienie jego wyniku osobiście, często jest on w stanie zrobić to dość skutecznie na czarnej tablicy lub nawet podczas szybkiego lunchu.

Idealnie, artykuł powinien zawierać wyjaśnienie każdego matematycznego dowodu prostym i prostym językiem angielskim oprócz formalnych terminów. Niestety niewielu badaczy zastosowało to w praktyce z kilku powodów, w szczególności ograniczeń czasowych i ograniczeń przestrzennych dla wersji konferencji oraz faktu, że nasze artykuły w czasopismach, jeśli istnieją, są zwykle drobnymi poprawkami przedkładania konferencji (w zasadzie z pominiętymi dowodami wstecznymi) w tekście). Są też inne czynniki wymieniane przez innych, na przykład niefortunny fakt, że trudne technicznie prace wydają się bardziej atrakcyjne dla niektórych recenzentów.