Niedawno przeprowadziłem kilka badań nad legarami jako rozwiązaniem dla sprężystych podłóg. Logika wydaje się obracać wokół następujących zasad.
- Nacisk związany z przenoszeniem ciężaru znajduje się w środku przęsła
- Wyższy jest lepszy niż szerszy dla legara, tzn. 2 na 12 będzie lepszym legarem niż podwójne dwa na sześć.
- W przypadku siostry z legarem siostra może być mniej szeroka niż oryginalna legar, ale zawsze powinna być siostra na środku rozpiętości.
Większość tego, co przeczytałem, polega na przyklejeniu i przybiciu identycznego kawałka tarcicy do oryginalnego elementu do kadrowania, tj. Nakładanie dwóch na osiem na oryginalnych dwóch na osiem.
Jedna rzecz, która przyszła mi do głowy: jeśli nie musi ona obejmować pierwotnej odległości, a ładunek znajduje się w środku przęsła, to dlaczego nie użyć dużego kawałka tarcicy, aby uzyskać większą stabilność? Gdybym zarejestrował 2 na 12 na oryginalnym 2 na 8, czy nie byłoby to silniejsze niż sisterowanie 2 na 8?
Jestem pewien, że jest jakiś logiczny problem, którego nie widzę. Czy są jakieś ukryte niebezpieczeństwa związane z pomysłem pokonywania dużych rozmiarów tarcicy?
Odpowiedzi:
Powodem, dla którego legary są montowane przy użyciu tej samej wysokości drewna, jest po prostu przestrzeń; generalnie nie ma dodatkowego miejsca. Jeśli nie masz nic poniżej i nie ma miejsca, nie ma powodu, aby nie używać wyższego kawałka drewna. O czym należy pamiętać:
źródło