Wśród ekonomistów jest ogólnie przyjęte, że płaca minimalna wypacza punkt równowagi między podażą a popytem na pracę, ustanawiając dolną granicę cen i zwiększając bezrobocie dla niewykwalifikowanych robotników (jednocześnie podnosząc wynagrodzenie dla osób, które nadal pracują).
Zauważyłem jednak, że politycy nadal opowiadają się za podwyższeniem płacy minimalnej. Pomijając politykę i manewry polityczne, czy istnieje ekonomiczny powód, dla którego wyższa płaca minimalna byłaby korzystna dla gospodarki?

Opinia ekonomistów

Co sprawia, że ​​myślisz, że ekonomiści są tak dostosowani do płacy minimalnej? Spójrz na forum IGM, które sonduje najlepszych ekonomistów akademickich. Istnieje znaczna różnica zdań co do skutków i konsekwencji dla dobrobytu podwyżki płacy minimalnej.

• IGM Forum: Płaca minimalna
• Wpis na blogu NYTimes na ten temat

Teoria o płacy minimalnej

Warto również zauważyć, że oprócz badań empirycznych (takich jak Card i Krueger) istnieją teoretyczne powody, dla których płaca minimalna może poprawiać dobrobyt - patrz Lee i Saez (2012). (Mówię tylko, że istnieją, nie komentując siły wyników.) W Handbook of Public Economics, rozdział 7, „Optymalne opodatkowanie dochodów z pracy”, mówią o tym artykule:

Lee i Saez używają modelu zawodowego ... z endogenicznymi płacami i dowodzą dwóch rezultatów. Po pierwsze, pokazują one, że wiążąca płaca minimalna jest pożądana przy silnym założeniu, że bezrobocie wywołane płacy minimalnej najpierw uderza w najniższą nadwyżkę pracowników. ...

Po drugie, gdy reakcje na podaż pracy występują wyłącznie na szerokim marginesie, co jest przypadkiem istotnym empirycznie, współistnienie płacy minimalnej z dodatnią stawką podatku od pracy o niskich kwalifikacjach jest zawsze (drugie w kolejności) nieskuteczne Pareto. poprawa polityki polega na obniżeniu płacy minimalnej przed opodatkowaniem przy jednoczesnym utrzymaniu stałej płacy minimalnej po opodatkowaniu poprzez zwiększenie transferów do pracowników o niskich kwalifikacjach oraz sfinansowanie tej reformy poprzez zwiększenie podatków od lepiej opłacanych pracowników. Co ważne, wynik ten jest prawdziwy, niezależnie od tego, czy racjonowanie wynikające z płacy minimalnej jest skuteczne, czy nie.

Z czysto teoretycznego punktu widzenia jednym argumentem przemawiającym za płacą minimalną byłoby to, że większość pracowników pracuje w średnich i dużych firmach i ponosi znaczne koszty osobowe związane ze zmianą pracodawcy. Wynik, jak twierdzą niektórzy, jest taki, że firmy mają nieproporcjonalną siłę przetargową podczas negocjacji warunków zatrudnienia. Aby dowiedzieć się, jak to będzie działać w modelu, weźmy pod uwagę poniższy rysunek, który przedstawia monopsonistyczny rynek, na którym jest jeden pracodawca, który może swobodnie decydować o przyjęciu lub pozostawieniu wynagrodzenia pracownikom.

• krzywa jest dostarczenie pracy. Możesz myśleć o S jako o najniższej płacy, $S$$S$$w$ , przy której ta jednostka pracy byłaby skłonna do pracy.$L$
• krzywa przedstawia krańcowy koszt dla firmy zatrudniania dodatkowego pracownika (ta jest wyższa niż $\text{MC}$$w$ tej samej przyczyny, że marginalny przychód jest niższy niż w zwykłym rynku monopolu).$p$
• The krzywa jest przychód, że dodatkowy pracownik stworzy dla firmy (zatem środki ile, co do zasady, firma byłaby skłonna zapłacić za dodatkową jednostkę pracy).$\text{MRP}$

Efektywny wynik polega na tym, że firma zatrudnia siłę roboczą, o ile jej gotowość do zapłaty przewyższa wynagrodzenie rezerwowe pracowników (tzn. Efektywnym wynikiem jest , wspierane przez wynagrodzenie w ′ ).$L'$$w'$

Jednak podobnie jak standardowy monopolista uważa, że ​​opłaca się odstąpić od ceny efektywnej i ustawić , tak nasz monopsonista będzie zachowywał się w podobny sposób. W szczególności maksymalizujący zysk popyt na pracę występuje tam, gdzie krańcowy koszt pracy jest równy jego produktowi dochodu krańcowego (punkt A ), tak że monopsonista stosuje L jednostek pracy. Odpowiednią płacę można znaleźć za pomocą funkcji podaży, aby ustalić, ile trzeba zapłacić, aby przyciągnąć te jednostki L. odpowiedzią jest płaca w .$MR=MC$$A$$L$$L$$w$

Widzimy zatem, że monopsonista zatrudnia zbyt mało osób ( ) i płaci płace, które są zbyt niskie ( w ′ > w ) w porównaniu do efektywnej alokacji. Nałożenie płacy minimalnej w ′ skorygowałoby oba te zakłócenia.$L'>L$$w'>w$$w'$

Podobny (ale ilościowo mniej dramatyczny) wynik miałby miejsce na rynkach z małą liczbą dużych pracodawców (ale więcej niż jednym). Jest to bardzo prosty model „podręcznikowy” i nie jestem pewien, jak wyglądają obecne dowody empiryczne w tej linii rozumowania.

Tytuł „Jaki jest cel podwyższenia płacy minimalnej?” oraz pytanie „czy istnieje ekonomiczny powód, dla którego wyższa płaca minimalna byłaby korzystna dla gospodarki?” nakładając się, niekoniecznie są identyczne.

Aby odpowiedzieć na to drugie, osoby o najniższych zarobkach mają najwyższe obroty w gospodarce. Rozumiem przez to, że kiedy pracowałem, kolejne dodatkowe 1000 USD zostało zapisane lub spłacone, ale nie wydane. Nasz budżet pochodził z niższych 60–70% naszych dochodów i nie wydawaliśmy pieniędzy, aby nadążyć za kimkolwiek. Ale zarabia płaca minimalna może sprawdzić living by sprawdzić, i posiada listę potrzeb, że następne $ 1 $ 10 itp, ma być wydane na. $ 1 / godz podbicie to $ 2000 / yr że idzie prosto do gospodarki jako wydatków.

Należy również wziąć pod uwagę, że pewna liczba pracowników płacy minimalnej bierze również udział w rządowych programach pomocy na żywność, mieszkanie itp. Jeśli podniesiona zostanie płaca minimalna, pomoc spadnie, być może nie dolara za dolara, ale łącznie pewna część wzrost pracodawców spowoduje zmniejszenie popytu na podatnika.

New York Times opublikował badania, w których stwierdza, że ​​zatrudnienie jest nieco nieelastyczne na marginesie i że wzrost płacy minimalnej nie powoduje natychmiastowego zmniejszenia liczby miejsc pracy.

Oczywiście są to ograniczenia, ale liczby te są poza zakresem proponowanych zmian płacy minimalnej. „Dlaczego nie podnieść płacy do 50 $ / godz. I wszyscy możemy zarobić 100 000 $ ” to czerwony śledź. Aby rozsądnie przyjrzeć się temu problemowi, należy skupić się na liczbach, które w USA są na poziomie 10 USD od obecnego 7,50 USD . Łączny dodatkowy dochód dla pracowników znacznie przewyższy utracone wynagrodzenie tych, którzy stracą pracę, i są tacy, którzy sugerują, że te pieniądze faktycznie stworzą więcej miejsc pracy, ponieważ szybko stworzą więcej działalności dla firm obsługujących te rodziny.

Edycja - Zostało napisane, gdy istniało rozróżnienie między tytułem pytania a pytaniem zawartym w tekście. Moja odpowiedź wciąż wymienia różnicę, której już nie ma. Poza tym na prośbę o komentarz zamieściłem link do artykułu, ale linki się zepsuły. Jeśli link się zepsuje w tym artykule Timesa, połączę go z kopią, którą zarchiwizowałem.

W pracy działają dwa mechanizmy.

Po pierwsze, płaca minimalna zwiększy (w zakresie, w jakim wpływa na pracowników) dochód do dyspozycji dla subpopulacji, która ma wysoką krańcową skłonność do konsumpcji (wzrost popytu). Jest to nieco stary keynesowski argument: w obliczu wyższego popytu firmy będą zatrudniać więcej, ogólnie równowaga efekt podwyżki płac doprowadziłby do wyższego zatrudnienia, wyższej produkcji i konsumpcji, poprawy dobrobytu.

Po drugie, płaca minimalna zwiększy (w zakresie, w jakim wpływa na firmy) koszty pracy . Firmy potencjalnie reagują na to, rezygnując z pracy, co zmniejsza zatrudnienie, co ma przeciwne skutki niż wyżej.

Całkowite równowagi ogólnej (GE) efekty są trudne do zmierzenia, nie możemy po prostu losowy płace minimalne dla niektórych krajów. Badania empiryczne są nieco niejednoznaczne, ale większość twierdzi, że w GE miarą jest zmniejszenie dobrobytu. Nie oznacza to, że ekonomiści jako zawód są w większości przeciwni (patrz post jmbejara).

Ostatnio zainteresowanie literaturą dotyczącą optymalnego opodatkowania budzi zainteresowanie płacy minimalnej . Ostatnie wydarzenia mają tendencję do wskazywania, że jeśli rząd dąży do redystrybucji, płaca minimalna może często być użytecznym narzędziem przy niedokładnych informacjach.

Podstawową intuicją jest to, że przy pewnych założeniach płaca minimalna może być stosowana jako urządzenie do oznaczania w celu złagodzenia ograniczeń zgodności zachęt w problemach podatkowych. Mam kilka (bardzo) szorstkich notatek z wykładów na ten temat. (Jednym z testowanych modeli jest Lee i Saez 2012 wspomniane w odpowiedzi @ jmbejara).

Zobacz także najnowszy artykuł Blumkina i Danzigera na temat stosowania płacy minimalnej do „zasłużonych biednych”: zasłużonych ubogich i pożądanej płacy minimalnej .

Jednym z punktów, o których należy wspomnieć, jest zwiększenie siły nabywczej najbiedniejszych, którzy wykorzystają ją na wydatki, a tym samym pobudzą lokalną gospodarkę (sklepy, naprawy, hydraulicy itp.). Bogaci ludzie mają więcej opcji i mogą zainwestować za granicą lub po prostu ją uratować.

Model socjaldemokratyczny krajów nordyckich z wysokimi inwestycjami rządowymi w zabezpieczenia społeczne i świadczeniami finansowanymi z wysokiego poziomu opodatkowania zapewnia siatkę bezpieczeństwa na wypadek bezrobocia i niepełnosprawności. Samolubni bogaci mogą się nie zgodzić, ale to sprawia, że ​​są najlepszymi krajami na świecie do życia.

Kolejnym argumentem jest to, że na dłuższą metę promuje produktywność, technologię i I + D.

Bez płacy minimalnej Twoja gospodarka będzie miała tendencję do przekształcania się w nowy Bangladesz. Przyciągnie to gałęzie przemysłu o niskim poziomie technologii, które będą miały niewielką motywację do inwestowania czasu i pieniędzy w zwiększanie produktywności pracowników.

Jeśli każdy miesiąc roboczy kosztuje 1000 USD, pomyślisz, jak zmaksymalizować potencjał swoich pracowników.

(Czy to był argument Josepha Stiglitza?)

Aktualizacja : innym argumentem jest to, że płaca ustalana jest poprzez negowanie siły pracowników i pracodawców. Możesz ustalić podstawowe zasady lub pozwolić, aby części same to określiły. Oznacza to wiele negocjacji, strajków, związków, spotkań itp. Obie strony starają się negocjować. Uderzenia zmniejszają produktywność. Niektórzy pracownicy, którzy mogą zatrzymać system, mają większą moc (kontrolery powietrza, maszyniści). Może to zepsuć kulturę firm.

Powodem, dla którego politycy preferują podwyżkę płacy minimalnej, jest to, że ludzie myślą, że troszczą się o biednych, podczas gdy przewidywalne skutki uboczne zwiększają liczbę osób pozostających bez pracy, które będą wówczas polegać na rządzie (a co za tym idzie, polityk, który ich zdaniem „troszczy się o nich”).

W rzeczywistości wpływ progu cenowego na każdy rodzaj towaru lub usługi jest prosty i przewidywalny: usuwa z rynku towary lub usługi tego rodzaju, których wartość byłaby niewystarczająca, aby uzasadnić nawet cenę minimalną. Usunięcie z rynku towarów lub usług o niskiej wartości powoduje często wzrost względnego popytu na te towary lub usługi, które pozostają na rynku, ale eliminuje popyt na te, które tego nie robią.

Jeśli firma ma wybór między zatrudnieniem kogoś, kto zażądałby 7 USD za godzinę i mógłby zrobić coś w ciągu ośmiu godzin, lub kogoś, kto zażądałby 10 USD za godzinę, ale mógłby wykonać pracę za siedem, prawdopodobnie zatrudniłby mniej produktywnego pracownika. Mimo że pierwszy pracownik nie był tak produktywny jak drugi, gotowość do pracy za niższą płacę pozwoliłaby mu konkurować na rynku. Odmowa byłemu pracownikowi możliwości konkurowania ceną może pozwolić mu na zażądanie większej zapłaty, ale pozostawi również byłemu pracownikowi bez możliwości zaoferowania pracodawcom jakiegokolwiek powodu, aby go zatrudnić.

Jeśli politycy naprawdę chcieliby pomóc biednym pracującym, pracowaliby, aby zminimalizować ilość pieniędzy, które pracodawca musi wydać na czyjąś pracę, aby pozostawić pracownika zauważalnie lepiej niż bez pracy. Gdyby istniała praca, niektórzy niezbyt dobrzy pracownicy mogliby to zrobić, co mogłoby zapewnić pracodawcy wartość o wartości 5 USD / godzinę, nawet po odliczeniu kosztów np. Transportu osoby do / z pracy, opieki nad dzieckiem w razie potrzeby itp., wówczas znaczące dobro ekonomiczne przyniosłoby możliwość umożliwienia zatrudniania takich ludzi i dodawania ich wynagrodzeń do wszelkich świadczeń socjalnych, jakie mogliby otrzymać, nie robiąc nic. Taka polityka ograniczyłaby jednak władzę polityków nad klasami niższymi i dlatego jest mało prawdopodobne, aby ujrzała światło dzienne.

Większość respondentów nie zajęła się zbytnio kwestią celu , ale bardziej skoncentrowała się na wynikach. Ja też. Jeżeli dom opieki podnosi znacznie wynagrodzenie swoich opiekunów od płacy minimalnej o znaczną kwotę, wówczas może uzyskać świadczenia, które obejmują: obniżone koszty rekrutacji i szkolenia; lepsza opieka; lepsza ciągłość opieki; życzliwość personelu; lepsza reputacja; zwiększony popyt. Im wyższa płaca minimalna, tym mniej możliwości domu opieki musi przestrzegać takiego planu.

Bezpośrednim efektem podwyższenia płacy minimalnej jest oczywiście większy dochód do dyspozycji dla pracowników płacy minimalnej, zwiększone wydatki dla pracodawców, być może wyższe ceny i wzrost kwoty pobranych podatków. Prowadzi to jednak do łańcucha wydarzeń gospodarczych, które rozwiążą się w możliwie nowej równowadze, która może, ale nie musi, być bardziej korzystna.

Wyższe zarobki umożliwiają lepiej opłacanym pracownikom wybór innego pakietu dóbr, które konsumują. Jeśli niektóre z nowych opcji zakupu znajdują się poza obszarem, w którym działają, pieniądze mogą zostać utracone przez społeczność lub mikroekonomię. Pieniądze nie mogą wrócić, dopóki gospodarka się nie dostosuje, a inflacja nie przywróci nowego poziomu cen równowagi, w którym to momencie koszyk dóbr może ponownie stać się lokalny.

Weź również pod uwagę, że pracownicy płacy minimalnej mogą mieć dług, a zatem dodatkowe zarobione pieniądze mogą nie zostać przeznaczone na zakup czegoś nowego lub lokalnego; i może również wypłynąć z lokalnego obiegu. Firmy wymagające określonej liczby pracowników niekoniecznie muszą wyjść z działalności, ale będą musiały zmniejszyć inne koszty na inne sposoby. Może to obniżyć jakość towarów i usług oraz wpłynąć na konsumpcję ludzi przez firmę, biorąc pod uwagę ich preferencje.

W lokalnej gospodarce, biorąc pod uwagę nowe krzywe obojętności osób zarabiających, niektóre firmy mogą stracić dodatkową działalność dla innych firm, mając do czynienia z dodatkowymi kosztami płac. Firmy mogą podnieść ceny, aby to zrekompensować, przywracając równowagę płac i cen, ALE jeśli tempo wypływu pieniędzy z lokalnej gospodarki wzrośnie, lokalni mieszkańcy, w tym firmy i osoby pobierające wynagrodzenie, mogą znaleźć wyższe ceny, ale mniej pieniędzy we własnej lokalnej gospodarce stać na te wyższe ceny. Podatki dochodowe i ściąganie podatków od wynagrodzeń wzrosłoby. W zależności od uznania rządu dochody podatkowe mogą być skutecznie lub nieefektywnie stosowane. Może to sprawić, że rząd będzie wyglądać dobrze lub nie tak dobrze.

Nie jestem ekonomistą, ale mam na ten temat bardzo zdecydowaną opinię, odkąd po raz pierwszy uznałem to za młodego pracownika, który był świadkiem wzrostu płacy minimalnej i wzrostu inflacji w ciągu 15 lat:

Podstawowym problemem jest to, że jeśli znaczna część populacji wymaga minimalnego wzrostu płac, gospodarka dostosuje się w celu zneutralizowania tej zwiększonej siły nabywczej po bardzo krótkim czasie.

Na przykład: po określeniu przez „przemysł” - komputery, żywność, transport itp., Że znaczna część populacji otrzymuje teraz więcej pieniędzy (choć 50 centów za godzinę), to z pewnością ich ceny wkrótce odzwierciedlą ten wzrost siła nabywcza biednych i efekt wzrostu płac zostaną wówczas skutecznie zneutralizowane. Czy możesz winić producenta? W końcu muszą teraz płacić niektórym pracownikom więcej i widzą z tego powodu stratę. Niektórzy nazywają ten rodzaj rzeczy „inflacją”. Wzrost ten będzie trwał w nieskończoność, podobnie jak robak, który wyciąga głowę dalej niż jest w stanie normalnie dotrzeć, reszta ciała wkrótce potem. Tylko robak gdzieś się pojawia, nie sądzę, że to samo dotyczy społeczeństwa lub gospodarki.

W dalszej kolejności: jak myślisz, jak daleko możemy dalej zwiększać minimalną płacę? W sposób nieokreślony? Bez niekontrolowanej inflacji wkrótce znaleźlibyśmy się w sytuacji, w której bochenek chleba kosztuje milion dolarów ... ale płaca minimalna wynosi 2 miliony, więc nadal możemy kupić bochenek chleba za pół godziny pracy. Oczywiście upłynęło niewiele czasu, zanim producenci pieczywa podnieśli ceny chleba z 900 000 USD do 1 miliona dolarów, więc przez krótki czas ci, którzy otrzymywali płacę minimalną, zauważyli wzrost siły nabywczej, ale była ona fałszywa / wymuszona / tymczasowa. Nie zrobili nic, aby naprawdę zwiększyć swoją siłę nabywczą: ich umiejętności były takie same, ich życie było takie samo, a więc naturalnie reszta gospodarki dostosuje się, aby wszystko pozostało takie samo.

Podsumowując i aby odpowiedzieć na twoje aktualne pytanie: Wierzę, że obniżenie płacy minimalnej jest niczym więcej niż fasadą używaną przez partię polityczną lub polityka w celu zwiększenia ich reputacji wśród tych, którzy skorzystają najbardziej, odbiorców podwyżki płac i zdobywających głosy od tych, którzy nie zdają sobie sprawy z tego, jak daremne są wysiłki polityka na dłuższą metę, aby polepszyć życie ludzi. Jest to skrót, który pomija ciężką pracę, która jest naprawdę niezbędna do osiągnięcia czegokolwiek w prawdziwym świecie. Jak większość skrótów, ich efekty są zwykle „krótkotrwałe”.

• UWAGA: moja odpowiedź opiera się na logicznym rozwoju, a nie na zasadach ekonomicznych. Jeśli nie zgadzasz się z czymś, co powiedziałem, zostaw komentarz po głosowaniu. Dziękuję Ci.