Czy neutralność sieci nie jest ważna na konkurencyjnym rynku dostawców Internetu?

18

W moim rozumieniu zezwalanie ISP na dławienie witryn, które wymagają dużego ruchu, jest po prostu dyskryminacją cenową. Dostawca usług internetowych obciąży witryny takie jak Netflix, które następnie przekażą koszty konsumentom Netflix. Zasadniczo więc ludzie, którzy używają dużej ilości danych, zostaną obciążeni wyższą opłatą - wydaje mi się to zupełnie w porządku.

Rozumiem argument, że w praktyce dostawca usług internetowych nie zbuduje nowej infrastruktury, ale po prostu postawi blokadę drogi, aby spowolnić obecną prędkość. Wydaje się to jednak problemem tylko na oligopolistycznym rynku amerykańskich dostawców Internetu. Na konkurencyjnym rynku wprowadzenie blokady drogi spowoduje exodus dla konkurentów.

Czy mam rację, sądząc, że zachowanie neutralności sieci nie jest ważne na konkurencyjnym rynku telekomunikacyjnym? Zamiast walczyć o zachowanie neutralności sieci, poprawną walką może być zachęcenie większej liczby dostawców usług internetowych do wejścia na rynek.

Heisenberg
źródło
2
Dostawcy usług internetowych są rodzajem oligopolu wszędzie, nie tylko w USA.
Luis Masuelli,
Nawet jeśli odpowiedź brzmi „tak”, nie pomaga nam to ustalić zasad, chyba że zbadamy koszty i wykonalność zachęcania do konkurencji. Równie dobrze moglibyśmy zapytać: „Czy neutralność sieci nie jest ważna w świecie, w którym koszt wejścia do branży telekomunikacyjnej wynosi zero?” Może nie jest, ale nie żyjemy w tym świecie, więc moje pytanie nie jest tak pomocne.
usul
1
Myślę, że pytanie pomija aspekt użyteczności NN, którego głównym problemem jest AFAIK. Tzn. Czy dostęp do cyfrowej platformy komunikacyjnej jest na tyle ważny, że należy ją uregulować? Jeśli tak, traktuj Internet jako narzędzie i reguluj, dopóki siły rynkowe nie będą w stanie go zepsuć (porównaj z wodą pitną z kranu). Jeśli nie, traktuj Internet jako usługę i pozwól siłom rynkowym całkowicie stracić.
flindeberg,

Odpowiedzi:

13

Tak, gdyby konkurencja była większa, neutralność sieci nie byłaby tak dużym problemem. Każde ograniczenie spowoduje, że dostawca usług internetowych straci klientów wobec konkurencji.

Konkurencja jest głównym założeniem działania rynków. Jednak w tym przypadku dostawca usług internetowych ma siłę rynkową, co łamie to założenie. Siła rynkowa pozwala im z łatwością wyeliminować mniejszych dostawców usług internetowych.

Oto link do dość długiego artykułu na temat tego, jak dostawcy usług internetowych zdobywają taką siłę rynkową. Zasadniczo powodem jest to, że rozpoczęcie działalności przez dostawcę usług internetowych wchodzi w ekonomię skali, która wymaga dużej kwoty kapitału: http://arstechnica.com/business/2014/04/one-big-reason-we-lack- konkurs internetowy-start-an-isp-is-naprawdę-hard /

five_dollar_shake
źródło
6

Punkt widzenia jest taki. Dostawca usług internetowych jest odpowiedzialny za przekazywanie ruchu internetowego swoim klientom - mają do tego różne modele, według „prędkości”, ilości danych itp., I działa to dość dobrze.

Potem przybywają nowi dostawcy treści, intensywne przesyłanie strumieniowe 4K - treści, które są znacznie bardziej podatne na „błędy” w transmisji niż w dawnych czasach. Przesyłanie strumieniowe niemal bezstratnego wideo o wysokiej rozdzielczości wymaga zarówno niskiego opóźnienia, wysokiej średniej przepustowości, jak i wysokiej natychmiastowej przepustowości. Nakłada to inny rodzaj obciążenia na system, ludzie przesyłający wideo w rozdzielczości 4k zużywają więcej zasobów niż to, czego wymagałoby ta sama ilość danych w innym ustawieniu. Główny problem polega na tym, że dostawca treści (tj. Netflix) nie ma motywacjiaby uniknąć tych problemów, optymalnie zaprojektować ich zawartość. Wręcz przeciwnie. Może to znacznie obciążyć określone części sieci - i znowu dostawca i klient mogą po prostu winić ISP. Dostawca usług internetowych podejmie kroki, z pewnością poprawi transmisję, może opracuje buforowanie lub przechowywanie w różnych witrynach, ale koszty będą równomiernie rozłożone na wszystkich klientów . Dodatkowa opłata za „niezabezpieczenie” pozwala klientom korzystającym z usługi zapłacić za nią.

Teraz jest to pole minowe - wszędzie są ogromne pułapki, a dławienie można z pewnością nadużyć na wiele sposobów, zwłaszcza gdy wiemy, że rynek usługodawców ma znaczną barierę wejścia na rynek i miał problemy z sytuacjami prawie monopolistycznymi w przeszłości . Argument przeciwko neutralności sieci jest jednak prosty - dlaczego klient ogólny miałby płacić za usługę (od dostawcy usług internetowych), która przynosi korzyści tylko klientom niektórych dostawców treści?

Jeśli Netflix miałby zaoferować pasażerom linii lotniczych możliwość oglądania Netflix podczas lotu, przerzuć koszty użytkowania satelity na United Airlines, dzięki czemu bilety będą droższe dla wszystkich - dla mnie oczywiste jest, że powinniśmy pozwolić United Airlines na obciążenie Netflix za ta niedogodność.

Na zakończenie, kiedy zacząłem rozumieć to z innej perspektywy, zmieniło się moje spojrzenie na neutralność sieci. Nadal wierzę w bezpłatny, neutralny i otwarty internet - ale musimy sprawić, aby dostawcy usług internetowych również działali w rozsądnym otoczeniu, w przeciwnym razie kopiemy grób jeszcze głębiej. Niedopuszczenie do różnicowania cen jeszcze bardziej zwiększy barierę wejścia na rynek. Rynek mógłby zastosować pewne regulacje i musi to być dobra regulacja, aby obsługiwać zarówno klientów, usługodawców, jak i dostawców treści.

Stian Yttervik
źródło
2

Wydaje się, że wiele komentarzy koncentruje się na monopolu i oligopolu wśród dostawców usług internetowych. Uważam, że prawdziwą kwestią neutralności sieci nie jest siła rynkowa. Jeśli tak naprawdę jest to kwestia antymonopolowa, dlaczego nie jest rozwiązaniem antymonopolowym? (przynajmniej bezpośrednio?)

Rzeczywistym problemem wydaje się być zapewnienie przetrwania demokratycznej natury Internetu. Być może wydaje się bardziej prawdopodobne, że dostawca Internetu posiadający siłę rynkową może kształtować Internet w sposób, który naszym zdaniem nie jest „demokratyczny”, ale równie dobrze może się to zdarzyć na rynku konkurencyjnym. Ale trudno powiedzieć, ponieważ możemy tylko spekulować.

Ważne jest, aby zrozumieć, do czego zmierza twoje pytanie, że neutralność sieci nie polega wyłącznie na monopolu lub oligopolu.

jmbejara
źródło
Nie zgadzam się. Istnieje wiele dowodów na (powiedzmy) integrację pionową, która stwarza problemy, jeśli na jednym z poziomów brakuje konkurencji. W Niemczech jeden z głównych dostawców usług telekomunikacyjnych zapewnia również wiele treści cyfrowych / współpracuje z dostawcami treści. Naturalnie powoduje to napięcia z innymi dostawcami treści.
FooBar,
Jaką zachętą na konkurencyjnym rynku może być ograniczenie przez dostawcę Internetu niektórych informacji? W oligopolu widzę, że tak się stanie, jeśli politycy dadzą ISP siłę rynkową, a ISP milcząco da politykom kontrolę nad informacjami. Aby przyjąć skrajną analogię, strony internetowe to gazety, a ISP to drukarnia. Jest tak wiele drukarni, że nie martwimy się, że odmówią drukowania niektórych gazet.
Heisenberg
Wiemy, że ograniczenia wertykalne są naprawdę problematyczne tylko w przypadku zamknięcia dostępu do rynku. Ale główni wydawcy treści są w doskonałej sytuacji, aby skorzystać z wyłącznych umów dotyczących priorytetów w celu wykluczenia potencjalnych uczestników. Dla mnie to ryzyko floreclosure na rynku treści (gdzie często występuje znacząca siła rynkowa) jest główną przyczyną niepokoju z rozluźnieniem neutralności sieci. Zgadzam się jednak, że można temu zaradzić przy pomocy istniejącej polityki konkurencji bez potrzeby specjalnego prawa dotyczącego neutralności sieci.
Wszechobecny
Zgadzam się z spostrzeżeniem @ jmbejara, że ​​zastosowanie kryterium wydajności utylitarnej do kwestii neutralności sieci najprawdopodobniej nie odpowiada zróżnicowanemu zestawowi argumentów przedstawionych przez zwolenników neutralności sieci. W związku z tym liczą się nie tylko aspekty konkurencji. Doskonały punkt
HRSE,
-1

Prawdziwa wolność w Internecie oznaczałaby, że ty ani żadna „demokratyczna” grupa nie zmusiłaby usługodawcy internetowego do dostarczania treści (lub nie) na sprzęcie, który instaluje, utrzymuje i jest właścicielem. Oznaczałoby to również, że nikt nie byłby w stanie siłą uniemożliwić swojemu konkurentowi rozszerzenia usług w jakimkolwiek obszarze lub jurysdykcji, którą wybrałby do obsługi. Wynikająca z tego swoboda pozwoliłaby konkurentowi na dostarczenie tego, czego nie robi pierwszy dostawca usług internetowych. Zmuszenie ISP do bycia wspólnym przewoźnikiem wprowadza wszystkie koszmarne przepisy i ograniczenia geograficzne, które ograniczają konkurencję, tłumią innowacje i zachęcają protekcjonizm w branży. Nikt nie wygrywa, gdy rezygnuje się z przymusu.

JP Miller
źródło
Ta odpowiedź nie jest poparta żadnym odniesieniem naukowym. To także wydaje się naprawdę dogmatyczne.
Giskard,