„Ziemia” a „Ziemia” vs. zacisk wspólny kontra ujemny

Może to po prostu to, że nie mam dyplomu z elektrotechniki lub elektroniki, ale całe pojęcie „ziemi” i „ziemi”, gdy jest stosowane w schematach obwodów elektrycznych (zwłaszcza układów scalonych), jest bardzo mylące. currentWydaje mi się, że całe pojęcie „wychodzenia z” dodatniego bieguna (co często opisuje się jako prąd) wydaje mi się odwrotne i mylące, biorąc pod uwagę kwantowo-mechaniczny opis prądu elektrycznego jako przepływu elektronów. Chciałbym więc wyjaśnić swoje zrozumienie.

Po pierwsze ... aby upewnić się, że moje rozumienie napięcia i prądu jest prawidłowe. Zakładając kontekst prądu stałego (rozumiem, że rzeczy są bardziej złożone, gdy używa się prądu przemiennego, i rozumiem, że w niektórych systemach i podobnych rzeczach możliwe jest uziemienie na dodatnim zacisku.)

A. Zacisk dodatni w obwodzie wytwarza napięcie. Napięcie jest potencjałem , więc biorąc pod uwagę, że są to jony dodatnie, powiedzmy, baterii, które są zwykle ustalone na miejscu, ma sens, że zacisk + w obwodzie wytworzy napięcie.

B. Zacisk ujemny w obwodzie zapewnia prąd. Prąd jest przepływem elektronów i ten przepływ jest w kierunku terminala, który tworzy potencjał dla prądu.

Zakładając, że te stwierdzenia są prawdziwe ... to dlaczego termin „ziemia” (przede wszystkim), a czasem symbol „ziemi” jest tak szeroko stosowany w schematach obwodów elektrycznych? Dlaczego jest to masa lub ziemia, a nie tylko zacisk ujemny, zacisk 0 V, a może po prostu „wspólny” zacisk? Użycie symbolu ziemi lub ziemi, szczególnie na schematach obwodów scalonych (niekoniecznie stosowanych w obwodach, które nawet zdalnie mogą być „uziemione” do ziemi ... na przykład w samolocie lub statku kosmicznym, a nawet w dowolnym innym liczba izolowanych, izolowanych systemów, które nie mogą być bezpośrednio podłączone do ziemi), jest dla mnie bardzo myląca.

Czy to tylko stara konwencja, która nigdy nie została złamana? Czy uziemienie (zacisk GND) lub symbol uziemienia na schemacie obwodu to po prostu coś, co zostało zrobione, ponieważ zawsze tak się dzieje? Ponieważ tak zawsze się uczyło? Czy to naprawdę oznacza po prostu ujemny zacisk lub terminal, z którego wypływają elektrony? Kiedy stosuje się dosłowne uziemienie, punkt, w którym obwód faktycznie łączy się z dosłowną ziemią, faktycznie wymagany? Wydaje się jasne, że nie każdy obwód, podobnie jak układ scalony, nie potrzebuje dosłownie połączenia z ziemią, aby mógł funkcjonować.

Przykro mi, jeśli jest to dziwne pytanie, ale ponieważ gram coraz więcej z elektroniką, a ponieważ zasilam większość moich małych projektów bateriami, cała ta koncepcja wydaje mi się dziwna i myląca ... nie ma dosłownego „ziemia” lub „ziemia” zaangażowana w obwód. Tylko zaciski akumulatora i części elektroniczne.

Problemy:

Po pierwsze , prądy nie „pochodzą” z dodatniego zacisku. To bardzo powszechne nieporozumienie, zwane „sekwencyjnym błędem” w podręcznikach dotyczących elektryczności w klasach. Podstawowym problemem jest to, że przewody nie są jak puste rury. Zasilacz ich nie zapełnia. Zamiast tego przewody są już wstępnie wypełnione ładunkiem, dzięki czemu prądy zawsze pojawiają się wszędzie w obwodzie, wszystkie jednocześnie. („Prąd” oznacza przepływ ładunku. Kiedy zaczyna się krążyć ładunek ruchomy, „prąd” pojawia się w całym pierścieniu. To podstawowa zasada obwodu.)

Innymi słowy, obwody elektryczne zachowują się jak koła i pasy. W ten sam sposób metal łańcucha rowerowego nie „pochodzi” z określonego miejsca na zębatce. W pewnym momencie nie „zaczyna się”. Zamiast tego cały okrąg jest zrobiony z łańcucha. Ponadto cały łańcuch istniał, zanim istniało jakiekolwiek źródło zasilania. W przypadku łańcuchów rowerowych po przyłożeniu siły wszystko się obraca. W obwodach, gdy zastosowana jest różnica potencjałów , wszystkie ruchome ładunki wewnątrz pierścienia (wewnątrz obwodu) zaczynają się poruszać jako jednostka, jak solidny łańcuch w pełnym okręgu. Ale te ładunki znajdowały się już w przewodach przed podłączeniem jakiegokolwiek akumulatora. Przewody są jak węże wypełnione wodą.

Po drugie, potencjał elektryczny może istnieć tylko między dwoma punktami, a jedno pojedyncze miejsce w obwodzie nigdy „nie ma napięcia”. Dzieje się tak, ponieważ napięcie przypomina trochę wysokość: obiekt nie może „mieć wysokości”, ponieważ wysokość można zmierzyć tylko między dwoma punktami. Nie ma sensu omawianie wysokości, długości ani wysokości obiektu. Wysokość ponad co? Nad podłogą? Nad ziemią na zewnątrz budynku? Wysokość nad centrum Ziemi? Każdy obiekt będzie miał nieskończenie wiele wysokości w tym samym czasie!

Napięcie ma dokładnie ten sam problem: jeden zacisk może „mieć napięcie” tylko w porównaniu z innym zaciskiem. Napięcie działa jak długość: napięcie i długość są pomiarami podwójnie zakończonymi. Innymi słowy, jeden zacisk w obwodzie zawsze ma wiele różnych napięć w tym samym czasie, w zależności od tego, gdzie umieszczamy drugi przewód miernika.

Po trzecie , w obwodach siła napędowa jest wytwarzana przez dodatnie i ujemne zaciski zasilania, oba jednocześnie. I najważniejsze: ścieżka prądu prowadzi przez zasilacz. Zasilacze to zwarcia. Idealny zasilacz działa jak rezystor zerowy. Pomyśl o tym: w cewce dynamo ładunki przechodzą przez cewkę i wycofują się ponownie. Drut ma bardzo niski opór. To samo dotyczy akumulatorów: ścieżka prądu biegnie przez akumulator i wycofuje się. Płytki akumulatora są zwarte przez bardzo przewodzący elektrolit.

Przykład:
Oto poprawny opis latarki. Ładunki rozpoczynają się w żarniku wolframowym. Gdy przełącznik jest zamknięty, a obwód jest zakończony, jeden koniec filamentu zostaje naładowany dodatnio, a drugi ujemnie. Zmusza to do rozpoczęcia przepływu własnych ładunków żarnika. Ładunki wychodzą z żarnika i przechodzą w jeden drut, a jednocześnie więcej ładunków dociera do drugiego końca żarnika. Ładunki te są dostarczane przez metalowe druty (a przed włączeniem przełącznika wszystkie przewodniki były już pełne ruchomych ładunków). Kontynuując, ładunki, które były w żarniku, wypłyną w jeden drut, powoli przesuwają się do akumulatora (dotarcie tam zajmuje kilka minut lub godzin), a następnie przepłyń przez akumulator i wycofaj się ponownie. Wychodzą z drugiego terminala baterii, przepływają z powrotem na drugi koniec filamentu, a następnie kończą w miejscu, w którym się rozpoczęły. „Kompletny obwód”. Ładunki są jak pasek napędowy lub obracające się koło lub łańcuch rowerowy. Bateria przepycha ładunki, ale nie dostarcza ładunków. Miedź i wolfram zasilają ładunki przepływające w obwodzie latarki. Ładunki poruszają się dość wolno, ale ponieważ wszystkie zaczynają się poruszać w tym samym czasie, żarówka zapala się natychmiast, nawet jeśli przewody są dość długie.

Po czwarte: wszelkie jony dodatnie wewnątrz baterii są niezwykle ruchome . Z pewnością nie są zablokowane. Gdyby tak było, baterie byłyby izolatorami i nie działałyby. Niektóre akumulatory oparte są na przepływie jonów dodatnich w jednym kierunku i jonów ujemnych w drugim. Baterie kwasowo-ołowiowe są różne. W kwasie płyną tylko protony. Kwasy są przewodnikami protonów.

Ale uwaga: baterie zapewniają dodatkową złożoność, która może wykoleić wyjaśnienie.

Zamiast tego wymień baterię latarki na dużą cewkę i supermagnes. Podłącz go do żarówki. Wciśnij supermagnes do cewki, a żarówka mignie krótko. Skąd pochodzą opłaty? Jak poruszający się magnes może wytwarzać ładunki? NIE. Dynama i akumulatory są pompami ładującymi. Ruchomy magnes zmusza własne ładunki drutu do rozpoczęcia ruchu. (Pompa nie dostarcza pompowanego materiału!) Ruchomy magnes wytwarza prąd, ponieważ przykłada siłę pompującą EM do ruchomych ładunków znajdujących się już wewnątrz metalu.

Zły przewodnik. Zły!
Oto wyjaśnienie. Wiele podręczników wprowadzających zawiera błędną definicję „dyrygenta”. Całkowicie błędne i bardzo mylące. Nauczą cię, że przewodniki „przepuszczają ładunki” (lub przepuszczają prąd lub prąd.) Nie. Przewodniki nie są jak puste rury. Przewodniki nie są przezroczyste dla energii elektrycznej. Zamiast tego „przewodnik” oznacza „materiał pełen opłat mobilnych”. Przewodniki są jak zbiorniki pełne wody. Są jak akwaria lub jak wstępnie wypełnione rury. Przewodniki są zgodne z prawem Ohma: kiedy zastosujemy różnicę napięcia na końcach drutu, przepływ ładunków zależy od rezystancji drutu, I = V * R. Płyną własne ładunki drutu. Pomyśl o tym: powietrze jest izolatorem, nawet próżnia jest izolatorem, ale jak próżnia może blokować przepływ ładunków? Próżnia nie musi. W próżni nie ma żadnych ruchomych ładunków, dlatego izoluje.)

Wszystko to prowadzi do ważnej koncepcji. Ilekroć bierzemy kawałek drutu i zapinamy końce razem, aby utworzyć zamkniętą pętlę, tworzymy „niewidzialny pasek napędowy”, pętlę ruchomego ładunku wewnątrz nieporuszającego się drutu. Wciśnij biegun magnesu w metalową pętlę, a wszystkie ładunki drutu będą poruszać się jak koło. Jest to basen w kształcie pierścienia, a jeśli popchniemy wodę, możemy obrócić całą wodę jak koło zamachowe, podczas gdy sam basen pozostaje nieruchomy.

Po piąte , prądy nie są wsteczne, ponieważ prądy elektryczne nie są przepływami elektronów.

W szczególności biegunowość przepływających ładunków zależy od rodzaju przewodnika. Tak, w metalach litych ruchomymi ładunkami są elektrony. Ale istnieje duża liczba przewodników, w których elektrony nie mogą się poruszać. Najbliższe to mózg i układ nerwowy: jednoczesne przepływy jonów dodatnich i ujemnych w przeciwnych kierunkach, bez żadnych przepływów elektronów. Słona woda, „elektrolity”, w tym ziemia i oceany, nie są przewodnikami elektronowymi.

Przykład Weirdera: kwasy przewodzą, ponieważ są pełne jonów wodoru dodatnich + H. Inna nazwa jonu + H to ... „proton”. Kiedy przepuścisz kilka amperów przez kwas, prąd będzie przepływem protonów. (Heh, jeśli w prochu są jakieś prądy gruntowe, a brud jest raczej kwaśny niż słony, to prądy te są przepływami protonów!)

Innymi słowy, „amperami” mogą być przepływające elektrony lub płynące protony lub dodatnie sód przechodzące przez chlorek ujemny w drugą stronę. Lub, szybkie elektrony idące w jedną stronę w iskrze, podczas gdy wolne jony azotu poruszają się do przodu lub do tyłu w zależności od tego, czy są dodatnie czy ujemne. A w półprzewodnikach typu p prąd jest przepływem „wolnych miejsc sieci” w krysztale! (Każda pustka odsłania nadmiar protonu krzemu, więc każda z nich ma prawdziwy ładunek dodatni. „Otwory” poruszają się za pomocą przenoszenia elektronów, ale każda dziura jest naprawdę naładowana dodatnio.)

Przy całej powyższej złożoności, jak możemy opisać, co dzieje się w obwodach? Łatwo: to już dla nas zrobione. Zakrywamy ruchome ładunki i ignorujemy je. Ignorujemy ich prędkość przepływu i ich ilość. Ignorujemy ich polaryzację. Zamiast tego sumujemy wszystkie różne ładunki, które mogą znajdować się w dowolnym przewodzie, obliczamy całkowite natężenie przepływu i nazywamy to „amperami”. Czy twój przewodnik jest wężem pełnym słonej wody? Umieść wokół niego amperomierz zaciskowy i odczytaj amper. Gęstość jonów nie ma znaczenia. Prędkość jonów nie ma znaczenia, a może to być wąż kwasowy pełen protonów, zamiast węża z wodą morską. Wzmacniacze to wzmacniacze.

Ampery nazywane są również „prądem konwencjonalnym” lub po prostu „prądem elektrycznym”.

Bardzo ważne: ampery nie są przepływem ładunku. Przewodnik może mieć jeden wzmacniacz, ale to nie mówi nam nic o ładunkach w środku. Może być kilka ładunków płynących szybko lub wiele ładunków płynie wolno. Mogą występować ładunki dodatnie idące do przodu lub ujemne, cofające się, lub oba jednocześnie (jak w przypadku ciał ludzkich poddawanych porażeniu prądem stałym). Wszystko to jest zakryte, a wszystko, co pozostało, to amper ... prąd konwencjonalny.

OK, powrót do GND kontra COM kontra ZIEMIA.

„Ground” jest mylące, ponieważ słowo to prawie zawsze jest używane niewłaściwie.

W obwodach prawie zawsze wybieramy jeden zacisk zasilania jako „wspólny” i podłączamy do niego jeden przewód woltomierza. Nie jest uziemiony, więc naprawdę nie powinniśmy nazywać go „uziemieniem” (nie jest podłączony do metalowego kołka wbity w ziemię!) Zamiast tego jest to po prostu tradycyjny punkt do dokonywania odczytów napięcia. To cicha umowa! Ponieważ napięcia są skomplikowanymi podwójnymi pomiarami, rzeczy są uproszczone, jeśli udajemy, że są one pojedyncze. Więc podłącz swój czarny woltomierz do „wspólnego obwodu”, a następnie zignoruj ​​go.

Teraz udawaj, że czerwona sonda twojego woltomierza może faktycznie zmierzyć NAPIĘCIE TERMINALA. Ale terminale nie mogą „mieć napięcia!” Tak, racja. Ale po cichu udajemy, że tak. Dowolny punkt obwodu może mieć napięcie ... w stosunku do innego punktu obwodu. Gdybyśmy mówili o wysokościach, zawsze moglibyśmy dokonywać pomiarów w stosunku do poziomu morza, nigdy nie wspominając o poziomie morza, a następnie udawać, że obiekty i lokalizacje mogą „mieć wysokość”, kiedy w rzeczywistości jest to niemożliwe.

Tak więc nowi uczniowie są zdezorientowani, kiedy omawiamy „napięcie terminala”. Właściwie mieliśmy na myśli „napięcie pojawiające się między zaciskiem a wspólnym obwodem”. Ale to zbyt wiele, aby powtarzać cały czas. Po cichu mówimy „napięcie między, napięcie między”, a jednocześnie mówimy „napięcie w tym miejscu” lub w innym miejscu. Tak, wtedy wszyscy nowi uczniowie zaczynają myśleć, że jeden terminal może mieć napięcie.

Czy ujemny zacisk zasilania jest wspólny? Tak, zwykle. Widziałem bardzo stare radiotelefony z tranzystorami PNP i ujemne napięcie zasilania z „dodatnim uziemieniem”. Dodatni zacisk akumulatora to obwód wspólny. Wszystkie pomiary na schemacie są napięciami ujemnymi. Oprócz radiotelefonów z lat 50. to samo dzieje się w starych VW Beetles i niektórych motocyklach. Dodatni zacisk akumulatora jest podłączony do ramy montażowej, więc „zacisk zasilania” jest ujemny. Nie instaluj normalnego radia samochodowego w starym VW, ponieważ spowoduje to zwarcie lub zapalenie się po włączeniu zapłonu. Zasilacz był cofnięty.

Wszystko, co musimy zrobić, to pozbyć się wszystkich japońskich radiotelefonów tranzystorowych PNP z lat 50., chrząszczy VW i motocykli z dodatnim uziemieniem, a wtedy obwód wspólny zawsze i na zawsze będzie ujemnym zaciskiem zasilania. No chyba, że ​​to jakiś dziwny, elektrycznie pływający przemysłowy system czujników z mieszanką prądu przemiennego i obwodów wzmacniacza operacyjnego z uziemieniem wirtualnym.

Źródło napięcia ma zarówno bieguny ujemne, jak i dodatnie i wytwarza napięcie (lub różnicę potencjałów) między tymi zaciskami.

W The Beginning pierwsi naukowcy badający elektryczność nie mieli możliwości ustalenia, co w ogóle zawiera prąd elektryczny, więc nieco arbitralnie zadeklarowali, że prąd jest przepływem ładunku dodatniego, płynącego z dodatniego zacisku źródła napięcia, przez obwód zewnętrzny i powrót do bieguna ujemnego. Nazywamy teraz tę koncepcję „prądem konwencjonalnym”, a naukowcy i inżynierowie zasadniczo używają tej koncepcji podczas omawiania przepływu prądu.

Wiemy teraz, że w większości materiałów prąd jest faktycznie przenoszony przez ujemnie naładowane elektrony. Kiedy opracowano lampy próżniowe, wielu techników nauczono przy użyciu prądu elektronowego, ponieważ wewnętrznego działania lampy próżniowej nie można łatwo opisać za pomocą prądu konwencjonalnego. Niestety prąd elektronowy żyje w wielu miejscach, powodując, że uczniowie są pomyleni między prądem konwencjonalnym a prądem elektronowym. Myślę, że najlepiej trzymać się prądu konwencjonalnego, ponieważ tego używa większość społeczności technicznej i naukowej.

„Uziemienie” jest poważnie niewłaściwie używanym terminem w elektronice.

W dystrybucji prądu przemiennego i niektórych systemach anten radiowych „uziemienie” naprawdę oznacza „połączenie z ziemią”.

Jednak w większości elektroniki „uziemienie” jest jedynie etykietą, którą przyklejamy do punktu w obwodzie, który chcemy wziąć pod uwagę „zero woltów” (gdzie umieszczamy czarny przewód pomiarowy podczas pomiaru napięcia w innym miejscu). Lepiej byłoby nazwać ten punkt „odniesieniem” lub „wspólnym”, ale użycie „podłoża” jest tak dobrze ustalone, że utknęliśmy z nim. Ten „ziemia / wspólny” nie ma magicznych mocy - nie jest nieskończonym zlewem dla elektronów - to tylko kolejny punkt w obwodzie.

W dzisiejszych czasach „masa / masa” jest zwykle najbardziej ujemnym punktem w obwodzie, ale czasami może być najbardziej dodatnim punktem (jedna rodzina logiczna ma działać od -5 woltów - tam ziemia jest dodatnia). W wielu obwodach audio „masa / masa” jest punktem środkowym zasilacza, aw obwodzie znajdujemy zarówno dodatnie, jak i ujemne napięcie.

Po pierwsze, twoje A i B są po prostu błędne. Biorąc pod uwagę napięcie między punktami A i B, żadne nie jest uprzywilejowane jako „źródło” prądu lub „źródło” napięcia. Wszystko, co możesz powiedzieć, to to, że jeśli do połączenia A i B zostanie użyty przewodnik, prąd przepłynie między A i B. Jeśli napięcie między A i B jest dodatnie, w metalu będzie to miało postać elektronów przepływających z B do A W półprzewodnikach, takich jak tranzystory, druga część nie jest (koniecznie) prawdziwa, ponieważ prąd może być spowodowany albo przez elektrony, albo przez nieobecność elektronów (dziur, które płyną w przeciwnym kierunku).

W dużej mierze identyfikacja „ziemi” z „ziemią” jest rzeczywiście historycznym wypadkiem i wynika z praktyk stosowanych przez wczesne przedsiębiorstwa dystrybucji energii. W obecnej terminologii amerykańskiej uziemienie jest punktem odniesienia do pomiaru napięcia i prądu w obwodzie, podczas gdy uziemienie jest rzeczywistym połączeniem z prętem wbity w ziemię.

Bardziej ogólne wykorzystanie ziemi wynika z tej praktyki i jest nadal ważne w systemach wykorzystujących dowolną dużą ilość energii. W przypadku systemów o niskiej mocy, zwłaszcza systemów zasilanych bateryjnie, uziemienie można całkowicie odłączyć od dowolnego połączenia (fizycznego lub innego) z fizycznym uziemieniem. Ale każdy obwód elektryczny lub elektroniczny, czy to w samolocie, samochodzie, czy nawet w kosmosie, potrzebuje punktu odniesienia, aby zacząć od opisu napięć i prądów, a ten punkt odniesienia jest ogólnie nazywany ziemią.

Jest całkowicie możliwe wytworzenie systemu zasilania o napięciu, które jest stale ujemne w stosunku do ziemi (i ziemi). Chociaż nie był już często używany, w latach 70. i 80. rodziną logiczną o największej prędkości był ECL, który wykorzystał -5,2 V jako napięcie podstawowe. Komputery Cray były przez jakiś czas najszybszymi superkomputerami w okolicy i korzystały prawie wyłącznie z ECL i pobierały całą prąd - wytwarzany przez - 5,2 wolta.

Kiedy zatem konieczne jest połączenie ziemi i ziemi? Zasadniczo za każdym razem, gdy mówisz o systemach podłączonych do sieci prądu przemiennego. Jeśli nie zwrócisz na to uwagi, ryzykujesz samobójstwem, jeśli przypadkowo zapewnisz nieumyślną ścieżkę przepływu prądu. Linie energetyczne muszą być odniesione do ziemi, aby zapewnić takie rzeczy, jak ochrona odgromowa, więc takie względy muszą być wzięte pod uwagę.

Napięcie i prąd

W elektryczności występują ładunki dodatnie (zwykle protony) i ujemne (zwykle elektrony).

Gdy jeden obiekt jest naładowany dodatnio, a drugi jest naładowany ujemnie, wówczas istnieje pole elektrostatyczne. Jest to napięcie lub potencjał ładunku, który może zostać poruszony przez pole elektrostatyczne.

Jeśli jakiś przewód zostanie umieszczony między nimi, płynie prąd. Będą to albo elektrony w kierunku protonów (jak w przewodzie podłączonym do baterii), albo protony w kierunku elektronów (jak w środku świetlówek), albo oba płyną w obu kierunkach (jak w niektórych bateriach).

Uziemienie / Ziemia / 0 V / Wspólne

Ziemia i ziemia pochodzą głównie z prądu przemiennego. Są one używane dzisiaj zamiennie. W dystrybucji prądu przemiennego dosłownie podłączasz jedną stronę obwodu do ziemi / ziemi / terry.

0V weszło w życie, ponieważ jest proste. Jeśli masz baterię 6 V, jak nazywasz każdy zacisk, jeśli chcesz, aby nazwy zawierały również napięcie? + 6 V i 0 V wydaje się najprostszym sposobem. + (6 V) i - (6 V) mogą być również użyte jako dodatnia i ujemna strona różnicy potencjałów 6 V - ale byłoby to mylące, a ludzie mogliby pomyśleć, że potencjał między nimi wynosi 12 V lub że potencjał od jednego do ziemi wynosi 6 V, a pozostałe -6 V itp.

Common jest znowu inny i nabiera znaczenia w komunikacji. Jeśli wysyłasz sygnał jednym przewodem, każdy, kto odczytuje ten sygnał, musi zmierzyć napięcie między przewodem a uzgodnionym „wspólnym” punktem odniesienia napięcia.

Nie jestem EE. Z tego, co rozumiem: napięcie jest polaryzacją potencjału między dwoma zaciskami, która generuje przepływ elektronów przez przewodnik, półprzewodnik lub obciążenie. Elektrony będą pływać z najbardziej ujemnych do najbardziej dodatnich końcówek. Termin GND, COM jest terminem względnym i nie zawsze jest taki sam jak 0Vdc

Powiedzmy, że obwód ma zaciski: A) + 5 V DC B) 0 V DC C) + 10 V DC D) + 24 V DC
Tak więc uziemienie wszystkich zacisków to zdecydowanie A) 0 V DC, elektron przepłynie z B do A (5 V) i B do C (10 V ) i od B do D (24v). Ale + 5 V DC można uznać za wspólny zacisk zarówno dla C, jak i D: Ponieważ elektron może przepływać z A do C (5 V) i A do D (19 V)

Niektóre obwody mają takie zaciski (np. Zasilacz ATX) A) -5vdc B) -12vdc C) 5vdc D) 12vdc. edycja: E) 0vdc Dowolne zaciski o niższym napięciu można nazwać uziemieniem dla zacisków o wyższym napięciu.

Zawsze izoluję swoją referencję DC Psu 0v od uziemienia / uziemienia prądu przemiennego, aby uniknąć zakłóceń prądu przemiennego w obwodzie prądu stałego. Następnie chronię zarówno +, jak i -dc za pomocą mostków z powrotem do prądu przemiennego, gdy prąd przemienny został przypadkowo przywrócony do prądu stałego niezabezpieczonego przez ziemię / ziemię. Jest to niezawodna metoda, która chroni pnp, npn, ludzi i urządzenia. Nie ma dymu ani grzywki, tylko urządzenie ochronne, które będzie się wyłączać, dopóki usterka nie zostanie usunięta. Następnie monitoruję cały system za pomocą beznapięciowego Aux / no / nc, aby ustalić, czy jest on logiczny lub okablowany i ustalić, czy występuje on w przypadku zdarzenia logicznego lub fizycznego. Następnie obwiniam moich programistów lub inżynierów. Dziewięć razy na dziesięć muszę sam to naprawić.