Jeśli przez monolityczne rozumiesz wielowarstwowe czapki wiórowe (czasem naklejane MLCC), właśnie takie są wszystkie czapki ceramiczne o wysokiej gęstości.
Tradycyjne kołpaki tarczowe są w zasadzie płytą ceramiczną z płytą po każdej stronie, przymocowanymi promieniowo przewodami i zanurzonymi w żywicy epoksydowej lub ceramicznej do powlekania. Są to urządzenia o niskiej pojemności (około 100 pF), ale mogą mieć bardzo wysokie napięcie. Czasami są one również nazywane czapkami bezpieczeństwa.
Istnieją również tarczowe lub cylindryczne nasadki, które są w rzeczywistości strukturami MLCC z elektrodą wokół zewnętrznej krawędzi i drugą elektrodą w środku. Są one stosowane jako przelotki przelotowe w obudowach filtrów EMI, a może nawet jako część zakończenia linii przesyłowej.
Wikipedia ma dość dobrą write-up kondensatorów tutaj .
Edytować:
Pytanie o to, czy osłona dysku i MLCC mają tę samą wartość napięcia i pojemności i muszą wybierać między nimi, zajmuje bardzo małą przestrzeń na schemacie Venna. MLCC zostały opracowane na podstawie technologii tarcz, aby przezwyciężyć ograniczenia pojemności i umożliwić szersze zastosowanie ceramicznych dielektryków, które są stosunkowo łatwe do wytworzenia. Najważniejsze rzeczy, do których zmierza dysk, to wysokie napięcia i solidna konstrukcja. Pojedynczy wafel ceramiczny zniesie więcej nadużyć niż stos cienkich warstw ceramiki. Wybór sprowadzałby się do takich rzeczy.
Jeśli potrzebujesz wytrzymałej części lub części, której nie można zamontować na powierzchni, wybierz dysk (wiem, że możesz uzyskać wielowarstwową ceramikę ołowiową, ale to jest znikający rynek). Jeśli potrzebujesz części o niskim ESL i bardziej kompaktowych rozmiarach, wybierz MLCC. Jest całkiem jasne, co jest zwykle bardziej pożądane.
Zastosowania czapek typu tarczowego są naprawdę tymi, dla których ma przewagę, jak wysokie napięcia od 3kV do 6kV, gdzie może być potrzebny niski współczynnik rozproszenia lub stabilność typu NPO. MLCC nie oferują dużej konkurencji przy wyższych napięciach.
