Czytałem artykuł, który był linkowany na innej stronie, którą często wspominam na temat „zapomnianych stepów Indii”, które są w zasadzie skomplikowanymi studniami ze schodami, aby zejść do poziomu wody, czasami około 10 m pod powierzchnią (może więcej, patrząc na zdjęcia ). Niektóre z nich to całe świątynie pod ziemią, bardzo imponujące.
Zastanawiałem się więc, jak można by zbudować coś takiego, a raczej jak by to zrobiło 1000 lat temu. Czy po prostu wykopalibyście bardzo dużą, głęboką dziurę, zbudowaliście strukturę wewnątrz, a następnie wypełniliście boki (nie wyobrażam sobie tego)? Czy jest sposób, aby zacząć od powierzchni, a następnie popracować, budując warstwy pod istniejącymi?
Podobnie, w jaki sposób można / chodziło o studnię z cegły? Wykop głęboką dziurę, mam nadzieję, że nie zapadnie się na tobie, zacznij od cegły, gdy spadniesz na dno w porze suchej? A może jest jakiś sposób, aby tam pracować? Czy robi to dzisiaj różnicę; Mam na myśli, czy są teraz nowe metody z nowoczesnymi materiałami, które pozwalają ci robić rzeczy, których nie mogliby zrobić 1000, 500 lub 100 lat temu?
Odpowiedzi:
Generał:
Założenie, że beton nie był dostępny, jest prawdopodobnie poprawne, ale nie pewne. Koloseum jest w dużej mierze betonowe, a Panteon (nadal) ma największą niewzmocnioną betonową kopułę na świecie. Wikipedia informuje, że beton o jakiejkolwiek formie był znany w 6000 pne i że np. Beduini używali go do budowy podziemnych cystern na obszarach pustynnych od około 700 pne. Ale nie mogłem znaleźć wyraźnego wskazania, że używano go w Indiach aż do stosunkowo współczesnych czasów.
Taj Mahal został zbudowany ponad 20 lat od 1632 roku, a katedra św. Pawła w Londynie została zbudowana kilka dekad później. Oba są (o ile moje oko i mózg z inżynierii lądowej mogą stwierdzić - po obejrzeniu obu) w przybliżeniu równoważne osiągnięcia. Spodziewałbym się, że w obu przypadkach coś takiego jak cement będzie dane. Może nie.
Stepwells:
Wyszukiwanie w Internecie wykazało (jak również odkryjesz), że istnieje ogromna ilość dostępnych studni, ale prawie żadna z nich nie dotyczy metod budowy.
Lepsza niż większość, ale niezbyt dobra, to Rani ki Vav Cyarka, Ancient Stepwell, który na tej stronie zawiera przegląd, a na powiązanych stronach zawiera ogromne szczegóły w schematach przekrojów, zdjęciach, szkicach i innych.
Interaktywne 3D „przelatuj” - imponujące i zabawne - pokazuje, CO osiągnięto, ale nie odpowiada na „jak”.
Wszystkie zasoby na jednym arkuszu i możesz je podzielić za pomocą menu u góry na Chmury punktów 3D, Rysunki, Panoramy, Perspektywy, Fotografie i Filmy. Niektóre szczegółowe materiały wymagają konta, ale wiele z nich jest dostępnych. Mam nadzieję, że zbliża się to do twojego poziomu „Stepwells 101”.
To, co wydaje się bardzo zbliżone do tego, co chcesz, jest opisane w konspekcie kursu, ale bez szczegółów w konspekcie kursu dla ucznia. Możliwe jest, że wykładowca MOŻE sprawić, aby materiał kursu był dostępny. Zarys kursu tutaj - więcej pytań niż odpowiedzi.
Forma, funkcja i duchowość w Rani ki Vav
Mówią - Po ukończeniu tej lekcji uczeń będzie mógł:
opisać inżynierię i funkcjonalność studni w odniesieniu do kilku różnych typologii studni.
przypomnij sobie zasady obciążania i wpływu wody na różne materiały.
wyjaśnić historię i budowę Rani ki Vav, symbolikę jego ikonografii i źródło jej wody.
powiązać znaczenie wody dla przetrwania z istotną rolą wody w religiach na całym świecie.
porównać ceremonialne aspekty rzeźbienia w różnych miejscach na całym świecie, pokazując, że wysiłek włożony w tworzenie budynków może wskazywać na coś poza jego funkcjonalnością.
zrekonstruować skalowaną studnię lub wyjść z nowego materiału i zaangażować metodę naukową w testowanie jej mocnych i słabych stron.
Rani ki vav:
Unesco
Badanie archeologiczne Indii
Różny:
Minimalna wzmianka o stepwell, ale wydaje się przydatna - sponsorowany przez Infinity Foundation nowy projekt książkowy zatytułowany: „Channeling Nature: Hydraulics, Traditional Knowledge Systems, and Water Resource in India - A Historical Perspective” autorstwa dr Rima Hooja
Starożytne początki
Wikipedia - Stepwell
„Zaproszenie Indii”
Britannica
Twoje wspaniałe referencje
Lowish:
Niska
UCLA
Atlas obscura
Tylko nieco związane:
Strona główna Cyark - po prostu usiądź i obejrzyj
Geghard, Armenia
źródło
Zatopienie ceglanego szybu jest dość łatwe technicznie, ale umiejętności mogły zostać utracone kilka lat temu.
W ten sposób zatopiono szyby kopalni schodzące na 1000 stóp. Nie znam warunków gruntu twojej studni, ale mogę spekulować, że jeśli sprzyjałyby one samemu podparciu, mur można by zastąpić kamieniami bez zaprawy.
Wygląda na to, że ostatnio zapomnieliśmy o wielu rzeczach i musimy polegać na złożonej technologii lub Dremelu. Wstyd naprawdę.
źródło
Biorąc pod uwagę twoje pytanie dotyczące starożytnych studni, jak wskazał Russell McMahon, wydaje się, że niewiele jest informacji na temat starożytnych technik konstrukcyjnych tego typu. Przeprowadźmy więc eksperyment myślowy.
Obecnie nowoczesne wiercone fundamenty kesonu, na przykład wały o średnicy 3 m do głębokości 30 m, często mogą przechodzić przez warstwy wodonośne, aby dotrzeć do warstw nośnych, czyli skał lub silnie zagęszczonych, gęstych gleb.
Zazwyczaj osiąga się to poprzez przesuwanie stalowej obudowy, gdy głowica wiertnicza rozciąga się na większe głębokości. Zazwyczaj szyb wypełniony jest gęstym płuczkiem wiertniczym (zawiesina gliny bentonitowej) w celu zrównoważenia ciśnień hydrostatycznych (aby powstrzymać wodę przed ponownym wrzucaniem gleby przez podstawę wykopu).
Wracając do starożytności, zastanów się, że znajomość zastosowania koła, dźwigni i łuku była w tym czasie dobrze znana, a konstrukcja łuku zwykle stosowała stężone formy drewniane, które wymagały precyzji projektowania i wykonania (jest to cała podstawa nośności i wykonanie łuku - jego geometryczna precyzja). Nie pozostaje poza wyobraźnią oczekiwanie, że blokujący wał kamienny lub murowany może być zbudowany, jeden kurs naraz, ponieważ szyb został wykopany ręcznie. Pomysły na konstrukcje łukowe (stosowane raczej w poziomie niż w pionie) można zastosować usztywnienia / formy drewniane, aby zapewnić precyzję i integralność wału aż do jego ukończenia.
Gdy szyb zbliżał się do celu (warstwy wodonośne), w razie potrzeby gruz lub żwir (lub elementy murowe do tego celu) można wykorzystać jako balast, aby zrównoważyć wpływ ciśnienia hydrostatycznego na gleby na dnie. Balast ten można usunąć lub pozostawić, zgodnie z wymogami sytuacji, po zakończeniu.
źródło