Drukowanie jednolitej szarości: czy to wciąż wyzwanie dla komiksów?

W dokumencie o amerykańskim serialu telewizyjnym The Incredible Hulk (1978–1982, reż. K. Johnson, z panami Bixby, Ferrigno itp.) Producent / reżyser wyjaśnia, że ​​próbował złożyć petycję do Stana Lee, aby pozwolił mu zrobić czerwony Hulk z powodu skojarzenia ze złością. Co więcej, ujawnia, że ​​pan Lee wyjaśnił, dlaczego Hulk był zielony, ponieważ nie mogli zrobić dobrego szarego podkładu, podczas gdy mogli uzyskać spójną zieleń. Oczywiście nie mówi o makijażu, ale o komiksie, co jest zgodne z wpisem na Wikipedii o Hulku .

Czy jest jakiś powód, dla którego stworzenie jednolitej szarości byłoby trudne w komiksach - czy ogólnie dotyczy to druku? Czy to wciąż stanowi dziś wyzwanie?

Ta strona wyjaśnia proces kolorowania komiksów w latach 60-tych (kiedy Hulk zaczął) http://facweb.cs.depaul.edu/sgrais/comics_color.htm

fantastyczna okazja

Możliwe kombinacje tych odcieni dały kolorystom paletę 64 możliwych kolorów do wykorzystania w książkach, choć większość z nich używała nie więcej niż połowy z nich. Wiele ciemniejszych kolorów było nie do odróżnienia w druku.

Jest to paleta 64 kolorów, z którymi musieli pracować w latach 60-tych.

W ten sposób kolorują je kodami kolorów do drukowania.

W tej części spekuluję. Jeśli ograniczają mnie te kolory i muszę pokolorować Hulka, aby wyróżniał się wśród skał, betonowych budynków, dróg, scen nocnych - prosiłbym o więcej wyborów szarości lub po prostu sprawiałby, że był zielony :)

Dodatkowa edycja

Warto również zwrócić uwagę na kolor silosu w pasku Supermana (prawy dolny panel), ciemnoszary tworzy się poprzez nałożenie 3 kolorów Yellow2 Red2 Blue3 (Y2R2B3).

Ogólnie najlepiej jest nałożyć jeden kolor, wszystko bardziej niż jeden kolor i problemy z rejestracją, problemy z przyrostem kropki, problemy z jakością papieru, problemy z rozciąganiem papieru, stają się bardziej wyraźne.

Warto również zwrócić uwagę na http://www.comicartistsdirect.com/articles/coloring.html Firmy z ograniczonym budżetem prawdopodobnie nie chciały wydawać dodatkowych pieniędzy na próby kolorów. Praca separatorów przeszła od nakładek rubylitu do kamery, aby strzelać do płyt. Dlatego czasami brakuje komiksu w kolorze w starszych komiksach.

Kolejny artykuł cytuje http://goodcomics.comicbookresources.com/2006/03/02/comic-book-urban-legends-revealed-40/

Objawem tego obniżenia kosztów jest proces barwienia. Czterokolorowe separacje i kartki w gazetach w komiksach Marvela nie zawsze dobrze wróżyły niektórym kolorom.

Jednym z takich kolorów był szary.

Nie było tak, że komiksy nie mogły używać koloru szarego - mogły. Po prostu nie wyjdzie tak samo za każdym razem.

Dlatego, kiedy pojawił się Incredible Hulk # 1 z 1962 roku, Marvel miał problem. Dr Bruce Banner zostaje przekształcony w potwora zwanego Hulkiem przez Promieniowanie Gamma. Gigantyczny potwór znany jako Hulk jest szary… ale jak widać, szara kolorystyka nie jest spójna w obrębie problemu. Wystarczy porównać te wewnętrzne strony z okładką (dzięki H, z komicznej bieżni, do skanów wewnętrznych stron).

Istnieją również aktualne problemy z drukowaniem w kolorze szarym (uprzejmie zwróć uwagę, że dotyczy to obecnych technik drukowania )

z http://the-print-guide.blogspot.com/2009/05/grey-balance-unbalanced-inconvenient.html

1) W przeciwieństwie do instrumentów postrzegamy kolor w kontekście kolorów otaczających. Jeśli spojrzysz na szary pasek na tej grafice: zobaczysz, że wydaje się zmieniać tonację w zależności od tego, czy znajduje się na czerwonym, czy zielonym tle, mimo że szary jest w rzeczywistości dokładnie taki sam na całej szerokości. Możesz również zobaczyć nieznaczne przesunięcie koloru . To złudzenie optyczne nazywa się „jednoczesnym kontrastem”.

Konkluzja: Nawet jeśli szara plama na pasku kolorów wydaje się idealnie neuronowa w porównaniu z 50% łatką K - szara powierzchnia podglądu na żywo może nie wydawać się neutralna z powodu efektu otaczających kolorów.

2) Nasze postrzeganie koloru, szczególnie neutralnej szarości, różni się nie tylko w zależności od osoby, ale ma również wpływ na wiek i płeć. Starsi mężczyźni (np. Typowy operator prasy) nie zobaczą szarego 3 / C w porównaniu do 50% szarego K tak samo jak młodsze kobiety (np. Typowy nabywca druku). Możesz to sprawdzić sam, korzystając z wykresu takiego jak ten: Po lewej stronie znajduje się referencja 50% K. Po prawej stronie są różne szarości 3 / C. Spróbuj wybrać, który z nich jest identyczny z szarym wzorcem. W rzeczywistości, jeśli wydrukujesz łatki, pokroisz je na kwadraty i poprosisz współpracowników o dopasowanie łatki 3 / C do łatki 50% K, najprawdopodobniej zobaczysz wzór mężczyzn / kobiet, młodszych / starsze, wybierając różne łaty 3 / C, które uważają za idealnie pasujące do 50% K.

Brak umowy dotyczącej instrumentu

Według raportu Grega Radencica, PIA / GATF, dotyczącego umowy dotyczącej spektrofotometru, przedstawionego podczas niedawnej konferencji technicznej Splash, z siedmiu testowanych spektrofotometrów, cztery miały błąd DeltaE powyżej 1,5 przy pomiarze balansu szarości na papierze powlekanym 80lpb. Jeden instrument miał błąd Delta E 1,75, inny 3, inny 4, a ostatni miał ogromny błąd Delta E 7 podczas pomiaru równowagi szarości. Siedem przyrządów było fabrycznie nowych i skalibrowanych.

Konkluzja: Zmierzona ocena dopasowania 3 / C szarego i 50% K jest niespójna / zawodna między różnymi typami spektrofotometrów. Nawet różne instrumenty tego samego modelu mogą się nie zgadzać.

Problemy metameryczne

Ostatnim zagadnieniem jest to, że chromatyczna szarość 3 / C (50 ° C, 39 M, 39Y) i achromatyczna 50% czerni tworzą parę metameryczną. Oznacza to, że mogą one pasować do koloru pod jednym warunkiem oświetlenia, jednak przy innym oświetleniu szary 3 / C zmieni kolor, ponieważ jest widmowo różny od 50% czerni. Ilustrować:

Konkluzja: Problemy metameryczne mogą arbitralnie i ciągle powodować niedopasowanie szarych łat 3 / C do łaty odniesienia 50% K, gdy zmieniają się warunki wyświetlania.

Oświadczenie: opiera się to na moich założeniach dotyczących pierwotnego problemu - który z kolei opiera się na typowych problemach z drukowaniem.

Komiksy nigdy nie były drukowane na tak zwanych wysokiej jakości prasach lub wysokiej jakości papierze (są dziś, ale nie wtedy).

Był to zasadniczo papier gazetowy.

Oznacza to, że musiałeś poradzić sobie z wieloma niespójnościami drukowania:

• duży przyrost punktów (atrament rozchodzi się po uderzeniu w papier)
• błędna rejestracja (każdy kolor może być nieco przesunięty względem poprzedniego, powodując dziwne nakładanie się i odstępy)
• duże ekrany liniowe (wyjaśnię poniżej)

Aby zrobić szary, możesz użyć czerni, ale z ekranem liniowym. Nie jest to jednak idealne w przypadku papieru gazetowego, ponieważ ze względu na duży przyrost kropek ekran liniowy musi być dość gruby. Staje się bardziej zauważalnym wzorem niż odcieniem szarości. Przejście na zielony pozwoliło nieco więcej miejsca na błędy. W przypadku cieni i ciemniejszych odcieni nadal można używać ekranu z czarną linią, ale dodatkowo nadrukowany jest również niebieski i żółty ekran z liniami. Posiadanie tych 3 kolorów pozwala na nieco lepsze mieszanie i spójność wydruku.

Podsumowując, szary jest trudnym „kolorem” do pracy przy drukowaniu na podłożu niskiej jakości. Łatwiej jest użyć koloru, który wymaga utworzenia wielu ekranów linii.

Uzupełnienie:

Dzięki odpowiedzi tls, która zapewnia ten świetny link mówiący o procesie drukowania komiksu w ciągu dnia , mamy jeszcze kilka szczegółów na temat ograniczeń szarości.

Kolor komiksu robiono za pomocą ręcznych podziałów. W przeciwieństwie do nowoczesnej technologii, w której wysyłamy do drukarki plik cyfrowy, który może mieć nieskończony zakres rozmiarów ekranów liniowych, rozdzielanie rąk wymaga ograniczonego zestawu, ponieważ w przeciwnym razie zarządzanie nim byłoby niemożliwe.

Jak wspomina link, aby umożliwić rozdzielanie rąk, musieli ograniczyć liczbę ekranów liniowych, których można użyć. W oparciu o ograniczoną paletę kolorów, którą mogliby stworzyć przy pomocy tych ekranów o ograniczonej linii, zdecydowano, że zieleń będzie najbardziej uniwersalna.

O jej! Wiele z tego, co powiedziano powyżej, jest dalekie od poprawności! W szczególności: zdjęcia, które rzekomo pochodzą z wnętrza Hulka nr. 1 pochodzą z nowoczesnego przedruku, całkowicie przebarwionego od oryginału. Ludzie rozmawiający o drukowaniu szarości za pomocą małych czarnych kropek lub linii są daleko od kresu, jeśli chodzi o Hulka nr 1, na początku lat 60. XX wieku. Kolor szary w komiksach z lat 60. zawsze był (cóż, prawie zawsze) drukowany za pomocą kombinacji kolorowych kropek, a nie czerni. Hulk był w kolorze Y2R2B2 zgodnie z tabelą kolorów, którą umieścił jeden z twoich bardziej sensownych odpowiedzi, powyżej. Wiem, bo miałem szczęście, że jakiś czas temu mogłem zrobić mikroskopijne zdjęcia prawdziwego komiksu. Moje pierwsze zdjęcie zostało zrobione przy powiększeniu 20x. Włosy Hulka (górna część obrazu) to R2B2 (25% rudy, 25% niebieski), a na jego skórze dodano 25% żółtego.

Kolejne zdjęcia zostały zrobione przy powiększeniu 400X, z różnych stron. W szczególności żółte kropki bardzo różniły się rozmiarem. (bardzo zmienny przyrost kropki w papierze gazetowym, jak słusznie zauważyli inni) To spowodowało, że szara nieco różniła się strona od strony.

Jednak jeden z twoich powyższych odpowiedzi jest, jak sądzę, całkiem słuszny: szary kolor skóry Hulka nie był BARDZO niekonsekwentny w komiksie, ale nie pokazał się dobrze na skałach, metalu, w nocy itp. Był jeden panel, w którym kolorysta uczynił go zielonym. To nie był błąd, ale odrobina licencji artystycznej. Hulk wyglądał o wiele lepiej na zielono! Kolorysta najwyraźniej już zapytał Stana Lee, czy może być zielony. Stan przekonał mnie, myślę bardziej, że Hulk pokaże się lepiej, będzie jaśniejszy ... i może będzie wyglądał trochę mniej jak chodzące zwłoki! W końcu był trochę potworem Frankensteina, ale nie powinien być aż tak straszny!

Ciekawe - nie słyszałem o tym wcześniej. Wiem, że komiksy zwykle drukowano na tanim papierze podobnym do „papieru gazetowego”, co może mieć wpływ na pokrycie tuszem i sposób wyświetlania kolorów. Być może czerwony na takim tanim papierze może wyglądać na nieco zabłoconego - być może prawie brązowego - Ale jest też Superman, który pokazuje, że w komiksach możliwe są czerwienie ...