Jaki jest rozsądny czas, aby poczekać, zanim rodzina odwiedzi twoje nowe dziecko?

Moja żona i ja przygotowujemy się do negocjacji z naszymi rodzinami na temat wizyty naszego pierwszego dziecka. Chcemy odzyskać trochę czasu i poczuć się, jakbyśmy mieli komfortową rutynę przed zabraniem gości. Rozmawialiśmy o czekaniu przez miesiąc, ale nasze rodziny już wyraziły duże zainteresowanie przyjazdem wcześniej. Chciałbym usłyszeć o doświadczeniach innych z tym.

Jeśli musisz opisać ten proces jako „negocjację”, mam wrażenie, że relacje między twoją rodziną a rodzicami / teściami nie zawsze są najbardziej gościnne. Być może czytam więcej tego słowa niż zamierzałem. Czy są to ludzie, którzy mają tendencję do nadmiernego przyjmowania swoich gości? Pokaż się niezapowiedziany? Czy masz nieuzasadnione oczekiwania wobec ciebie i twojej żony, kiedy przybędą odwiedzić?

Zanim zaczniesz rozmawiać z rodziną, upewnij się, że twoja żona i ty są absolutnie na tej samej stronie, i zgódź się, że zmiany mogą zostać wprowadzone po przybyciu dziecka, jeśli to konieczne. Jasne, to brzmi jak dobry pomysł, aby powiedzieć „nie gości aż dziecko jest 1 miesiąca życia”, aż dojdziesz do braku snu tygodniu trzy. Nagle posiadanie kogoś, kto mógłby obserwować dziecko przez dwie godziny, abyś mógł złapać drzemkę, wydaje się najlepszą rzeczą na świecie. I możesz mieć różne reguły dla różnych członków rodziny. Może w ciągu pierwszych kilku tygodni będzie chciała mieć swoją mamę bardziej niż swoją. Lub odwrotnie.

Jak zauważyli poprzedni plakaty, każda „rutyna”, którą masz w ciągu pierwszego miesiąca, będzie co najwyżej słaba w dobry dzień, a drugi miesiąc nieco się poprawi. Będą dni, kiedy dziecko śpi przez większość dnia i budzi się tylko po to, aby jeść i wracać do snu, a potem wstaje przez większą część nocy. Będą karmienia klastrowe. Będą dni, kiedy dziecko jest zaskakująco czujne w ciągu dnia i śpi całkiem nieźle w nocy. A kiedy myślisz, że masz rutynę, dzieje się coś, co ją zakłóca. Rodzicielstwo ogólnie polega na ogólnej rutynie, a następnie na obejściu zakłóceń.

Sądzę więc, że bardziej chodzi o to, czyją rutynę bardziej obawiasz się zakłócać? Łatwiej popadniesz w rutynę niż Twoje dziecko, i w większości ta rutyna będzie się obracać wokół reagowania na to, czego potrzebuje twoje dziecko, kiedy tego potrzebuje. W tym przypadku nie ma znaczenia, kto jest obecny. Kiedy dziecko musi jeść, musi jeść. Lub zmienić pieluchę. Lub spać. Ale prawdopodobieństwo, że gość zakłóci nieistniejący harmonogram dziecka, jest niewielkie w pierwszym miesiącu życia do dwóch miesięcy życia.

Pomijając wszystkie rzeczy, o których wspomniałem w pierwszym akapicie (nadmiernie mile widziane / niezapowiedziane wizyty / nieuzasadnione oczekiwania) i zakładając, że wszystko idzie dobrze z karmieniem (zakładam, że twoja żona spróbuje karmić piersią, jeśli ona to nie jest inna sytuacja), wtedy czasami łatwiej jest przepasać biodra i po prostu szybko to skończyć (na przykład w ciągu 2 tygodni). Z pewnością z dziadkami przynajmniej. To, że zezwalasz na bliską rodzinę, nie oznacza, że ​​musisz wpuścić całą okolicę.

Pamiętaj, że przeważnie ci ludzie troszczą się o ciebie, cieszą się z ciebie i prawdopodobnie chcą ci pomóc w każdy możliwy sposób. Otaczaj się troskliwymi, kochającymi ludźmi i lekceważ tych złośliwych najlepiej, jak potrafisz. I pamiętaj: TY jesteś rodzicem. TY nazywacie strzały. Jeśli jest to zły dzień i wolisz nie mieć gości, nie przyjmuj gości. Żadne reguły nie są określone w kamieniu, chyba że je uczynisz.

Krótkie wizyty w szpitalu lub w domu krewnych mieszkających w pobliżu rzadko stanowią problem, o ile najpierw zadzwonią. Skupię uwagę na dłuższych wizytach z daleka, aby goście nie mogli spać we własnym domu, lub gdy ktoś mieszka blisko, ale chce odwiedzać kilka godzin dziennie, aby pomóc.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​tego rodzaju wizyty są denerwującym wtargnięciem dla męża i darem niebios dla żony. Zwłaszcza jeśli karmi piersią, a zatem nie jest w stanie przekazać ci obowiązku karmienia, będzie ona ciągle wyczerpana przez co najmniej miesiąc. Nawet jeśli twoja żona ma doświadczenie w opiece nad dziećmi, będzie odpowiedzialna za dziecko 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, wymagając prawie zupełnie innego zestawu umiejętności.

Bez względu na to, jak przygotowana jest teraz, twoja żona będzie chciała pomocy i porady matki. Drugimi najlepszymi osobami, które mogą pomóc i doradzić twojej żonie, są jej siostry, które mają dzieci lub matkę, w zależności od ich związku. Poczujesz, że twoja rola jako zwolennika zostaje zastąpiona, ale po prostu nie masz jeszcze niezbędnego doświadczenia. Radzę przyjąć łaskawie pomoc i cieszyć się dodatkowym odpoczynkiem. Będziesz miał dużo czasu, gdy goście odejdą, aby związać się tylko z tobą.

Nasze pierwsze dziecko było w szpitalu przez trzy miesiące, więc wizyty nie stanowiły większego problemu. Zaadoptowaliśmy nasze drugie dziecko, gdy miał rok, i nikt tak naprawdę nie poprosił o wizytę z jakiegoś powodu. Nasze trzecie dziecko było w pewnym sensie pierwszym, z którym mieliśmy do czynienia z gośćmi i myślę, że to, co wymyśliliśmy, działało dla nas całkiem dobrze.

Moja teściowa mieszka w odległości 1500 mil. Gdy byliśmy w szpitalu, zatrzymała się w naszym domu i obserwowała nasze pozostałe dwoje dzieci. Po wyjściu ze szpitala przebywała u nas w ciągu tygodnia, aw weekendy poszła zamieszkać u swojej drugiej córki, która mieszka blisko nas. To ustawienie dało mojej żonie pomocnika, gdy byłem w pracy, i pomogło mi zasnąć, więc mogłem rzeczywiście pracować, ale w weekendy przerwało nas od stresu związanego z przyjmowaniem gości i dało mojej matce - czas na relaks i doładowanie. Robiliśmy to przez kilka tygodni, aż moja żona poczuła się w stanie wrócić do swoich normalnych obowiązków z innymi dziećmi w ciągu dnia.

Moja teściowa początkowo sprzeciwiła się takiemu układowi, ale później stwierdziła, że ​​uważa, że ​​działało to lepiej niż podobne poprzednie wizyty moich siostrzenic i siostrzeńców, gdzie czuła się, jakby była na służbie bez przerwy. Moja żona lubiła to, że nigdy nie została sama, kiedy musiałem pracować, i podobało mi się, że mieliśmy wystarczająco dużo czasu tylko z nami, aby poczuć się jak prawdziwy ojciec. Oczywiście w tym momencie byliśmy już doświadczonymi rodzicami, ale inną korzyścią była to, że moja żona była bardzo pewna, kiedy wie, kiedy jest gotowa zrobić bez pomocy matki, ponieważ miała weekendy.

Cieszyliśmy się, że obydwie grupy rodziców są w szpitalu, ale o wiele bardziej wartościowe było to, że zostali na dwa tygodnie, dając nam bardzo potrzebne wsparcie w pierwszym miesiącu, gdy uczyliśmy się naszej drogi.

Twoi rodzice są doskonałym źródłem pomocy, aby ułatwić ci życie, mogą opiekować się dziećmi, zapewniać im doświadczenie, chodzić do sklepów lub gotować dla ciebie posiłki, lub po prostu być dodatkową parą rąk.

Po osiedleniu się mamy i dziecka (np. Przez pierwszą opiekę) cieszymy się, że do szpitala przyjeżdżają bardzo bliscy ludzie. Zazwyczaj pierwszego dnia widzimy dziadków, może ciotki i wujków i być może bardzo bliskich przyjaciół. Inni przychodzą w ciągu kolejnych dni i tygodni.

To naprawdę ma związek z tym, jak blisko jesteś ludzi. Nie jestem fanem robienia rzeczy z obowiązku - raczej robię to z relacji.

Postaraj się postawić na nogi i zrobić to, co jest najbardziej sensowne dla obu stron. Gdyby to był twój pierwszy wnuk, czy chciałbyś go zobaczyć jak najszybciej?

Ostrzegam cię, że 1 miesiąc to zaledwie dziecko w porównaniu z 1 dniem. Jeśli więc coś dla ciebie znaczą z rodzinnego punktu widzenia, pozwoliłbym im odwiedzić jak najszybciej, ale nie byłoby to obciążeniem dla mamy ani dziecka.

Negocjować? Poważnie? To jest twoja rodzina i twoje dziecko. To wcale nie jest ich decyzja. Możesz być uprzejmy i troskliwy lub możesz być niemiły i lekceważyć je, ale tak czy inaczej, to nadal jest twój wybór.

Więc ... dowiedz się, na kim ci zależy, i zobacz, co chcieliby, a następnie daj im znać, co ma dla ciebie sens.

Chociaż zostało to wskazane w niektórych innych odpowiedziach, Twoim głównym zmartwieniem powinno być ustalenie oczekiwań dla każdego, kto cię zobaczy. Nikt nie powinien „odwiedzać” nowych rodziców, ponieważ odwiedziny oznaczają, że jesteś gospodarzem i będziesz się nimi opiekował wraz z dzieckiem. Przyjaciele i krewni powinni tylko „przyjść z pomocą” - każdy, kto wejdzie do twojego domu, powinien spodziewać się, że będzie gotować, karmić cię, sprzątać, a może nawet zrobić zakupy. Dla przypomnienia, „trzymanie dziecka” nie „pomaga”. To jest praca matki, a zadaniem wszystkich innych jest robienie rzeczy dla matki.

Jeśli zdołasz skłonić swoich krewnych do przyjęcia tego przesłania, nie powinieneś obawiać się, że nadejdą, i rzeczywiście powinni oni uwolnić się od większych obciążeń, niż narzucą.

Istnieje wiele czynników, które mogą mieć wpływ na tę decyzję, więc trudno jest podać konkretną odpowiedź.

Opóźnianie dostępu do krewnych o więcej niż kilka dni, a może nawet o tydzień, grozi zranieniem ich uczuć, chyba że podasz im konkretne powody.

Nie oznacza to, że nie ma dobrych, konkretnych powodów, by powstrzymywać gości.

Chociaż prawdą jest, że jak wspomnieli inni plakaty, posiadanie krewnych, którzy mogliby pomóc w ciągu pierwszych kilku tygodni, może być ogromną pomocą, może również być źródłem stresu i konfliktu (w zależności od twojego związku z im), z których żadna nie jest warta ryzyka, kiedy powinieneś skupić się na więzi z pierwszym dzieckiem (lub kolejnych jego dzieciach i nauce ich).

Innym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest sam poród. Niektóre kobiety są w stanie bardzo szybko wrócić do normalnej rutyny po porodzie. Jednak nie jest to coś, na co powinieneś liczyć, ponieważ trudny poród, przekrój c, depresja poporodowa lub po prostu drenaż emocjonalny i fizyczny mogą sprawić, że ograniczenie zakłóceń i rozproszenie jest szczególnie pomocne dla matki (lub ojca!).

Jeśli przebywasz ze swoim dzieckiem w szpitalu, sugeruję, abyś zaoferował swojej rodzinie wizytę w szpitalu przed wypisaniem ze szpitala, jeśli jest to możliwe, a następnie zaplanował dłuższą wizytę później, w terminie, który zostanie ustalony po tobie dotrzeć do domu.

Zalety wizyty w szpitalu polegają na tym, że o wiele łatwiej jest kontrolować czas trwania, eliminując jednocześnie frustrację, jaką mogą mieć krewni z powodu oczekiwania. Masz możliwość zażądania wyczerpania, aby je usunąć, kiedy chcesz, aby odeszli, lub, jeśli obawiasz się o osobowości przekraczające ich mile widziane, możesz wcześniej poprosić personel szpitalny, czy mogą narzucić termin ( tj. poproś ich, aby przyszli za 15 minut, 30 minut itp. po przybyciu gości i oznajmią, że matka i dziecko potrzebują snu, a wszyscy odwiedzający muszą wyjść).

Nawet krótka wizyta zwykle przewraca ludzi, szczególnie jeśli wiedzą, że w najbliższej przyszłości będą mieli więcej czasu na spędzenie z dzieckiem.

Pytanie o zaplanowanie dłuższej wizyty po powrocie do domu pozwala ocenić, jak się czujesz w towarzystwie. Może myśl o pomocy, nawet na godzinę lub dwie, staje się znacznie bardziej atrakcyjna po kilku dniach z noworodkiem. A może szybko wpadasz w rutynę, w której wizyty byłyby nieprzyjemnie uciążliwe. Tak czy inaczej, będziesz miał bardziej szczegółowe powody, które możesz przedstawić swoim krewnym podczas planowania wizyt kontrolnych.

Myślę, że miesiąc będzie trochę długi dla twoich bliskich rodziców, którzy będą czekać, aby cię odwiedzić i zobaczyć kolejny cud. Ale masz rację: zbyt wcześnie nie jest dobrym wyborem. Fajnie, że o tym myślisz, już dla pierwszego dziecka. Popełniłem błąd, pozwalając przyjaciołom i rodzinie, kiedy chcieli, i mieliśmy kilka wizyt w szpitalu: to było męczące. Nawet jeśli każda wizyta nie trwa długo, ich suma sprawia, że ​​Twój dzień jest naprawdę ciężki. Więc osobiście nigdy więcej nie odwiedzam przyjaciół w szpitalu.

Moją osobistą wskazówką byłoby: zaplanuj wizyty, ale nie wiele z nich tego samego dnia. Tak więc prostą sztuczką jest proszenie ludzi o przyniesienie posiłku. W ten sposób masz wymówkę, aby poprosić o opóźnienie (muszą wybrać datę, która jest jeszcze bezpłatna) ORAZ nie musisz się martwić o gotowanie (co jest miłym prezentem w tych dniach, gdy masz wiele do zrobienia i są bardzo zmęczony)

Dzięki, każdy dał jakieś dobre opinie, a ponieważ nie zastosowałem się specjalnie do rad jednej osoby, odpowiem sam.

W końcu, kiedy po raz pierwszy rozmawialiśmy, doszliśmy do wewnętrznego wniosku, który miał sens. Przez pierwszy tydzień będziemy w szpitalu przez większą część tego czasu, a potem w domu przez kilka dni, żeby się uspokoić. Mama mojej żony przyjedzie w drugim tygodniu i skupi się na pomocy mamie i dziecku. Następnie mamy tydzień bez odwiedzających, aby wziąć to wszystko i być zaskoczonym / sennym / znudzonym. Na koniec zapraszamy inną rodzinę do wyjścia po 3 tygodniach. Ponieważ planujemy karmić piersią przez pierwsze 3 tygodnie, bez butelek, będzie to również wygodniejszy termin.

Wszystko to może ulec zmianie, jeśli oczywiście będą jakieś komplikacje. Możemy to zaktualizować, aby opcjonalnie umożliwić krótkie wizyty w międzyczasie, ale ponieważ wszyscy żyją poza stanem, nie wiem, jak prawdopodobne jest, że ludzie podejmą nas w tej sprawie.

Myślę, że najważniejszą rzeczą w tym wszystkim było przedyskutowanie tego z rodziną i bycie na tej samej stronie. Pomaga to również wtedy, gdy możesz podać solidne powody krewnym, aby nie czuli się obrażeni.

Nie ma okresu kwarantanny. To zależy od Ciebie. Noworodki są narażone na zwiększone ryzyko zakażenia - szczególnie o tej porze roku (październik - marzec) - z powodu RSV, dlatego możesz poprosić odwiedzającą rodzinę i przyjaciół o umycie rąk przed przytrzymaniem lub dotknięciem dziecka i poproś, aby dotknęli śliczne małe stopy zamiast dłoni lub twarzy dziecka.

Na początek: gratulacje i najlepsze życzenia dla Ciebie i Twojego noworodka! To ekscytujący krok i na pewno duża zmiana dla twojego życia jako pary / rodziny!

Jakie masz obawy związane z wizytą? Jak myślisz, co może się zdarzyć, co niepokoi Ciebie lub Twoją codzienną rutynę?

Czy twoi rodzice mieszkają daleko i mają długą podróż, czy też mogą „po prostu przyjść” na kilka godzin? - prawdopodobnie nie...

Zgodziłbym się z gahoo, Rory alsop i komentarzem DA01:

jeśli nie ma ogólnego problemu z relacjami między tobą a twoimi rodzicami, powinieneś dać im możliwość zobaczenia dziecka - przynajmniej przez krótki czas.

Warunki są jasne:

• TY decydujesz, jak długo i co się stanie.
• Nie musisz być tak gościnny jak w innych sytuacjach (ta wizyta nie przyniesie ci więcej pracy!),
  Więc nie musisz myć okien ani przygotowywać wspaniałego posiłku dla swoich gości, ale może Twoi goście mogą coś ugotować i przynieś to do siebie, abyś mógł zjeść razem posiłek lub znaleźć inne sposoby, w jaki mogą pomóc ci z dzieckiem lub pracami domowymi

Na pewno wizyta może na pewien czas zakłócić delikatny rytm życia dziecka, zawsze możesz przypomnieć gościom, aby uszanowali twoje życzenia i nie przeszkadzali dziecku, gdy śpi lub jest w złym humorze.

.. ale jeśli poczekasz przez miesiąc, dziecko nie będzie takie samo jak teraz, więc daj rodzicom szansę zobaczenia, jak się urodziło, jeśli nie ma poważnych kontrargumentów.

Niech ktoś rzuci ci „Sprinkle!” (Prysznic na spotkanie dziecka po jego urodzeniu).

Pozwoliliśmy wszystkim przyjść do szpitala i próbowaliśmy zbić pokrewną rodzinę razem (miałem sekcję C, więc były dwa dni dla naszych pierwszych dwóch). Mieliśmy mnóstwo rodzinnych odwiedzin (ale wszyscy mieszkają w mieście, więc nie ma nocników - to byłoby dla mnie za dużo podczas wychodzenia z sekcji C). Odwiedzili także w domu. Chociaż i może wydawać się wyczerpujący, warto było wspomnieć (szczególnie dla tych, którzy nas odwiedzili, nie ma nic tak wyjątkowego jak zupełnie nowe dziecko i nie wszyscy je dostamy tak często, to naprawdę wydarzenie raz w życiu także dla wielu członków dalszej rodziny). Ich uczucia też mają znaczenie.

Po drugie, istnieje ogromna różnica między spotkaniem noworodka a spotkaniem 1 miesiąca życia. Spotkaliśmy wiele dzieci w szpitalu lub w ciągu pierwszego dnia lub dwóch dni ich życia, a te dzieci (ludzie!) Są na zawsze wyryte w moim sercu. Niedawno pouczono nas również, że nie możemy spotkać całkowicie zdrowych, karmiących piersią kuzynów (po różnych stronach rodziny), dopóki „nie będą mieli co najmniej 3 miesięcy” - tak mówią dr. Jest to niezwykle bolesne bez względu na to, jak rozumujemy i jak bardzo chcemy uszanować życzenia rodziców (oczywiście, że tak!). Jest bardzo zniszczony po obu stronach rodziny, do tego stopnia, że ​​rozrywa je na części.

Zachęcam was, abyście nie czekali dłużej niż 2 tygodnie lub co najwyżej 3, i po drugie, aby pozwolić ludziom spotkać się z dzieckiem w szpitalu z wszystkich powodów wymienionych powyżej.

Buduj przepuszczalne granice, które spełniają twoje potrzeby (nie ściany), ale nie izoluj swojego dziecka od reszty świata. Ludzie naprawdę chcą pomóc, więc w razie potrzeby oddaj ich do pracy. Ale cokolwiek zrobisz i pomimo wszystkich wahań, pozwól na relacje. Jest to trudne, jeśli zwykle nie masz wielu związków - ale teraz jest dobry czas, aby zacząć je budować lub poprawić te, które masz. Trzymasz złote jajko w dłoniach - nowe dziecko jest wszystkim!

Inne pomysły ...

Mieliśmy „Sprinkle” na sekundę. Mieliśmy około 14 bliskich kobiet / przyjaciół, przetrzymywanych w wystarczająco dużym domu, że nie denerwowałem się zbytnio rozprzestrzenianiem zarazków u dziecka, było wystarczająco dużo miejsca na cyrkulację powietrza. To było dla mnie jedno z najlepszych wspomnień. Owinęłam dziecko kocem, żeby nie zachorowała (pamiętam, że się trochę denerwowałam), ale podzieliłam się swoimi uczuciami i wszyscy byli bardzo szanowani. Niektórzy ją trzymali, inni nie. Moja mama zrobiła dziecięcą obrus, który ludzie mogliby podpisać (kilka z nich już zmarło, 7 lat później, więc cenię to). Gorąco polecam Sprinkles! Niech ktoś rzuci to za ciebie, wszystko, co musisz zrobić, to pokazać się, być rozpieszczanym przez godzinę lub 2 ... a może dłużej, jeśli dobrze się bawisz i wracasz do domu! Baby właśnie poznało wszystkich ludzi, którzy naprawdę chcieli poznać twoje nowonarodzone dziecko i wszyscy czują się wyjątkowo. Tata nie musi przyjeżdżać (lub byłby mile widziany!