Jak ustawić ostrość na zdjęciach nocnych z długim czasem naświetlania?

Chcę uchwycić dobre zdjęcie z długiej ekspozycji (5–15 sekund) na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej na nocnym niebie, gdy przelatuje ona nad moim miastem.

Ustawienie wyższej wartości ISO (powiedzmy 100), a czas ekspozycji jest wystarczająco prosty. Używam przysłony f / 5, ale jaka powinna być ogniskowa?

Trudno to ocenić gołym okiem i wizjerem. Używam Canona 400D.

Ostatnim razem, gdy robiłem zdjęcie nocnego nieba, dowiedziałem się:

• Ustaw na ręczne ustawianie ostrości i korzystaj z podglądu na żywo, aby ustawić ostrość, dopóki gwiazdy nie będą ostre.
• Z miejsca żyję (Kuala Lumpur, Malezja), strzelanie na 5secs @ 85mm uczyni gwiazdek stać gwiazdowe szlaków pigułki ¹ . Możesz rozważyć użycie krótszego czasu otwarcia migawki, aby zapewnić ostry strzał (zakładam, że stacja kosmiczna „poruszy się” szybciej niż gwiazda)
• Zrób kilka zdjęć przed ręką, aby zmierzyć ekspozycję.
• Być może będziesz musiał podnieść ISO. Szybki obiektyw może pomóc.

edycja: ¹ - Szpilki gwiazd stają się nieco wydłużone, przez co wyglądają bardziej jak gwiezdne pigułki niż gwiezdne ślady lub kropki gwiazd

Miałem świetny estakadę ISS w marcu 2009 roku, ISS przechodziła w pobliżu Oriona. Chciałem spróbować. To nie był mój pierwszy lot estetyczny ISS, więc wiedziałem, czego się spodziewać w odniesieniu do jasności i prędkości. Ale nadal sądzę, że na ekspozycji.

Aparat był Canonem 40D (kadrowanie), a ja wciąż wtedy fotografowałem jpg. EXIF mówi 28 mm, więc myślę, że w to wierzę, wiem, że to był obiektyw kitowy. ISO 1000, f3,5. Użyłem timera Canon TC-80N3, ustawionego na serię 5 sekundowych ekspozycji z 1 sekundą przerwy między zdjęciami. Wiedziałem, że to da pasmo dla ISS, ale chciałem też lepszych gwiazd. (1 sekunda była z mojej strony błędem, ale zadziałało dobrze).

Sprzęt był zamontowany na statywie, ale nie na statywie śledzącym. Miałem nadzieję, że szerokie pole i krótkie ekspozycje zminimalizują ślady gwiazd.

Użyłem manualnego ustawiania ostrości, powiększenia 10-krotnie w trybie podglądu na żywo i skupienia na jasnej gwieździe w Orionie.

Każdy pojedynczy strzał był zgodny z oczekiwaniami, nieco rozczarowujący.

Widać jasny ślad ISS, ale gwiazdy są słabe, z pewnością ciemniejsze niż gołym okiem. (W tym czasie mieszkałem w bardzo ciemnym miejscu).

Ale kiedy ułożone z 14 ekspozycji udało mi się połączyć świetle fromall przyćmionym gwiazdy i uczynić tę ekspozycję.

Tutaj możesz zobaczyć pole gwiezdne, tak jak moje oko, a także zobaczyć, jak ISS wydaje się przyspieszać, gdy rośnie. (Oczywiście, że nie, po prostu wydaje się, że tak.)

Możesz także zobaczyć czerwoną poświatę mgławicy Oriona, co pokazuje zaletę usunięcia filtra podczerwieni w przypadku astrofotografii, nawet w przypadku ujęć z dużym polem. Oczywiście jest to o wiele bardziej widoczne podczas strzelania przez teleskop!

Jak wspomniano, wiele obiektywów nie ma twardego zatrzymania w „nieskończoności”. Jednak podczas zabawy z obiektywem można znaleźć odległość, którą uważa obiektyw za nieskończenie daleko (mierzoną w metrach zamiast kilometrach). Odległość ta różni się w zależności od obiektywu, więc małe, codzienne badania z konkretną kombinacją korpusu i obiektywu pokażą, jak daleko musi być obiekt, aby uznać go za dobry cel ostrości.

Masz co najmniej dwie przyzwoite opcje, z których obie zakładają, że celowo przełączysz obiektyw w tryb ręcznego ustawiania ostrości na czas sesji zdjęciowej:

- przygotuj się do strzału w ciągu dnia i ręcznie ustaw ostrość obiektywu na dowolnym obiekcie znajdującym się wystarczająco daleko, aby znajdować się w nieskończoności. Zwróć uwagę, gdzie ten punkt ostrości znajduje się na obiektywie, abyś mógł wrócić do niego później, gdy będziesz gotowy do zrobienia zdjęć w słabym świetle.

- jeśli nie masz okazji się wcześniej przygotować, musisz znaleźć obiekt, na którym możesz się skupić podczas sesji, który jest w nieskończoności. Często znajduję odległe źródło światła dla obiektu ostrości, czego w innym przypadku zwykle nie chcę podczas długiego naświetlania. Jeśli znajdujesz się w naprawdę ciemnym miejscu, w którym nie ma dostępnych źródeł światła (np. Czyjegoś światła na werandzie lub światła bezpieczeństwa), możesz skupić się na latarce, którą tymczasowo ustawiłeś poza zasięgiem ostrości „nieskończoności”, znajdź swój punkt ostrości, obróć wyłącz latarkę i zrób zdjęcie.

Używam podglądu na żywo i skupiam się na gwieździe.

W przypadku ogniskowej zwykle używam szerokiego kąta, ale to zależy od gustu. Użyj wszystkiego, co jest odpowiednie, aby uchwycić pożądany kąt widzenia.

Jeśli fotografujesz obiekty takie jak niebo, a nawet oświetlenie, najlepiej jest po prostu ustawić ostrość ręcznie i ustawić ją na nieskończoność.

Jeśli masz na pierwszym planie obiekt, na który chcesz ustawić ostrość, użyj ręcznego ustawiania ostrości i ustaw na nim ostrość. Możesz też spróbować ustawić ostrość w aparacie (co większość aparatów nie radzi sobie dobrze w warunkach słabego oświetlenia), a następnie zablokować ostrość lub przełączyć ją na ręczne ustawianie ostrości po automatycznym ustawieniu ostrości.

Większość moich obiektywów AF nie ma twardego zatrzymania w nieskończoności. Zwykle staram się wstępnie ustawić ostrość na odległym obiekcie i użyć taśmy gaffer, aby zablokować obiektyw. Możesz także użyć dużej gumki lub zaznaczyć soczewkę.

Widok na żywo, powiększony, wydaje się standardową praktyką, ale trudno mi było ocenić.