W tym tygodniu uczyłem się bash i wpadłem w kłopoty.

#!/bin/sh

if [ false ]; then
    echo "True"
else
    echo "False"
fi

To zawsze wyświetli wartość True, nawet jeśli warunek wydaje się wskazywać inaczej. Jak zdejmę nawiasy []to działa, ale nie rozumiem dlaczego.

Uruchamiasz polecenie [(aka test) z argumentem „false”, a nie uruchamiasz polecenie false. Ponieważ „false” nie jest pustym łańcuchem, testpolecenie zawsze się powiedzie. Aby faktycznie uruchomić polecenie, upuść [polecenie.

if false; then
   echo "True"
else
   echo "False"
fi

Quick Boolean Primer for Bash

ifOświadczenie wykonuje polecenie jako argument (jak zrobić &&, ||itp). Całkowity kod wyniku polecenia jest interpretowany jako wartość logiczna (0 / null = prawda, 1 / else = fałsz).

testOświadczenie bierze operatorów i operandów jako argumenty i zwraca kod wynikowy w takim samym formacie jak if. Alias testinstrukcji to [, który jest często używany ifdo wykonywania bardziej złożonych porównań.

Instrukcje truei falsenic nie robią i zwracają kod wyniku (odpowiednio 0 i 1). Można ich więc używać jako literałów logicznych w Bash. Ale jeśli umieścisz instrukcje w miejscu, w którym są interpretowane jako ciągi, napotkasz problemy. W Twoim przypadku:

if [ foo ]; then ... # "if the string 'foo' is non-empty, return true"
if foo; then ...     # "if the command foo succeeds, return true"

Więc:

if [ true  ] ; then echo "This text will always appear." ; fi;
if [ false ] ; then echo "This text will always appear." ; fi;
if true      ; then echo "This text will always appear." ; fi;
if false     ; then echo "This text will never appear."  ; fi;

Jest to podobne do zrobienia czegoś podobnego echo '$foo'vs. echo "$foo".

W przypadku użycia testinstrukcji wynik zależy od użytych operatorów.

if [ "$foo" = "$bar" ]   # true if the string values of $foo and $bar are equal
if [ "$foo" -eq "$bar" ] # true if the integer values of $foo and $bar are equal
if [ -f "$foo" ]         # true if $foo is a file that exists (by path)
if [ "$foo" ]            # true if $foo evaluates to a non-empty string
if foo                   # true if foo, as a command/subroutine,
                         # evaluates to true/success (returns 0 or null)

Krótko mówiąc , jeśli po prostu chcesz przetestować coś jak pass / fail (aka „true” / „false”), a następnie przejść do polecenia iflub &&itp oświadczenie, bez nawiasów. W przypadku złożonych porównań użyj nawiasów z odpowiednimi operatorami.

^{_{I tak, zdaję sobie sprawę że nie ma czegoś takiego jak natywny typu boolean w bash, a ifi [i truesą technicznie „polecenia”, a nie „oświadczenia”; to tylko bardzo podstawowe, funkcjonalne wyjaśnienie.}}

Odkryłem, że mogę wykonać podstawową logikę, uruchamiając coś takiego:

A=true
B=true
if ($A && $B); then
    C=true
else
    C=false
fi
echo $C

Używanie prawda / fałsz usuwa trochę bałaganu w nawiasach ...

#! /bin/bash    
#  true_or_false.bash

[ "$(basename $0)" == "bash" ] && sourced=true || sourced=false

$sourced && echo "SOURCED"
$sourced || echo "CALLED"

# Just an alternate way:
! $sourced  &&  echo "CALLED " ||  echo "SOURCED"

$sourced && return || exit