Ustaw atrybuty ze słownika w Pythonie

Czy można stworzyć obiekt ze słownika w Pythonie w taki sposób, że każdy klucz jest atrybutem tego obiektu?

Coś takiego:

 d = { 'name': 'Oscar', 'lastName': 'Reyes', 'age':32 }

 e = Employee(d) 
 print e.name # Oscar 
 print e.age + 10 # 42 

Myślę, że byłoby to odwrotnością tego pytania: słownik Pythona z pól obiektu

Jasne, coś takiego:

class Employee(object):
    def __init__(self, initial_data):
        for key in initial_data:
            setattr(self, key, initial_data[key])

Aktualizacja

Jak sugeruje Brent Nash, możesz uczynić to bardziej elastycznym, zezwalając również na argumenty słów kluczowych:

class Employee(object):
    def __init__(self, *initial_data, **kwargs):
        for dictionary in initial_data:
            for key in dictionary:
                setattr(self, key, dictionary[key])
        for key in kwargs:
            setattr(self, key, kwargs[key])

Następnie możesz to nazwać tak:

e = Employee({"name": "abc", "age": 32})

lub tak:

e = Employee(name="abc", age=32)

lub nawet tak:

employee_template = {"role": "minion"}
e = Employee(employee_template, name="abc", age=32)

Ustawianie atrybutów w ten sposób prawie na pewno nie jest najlepszym sposobem rozwiązania problemu. Zarówno:

1. Wiesz, jakie wszystkie pola powinny być przed czasem. W takim przypadku możesz jawnie ustawić wszystkie atrybuty. To by wyglądało

   class Employee(object):
       def __init__(self, name, last_name, age):
           self.name = name
           self.last_name = last_name
           self.age = age
   
   d = {'name': 'Oscar', 'last_name': 'Reyes', 'age':32 }
   e = Employee(**d) 
   
   print e.name # Oscar 
   print e.age + 10 # 42 

   lub

2. Nie wiesz, jakie pola powinny być przed czasem. W takim przypadku należy przechowywać dane jako dict, zamiast zanieczyszczać przestrzeń nazw obiektów. Atrybuty służą do dostępu statycznego. Tak by wyglądała ta sprawa

   class Employee(object):
       def __init__(self, data):
           self.data = data
   
   d = {'name': 'Oscar', 'last_name': 'Reyes', 'age':32 }
   e = Employee(d) 
   
   print e.data['name'] # Oscar 
   print e.data['age'] + 10 # 42 

Innym rozwiązaniem, które jest w zasadzie równoważne z przypadkiem 1, jest użycie pliku collections.namedtuple . Zobacz odpowiedź van, aby dowiedzieć się, jak to zaimplementować.

Możesz uzyskać dostęp do atrybutów obiektu za pomocą __dict__i wywołać na nim metodę update:

>>> class Employee(object):
...     def __init__(self, _dict):
...         self.__dict__.update(_dict)
... 


>>> dict = { 'name': 'Oscar', 'lastName': 'Reyes', 'age':32 }

>>> e = Employee(dict)

>>> e.name
'Oscar'

>>> e.age
32

Dlaczego nie używać nazw atrybutów jako kluczy do słownika?

class StructMyDict(dict):

     def __getattr__(self, name):
         try:
             return self[name]
         except KeyError as e:
             raise AttributeError(e)

     def __setattr__(self, name, value):
         self[name] = value

Możesz zainicjować za pomocą nazwanych argumentów, listy krotek, słownika lub przypisania poszczególnych atrybutów, np .:

nautical = StructMyDict(left = "Port", right = "Starboard") # named args

nautical2 = StructMyDict({"left":"Port","right":"Starboard"}) # dictionary

nautical3 = StructMyDict([("left","Port"),("right","Starboard")]) # tuples list

nautical4 = StructMyDict()  # fields TBD
nautical4.left = "Port"
nautical4.right = "Starboard"

for x in [nautical, nautical2, nautical3, nautical4]:
    print "%s <--> %s" % (x.left,x.right)

Alternatywnie, zamiast zwiększać błąd atrybutu, możesz zwrócić None dla nieznanych wartości. (Sztuczka używana w klasie pamięci web2py)

Myślę, że użycie odpowiedzi settattrjest najlepszym rozwiązaniem, jeśli naprawdę potrzebujesz wsparcia dict.

Ale jeśli Employeeobiekt jest tylko strukturą, do której można uzyskać dostęp za pomocą składni kropki ( .name) zamiast składni dict ( ['name']), możesz użyć namedtuple w następujący sposób:

from collections import namedtuple

Employee = namedtuple('Employee', 'name age')
e = Employee('noname01', 6)
print e
#>> Employee(name='noname01', age=6)

# create Employee from dictionary
d = {'name': 'noname02', 'age': 7}
e = Employee(**d)
print e
#>> Employee(name='noname02', age=7)
print e._asdict()
#>> {'age': 7, 'name': 'noname02'}

Masz _asdict()metodę dostępu do wszystkich właściwości jako słownika, ale nie możesz później dodać dodatkowych atrybutów, tylko podczas konstrukcji.

powiedz na przykład

class A():
    def __init__(self):
        self.x=7
        self.y=8
        self.z="name"

jeśli chcesz od razu ustawić atrybuty

d = {'x':100,'y':300,'z':"blah"}
a = A()
a.__dict__.update(d)

podobnie jak przy użyciu dict, możesz po prostu użyć kwargs w następujący sposób:

class Person:
   def __init__(self, **kwargs):
       self.properties = kwargs

   def get_property(self, key):
       return self.properties.get(key, None)

   def main():
       timmy = Person(color = 'red')
       print(timmy.get_property('color')) #prints 'red'