Jak w bash powiązać klawisz funkcyjny z poleceniem?

Przykład: Chcę przypisać F12klawisz do polecenia echo "foobar"tak, że za każdym razem, F12gdy trafię, na ekranie zostanie wyświetlony komunikat „foobar”. W idealnym przypadku mogłoby to być dowolne polecenie powłoki, a nie tylko polecenia wbudowane. Jak się do tego zabrać?

Możesz określić sekwencję znaków emitowaną przez klawisz, naciskając Ctrl- vw wierszu poleceń, a następnie naciskając klawisz, który Cię interesuje. W moim systemie dla F12, otrzymuję ^[[24~. ^[Reprezentuje Esc. Różne typy terminali lub emulatorów terminali mogą emitować różne kody dla tego samego klucza.

W wierszu polecenia Bash możesz wprowadzić takie polecenie, aby włączyć makro kluczowe, abyś mógł je wypróbować.

bind '"\e[24~":"foobar"'

Teraz, po naciśnięciu F12, w wierszu poleceń pojawi się „foobar”, gotowy do dalszej edycji. Jeśli chcesz, aby naciśnięcie klawisza natychmiast wprowadziło polecenie, możesz dodać nową linię:

bind '"\e[24~":"pwd\n"'

Teraz po naciśnięciu F12wyświetli się bieżący katalog bez konieczności naciskania Enter. A co, jeśli już wpisałeś coś w linii i używasz tego, co wykonuje się automatycznie? Może się zabrudzić. Możesz jednak wyczyścić linię jako część makra:

bind '"\e[24~":"\C-k \C-upwd\n"'

Przestrzeń zapewnia, że Ctrl- uma coś do usunięcia, aby dzwonek nie dzwonił.

Gdy już sprawisz, że makro będzie działało tak, jak chcesz, możesz je utrwalić, dodając je do ~/.inputrcpliku. Nie ma potrzeby używania bindpolecenia ani zewnętrznego zestawu pojedynczych cudzysłowów:

"\e[24~":"\C-k \C-upwd\n"

Edytować:

Możesz także utworzyć powiązanie klawiszowe, które wykona coś bez zakłócania bieżącego wiersza poleceń.

bind -x '"\eW":"who"'

Następnie, gdy wpisujesz polecenie, które wymaga na przykład nazwy użytkownika i musisz znać nazwy zalogowanych użytkowników, możesz nacisnąć Alt- Shift-, Wa wynik whozostanie wyświetlony, a monit zostanie ponownie wyświetlony z nienaruszonym poleceniem częściowym i kursorem w tej samej pozycji w linii.

Niestety, nie działa to poprawnie w przypadku kluczy, takich jak te, F12które wyświetlają więcej niż dwa znaki. W niektórych przypadkach można to obejść.

Polecenie ( whow tym przypadku) może być dowolnym plikiem wykonywalnym - programem, skryptem lub funkcją.

Możesz zdefiniować skróty klawiszowe bash w ~/.inputrc(plik konfiguracyjny biblioteki GNU Readline). Składnia to

<keysym lub nazwa klucza>: makro

na przykład:

Control-o: "> output"

stworzy makro, które po naciśnięciu wstawi "> wyjście" ControlO

 "\e[11~": "echo foobar"

stworzy makro, które wstawi "echo foobar" po naciśnięciu F1... Nie wiem, do czego klawisze F11są od ręki.

Edytować:

.inputrcrozumie \nsekwencję ucieczki dla wysuwu wiersza, więc możesz użyć

 "\e[11~": "echo foobar\n"

Który skutecznie `` naciśnie enter '' po wydaniu polecenia.

To rozwiązanie jest specyficzne dla środowisk X11 i nie ma nic wspólnego z bash, ale dodaje następujące elementy do twoich .Xmodmaps

 % loadkeys
 keycode 88 = F12
 string F12 = "foobar"
 %

wyśle ​​napis „foobar” do terminala po naciśnięciu F12.

Chciałem związać Ctrl+Bsię z poleceniem. Zainspirowany powyższą odpowiedzią, próbowałem użyć, bindale nie mogłem dowiedzieć się, na jaką serię tajemniczych zawijasów ( \e[24~?) Tłumaczy się Ctrl+B.

Na komputerze Mac przejdź do Ustawienia aplikacji Terminal, Profile -> Klawiatura -> +następnie naciśnij skrót klawiaturowy, którego szukasz, i pojawi się. Dla mnie Ctrl+Bzaowocowało to \002sukcesem w dowodzeniu

bind '"\002":"echo command"'

Ponadto, jeśli chcesz, aby polecenie zostało wykonane od razu (a nie tylko wstawione do monitu), możesz dodać Enter na końcu polecenia, na przykład:

bind '"\002":"echo command\015"'