Jeśli możesz zainstalować najnowszy Python (2.7.9 i nowsze), Pip jest teraz w pakiecie. Zobacz: https://docs.python.org/2.7//installing/index.html
Jeśli nie:
Aktualizacja (z informacji o wydaniu):
Począwszy od wersji 1.5.1, pip nie wymaga setuptools przed uruchomieniem get-pip.py. Ponadto, jeśli setuptools (lub dystrybucja) nie jest jeszcze zainstalowany, get-pip.py zainstaluje setuptools.
Teraz prowadzę regularne:
curl --silent --show-error --retry 5 https://bootstrap.pypa.io/get-pip.py | sudo python
Oto oficjalne instrukcje instalacji:
http://pip.readthedocs.org/en/latest/installing.html#install-pip
EDYCJA 25 lipca 2013:
Zmieniono adres URL instalacji narzędzi setup.
EDYCJA 10-luty-2014:
Usunięto instalację narzędzi instalacyjnych (dzięki @Ciantic)
EDYCJA 26 czerwca 2014:
ponownie zaktualizowany adres URL (dzięki @LarsH)
EDYCJA 1-Mar-2015:
Pip jest teraz dołączany do Pythona
ez_setup.py
„lekkiej wersji” pobierania pip. Zrobiłbym to samo, ale obawiałbym się, że w najbliższej przyszłości pęknie i znowu tu utknę (jak zawsze)wget --no-check-certificate https://raw.github.com/pypa/pip/master/contrib/get-pip.py
a następniepython get-pip.py
(może wymagać sudo)https://bootstrap.pypa.io/get-pip.py
. Chyba lepiej po prostu podać link do oficjalnych instrukcji.http://www.pip-installer.org/en/latest/installing.html to tak naprawdę kanoniczna odpowiedź na to pytanie.
W szczególności instrukcje dotyczące całego systemu to:
Sekcja cytowana w pytaniu to
virtualenv
instrukcje, a nie instrukcje systemowe. Teeasy_install
instrukcje zostały okolice na dłużej, ale to nie jest konieczne, aby zrobić to w ten sposób więcej.źródło
virtualenv
instrukcjami cytowanymi w pytaniu.Ta odpowiedź pochodzi z @webology na Twitterze:
Moje dodane notatki:
źródło
$ sudo apt-get install python-pip
. Zainstalowanie python-pip spowoduje również zainstalowanie python-setuptools.W Ubuntu 12.04 miałem szczęście po prostu używając menedżera pakietów:
źródło
python-pip 1.0-1build1
została wydana na początku 2011 roku ivirtualenvwrapper 2.11.1-21
wydana w styczniu 2012 roku. Odpowiedź @Richarda Jonesa zawiera najnowsze informacje.Nie ma preferowanej metody - wszystko zależy od Twoich potrzeb. Często trzeba mieć w systemie różne interpretery języka Python z dowolnego powodu. W takim przypadku musisz zainstalować zawartość indywidualnie dla każdego tłumacza. Poza tym: wolę instalować rzeczy samodzielnie, zamiast polegać na gotowych pakietach, które czasami powodują problemy - ale to tylko jedna możliwa opcja.
źródło
Naprawdę nie ma jednej „odpowiedzi” na to pytanie, ale z pewnością są pewne przydatne koncepcje, które mogą pomóc w podjęciu decyzji.
Pierwsze pytanie, na które należy odpowiedzieć w swoim przypadku użycia, brzmi: „Czy chcę używać systemu Python?” Jeśli chcesz używać Pythona dystrybuowanego z systemem operacyjnym, użycie metody apt-get install może być w porządku. Jednak w zależności od metody dystrybucji systemu operacyjnego nadal musisz zadać kilka dodatkowych pytań, na przykład „Czy chcę zainstalować wiele wersji tego pakietu?” Jeśli odpowiedź brzmi tak, to prawdopodobnie nie jest dobrym pomysłem używanie czegoś takiego jak apt. Dpkg prawie po prostu rozpakuje archiwum w katalogu głównym systemu plików, więc opiekun pakietu musi upewnić się, że pakiet zostanie bezpiecznie zainstalowany przy bardzo niewielkich założeniach. W przypadku większości pakietów Debiana założyłbym (ktoś może śmiało mnie tutaj poprawić), że po prostu rozpakowują i dostarczają pakiet najwyższego poziomu.
Na przykład załóżmy, że pakiet to „virtualenv”, a otrzymasz
/usr/lib/python2.x/site-packages/virtualenv
. Jeśli zainstalujesz go za pomocąeasy_install
, otrzymasz coś takiego,/usr/lib/python2.x/site-packages/virtualenv.egg-link
co może wskazywać na/usr/lib/python2.x/site-packages/virtualenv-1.2-2.x.egg
katalog lub spakowane jajko. Pip robi coś podobnego, chociaż nie używa jajek, a zamiast tego umieści pakiet najwyższego poziomu bezpośrednio wlib
katalogu.Mogę być na ścieżce, ale chodzi o to, że każda metoda bierze pod uwagę inne potrzeby. Dlatego narzędzia takie jak virtualenv są pomocne, ponieważ umożliwiają piaskownicę bibliotek Pythona w taki sposób, że można uzyskać dowolną kombinację bibliotek i wersji, której potrzebujesz.
Setuptools umożliwia również instalowanie pakietów jako multiwersja, co oznacza, że nie jest
dule_name.egg-link
tworzony pojedynczy mo . Aby zaimportować te pakiety, musisz użyć pkg_resources i__import__
funkcji.Wracając do pierwotnego pytania, jeśli jesteś zadowolony z systemu Python i planujesz używać virtualenv i pip do tworzenia środowisk dla różnych aplikacji, to instalacja virtualenv i / lub pip na poziomie systemu za pomocą apt-get wydaje się całkowicie odpowiednia. Jedno słowo ostrzeżenia jest takie, że jeśli planujesz uaktualnić swoje dystrybucje Pythona, może to mieć efekt falowania na twoich virtualenvach, jeśli połączysz się z pakietami witryny systemu.
Powinienem również wspomnieć, że żadna z tych opcji nie jest z natury lepsza od pozostałych. Po prostu przyjmują różne podejścia. Korzystanie z wersji systemowej to doskonały sposób na instalację aplikacji w języku Python, ale może to być bardzo trudny sposób na programowanie w Pythonie. Łatwa instalacja i konfiguracja narzędzi jest bardzo wygodna w świecie bez virtualenv, ale jeśli potrzebujesz używać różnych wersji tej samej biblioteki, staje się to również dość nieporęczne. Pip i virtualenv działają bardziej jak maszyny wirtualne. Zamiast zajmować się instalowaniem rzeczy obok siebie, po prostu tworzysz zupełnie nowe środowisko. Wadą jest to, że ponad 30 virtualenvów później mogłeś zużywać sporo miejsca na dysku i zaśmiecać swój system plików.
Jak widać, przy wielu opcjach trudno jest powiedzieć, której metody użyć, ale po niewielkim zbadaniu przypadków użycia powinieneś być w stanie znaleźć metodę, która działa.
źródło
Zrób to:
curl "https://bootstrap.pypa.io/get-pip.py" -o "get-pip.py" python get-pip.py pip install virtualenv
Widzieć
źródło
Ponieważ virtualenv zawierają domyślnie pip, prawie nigdy nie instaluję go globalnie. To, co robię, wygląda bardziej jak:
Następnie przystępuję do instalacji i konfiguracji virtualenvwrapper według własnych upodobań i zaczynam. warto również rzucić okiem na virtualenv-burrito Jeremy'ego Avneta:
https://github.com/brainsik/virtualenv-burrito
źródło
@ericholscher mówi na Twitterze: „Ten w oficjalnych dokumentach…”
To świetna uwaga, powinieneś robić to, co mówią doktorzy.
Cytowane z oficjalnych instrukcji instalacji pip na http://www.pip-installer.org/en/latest/installing.html :
źródło
Zaczynając od pakietów dystrybucyjnych, możesz użyć:
który pozwala tworzyć virtualenvs lub
sudo apt-get install python{,3}-pip
który pozwala zainstalować dowolne pakiety w katalogu domowym.
Jeśli jesteś przyzwyczajony do virtualenv, pierwsze polecenie zapewnia wszystko, czego potrzebujesz (pamiętaj, że pip jest dołączony i zostanie zainstalowany w każdym utworzonym virtualenv).
Jeśli chcesz tylko zainstalować pakiety, drugie polecenie daje ci to, czego potrzebujesz. Użyj pip w ten sposób:
i wstaw coś takiego
w twoim
~/.bashrc
.Jeśli twoja dystrybucja jest stara i nie chcesz w ogóle używać jej pakietów (prawdopodobnie z wyjątkiem samego Pythona), możesz pobrać virtualenv, jako archiwum lub jako samodzielny skrypt:
Jeśli twoja dystrybucja jest bardziej krwawym rodzajem, Python3.3 ma wbudowane możliwości podobne do virtualenv:
Działa to znacznie szybciej, ale setuptools i pip nie są dołączone.
źródło
Aby zainstalować pip na komputerze Mac (osx), następująca linijka działała świetnie:
źródło
W Raspbian nie ma nawet potrzeby wspominać
python2.7
. Rzeczywiście jest to najlepszy sposób na zainstalowanie pip, jeśli wersja Pythona jest mniejsza niż 2.7.9.curl --silent --show-error --retry 5 https://bootstrap.pypa.io/get-pip.py | sudo python
Dzięki @ tal-weiss
źródło
https://github.com/pypa/pip/raw/master/contrib/get-pip.py jest teraz prawdopodobnie właściwą drogą.
źródło
pip install virtualenv
po prostu byś to zrobił .Używam get-pip i virtualenv-burrito, żeby to wszystko zainstalować. Nie jestem pewien, czy jest wymagane python-setuptools.
# might be optional. I install as part of my standard ubuntu setup script sudo apt-get -y install python-setuptools # install pip (using get-pip.py from pip contrib) curl -O https://raw.github.com/pypa/pip/develop/contrib/get-pip.py && sudo python get-pip.py # one-line virtualenv and virtualenvwrapper using virtualenv-burrito curl -s https://raw.github.com/brainsik/virtualenv-burrito/master/virtualenv-burrito.sh | bash
źródło
W Debianie najlepszym sposobem na to byłoby
sudo apt-get install python-pip
źródło
Pierwsza metoda jest w porządku. Jedynym problemem, jaki widzę, jest to, że możesz skończyć ze starą wersją setuptools (jeśli repozytorium apt nie było aktualizowane.
źródło