Dlaczego umieszczanie czegoś na stosie nazywa się „push”?

Według http://dictionary.reference.com

Pchać

czasownik (używany z obiektem)

1. naciskać na rzecz (coś) siłą, aby ją odsunąć.

2. poruszać się (czymś) w określony sposób, wywierając siłę; pchnięcie; dysk: odepchnąć coś na bok; popchnąć drzwi .

3. odepchnąć przeszkody na bok lub zrobić to: przepchnąć się przez tłum.

4. powodować przedłużenie lub projekt; nacisk.

5. naciskać lub nakłaniać do działania lub kursu: jego matka zmusiła go do znalezienia pracy.

To IMO pasuje do kolejek FIFO . Czy jest na to wyjaśnienie?

Zgodnie z legendą oryginalny stos otrzymał swoją nazwę przez analogię do stosów naczyń w stołówce uniwersyteckiej: stawiasz jeden na wierzchu, a (obciążony sprężyną) stos naczyń nieco spada, zabierasz go i wyskakuje trochę w górę. Dlatego „pchanie” otrzymało konotację działania w dół, nawet jeśli tak naprawdę nie dociskasz płyty - po prostu odkładasz ją i grawitacja działa. „Stos zmniejszania” jest wciąż popularnym wyrażeniem, a stosy mają tendencję do zmniejszania się w pamięci (tj. Wraz ze zmniejszaniem adresów pamięci), chociaż wątpliwe jest, czy ma to coś wspólnego ze stosami naczyń, czy nie.

Pomyśl o dozowniku Pez . To twój model mentalny stosu - ostatni wchodzi, pierwszy wychodzi. Tak więc dodanie przedmiotu do stosu wymaga zepchnięcia istniejących przedmiotów, aby zrobić miejsce.

FIFO to kolejka - pierwsza dodana do grupy jest pierwszą obsługiwaną.

LIFO to stos - jak wiązka tac. Zawsze bierzesz ten z wierzchu stosu.

Termin „ push” jest używany podczas dodawania elementu do LIFO / Stack, ponieważ w niektórych stołówkach stos tac znajduje się na sprężynowej powierzchni. W miarę jak więcej przedmiotów jest wypychanych na stos, cały stos tonie niżej.

Kiedy górny / najnowszy element jest usuwany ze stosu, górny jest „wyskakiwany” ze stosu.

Ilustracje przedstawiające talerze lub tace stołówkowe, dozowniki do pezów i stosy książek pojawiły się później. Z Wikipedii: (z odniesieniami)

„Stos został po raz pierwszy zaproponowany w 1946 roku, w projekcie komputerowym Alana M. Turinga (który używał terminów„ zakopać ”i„ unbury ”) jako sposobu wywoływania i powrotu z podprogramów”. W 1957 r. Pojawiły się dodatkowe prace i patenty innych. Obecne ilustracje stosów, których używamy dzisiaj, mogły spowodować, że pierwotne warunki pochówku i unbury Turinga przekształciły się w popychanie i pop. Może te warunki brzmią lepiej.

Ustalenie, gdzie dokładnie i kiedy to się wydarzyło, jest odpowiedzią na pytanie PO. Być może odpowiedź jest ukryta w jednym z odniesień Wikipedii, takich jak „ Verfahren zur automatischen Verarbeitung von kodierten Daten und Rechenmaschine zur Ausübung des Verfahrens ”.